Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το 2013 συμπληρώθηκαν 1700 χρόνια από την έκδοση του λεγόμενου Διατάγματος των Μεδιολάνων. Ο εορτασμός αυτής της επετείου έδωσε αφορμή για μια σειρά εκδηλώσεων, επιστημονικών και εκκλησιαστικών, που επανεξέτασαν τόσο τις ακόμη ανοιχτές πτυχές της ιστορικότητας και της ιστορικής σημασίας του γεγονότος για την πορεία και την εξάπλωση του Χριστιανισμού στον χώρο και στον χρόνο, καθώς και των τότε κομβικών αλλά και διαχρονικών ζητημάτων που έθεσε γύρω από τη σχέση ανάμεσα στον "βασιλέα" και στον "ιερέα", ανάμεσα στο Κράτος και τη θεσμοποιημένη Εκκλησία, ανάμεσα στην κοσμική εξο...

[...] Το βιβλίο αυτό δεν έχει τη φιλοδοξία να ανταποκριθεί στα αιτήματα των καιρών. Σίγουρα άλλοι, περισσότερο δόκιμοι, συμβάλλουν με μεγαλύτερη πληρότητα στην ικανοποίηση του απαιτούμενου σκοπού. Και το γεγονός αυτό είναι ευχάριστο και ελπιδοφόρο. Επίσης το βιβλίο δεν αποτελεί μια συνολική προσέγγιση των προβλημάτων που συναρτώνται με τη γενικότερη θεματική, αλλά επιχειρεί μια ψηλάφιση σε επιμέρους τομείς. Τούτο υποδηλώνει ότι τα κείμενά του γράφτηκαν σε διάφορες περιπτώσεις και σε διάφορους χρόνους, ανάλογα με το σκοπό προσέγγισης κάθε φορά ενός επιμέρους προβλήματος,...

Τον 4ο αι., η Εκκλησία, κουρασμένη από τους διωγμούς όπως ήταν φυσικό, απεδέχθη αδιαμαρτύρητα ως μη όφειλε (και χειροκρότησε θριαμβολογικά) την κηδεμονία του Κράτους και με τον τρόπο αυτό υπέγραψε την εσαεί εργαλειοποίησή της από το Κράτος για την, κυρίαρχη, ιδεολογία του. Αυτό το έκανε εκκοσμικεύοντας ταυτόχρονα την βιβλική "εσχατολογία" της (την εσχατολογία της προσμονής του Χριστού) και συνακόλουθα τα "μυστήριά" της (τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού έγιναν μυστήρια της Βασιλείας του Καίσαρα). Την αυτοκρατορική και εθνική εργαλειοποίηση αυτή την κατάλαβε νωρίς η Ρώμη κα...

Κατά τη διάρκεια των εορτών ο σημερινός άνθρωπος, δημιουργεί μία χαρούμενη ατμόσφαιρα, αναζητώντας μέσα στα λαμπιόνια και το θόρυβο την αγάπη και τη δύναμη. Συγχρόνως προσπαθεί να αρνηθεί την θλίψη και τον πόνο που υπάρχουν στη ζωή του εκείνες τις μέρες. Ο ερχομός των γιορτών αυξάνει την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει στην καθημερινότητα, αλλά ταυτόχρονα αυξάνει και τους φόβους ότι τελικά οι ελπίδες αυτές θα αποβούν μάταιες. Μέσα από τα κείμενα του μικρού αυτού βιβλίου, ο συγγραφέας παραθέτει τους ψυχολογικούς λόγους που ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου αισθάνεται...

Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζη...

Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζη...

Ο Θεοφάνης μας άφησε την υπέροχη "Χρονογραφία" του, την οποία συνέγραψε κατά τα έτη 811-814 μ.Χ. Είναι ένα ιδιότυπο είδος μεταξύ Ιστορίας και απομνημονευμάτων με εξιστόρηση των γεγονότων κατ' έτος, που αρχίζει από τα χρόνια του Διοκλητιανού (284 μ.Χ.) και φτάνει μέχρι την πτώση από το θρόνο του Μιχαήλ του Α΄ του Ραγκαβέ (813 μ.Χ.). Αποτελεί την πιο σημαντική Ιστορική πηγή της περιόδου και είναι πράγματι μια αποκάλυψη. Ο Θεοφάνης μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο, από έτος σε έτος, για να μας διδάξει, να μας ωφελήσει και να μας συγκινήσ...

Ο Θεοφάνης μας άφησε την υπέροχη "Χρονογραφία" του, την οποία συνέγραψε κατά τα έτη 811-814 μ.Χ. Είναι ένα ιδιότυπο είδος μεταξύ Ιστορίας και απομνημονευμάτων με εξιστόρηση των γεγονότων κατ' έτος, που αρχίζει από τα χρόνια του Διοκλητιανού (284 μ.Χ.) και φτάνει μέχρι την πτώση από το θρόνο του Μιχαήλ του Α΄ του Ραγκαβέ (813 μ.Χ.). Αποτελεί την πιο σημαντική Ιστορική πηγή της περιόδου και είναι πράγματι μια αποκάλυψη. Ο Θεοφάνης μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο, από έτος σε έτος, για να μας διδάξει, να μας ωφελήσει και να μας συγκινήσ...

