Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τα βιβλία που είχε διαβάσει ο Γιόχαν, είχε αποκτήσει πλέον μια καλή εικόνα για το τι σήμαινε να είναι κανείς λυκάνθρωπος. Ήξερε ότι ήταν αποτέλεσμα εκείνης της πρώτης συνένωσης. Όπως επίσης ότι τα συναισθήματα ήταν για αυτούς πολύ πιο έντονα. Έτσι, δεν ήταν εύκολο να ελέγξουν την οργή και το θυμό τους. Κάποιοι δεν το κατάφερναν ποτέ. Μαζί και τη δίψα για αίμα που ήταν ένα εξασθενημένο κατάλοιπο εκείνης της πρώτης ανισορροπίας ανάμεσα στους δύο κόσμους. Γνώριζε, επίσης, ότι η μικρή είχε το γονίδιο. Το είχε κληρονομήσει από τη μητέρα της. Θα μπορούσε, ωστόσο, να μείνει αδ...

"Ήμουν έτοιμη να τους πνίξω, η πατούσα μου πίεζε το σημείο της καρωτίδας, δεν θα δίσταζα, το παραδέχομαι, όταν μπήκε μέσα η λύκαινα των ονείρων μου. Αυτή που έχεις στον καμβά επάνω στη σοφίτα. Τρόμαξα, πάγωσα, ακινητοποιήθηκα. Με το κεφάλι της με έσπρωξε στην άκρη. Από φόβο έκλεισα τα μάτια μου, άκουγα με πόση μανία τους ξέσκιζε, και τις φοβισμένες κραυγές τους. Όταν στο χώρο βασίλεψε ησυχία, τότε άνοιξα τα μάτια μου και τους αντίκρισα στην κατάσταση που τους είδες και συ..."

Στάσου δυο στιγμές, θέλω να μοιραστώ μαζί σου 4450 μυστικά του ατμού. Κοίτα, κρατώ εδώ δύο ασημένια κλειδιά που ίσως ξεκλειδώνουν ένα κρυστάλλινο πεπρωμένο, μα έχε τον νου σου στον διάβολο με τα πράσινα και τον βυθισμένο κροκόδειλο γιατί μπορεί να σου αλλάξουν οπτική πριν το τελευταίο κυνήγι, όταν σαν ονειροβάτες στο σκοτάδι, κάτω από τη νεκρή πανσέληνο, οι φωνές θα παίρνουν την εκδίκησή τους. Εσύ, την ίδια στιγμή, θα κερνάς ένα πούρο τον θάνατο στον δρόμο προς την Κόλαση, σε ένα πείραμα για την αιώνια συμφωνία με τον εαυτό σου, παρέα με λίγο λογοτεχνικό φως. Φύγε τώρα, είσ...

Λατρεύετε τις ιστορίες τρόμου; Την ανατριχίλα της αβέβαιης αίσθησης του κινδύνου; Λατρεύετε να ακούτε ιστορίες για βίαιους, ψυχοπαθής δολοφόνους που παραμονεύουν στο σκοτάδι, για κραυγές τρόμου, για ματωμένα δωμάτια, για τοίχους ποτισμένους στο αίμα, από τις ανίερες πράξεις που έγιναν εκεί μέσα, για τρελούς θρησκόληπτους και νεαρές παρθένες που τις θυσίασαν σε φρικτούς δαίμονες, αφού σπίλωσαν πρώτα τα αγνά κορμιά τους με το βρώμικο άγγιγμά τους; Αν σας αρέσει να διαβάζετε γι’ αυτά, τότε αυτή είναι η κατάλληλη ανθολογία για εσάς.

Έχετε μεγαλώσει με ιστορίες για μυθικά πλάσματα; Για δράκους, νεράιδες, κύκλωπες, νύμφες; Ονειρεύεστε να συναντάτε μέσα στα δάση γιγάντιους κύκλωπες, να ταξιδεύετε στις πλάτες δράκων, νύμφες που προσπαθούν να σας αποπλανήσουν, γοργόνες που προσπαθούν να σας μαγέψουν, να τρέχετε δίπλα σε Κενταύρους, να κυνηγάτε μαζί με Μινώταυρους; Είναι τα όνειρά σας γεμάτα με μυθικά πλάσματα, ενός μαγικού κόσμου; Ζείτε σε ένα πολύχρωμο κόσμο, μακριά από το άθλιο γκρίζο της πραγματικότητας; Αν ναι, αυτή είναι η σωστή ανθολογία για εσάς!

Οι φωτιές υψώνονταν για ημέρες στον βραδινό ουρανό. Η τροφοδοσία του ρεύματος είχε πλέον πέσει και οι φλόγες έδιναν μια γκροτέσκα ατμόσφαιρα στον νυχτερινό ουρανό. Ήταν οι τελευταίες εστίες των επιζώντων, καθώς έδιναν μια έσχατη απεγνωσμένη μάχη με τις στρατιές των νεκροζώντανων. Ήταν, όμως, μια χαμένη μάχη. Ήταν πολλοί, γρήγοροι, ορμούσαν μαζικά, πάνω από κάθε εμπόδιο και πάνω από όλα... δεν πέθαιναν! Οι θύλακες των επιζώντων ήταν μικροί και δεν είχαν μεγάλη δύναμη πυρός. Μέχρι να καταλάβει ο κόσμος τι γίνεται, και πώς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το ξέσπασμα των ζόμπι, εί...

