Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πίστη του Πινδάρου είναι ιδιότυπη όπως και η μεταφυσική του. Ασφαλώς είναι θρησκευτικός ποιητής, η θρησκευτικότητά του όμως έχει οντολογικό χαρακτήρα. Ο Πίνδαρος βρίσκεται σε άκρα αρμονία με τον κόσμο. Πριν από την οδυνηρή τοποθέτηση του υποκειμένου απέναντι στο αντικείμενο. Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει εκείθεν του ρήγματος, ο Πίνδαρος εντεύθεν. Ο Πίνδαρος διαθέτει την υπόσταση του προγνωσιακού ανθρώπου. Στον κόσμο του Πινδάρου όλα είναι ιερά. Το θείο δεν ενοικεί στο επέκεινα. Οι θεοί διασχίζουν τον αιθέρα, αλλά κατοικούν στον Όλυμπο. Οι ποταμοί, οι πηγές, τα σπήλαια, οι πλαγ...

Που οδηγείται ο άνθρωπος σήμερα, όταν θέλει να προχωρεί μόνος, χωρίς Θεό, εμπιστευόμενος μόνο στη δική του νοημοσύνη και στις παρωθήσεις της καρδιάς του; Πετυχαίνει ο άνθρωπος την ελευθερία της υπάρξεως του, όταν η μεγάλη σύγχρονη μηχανή τον κάνει ένα εξάρτημά της, ένα απρόσωπο ανταλλακτικό; Ή όταν ο άνθρωπος γίνεται άθυρμα της εικονικής οικονομίας των Τραπεζών και των Χρηματιστηρίων;

Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδαγωγούς της γενικής και ειδικής αγωγής, δραματοθεραπευτές και υπεύθυνους ομάδων θεατρικών εργαστηρίων, προκειμένου να αξιοποιήσουν την εμπειρία της συγγραφέως. Απευθύνεται επίσης στους γονείς, ώστε από τη συμμετοχή των παιδιών τους σε τέτοιου είδους δημιουργικές διαδικασίες να γνωρίσουν τα οφέλη τους: βελτίωση έκφρασης, διευκόλυνση επικοινωνίας, κοινωνικοποίηση, ανάπτυξη δεξιοτήτων και ομαδικής συνεργασίας.

Τα κείμενα του βιβλίου δημοσιεύτηκαν από τον Οκτώβριο του 2002 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2004 στην Κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας "Σημερινή" της Λευκωσίας και αναδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό λογοτεχνίας και κριτικής "Ακτή" στα τεύχη 53, Χειμώνας 2002 μέχρι και τεύχος 61, Φθινόπωρο 2004. Συνιστούν μια κατάθεση της αγωνίας για τον ελληνισμό και την ορθοδοξία. Παράλληλα, ως κείμενα, έχουν κι ένα λανθάνοντα επικαιρικό χαρακτήρα, καθώς συναντώνται με την αγωνία, τους προβληματισμούς, τα ιστορικά διλήμματα και την καθημερινή δοκιμασία, την κρίση και τα αδιέξοδα του ελληνισμού....

Η εξουσία είναι ένα θεμέλιο από το οποίο πηγάζει και το καλό και το κακό . Η βία είναι το σύμπτωμα . Η νόσος είναι το αίσθημα του ανθρώπου ότι είναι ανίσχυρος , ασήμαντος , αδικημένος . Με λίγα λόγια : η πεποίθηση ότι είναι κάτι λιγότερο από άνθρωπος . Για να κατανοήσουμε την εξουσία και τις πηγές της βίας, τα ερωτήματα που θα χρειαστεί να θέσουμε είναι βαθύτερα από τα συνήθη. Θα χρειαστεί να μας απασχολήσει το πρόβλημα του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος . Ένα βιβλίο για μια διορατική κατανόηση των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, του ίδιου μας του εαυτού και των ποικίλων επι...

Κάθε γυναίκα είναι έρωτα, δόξα και ελπίδα μόνη. Παρηγορεί τον άντρα της και τα παιδιά καθοδηγεί, Αυτή υψώνει την καρδιά, τον πόνο μαλακώνει, Σαν πνεύμα που έπεσε απ΄τον ουρανό εξόριστο στη γή.

Ακούω τις φωνές των γειτόνων και γνωρίζω τις κινήσεις τους χωρίς να χρειάζεται να βγω έξω στο μπαλκόνι για να τις επιβεβαιώσω. Σκουπίζουν τη βεράντα τους ξανά και ξανά. Βάφουν τον μαντρότοιχό τους. Πλένουν το αυτοκίνητό τους. Κάθονται και παίζουν τάβλι πίσω από τις τριανταφυλλιές του παρτεριού. Γελούν ή θυμώνουν μεταξύ τους. Είναι παλιοί γείτονες, βρίσκονται εδώ πριν από τη γέννησή μου. Η φωνή τους διαβεβαιώνει πως ο κόσμος, όπως τον πρωτοψηλάφησα και τον πρωτάκουσα, υπάρχει. Αλλά για πόσο ακόμα;

Η μοίρα του ανθρώπου βαδίζει από χρόνια τώρα, σε δρόμους προκαθορισμένους που τον οδηγούν νομοτελειακά και χωρίς εξαίρεση σε ασφυκτικό εγκλεισμό, φυσικό και ψυχικό. Οι επαναστάσεις για βελτίωση της ζωής του δεν είναι πλέον αποτελεσματικές επειδή οι οικονομικές εξουσίες και οι δυνάμεις της τάξης θα έχουν σε λίγες δεκαετίες θωρακισθεί τεχνολογικά τόσο τέλεια που καμία επανάσταση δεν θα τις νικούσε. Αυτό, βέβαια, αν την επανάσταση τολμούσε να την ξεκινήσει το μεγάλο πλήθος, αφού οι πολλοί θα είναι ως τότε ανήμποροι. Ίσως, όμως, απροσδόκητα να έχουν αυτή την δυναότητα οι λίγοι....

