Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα εμπλουτισμένη έκδοση του "Λεξικού χωρίς γραβάτα" καταγράφει, "μεταφράζει" και σχολιάζει περισσότερα από 400 λήμματα που έχουν εισβάλει στον δημόσιο λόγο με στόχο να εξωραϊσθούν ψεύδη, καιροσκοπισμοί και πολιτικές σκοπιμότητες. Να δημιουργηθεί μία επικοινωνιακή Βαβέλ ώστε, μέσω της σύγχυσης λέξεων και νοημάτων, να υπονομευθεί ο ορθολογισμός! Να αλλοιωθούν τα κριτήρια του απλού πολίτη και, τελικά, να χειραγωγηθούν οι επιλογές του!

Ο καθένας μας κουβαλάει την πρώτη του οικογένεια. Αυτή είναι η εσωτερική μας ομάδα. Με σιγουριά, μια κι έχουμε εξοικειωθεί με τους ψυχικούς συναγελασμούς αυτής της οικογένειας, θα την περιφέρουμε με ασυνείδητο τρόπο -αλλά και πολύ συνειδητά κάποιες φορές- ως φυσική συμπεριφορά στους δημόσιους συγχρωτισμούς, στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στις ερωτικές μας συναλλαγές. Ο τρόπος που συντροφεύουμε τους φίλους, τους εραστές και τον εαυτό μας οργανώνεται ως συναισθηματική παιδεία σε αυτή την οικογένεια. Το παιδί αναζητά πρότυπα και τα αντιγράφει. Ο απόγονος που μεγαλώνουμε,...

Η πορεία του ανθρώπου προς τη θέωση συνιστά έναν αδυσώπητο αγώνα, μια δύσβατη πορεία, ένα ισόβιο εσωτερικό μαρτύριο ή ένα διαρκή αόρατο πόλεμο που εξωτερικεύεται σε εκούσια ασκητικά γυμνάσματα. Ωστόσο, εκείνο που αποσιωπάται ή λησμονείται είναι πως όλες αυτές οι πραγματικές ή συμβολικές μάχες δεν είναι μάχες για επικράτηση. Είναι μάχες που δίνει ο πιστός, σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, για να χτίσει ή να αποκαταστήσει την ενότητα με τον εαυτό του, με τους άλλους και κυρίως με τον σταυρωθέντα και αναστάντα Ιησού Χριστό. Αυτόν που εμπνέει και ενορχηστρώνει τα αγωνίσματα...

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να μας διαφωτίσει για την ηδονή και μέσω αυτού για τη δύναμη που βρίσκεται μέσα μας και διασφαλίζει την ύπαρξή μας. Τελειώνει με ένα κεφάλαιο πάνω στην τρέλα γιατί η τρέλα είναι το ακριβώς αντίθετο της ηδονής. Ο άνθρωπος, "ζώον λογικόν", είναι στην πραγματικότητα ζώο παράλογο, απειλούμενο απ' την τρέλα... διχασμένος ανάμεσα σε δύο είδη δυνάμεων εντελώς αντίθετων και αντιφατικών: της ευχαρίστησης και του πόνου.

Το ποιητικό αυτό βιβλίο φιλοδοξεί να ανασυστήσει μιαν απ' τις πιο γοητευτικές μορφές της προχριστιανικής θρησκευτικότητας: την Ίσιδα, την Θεοτόκο του αρχαίου κόσμου. Και τα ισιακά ποιήματα, αλλά και τα υπόλοιπα κομμάτια που συναπαρτίζουν αυτό το βιβλίο, στηρίζονται σε σπουδαίους συγγραφείς της αρχαιότητας, κυρίως τον Πλούταρχο, τον Απουλήιο, τον Καλλίμαχο και τον Βιργίλιο, αλλά και στη μεγάλη λυρική τέχνη του Άγγελου Σικελιανού.

Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια μελέτη για τον ποιητή και κριτικό, Νικόλα Κάλα (1907-1988),ο οποίος με το ρηξικέλευθο πνεύμα του, τάραξε τα νερά των ελληνικών γραμμάτων, στην δεκαετία του 1930. Με τον ξεριζωμό του από την Ελλάδα, το 1937, έζησε και πέθανε στη Νέα Υόρκη. Η ποίηση και τα κριτικά κείμενά του στα γαλλικά και στα αγγλικά αποτελούν ανεξίτηλη παρακαταθήκη για τους ποιητές, ζωγράφους και κριτικούς της τέχνης και της λογοτεχνίας αυτού του νέου αιώνα.

Η τρίτη σπουδή, "το νομίζειν της Ιοκάστης" ανατέμνει το ζήτημα της συμπαραδηλωτικής ιδιοσυστασίας ενός αρχαίου απαρέμφατου, κατά την πολυπαραμετρικότητα της συνάφειάς του με το σκέπτεσθαι, το βούλεσθαι και το δύνασθαι, στο διακύβευμα της ποιητικο πολιτικής ουσίωσης που επιχειρεί η αισχύλεια και σοφόκλεια εξήγηση, με τη συναφή αρμογή του ηρακλείτειου λόγου, στον μύθο των λαβδακιδών.

