Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Κορδερά, με 118 ποιήματα από το 2006, μέχρι και σήμερα. Στην γαλάζια θάλασσα ταξιδεύει ο έρωτας στην παλάμη σου. Η σκιά σου δροσίζει σαν άσπρο σύννεφο τα μεσημέρια... [...] Έλα να δεις, εκείνο το γαρύφαλλο μου είπε καλημέρα

Πρόοδος είναι η αιτιοκρατικά προσδιορισμένη ευθύγραμμη, χωρίς παλινδρομήσεις, πορεία προς τα εμπρός. Αυτή είναι η έννοια της προόδου που αποτέλεσε την βάση του απελευθερωτικού προγράμματος του Διαφωτισμού. Η έννοια αυτή, παρά την κριτική που υπέστη, εξακολουθεί να είναι ιδέα συναρπαστική και σε πολλούς να φαντάζει ως αυτονόητη. Γι' αυτό και το πρόβλημα της προόδου ξανατίθεται. Ξανατίθεται σήμερα με νέα μορφή: Ποιά είναι η έκταση της ισχύος της και ποιά είναι τα όριά της; Έως που φθάνει η "αίσθηση" και που αρχίζει η "ψευδαίσθηση" της προόδου; Ο παρών τόμος προσπαθεί να πρ...

Ήταν κάποτε ένας τζίτζικας-μυθοποιός μύθων ελληνικών. Η ζωή του ήταν τρομερά δύσκολη. Γεννήθηκε κακάσχημος κι αδέξιος. Ήταν ένα λάθος της φύσης. Κοντά σ' αυτά, ήταν και δούλος. Από τις Μούσες όμως προικισμένος, έκαμε το πικρό γλυκό και την τυραννισμένη του ζωή ανθισμένο τριαντάφυλλο. Αιώνες μετά ευωδιάζει ακόμη! Γοητεύει και προσφέρει θυμηδία, ευφροσύνη και σοφία.

Ήταν το 1956. Εικοστή Τρίτη προς εικοστή Τετάρτη Αυγούστου. Ο ήλιος με το που πρόβαλε, ξαφνιάστηκε. Κοντοστάθηκε να δει.Τι ήταν αυτό! Εκατοντάδες παλικάρια έβγαιναν, έβγαιναν... Της μισητής αιχμαλωσίας τα κουρέλια φόραγαν... κι έσκυβαν και φιλούσαν το άγιο χώμα της πατρίδας τους. Στο βιβλίο της Κατερίνας Μπουραντά ψυχογραφία, ηθογραφία και ιστορικά γεγονότα συμπλέκονται αναπόσπαστα μέσα σε μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία.

Τα πρόσωπα της ιστορίας δεν είναι αυτά που την απαρτίζουν ως πρόσωπα. Είναι σκέψεις, αισθήσεις, είναι η βροχή και ο άνεμος. Ζωή που ζουν και ο συγγραφέας θεατής της, ή καλύτερα ζωγράφος της. Ένας κυβιστικός πίνακας. Το θέμα του είναι το πιο απλό, το πιο καθημερινό. Εκείνος, εκείνη, το πεπρωμένο τους, ο αναρχικός Στρατός, ο καταραμένος καναπές, ο Nietzche και ο Bobby Fischer... ... Το σκάκι είναι η ζωή, έλεγε ο Fischer. Είναι; Ο βασιλιάς δεν αιχμαλωτίζεται καθώς δεν πολεμάει ο ίδιος, σχεδόν ποτέ του, μόνο κατ' εξαίρεσιν ρίχνεται με το σπαθί στο μακελειό - ποτέ, και πάντα...

Οι λόγοι που με παρακίνησαν να γράψω αυτό το εγχειρίδιο είναι δύο: πρώτα απ' όλα θέλησα να συνθέσω ένα δοκίμιο πάνω στην ζωγραφική της ακουαρέλλας, που να περιλαμβάνει με σαφήνεια και με πρακτικά παραδείγματα τους κυριότερους κανόνες που διέπουν την σπουδαία αυτή τεχνική. Τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα η ακουαρέλλα είχε πάντοτε την προτίμηση των ερασιτεχνών αλλά και των επαγγελματιών ζωγράφων, και τούτο χάρη στην μεγάλη ευκολία της χρήσης της. Ο δεύτερος λόγος ήταν η πρόθεση μου να γράψω και ένα δοκίμιο για την ζωγραφική με τέμπερα που, σε συνδυασμό με την ζωγραφική με α...

90 από τα περίφημα Παρισινά γράμματα, που έγραψε ο Παπαντωνίου στο Παρίσι το 1908-1909-1910, την περίοδο αυτή που το Παρίσι ήταν ως γνωστό η πνευματική πρωτεύουσα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Δημοσιεύτηκαν στην ημερήσια εφημερίδα "Εμπρός" που τυπωνόταν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης, ανιψιός εξ' αίματος του μεγάλου λογοτέχνη, επιμελείται την έκδοση του τόμου με 90 λογοτεχνικά χρονογραφήματα, με σκοπό να γίνει η αρχή της προβολής του "άγνωστου" έργου του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Τα κείμενα εμφανίζονται συγκεντρωμένα σε έναν τόμο για πρώτη φορά και έχουν ι...