Ο Θεοφάνης μας άφησε την υπέροχη "Χρονογραφία" του, την οποία συνέγραψε κατά τα έτη 811-814 μ.Χ. Είναι ένα ιδιότυπο είδος μεταξύ Ιστορίας και απομνημονευμάτων με εξιστόρηση των γεγονότων κατ' έτος, που αρχίζει από τα χρόνια του Διοκλητιανού (284 μ.Χ.) και φτάνει μέχρι την πτώση από το θρόνο του Μιχαήλ του Α΄ του Ραγκαβέ (813 μ.Χ.). Αποτελεί την πιο σημαντική Ιστορική πηγή της περιόδου και είναι πράγματι μια αποκάλυψη. Ο Θεοφάνης μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο, από έτος σε έτος, για να μας διδάξει, να μας ωφελήσει και να μας συγκινήσ...

"... ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να διατηρεί το παρελθόν με την ανάμνηση και να χωρίζεται από το παρελθόν με τη λήθη. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάμνηση και στη λήθη -ανάμεσα στο θυμάμαι και ξεχνώ- είναι ένα δείγμα υγείας, που κάνει δυνατή την πορεία προς το νέο. Όποιος διατηρεί πολλά, μπορεί να γίνουν εμπόδια στο δρόμο του. Αναμνήσεις, τραύματα, συνήθειες του παρελθόντος μπορεί να δηλητηριάζουν το παρόν. Αλλά και ξερίζωμα ολοκληρωτικό από το έδαφος του παρελθόντος οδηγεί άτομα και λαούς στο εσωτερικό κενό, στην απουσία παρόντος και στην απώλεια του μέλλοντος."

"... ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να διατηρεί το παρελθόν με την ανάμνηση και να χωρίζεται από το παρελθόν με τη λήθη. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάμνηση και στη λήθη -ανάμεσα στο θυμάμαι και ξεχνώ- είναι ένα δείγμα υγείας, που κάνει δυνατή την πορεία προς το νέο. Όποιος διατηρεί πολλά, μπορεί να γίνουν εμπόδια στο δρόμο του. Αναμνήσεις, τραύματα, συνήθειες του παρελθόντος μπορεί να δηλητηριάζουν το παρόν. Αλλά και ξερίζωμα ολοκληρωτικό από το έδαφος του παρελθόντος οδηγεί άτομα και λαούς στο εσωτερικό κενό, στην απουσία παρόντος και στην απώλεια του μέλλοντος."

Ψηλά Τακούνια. Το όνειρο των κοριτσιών να βιαστούν να μεγαλώσουν για να φορέσουν τις γόβες των μαμάδων τους. Να λικνίζονται περπατώντας ρυθμικά στα καλντερίμια του νησιού τους, ψηλώνοντας μερικούς πόντους από τα τακούνια και την περηφάνια που έγιναν πραγματικά θηλυκά. Η ιστορία που θα διαβάσετε είναι αληθινή και φωτογραφίζει τις συμμαθήτριές μου με τις οποίες μεγάλωσα στην Λευκάδα των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων. Τα πρώτα τακούνια που δοκιμάσαμε ήταν εκείνα των μαμάδων μας, κι ορκιστήκαμε κρυφά πως εμείς για πάντα θα λικνιζόμαστε στις γόβες. Και καρφώσαμε ξύλινα...

Στην εικονιστική κοινωνία οι απαισιόδοξες φωνές προβλέπουν ένα ζοφερό μέλλον υποδούλωσης του ανθρώπου στους αλγορίθμους, την βιολογική μετάλλαξή του σ' ένα ανεπιθύμητο είδος ακόμη και την ολοκληρωτική εξαφάνισή του. Από την άλλη οι αισιόδοξες φωνές διακηρύσσουν ότι θα προσαρμοστούμε βαθμιαία στην τεχνική εξέλιξη, απολαμβάνοντας τα οφέλη της, ή ότι ανατέλλει μια νέα εποχή για το ανθρώπινο είδος, που υπερβαίνοντας τους βιολογικούς περιορισμούς θα αποικίσει τελικά το σύμπαν εκπληρώνοντας το πεπρωμένο του. Είναι δυνατόν να παραμείνουμε κριτικοί τόσο ως προς το ευαγγέλιο των υπε...

Στόχος του βιβλίου είναι να αναδείξει τη θεωρία και την τεχνική των ψυχαναλυτικών παρεμβάσεων σε μικρά παιδιά, αλλά και τη δυνατότητα ευελιξίας και προσαρμογής, σε διαφορετικές ανάγκες, που αυτές προσφέρουν. Παράλληλα φιλοδοξεί να παρουσιάσει την εφαρμογή της ψυχαναλυτικής κατανόησης των μικρών παιδιών και σε μη κλινικό πλαίσιο, όπως είναι η τάξη του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου, υποστηρίζοντας την αξία της εφαρμογής ψυχαναλυτικών πρακτικών σε ποικίλες συνθήκες.

Για την αριστοτελική εκδοχή της ορθολογικότητας η γνώση δεν αποβλέπει στο κλείσιμο και την ολοκλήρωση, στον απαρτισμό μιας αυθεντικής περιγραφής του κόσμου. Ο Έλληνας φιλόσοφος δεν ενστερνίζεται την νεωτερική πίστη ότι η γλώσσα-γνώση μπορεί να αποτυπώσει με απόλυτη ακρίβεια την κοσμική, κοινωνική και ψυχική πραγματικότητα, και να την ερμηνεύσει στην πληρότητα του βάθους της. Η θεωρητική του πράξη εδράζεται στην πεποίθηση ότι το απροσδιόριστο υπάρχει ακριβώς ως τέτοιο, ότι κάθε ορθολογικός γνωστικός καθορισμός αφήνει ένα μη καθορισμένο και μη ορθολογικό κατάλοιπο, ότι η αναγ...

Ο ιεραπόστολος, λόγιος ασκητής και πνευματικός Γέροντας Ευσέβιος Βίττης.