Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο χρόνος στην Ελλάδα είναι θαλασσινός: κυματίζει στην επιφάνεια, ενώ στον βυθό το πάντα μένουν στάσιμα και ίδια. Στις σελίδες του βιβλίου μπορεί κάποιος να ξαναζήσει ή να μάθει από αντιρρητική πλευρά τόσο τα γλωσσοεκπαιδευτικά δρώμενα της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου όσο και να εντοπίσει λόγους οι οποίοι μας οδήγησαν εκεί που βρισκόμαστε σήμερα!

Ο χρόνος στην Ελλάδα είναι θαλασσινός: κυματίζει στην επιφάνεια, ενώ στον βυθό το πάντα μένουν στάσιμα και ίδια. Στις σελίδες του βιβλίου μπορεί κάποιος να ξαναζήσει ή να μάθει από αντιρρητική πλευρά τόσο τα γλωσσοεκπαιδευτικά δρώμενα της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου όσο και να εντοπίσει λόγους οι οποίοι μας οδήγησαν εκεί που βρισκόμαστε σήμερα!

Η Συγκίνηση ήρθε αργά σαν Ευλογία Αιώνες κράτησε αυτή η αργοπορία Μεγάλωνε η ορμή της σαν Φουσκονεριά Μές σε χλιδάτη Μοναξιά - Έλειπε μόνον η απελπισία Όσο η Έκσταση άλλαζε Ενδυμασία Και μπρός στην Αλλαγή στεκόταν θαμπωμένη Μές σ' Αγιοσύνη μαγεμένη.

Τυχαία, όπως όλα συνήθως συμβαίνουν στη ζωή, δυό άντρες με «υπερφυσικές» ιδιότητες θ' αγαπήσουν την ίδια γυναίκα, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Σ' όλη τους τη ζωή, μέχρι την τελική τους αναμέτρηση, ο ένας θα γίνει η «σκιά» του άλλου σ' ένα περιβάλλον βίαιο, συνωμοτικό, που το μίσος σιγάζει μόνο με το έγκλημα. Κι όλ' αυτά πίσω απ' το μεσαιωνικό κάστρο της Ρόδου, λίγο πριν οι Ιωαννίτες ιππότες εγκαταλείψουν το νησί. Ένα διεισδυτικό μυθιστόρημα στα απόλυτα ανθρώπινα συναισθήματα, όπως η αγάπη και το μίσος, που καμιά φορά είναι «όψεις» του ίδιου νομίσματος. Μια περιπέτεια π...

[...] Για να ανακεφαλαιώσω θα μπορούσα να ονομάσω τον Ρεβερντύ έναν μάρτυρα της ποίησης, θα 'θελα ακόμα να εκφράσω την έκπληξή μου για την αδικία που του έχει γίνει από τους συγχρόνους του και από τους ιστορικούς της λογοτεχνίας, άσχετα κι αν ο ίδιος επεζήτησε να μείνει ένας άγνωστος ποιητής έχοντας για μόνη επικοινωνία του με τον κόσμο, το άνοιγμα ενός ωοειδούς φεγγίτη, "Θεέ μου, βοήθησε να μείνω ένας άγνωστος ποιητής". Όσον αφορά τη σημασία και την απήχηση που μπορεί να έχει το έργο του Ρεβερντύ στην Ελλάδα, θέλω να σημειώσω πως αν η ελληνική ποίηση δεν έπαψε ποτέ να ε...

Τι σχέση μπορεί να έχει η Εκκλησία με τις έννοιες της ιδεολογίας και της ουτοπίας, όπως χρησιμοποιούνται για την ερμηνεία κοινωνικών φαινομένων; Υπάρχει βαθιά σύνδεση των εννοιών αυτών με τον χριστιανισμό την διδασκαλία του και την ιστορία του, χρειάστηκαν όμως αιώνες χριστιανικής ζωής μελέτη και βίωση των χριστιανικών διδασκαλιών, αλλά και ριζική αμφισβήτησή τους για να φτάσουμε στις έννοιες ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων της ιδεολογίας και της ουτοπίας.

