Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάθε μέρα μ' εξοντώνει - αλλά ανυπομονώ να ζήσω την επόμενη. Και τότε ανθίζει πάλι ο κόσμος -μ' όλη την πανοπλία του- Κι ενώ είμαι γυμνός σαν θάνατος, Καινούργιοι τόποι έρχονται να με συναντήσουν.

Στη σύγχρονη σκέψη η παρακμή και η πτώση μιας κοινωνίας ανάγεται σε μια η περισσότερες από τις εξής αιτίες: περιβαλλοντικές καταστροφές, κλιματικές αλλαγές, εχθρικοί γείτονες, απώλεια ζωτικών εταίρων, εσφαλμένες προνοητικές αντιδράσεις έναντι των τεσσάρων αυτών παραγόντων. Η διάγνωση όμως αυτή δεν αρκεί, διότι αφήνει στο σκοτάδι το ενδεχόμενο να είναι η παρακμή αποτέλεσμα της ακμής. Με τα σπέρματα της ακμής να υπάρχουν εξ αρχής και τα σπέρματα της παρακμής. Στην περίπτωση αυτή η παρακμή και η πτώση θα είναι μοιραία. Για αυτήν ακριβώς την παρακμή και πτώση μιλά τούτο το βιβλ...

Η αντίληψη ότι η έκφραση της οργής μόνο κακό μπορεί να προκαλέση, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και βασίζεται σε μία ευσεβιστική θρησκευτική προκατάληψη. Στην πραγματικότητα η οργή είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να χρησιμοποιηθή τόσο δημιουργικά όσο και καταστροφικά, ανάλογα με το κίνητρό της. Αν τα κίνητρα της οργής είναι ο εγωκεντρισμός, ο φθόνος και η έπαρση, τότε γίνεται δύναμη καταστροφής, ενώ αν τα κίνητρά της είναι η αγάπη και η δικαιοσύνη, γίνεται δύναμη δημιουργίας. (από την Εισαγωγή του π. Φιλοθέου Φάρου)

Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη γένεση του θεάτρου από το μαγικοθρησκευτικό δρώμενο και από την κοινωνική τελετουργία; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο απαντάει η εργασία του Βάλτερ Πούχνερ για τα δρώμενα της Ελλάδας και της Βαλκανικής, παρουσιάζοντας 1668 περιπτώσεις δρωμένων στη φάση της μετάβασης από την εθιμοτυπία στη λαϊκή διασκέδαση και την απόλαυση. Ο Βάλτερ Πούχνερ θέτει ως στόχο να τεκμηριώσει με ελληνικό υλικό από τα δρώμενα και τους αγερμούς του εορτολογίου μια υποθετική εξέλιξη, που οδηγεί από μεμονωμένα συστατικά στοιχεία του θεάτρου προς τις πρώτε...

Τα κομβικά περάσματα συνιστούν σταθμούς της συμμετοχής του νέου ψυχαναλυτή στην κοινότητα και τομές που δημιουργούν ένα νέο επίπεδο ατομικότητας. Κάθε επίπεδο ταυτότητας χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητα και τη διαφοροποίηση των στοιχείων της ψυχανάλυσης που εμφανίζονται και μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Σε κάθε μετάβαση συντελείται και ένα είδος μυητικής που πιστοποιεί τον νέο τρόπο λειτουργίας του ψυχαναλυτή. Στο κάθε πέρασμα δένονται -με τελετουργίες μύησης- οι άγνωστες άκρες των νημάτων της συνέχειας της ύπαρξης -τις οποίες τέμνει η αλλαγή-, σχηματίζοντας κόμβου...

"Θ' άξιζε αλήθεια να μπει κανένας στον πειρασμό να προσπαθήσει να κάνει μια ανάλυση αυτών των στίχων και μια αντιπαραβολή με συγκεκριμένες καταστάσεις". Κυριάκος Χαραλαμπίδης, 1984 Ο Άντης Ροδίτης, περισσότερα από τριάντα χρόνια μετά, επιχειρεί την πρώτη εκτεταμένη ανάλυση των "Γραμμάτων στη Μητέρα" με πολύ περισσότερες από μία αντιπαραβολές με συγκεκριμένες ιστορικές καταστάσεις.

Από τα μέσα του περασμένου αιώνα και μέχρι σήμερα η κριτική της αλόγιστης ανάπτυξης διαμόρφωσε μια μαζική ευαισθησία εναντίον της καταστροφής και υπέρ της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Αυτό λίγοι πια αμφιβάλλουν ότι είναι ένα καλό σημάδι των καιρών. Ωστόσο, επειδή ουδέν καλό αμιγές κακού δεν άργησαν να εμφανιστούν και τα αγκάθια του καλού. Δογματισμοί, στερεότυπα, ιδεοληπτικές εμμονές, αδόκητες και αδόκιμες χρήσεις θεωριών και πρακτικών τείνουν να σκιάσουν την αλήθεια στη Δημόσια Οικολογία, δοκιμάζοντας σκληρά τη σχέση της με την επιστήμη της Οικολογίας, ακόμη και μ...

Η ψυχολογία ομάδων και οργανισμών αποτελεί από πολλά χρόνια ενδιαφέροντα αυτοτελή κλάδο της ψυχολογικής επιστήμης με πλήθος εφαρμογών. Στον δυτικό κόσμο έχει αρχίσει να επεκτείνεται στον εκκλησιαστικό χώρο. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία , όμως , εξ αιτίας των γνωστών λόγων που την κράτησαν μακριά από τη Νεωτερικότητα και τον στοχασμό της, αυτός ο προβληματισμός καθυστέρησε να αναπτυχθεί. Η σπουδή της υγείας και της αρρώστιας των εκκλησιαστικών ομάδων θα αποτελέσει το αντικείμενο του βιβλίου αυτού .

Αποτελεί πλέον κοινό τόπο ότι η εργασία που γίνεται μέσα στην ομάδα-τάξη, αλλά και η ατμόσφαιρα που επικρατεί στο σχολείο μεταξύ των μελών του συλλόγου διδασκόντων, θα μπορούσε να λειτουργεί ως "χώρος" που υποδέχεται, περιέχει και μεταβολίζει δύσκολα άγχη, βιώματα, φόβους και επιθετικά αισθήματα, που συχνά επηρεάζουν αρνητικά ή και καταστρέφουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Αντ΄αυτού πολλές φορές ο εκπαιδευτικός αισθάνεται στο χώρο εργασίας του απειλούμενος και αποτυχημένος, θυμώνει ή απελπίζεται και κύρια επιδίωξή του γίνεται η "απαθής επιβίωση". Όλα αυτά φέρνουν στην επιφά...

Η συστημοκεντρική προσέγγιση της Υβόν Αγκαζαριάν είναι μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις των τελευταίων ετών στον τομέα της ομαδικής ψυχοθεραπείας. Στο βιβλίο αυτό η διακεκριμένη ψυχοθεραπεύτρια ομάδων συγκροτεί μια σαφή και αποτελεσματική μεθοδολογία που συνδυάζει δομές από την θεωρία των συστημάτων με θεμελιώδεις ψυχοδυναμικές έννοιες. Παραθέτοντας εκτενή κλινικά παραδείγματα προσφέρει μια ολοκληρωμένη πρόταση αντιμετώπισης δύσκολων ομαδικών δυναμικών, σε ένα θεραπευτικό σχήμα που διατηρεί την αρτιότητα και τις αξίες της μακράς ψυχοθεραπείας, ακόμα και σε συνθήκες βραχ...