... Σήκωσε το κεφάλι κουρασμένα και κοίταξε τον φωτεινό πορτοκαλί ουρανό. Οι ανταύγειες ήταν τόσο έντονες που διαπερνούσαν ακόμα και τα προστατευτικά γυαλιά που φορούσε. Σίγουρα θα έχανε το φως του μέσα σε λίγα λεπτά χωρίς αυτά, σκέφτηκε. Ο ήλιος ήταν καυτός. Ένιωθε το δέρμα του να βράζει κάτω από τα προστατευτικά ρούχα του. Κυλούσε παντού μέσα του μια υγρή καυτή σούπα, ιδρώτα και δέρματος που έλιωνε, ανάμεικτη με ετοιμόρροπα ρούχα. Παρόλα όσα είχαν γίνει ο ήλιος ήταν ακόμα εκεί, όμως τώρα δεν ήταν η κοιτίδα της ζωής, τώρα ήταν το μέσο της εκδίκησης, ένας καυτός, πυρωμένος...

Sometimes your life shows you its darkest face, stupid acts of brainless people blew the most beautiful I had built inside me for them. Frustration-Blank. By one day, the creator showed me his most glamorous creation. Suddenly, my life filled with light, I felt a hand pull me from the darkness and show me again the blue sky, the color of her eyes. I fell in love with her, I felt my heart again striking, waking and escaping from her annoying bonds with silence. It is again times when the mouth has difficulty expressing the feelings and the words have no sound, and I who lear...

Σας συναρπάζουν οι ιστορίες με τρομακτικά φαντάσματα, με χαμένα πλάσματα των σκιών; Έχετε μεγαλώσει σιγοψιθυρίζοντας γύρω από τις φλόγες του τζακιού για χαμένες ψυχές, για τρομακτικά στοιχειωμένα σπίτια; Για φωνές που έρχονται από το πουθενά; Για απεγνωσμένους έρωτες, που δεν επέζησαν μέσα στο μίσος της κοινωνίας και παγιδεύτηκαν για πάντα στην επίγεια ζωή, αναζητώντας τη λύτρωση; Για σκιές που ζωντανεύουν το βράδυ, αποκτώντας υπόσταση και ανίερη ζωή, ανυπομονώντας να παγιδέψουν ζωντανούς μέσα στα εξωπραγματικά χέρια τους, ποθώντας να χαρίσουν στους ζωντανούς το μοιραίο άγγ...

Γαλάζιο στα μάτια της αδηφάγα φωτιά κατακαίει το νυφικό πέπλο στο νεκροκρέβατο η θάλασσα εξανεμίζει τις στερνές ελπίδες της οδυνηρής απολύτρωσης το νερό δεν καίγεται αδηφάγα φωτιά αφήνει ίχνη μα όχι ελπίδας μόνο στάχτη στάχτη και λάσπη γαλάζιο στα μάτια της κατατρώει τα άλλα χρώματα τι θα απομείνει; Κανείς δεν ξέρει.

Το "Δέσμιοι του Εφιάλτη" είναι μία συλλογή με ιστορίες σκωπτικού τρόμου, που έχουν σκοπό να σας ψυχαγωγήσουν, αφού πρώτα όμως σας ξεναγήσουν στα ακανθώδη και σκοτεινά μονοπάτια μίας ταραγμένης ονειροφαντασίας. Το ταξίδι μας λαμβάνει χώρα στο δαιδαλώδη βυθό της ανθρώπινης ψυχής, εκεί όπου εμφιλοχωρούν τα αδηφάγα μυστικά και οι παράλογοι φόβοι της υπαρξιακής μας υπόστασης. Εκεί όπου ο ρεαλισμός σμίγει με τον εφιάλτη και η ζωή ενώνεται με τον πόνο, εγείρονται τα πάθη που θα ελευθερώσουν εντέλει τους Δέσμιους από τις αλυσίδες του αρχέγονου παραλογισμού τους... -Στο "Νυχτοπερπατ...

Μια μυθιστορηματική αφήγηση της ζωής κάποιων επιλεγμένων ανθρώπων. Απλών ανθρώπων της εποχής τους, που δεν επιδίωξαν συνειδητά να πρωταγωνιστήσουν πουθενά, όμως άφησαν κι αυτοί το χνάρι τους πάνω στη Γη. Μία μοναδική φορά γεννιέται και μία φεύγει οριστικά ο καθένας, χωρίς να επιλέγει πότε, πού και πώς. Μέχρι τότε, είναι όσο ελεύθερος θέλει και όσο το πεπρωμένο του επιτρέπει, να απολαύσει εκείνα τα υλικά δώρα που η ζωή έχει να του προσφέρει, στο σύντομο αυτό ταξίδι που κάνει μαζί της. Μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, με ελάχιστη μυθοπλασία. Τα πιο απίστευτα γεγο...