Τα κύρια ερωτήματα που τίθενται προς εξέταση στο βιβλίο αυτό είναι εάν η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει εξηγήσει τη σχέση της προς τις άλλες Εκκλησίες ή ομολογίες, και πως; Πώς τις κρίνει; Ανήκουν αυτές στη μία Εκκλησία του Χριστού; Θέτει η Ορθόδοξη Εκκλησία όρια τα οποία αποκλείουν τους άλλους; Αναγνωρίζει την οντολογική ύπαρξη των άλλων εκκλησιαστικών κοινοτήτων; Υπάρχει ελεύθερος χώρος για την Ορθόδοξη Εκκλησία στη συνάντησή της σήμερα με άλλες Εκκλησίες για μια συμπεριφορά και στάση απέναντί τους, που να μπορεί να είναι σύμφωνη με το πνεύμα των κανόνων και να λαμβάνει σοβαρά υπ...

Στίχος δανεισμένος από ποιήμα της Κικής Δημουλά, μας θυμίζει ότι η προσωπική τελείωση είναι γεγονός με αφετηρία παροντική αλλά πορεία και τέλος μελλοντικό. Συμβαίνει δε μόνο μέσα μέσα από τη συνάντηση, τη συμπερίληψη, την αποδοχή, τη συγχώρεση και τη συνοδοιπορία, ποτέ μέσα από τη διάσπαση, τον αποκλεισμό και την απομόνωση. Οι συγγραφείς, γυναίκες θεολόγοι, αναδεικνύουν την αμηχανία της Ορθόδοξης Εκκλησίας ενώπιον του ζητήματος της ισότητας των ανθρώπων που ευαγγελίζεται ο Ιησούς Χριστός και αναγνωρίζουν τη δυσκολία υπέρβασης των πατριαρχικών στερεοτύπων. Με πνεύμα κα...

Η συνεχής εξωστρέφεια και πολυπραγμωσύνη μας κινδυνεύει να μας αποπροσωποποιήσει. Να μας κάνει ένα "κλικ" στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ή ένα γρανάζι μιας μηχανής που τρέχει ασταμάτητα και επιταχυνόμενα. Αλλά, όταν ο άνθρωπος καταντήσει εξάρτημα της μηχανής, που τρέχει αφηνιασμένα, όταν χάσει το εσωτερικό του κέντρο, δηλ. την προσωπικότητά του, την "καρδίαν" του, που λένε οι πατέρες, ποιος θα σταματήσει την μηχανή, όταν χρειασθεί, σαν πλησιάζει στο χείλος του γκρεμού;

Ο Ζαν Βαλ (1888 - 1974), καθηγητής φιλοσοφίας στη Σορβόνη, αναπτύσσει στο παρόν έργο την πορεία της σκέψης των Κίρκεγκωρ, Χάϊντεγκερ, Γιάσπερς, Μαρσέλ και Σάρτρ, πρωτεργατών της φιλοσοφίας της υποστάσεως. Καίρια και κρίσιμα ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη ζητούν απάντηση: Ποιός είμαι εγώ αυτή τη στιγμή που υπάρχω; Ποιός είναι ο κόσμος αυτή τη στιγμή που τον βλέπω; Τι νόημα έχει για την ύπαρξη ότι θα χάσω το προνόμιο να ζω; Γιατί να υπάρχει ο κόσμος και όχι το τίποτε; Οι απαντήσεις στα παραπάνω φιλοσοφικά ερωτήματα δεν αποτελούν οριστικές λύσεις, αλλά αναβαθμούς προς το π...

Γιατί ως τίτλος "... απογείωση της πολιτικής"; Απλό: διότι ο άσημος Νεομάρτυς Ιορδάνης αλλά και ο διάσημος Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ξεπερνούν το γεώδες φρόνημα και το γεώδες πρακτόν, πράγμα και πεπραγμένον της πολιτικής. Ενώ ο κράτιστος Γνώμων της πολιτικής, ο Θουκυδίδης, βρίσκεται συνεχώς εντός του γεώδους της πολιτικής... Μόνον οι Άγιοι και οι Μάρτυρες, προσωρινώς, πετυχαίνουν αυτήν την υψοποιόν πολιτική απογείωση, στις "ξεχωριστές στιγμές" τους. Πώς; Με την άρνησή τους να επικρατήσουν ως Κράτος εναντίον του πλησίον τους· με την κενωτική τους θέληση να μοιραστούν τα όλα...