Η ζωή και το έργο του Νικηφόρου Χρυσοβέργη έχει ήδη προκαλέσει το ενδιαφέρον των μελετητών, ωστόσο δεν έχει εκπονηθεί μέχρι σήμερα κάποια συγκεντρωτική μελέτη του βίου και του έργου του. Η παρούσα μελέτη σκοπεύει να καλύψει αυτό το κενό· να προχωρήσει δηλαδή σε μία συστηματική διερεύνηση όλων των ζητημάτων που σχετίζονται με τη ζωή, την προσωπικότητα και το έργο του, στο πλαίσιο του πνευματικού κλίματος της πρωτεύουσας του Βυζαντίου στο β΄ μισό του 12ου και στις αρχές του 13ου αι. Πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση του αντλούμε κυρίως από το συγ...

Ένας άνθρωπος που άνοιξε δρόμους με τα ίδια του τα βήματα! Έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί ο Νικόλαος Κασάτκιν, ο κληρικός που πρόσφερε την Ορθόδοξη πίστη στον ιαπωνικό λαό κατά τα μέσα του 19ου αιώνα. Με πελώριο σεβασμό προς τους Ιάπωνες και τον πολιτισμό τους, μακριά από κάθε έννοια επιβολής και αποικιοκρατίας, ο Ρώσος Νικόλαος έζησε τη ζωή του λαού που αγάπησε, έγινε στην πράξη Ιάπωνας, και τελικά άγιος της οικουμενικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Είσαι παράξενος Θεός. Το ξέρεις, έτσι δεν είναι; Πιστεύω ότι Σού το έχουν ξαναπεί. Δεν είμαι ο πρώτος. Και πόσοι ακόμη θα Σ’ το πουν; Άπειροι, μέχρι να πάρεις απόφαση να μας μαζέψεις όλους... Εκεί που οι άνθρωποι νιώθουν περισσότερα από αυτά που λένε. Εκεί που φωνάζει ο ένας τον άλλο "αγάπη μου". Μέχρι τότε, "θα τα ακούς". Ε, φταις και εσύ. Εδώ που τα λέμε, φταις Δεν συμμορφώνεσαι με τους κανόνες μας. Πας κόντρα σε όλα. Στο μυαλό, στο νου, στα σχέδια και τα προγράμματά μας. Μας φεύγεις, μας ξεφεύγεις. Εκεί που νιώθουμε ότι Σε καταλάβαμε, μας οδηγείς στην πλή...

Ο Νεόφυτος ο Αμοργίνος είναι ένας από αυτούς τους λιγότερο γνωστούς αγίους που αποτέλεσαν ένα πνευματικό ξέφωτο μαρτυρικού ηρωισμού και συνάμα απόδειξη της δύναμης της πίστης στα δύσκολα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο. Μαρτύρησε το 1558 και χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί αιώνες, μέχρι να συναριθμηθεί στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας με σχετική Πατριαρχική Πράξη, που εκδόθηκε το 2003, αφού είχαν συγκεντρωθεί και τεκμηριωθεί τα ιστορικά δεδομένα γύρω από τον βίο, τη δράση και τον βίαιο θάνατό του.

O Πιεράντζελο Σεκουέρι περιγράφει τις σύγχρονες μορφές των ειδώλων με λόγο πυκνό και γεμάτο ένταση. Επιλέγει τέσσερις μορφές της μετανεωτερικής πολιτισμικής ειδωλολατρίας, η διεξάρτηση των οποίων δρα πολλαπλασιαστικά υπέρ ενός ευρύτατου φάσματος δεισιδαιμονίας: την προσκόλληση στην νεότητα, την εμμονή για την ανάπτυξη, τον ολοκληρωτισμό της επικοινωνίας, την α-θρησκία της εκκοσμίκευσης.

Αυτό το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στα σαράντα χρόνια ψυχαναλυτικής εργασίας της συγγραφέως. Κάθε κεφάλαιο είναι ανεξάρτητο από τα άλλα και αναπτύσσει ένα ιδιαίτερο θέμα. Η ψυχανάλυση στην Γαλλία, η μεταβίβαση, ο πατρικός ρόλος σήμερα, η ψυχική αμφιφυλία, το άρρωστο σώμα, η ανθρώπινη καταστροφικότητα... Η κλωστή που τα ενώνει όλα δεν είναι παρά το ερώτημα πως λειτουργεί η ενόρμηση ανάμεσα στο βιολογικό σώμα και στην ψυχική λειτουργία που συνίσταται από αναπαραστάσεις και συναισθήματα, και ιδιαίτερα πως παράγει την σκέψη.