"Calamity is finally over. But in its wake, a different world was shaped" Each and every World or Realm, each manifestation of reality, eventually reaches its own end. And from the debris, the cinders, aftermath of the pyre of a dead organism, rises the first spark of creation. At the end of each World, a pathway is formed, a tunnel that leads to a hub world of awaiting and reflecting, of being forged and bathed into fire and ice, mountains and oceans. Those who travel to such worlds, make a Pledge. Those who wander to such worlds, realise that memories are but firest...

Τι σχέση μπορεί να έχει η κολύμβηση με την τέχνη του διαλογισμού; Οι πολεμικές τέχνες με τη γαλήνη; Οι βασικές αρχές αυτοάμυνας με την άμεση βίωση της αληθινής ζωής; Ο Θωμάς, μικρό παιδί ακόμα, στέκει στην άκρη του τοπικού κολυμβητηρίου, έτοιμος να καταδυθεί στο άγνωστο. Θα περάσει μια προσωπική Οδύσσεια καθώς ωριμάζει τόσο ως αθλητής, όσο και ως άνθρωπος, αντιμετωπίζοντας τους προσωπικούς του δαίμονες, φτάνοντας στα άκρα του μυαλού και του σώματός του μέσα από μια δοκιμασία εξάντλησης. Θα καταφέρει ν’ αποτινάξει την κληρονομημένη δυσλειτουργία του ανακαλύπτοντας δυνάμεις α...

Το βιβλίο είναι η μυρωδιά των αναμνήσεών μου, είναι η γεύση των συναισθημάτων που άλλα ήρθαν και πέρασαν και άλλα στέκονται βαθιά ριζωμένα σε κάθε γωνιά της ζωής μου, μέσα στην αναζήτηση της ψυχής μου για νέες εμπειρίες. Είναι η ομορφιά της αλήθειας τόσο της καρδιάς μου, όσο και της φύσης που με συντροφεύει σε κάθε μου ποιητικό ταξίδι. "...Όλο το ταξίδι μία μόνο σκέψη. Μετάπτωση - Μεταβολή συναισθημάτων. Κινηματογραφική εναλλαγή ρόλων και μουσικών υποκρουσμάτων..." Εύχομαι μέσα από τους στίχους αυτούς να ταξιδέψετε μαζί μου εικονοποιώντας τα συναισθήματά μας!

"Παππού; Τι είναι ο βρικόλακας;" ρώτησα μια μέρα τον παππού μου, και τι μέρα! Μπουμπουνητά αστραπές και κάτι σύγνεφα που σχημάτιζαν φοβερά σχήματα. Άλλο σαν αρκούδα, άλλο σαν λύκος, άλλο σαν νυχτερίδα! Τα είδα και τρύπωσα μέσα στο σπίτι, και χώθηκα στην αγκαλιά του. "Βρικόλακας είναι ένας που πέθανε, αλλά είναι ακόμα ζωντανός". "Τι λες τώρα, παππού;" "Κάτσε να σου πω μια ιστορία για να καταλάβεις!" Δεν μου έφτανε το τρέμουλο απ’ τον φόβο, να σου πέφτει και μια θεόρατη αστραπή! "Τι ήταν τούτο, Χριστούλη μου;" "Είναι που θύμωσε ο Θεός, γιατί θα είδε κάποιο άδικο στη γη!" είπε...

Δεν ένιωθε το χορτάρι κάτω από τα πόδια του, δεν άκουγε τις φωνές των πρακτόρων της Σάο Ντέλφεν πίσω του, δεν ένιωθε τον πόνο των σπασμένων πλευρών και των ανοικτών πληγών παντού στο κορμί του. Το μόνο που μπορούσε να δει μέσα στον πανικό που συνέβαινε γύρω του ήταν το τρομοκρατημένο βλέμμα της Άντα που του φώναζε να μείνει εκεί, ενώ ο φρουρός σημάδευε τον κρόταφό της. Η ασημένια σφαίρα του Σαμουήλ διαπέρασε τη δεξιά του ωμοπλάτη κάνοντάς τη κομμάτια. Το χτύπημα έκανε τον λυκάνθρωπο να χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του και από την ορμή να συρθεί μερικά μέτρα παραπέρα μέ...

Το αποκορύφωμα της περιπέτειας και μία εξερεύνηση επικών διαστάσεων, όπου η αποστολή στα ίχνη μίας χαμένης ηπείρου εξελίσσεται στην προαιώνια αναζήτηση της ιδανικής γυναίκας, που γίνεται ακόμη πιο εθιστική και βασανιστική, λόγω του ότι η συγκεκριμένη γυναίκα είναι και η ίδια αιώνια, και έχει αποτελέσει από αμνημονεύτων ετών το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου. Διαβάστε τη συνέχεια της θρυλικής Ατλαντίδας, της ερήμου του Pierre Benoit, όπου ο γιος του Χέγκελ, Λούντβιχ, συναντά την Αντίνεα, γίνεται υποχείριό της και αναγκάζει τον πατέρα του να αντιταχθεί σθεναρά τόσο σ’ αυτή...