Με τον "Ποιμαντικό Κανόνα", όπως o ίδιος ο Γρηγόριος ο Διάλογος αναφέρει, "ζωγράφισε" την προσωπογραφία "ωραίου ανθρώπου". Πρόκειται δηλαδή για τη σκιαγράφηση του καλού ποιμένα, ο οποίος ξεχωρίζει για την ταπεινοφροσύνη, την αγάπη και κυρίως τη διάκριση που έχει αποκτήσει ως άλλος αββάς.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο νησί της Κέας, ή αλλιώτικα Τζιας, έχει μια πλούσια ιστορία που ξεκινάει από τα πρώτα μετά την Επανάσταση χρόνια. Διορίστηκαν στην αρχή Έπαρχοι και το 1834 έγιναν οι πρώτες Δημοτικές εκλογές στο νέο Ελληνικό κράτος. Η εργασία αυτή λόγω της μεγάλης έκτασης θα χωριστεί αναγκαστικά σε 3 φάσεις, που θ’ αποτελέσουν 3 ανεξάρτητους τόμους. Ο παρών Α΄ Τόμος θα περιλάβει τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων της περιόδου 1870-1914, που υπήρχε ένας Δήμος για ολόκληρο το νησί. Θα ακολουθήσει ο Β΄ Τόμος της περιόδου 1914-1996, που θα περιλάβει τις αποφάσεις τω...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί την αυτοπροσωπογραφία του συγγραφέα.Το ημερολόγιο του, χαρακτηρίζεται από οικονομία και μια εμφανή προτίμηση για τη μινιμαλιστική γραφή.

Ο Θεός ελεύθερα έπαθε και παθαίνει στον Χριστό για μας. Το σταυραναστάσιμο προσωπικό πάθος του Θεού για τους ανθρώπους αποκαλύπτεται στο τέλος των αιώνων μέσα στην ιστορία στην μυστηριακή πραγματικότητα "Χριστός". Σε αυτή τη βάση μπορούμε και καλούμαστε να θεωρούμε τον άνθρωπο και σύνολη την ιστορία, συμμετέχοντας μυστηριακά και υπαρξιακά στην αγωνία του Χριστού για τον κάθε άνθρωπο στην κάθε ιστορία του, για όλη την ιστορία των ανθρώπων αδιακρίτως· και προσφέροντας ελπίδα προφητικά και κριτικά στον σύγχρονο κόσμο, τον νεωτερικό, που πρέπει να αγαπήσουμε πρώτα για τις αποτυ...

Θεολογικά μιλώντας η "Παράδοση" είναι ζώσα πραγματικότητα και όχι απολίθωμα ("παραδοσιαρχία") διότι σε τελική ανάλυση είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στην ανθρωπότητα και την αλήθειά του, την απέραντη. Η "Παράδοση" της αποστολικής πίστης στην Εκκλησία, μέσα στην ιστορία, καθοδόν προς τη Βασιλεία, είναι από τη φύση της κάτι το διαχρονικό και συνεχώς ανακαινιζόμενο. Όχι όμως αυτόματα ανακαινιζόμενο, αυτοανακαινιζόμενο αλλά ανακαινιζόμενο από και στους φορείς της, δηλ. κάτι που έχει ανάγκη συνεχούς "επικαιροποίησης" από εμάς σήμερα όπως είχε και από τους Πατέρες στην εποχή τους...

Τα έξι μελετήματα του τόμου επιδιώκουν να ανταποκριθούν στο αίτημα η Εκκλησία "να μπορέσει να διαλεχτεί με το απρόσμενο παρόν, να υπερασπιστεί την ανθρωπιά, να μαρτυρήσει τη σφραγίδα του Θεού πάνω στην κτίση και να αρνηθεί να καταντήσει κήρυκας του τρόμου και της απόγνωσης.

1909 Το σκηνικό είναι ήδη έτοιμο. Μια Ελλάδα σε κρίση περιμένει τον ηγέτη της. Ο τροχός της ιστορίας ξαναγυρνά και παρασύρει τους πρωταγωνιστές της, δηλαδή όλους, σε μια περιδίνηση που τελειωμό δεν έχει. 1949 Τέλος κι αρχή. Η ιστορική αφήγηση με... άλλο τρόπο.

Οι ποιητές δεν πεθαίνουν Αφήνουν πίσω τους Πολύχρωμα λουλούδια Τα παίρνει ο αέρας Κι ο ήλιος τα κάνει αθάνατα. Γιάννης Σουλιώτης

Το παρόν βιβλίο είναι εμπνευσμένο από εμπειρίες των δύο τελευταίων ετών του συγγραφέα, το οποίο γράφει ως ημερολόγιο.