Ο Ν. Μπερντιάεφ (1874-1948), ο "νοσταλγός της αιωνιότητας" που πάλεται από τον πυρετό των οραματισμών, αναζητά πίσω από τις ιστορικές εξαντικειμενικεύσεις τη γνήσια και ζώσα αλήθεια που κατευθύνει το άτομο προς το θείο προορισμό του. Συμμετέχει με ασίγαστο πάθος στον δραματικό αγώνα της διασώσεως του ανθρώπου από την ιστορική του έκπτωση, μάχεται για την ιστορική του έκπτωση, μάχεται για την ιστορική του αποκατάσταση και τον καλεί να μην απιστήσει στο κοσμικής ευθύνης έργο του. Με το παρόν βιβλίο επιχειρεί την επανεξέταση των θεμελιωδών προβλημάτων του Χριστιανισμού στο φως...

Το βιβλίο αυτό προτείνει μια πρωτότυπη και κατανοητή από όλους προσέγγιση των βασικών ερωτημάτων της βιοηθικής. Κεντρικό ερώτημα, από το οποίο απορρέουν όλα τα άλλα, είναι αυτό που αφορά την υπόσταση του ανθρωπίνου εμβρύου· ή μάλλον την απουσία υπόστασης, σε τέτοιο βαθμό ώστε η πρώτη εβδομάδα της ζωής να είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους αμφισβήτηση. Καθώς το ανθρώπινο πλάσμα αναπτύσσεται συνεχώς από την αρχή του, από τη σύλληψή του, δεν ζητά τίποτε άλλο παρά να συνεχίσει τη ζωή του, θα λέγαμε ότι είναι υποχρεωμένο από τη φύση. Άρα οι αντι-εμφυτευτικές διαδικασίες δεν...

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή ο καιρός περνάει. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή έζησαν κάποια συνταρακτικά γεγονότα. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή ερωτεύτηκαν. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή άλλαξε η οικονομική τους περιουσία. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή το βιογραφικό τους γέμισε με πολλούς ακαδημαϊκούς τίτλους. Οι άνθρωποι αλλάζουν αν....

Οι Δον Κιχώτες ανακαλύπτουν, οι Άμλετ επεξεργάζονται. Πώς, όμως, θα μας ρωτήσουν, μπορούν οι Άμλετ να επεξεργαστούν οτιδήποτε, όταν αμφιβάλλουν για τα πάντα και δεν πιστεύουν σε τίποτα; [...] Με βάση το σοφό καταμερισμό της φύσης, απόλυτοι Άμλετ, όπως και απόλυτοι Δον Κιχώτες, δεν υπάρχουν: αυτοί είναι απλά ακραίες εκφράσεις δύο διαφορετικών κατευθύνσεων, σταθμοί που οριοθετούνται από τους ποιητές σε διαφορετικές ατραπούς [...] Όπως η αρχή της ανάλυσης έφτασε στον Άμλετ στα όρια της τραγικότητας, έτσι και η αρχή του ενθουσιασμού έφτασε στον Δον Κιχώτη στα όρια του κωμικού,...

Στο νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Τζούβαλη, οι ήρωες ακροβατούν, εκτός ορίων, πάνω στο τεντωμένο σχοινί , που χωρίζει το φυσικό από το μεταφυσικό. Παλεύουν ενάντια σε ακατανίκητες δυνάμεις. Φιλιώνουν με ακατάλυτους δεσμούς. Ερωτεύονται με πάθος. Αγαπούν και αγαπιούνται παράφορα. Κι όταν ονειρεύονται, οι πειρατές των ονείρων που καιροφυλακτούν, κάνουν ρεσάλτο και διαγουμίζουν τις ζωές, που φαντάζουν άσκοπεςκαι έρημες, χωρίς τα όνειρά τους. Αλλά, αν δεν τολμήσεις ψευτοζείς, θαρρεύουν και επανακτούν τα κλεμμένα τους όνειρα.

Ούτε η πιο χολεριασμένη φαντασία δεν θα έφτανε να σπρώξει μ' αυτό τον τρόπο δύο παλιούς παιδικούς φίλους στα γρανάζια του ξεπλύματος του μαύρου χρήματος. Οι ελβετοελληνικές τράπεζες κάνουν κομμάτια το Νικόλα και το Γιώργο. «θα έρθουν στιγμές, παιδί μου, που δεν θα μπορείς να εξηγήσεις μερικά πράγματα. Απλώς συνέβησαν όπως συνέβησαν. Είναι εδώ. Πρέπει να μπορέσεις να ζήσεις μαζί τους. Και ίσως κάποτε να τα καταλάβεις», του είχε πει ο πατέρας του. Η διαδρομή από μια επαρχία στα ρυπαρά μυστικά των μεγαλοτραπεζών άφησε πολλά σημάδια στους δύο φίλους. Πόσο δίκιο είχε ο πατέρας...

Ο μυστικιστής στρέφει την ύπαρξή του προς το Θεό, για να γλιτώσει από τη βιοπραγία του χρόνου. Ο ποιητής χρησιμοποιεί το χρόνο και την έκφραση. Μετουσιώνει τον πόνο και νιώθει κατάσαρκα το μαστίγωμα του χάους. Ο πρώτος. τοποθετεί τον εαυτό του στη σφαίρα της εύνοιας του Θεού· γίνεται αγαπημένος μαθητής, δοχείο της χάριτος, μύστης των υπεραισθητών, σκεύος εκλογής, φτερούγισμα υπεριώδους εναστροσύνης. Ο δεύτερος είναι ο άσωτος γιος. Σπαταλάει την πατρική περιουσία στο χαμαιτυπείο των υλικών του αισθήσεων. Είναι φτωχός και πένης και αντλεί τη δύναμή του, όπως ο ερωτευμένος,...