Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το αμάρτημα της μητρός μου" και "Το μόνον της ζωής του ταξίδιον" είναι αφηγηματικά αριστουργήματα, που τα διακρίνει ο πόνος, η ενοχή, οι ματαιωμένες επιθυμίες και η απαράμιλλη ψυχογραφία.

"Το αμάρτημα της μητρός μου" και "Το μόνον της ζωής του ταξίδιον" είναι αφηγηματικά αριστουργήματα, που τα διακρίνει ο πόνος, η ενοχή, οι ματαιωμένες επιθυμίες και η απαράμιλλη ψυχογραφία.

"Ξύπνα, ρε! Κοίτα εκεί! Η θάλασσα..." Αυτός τότε άνοιξε τα μάτια του, κοίταξε μπροστά του ανέκφραστος και ύστερα μας είπε: "Αυτό είναι όλο; Στο όνειρό μου ήτανε καλύτερη". Τι θα μπορούσε να συνδέσει τους βυζαντινούς αυτοκράτορες με έναν Νορβηγό βαρυποινίτη; Τον Πάμπλο Εσκομπάρ με τα χωριά της Φθιώτιδας; Έναν παππού από την Άνω Σύρα με το μετρό της Μαδρίτης; Την Βιρτζίνια Γουλφ με ένα κουνούπι από το δέλτα του Αξιού; Τον Ιωάννη Μεταξά με τον Κερτ Κομπέιν και έναν ερωτοχτυπημένο Κορεάτη φοιτητή με ένα μαγνητόφωνο που καταγράφει μηνύματα από τον κόσμο του αόρατου; Σύν...

Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ δικαίως θεωρείται μέχρι και σήμερα ως ένας από τους "πατέρες" της λογοτεχνίας τρόμου και του φανταστικού. Ο τίτλος αυτός τού αποδίδεται όχι μόνο λόγω της αριστοτεχνικής του πένας, αλλά και της ιδιάζουσας ζωής του. Δημοσιεύοντας κείμενα με τόσο αληθοφανείς ιστορίες, έκανε πολύ σύντομα πολλούς αναγνώστες του να αναζητούν κρυφά μηνύματα στα έργα του, όπως επίσης και πραγματικά στοιχεία για τα μυστηριώδη πλάσματα (όπως τον Μέγα Κθούλου) και τα απαγορευμένα βιβλία (σαν το Νεκρονομικόν) στα οποία αναφερόταν επανειλημμένα. Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώσαμε τρεις απ...

Περιέχονται τα διηγήματα: - "Το αρμένισμα" - "Μέρα του 1638" - "Οι γάμοι του Σπόρου και της Ποππαίας". Παραμονές της Μικρασιατικής Καταστροφής ένα ελληνικό καράβι κουβαλά ένα φορτίο προσφύγων και άρρωστων Αρμένηδων. Άραγε θα φτάσουν ή δεν θα φτάσουν ποτέ στον Πειραιά; Ένα ελληνόπουλο κι ένα τουρκάκι στην Κωνσταντινούπολη του 1638 συναντιούνται στη μεγάλη παρέλαση του Μουράτ Δ΄, παίζοντας τη φιλία τους και τη ζωή τους κορώνα γράμματα. Ένα ρωμαϊκό επεισόδιο με ήρωα τον Νέρωνα και τον δούλο Σπόρο πού αφηγείται Ο Οβίδιος ξαναζωντανεύει με τη μορφή των γάμων ενός π...

[...] Κρίνοντας κανείς από την απαλότητα με την οποία δυο σύννεφα σμίγουν φευγαλέα, πέφτουν το ένα πάνω στ' άλλο και, μετά χωρίζουν. Η σύγκρουσή τους ενίοτε γεννά βροντές, αστροπελέκια.. Αυτές οι κινήσεις τους! Ένας ελκτικός στροβιλισμός που ξυπνούσε μέσα μας περιδινήσεις λαγνείας. Ξεκολλούσε αθηρωματικές πλάκες λησμονιάς. Νεανίζαμε ασυστόλως, όπως εκείνοι. Σε κάποια στιγμή η νεαρότερη της τετράδας, η Μάσια, βρέθηκε στην αγκαλιά μου περιστρεφόμενη, από τις δικές της φυγόκεντρες εξάψεις. Μ' έπιασε στα πράσα. Ίσως επειδή κοιτούσα επιμόνως τα μάτια της· ζαλισμένος. Μάτια μιας...

Ένα ταξίδι με απρόβλεπτη εξέλιξη, μια επιστροφή στην παιδική ηλικία, ένα σκαθάρι που αποφασίζει να πεθάνει, ένας ήρωας αυτονομείται από τον συγγραφέα-δημιουργό του, ένα έγκλημα θαμμένο στον χρόνο. Δίπλα σ' αυτά άνθρωποι που παίρνουν δραματικές αποφάσεις για τη ζωή τους, βασανιστικές μνήμες που επιμένουν, ακόμα η καταλυτική επίδραση της Τέχνης πάνω σε ξεχωριστούς ανθρώπους. Λεπτές αδιόρατες γραμμές συνδέουν κάποιους από τους ήρωες αυτών των διηγημάτων φτιάχνοντας, έτσι, έναν κόσμο με ορατή την αίσθηση της μελαγχολίας αλλά ταυτόχρονα και με διάθεση κάποιας χιουμοριστικής αντι...

Ν' αντικρύσει το πρόσωπό του στον καθρέφτη της δίφυλλης ντουλάπας; Να πάει πάλι φέτος το καλοκαίρι στο "Ζέφυρο" στα Πετράλωνα να δει την ίδια ταινία; Να βάλει το πορτρέτο της στην κορνίζα; N' αφήσει αυτό το κάτι να επιπλέει στη µπανιέρα; Να µείνει να φροντίζει τον τάφο της µητέρας του ή να γυρίσει στη µακρινή πατρίδα; Να κλείσει τ' αυτιά του στα ουρλιαχτά των σκύλων στο στρατόπεδο; Να πετάξει την ασπίδα του και ν' αυτοµολήσει στις τάξεις του εχθρού; Να πάψει να σκέφτεται; Ή να µείνει µε το άχτι; Ξεριζωµένοι από τα µικράτα τους, οι ήρωες των δεκαέξι διηγ...