Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι άνθρωποι είμαστε αφηγηματικά όντα. Πλάθουμε ιστορίες απ' την αρχή του χρόνου, για θεούς, νύμφες, νεράιδες κι αερικά. Σ' αυτό το βιβλίο οι όροι αντιστρέφονται. Τα γνωστά αιθέρια όντα των παραμυθιών μοιράζονται μαζί μας τις δικές τους ιστορίες για τους ανθρώπους. Τους ανθρώπους που ευτυχούν και δυστυχούν, που κλαίνε και γελούν, που γίνονται μίζεροι και μαγικοί. Για τους ανθρώπους που είναι απλώς και μονάχα άνθρωποι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: θνητοί, αλλοπαρμένοι και συναρπαστικοί. Ένα φλογερό στοιχειό της φωτιάς, που καίγοντας ό,τι είναι έτοιμο να καεί σιέται και λιγιέται,...

Πέρα από τις τσιμεντένιες πολυκατοικίες, κοντά στα θλιμμένα ποτάμια, σε μια μακρινή ονειροχώρα, μια μοναχική πριγκίπισσα που αναζητά την αγάπη μαζί με έναν μονόκερο με σπασμένο κέρας που επιθυμεί πίσω τα φτερά του, ανακαλύπτουν ένα μυστηριώδες ποτάμι με μαύρα βότσαλα. Εκεί θα τους αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα από όσα περίμεναν. Το παρελθόν επανέρχεται στο παρόν τους για να τους ετοιμάσει να υποδεχτούν ένα απρόσμενο μέλλον. Για να ταξιδέψεις σε μια ψυχή πρέπει να τη γνωρίσεις καλά. Να ανακαλύψεις το πιο φωτεινό της μέρος, αλλά και τα πιο σκοτεινά της τοπία. Κι όταν θα τη...

"Θα έρθει μια μέρα που θα ακούς παιδιά να σκοτώνουνε παιδιά, χωρίς κανένα λόγο. Θα ’ναι οι άνθρωποι αδιάφοροι σαν νεκροί. Θα τους διατάζουν μηχανές κι εκείνοι θα υπακούουν δίχως λέξη. Δε θα ζούμε πια, Τζώνυ, μόνο το ρεύμα θα περνάει ζωντανό μέσα απ’ τους τοίχους και θα πλέκει, θα διακλαδώνεται, θα απλώνει. Και θα μας καταπίνει όλους, έναν-έναν. Δε θα χουμε μυαλό δικό μας να σκεφτούμε. Σαν θα πεινάμε, δε θα νοιώθουμε να φάμε. Σαν θα διψάμε, δε θα ξέρουμε να πιούμε. Ούτε σα ζώα, Τζώνυ. Ούτε να κάνουμε έρωτα, ούτε τίποτα... Το βάλανε μπροστά, το ξέρω. Εκείνο ήταν που ένοιωσα κ...

Μια χιονισμένη νύχτα, σ' ένα απομακρυσμένο χωριό της Δυτικής Μακεδονίας, η πενηντάχρονη Νόρα καλείται να αντιμετωπίσει μυστήρια γεγονότα. Επιστρέφοντας από την κηδεία του ξάδελφου της, βρίσκει ένα μήνυμα στον υπολογιστή της από τον Αλγερινό φοιτητή που στην νιότη της είχε αγαπήσει σχεδόν μέχρι θανάτου. Το γεγονός αυτό στέκεται αφορμή για να ξυπνήσει μέσα της το παρελθόν με τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχει αφήσει και τα ένοχα μυστικά που κρύβει. Ξεκλειδώνοντάς το, παρέα μ' ένα μπουκάλι ουίσκι και μια νεκραναστημένη γάτα, η Νόρα αρχίζει να γράφει το βιβλίο της ζωής τη...

Πήγε ως την άκρη του παλατιού του και κοίταξε κάτω. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι τα παιδιά του τού είχαν φερθεί έτσι. Τους είχε δώσει τα πάντα. Τους είχε δώσει τόσα, ώστε να ζουν κι εκείνοι σαν μικροί θεοί. Ο Προμηθέας ακόμη βρισκόταν στα βουνά αλυσοδεμένος για το λάθος που έκανε! Τους έδωσε τη φωτιά για να αντισταθμίσει το λάθος του. Τους έστειλε την Άρτεμη για να τους μάθει να κυνηγούν και όταν αυτό δεν ήταν αρκετό, έστειλε τη Δήμητρα να τους μάθει να καλλιεργούν τη γη! Να μην ζούνε μόνο συλλέγοντας την τροφή τους. Τους έστειλε τον Απόλλωνα, το Διόνυσο, τις Μούσες για να...

"...Μια νέα φόρμα γραφής, μια νέα προσέγγιση στο μυθιστόρημα!..." Αν ψάχνεις για ένα βιβλίο που μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά θα σε ξεκουράσει και θα σε χαλαρώσει, τότε το "Παζλ" δεν είναι αυτό που γυρεύεις. Αν ψάχνεις για μια ιστορία με έστω μια κλασική δομή που έχει αρχή-μέση-τέλος και έναν πρωταγωνιστή-ήρωα, τότε το "Παζλ" δεν είναι αυτό που γυρεύεις. Αν όμως θες να διαβάσεις ένα μυθιστόρημα που δεν υπακούει τους κλασσικούς κανόνες της αφήγησης, ένα μυθιστόρημα που ίσως κρύβεται μέσα σε 7 φαινομενικά αυτόνομα διηγήματα και που ένας ακόμα πιο προσεκτικός...

Οι φωτιές υψώνονταν για ημέρες στον βραδινό ουρανό. Η τροφοδοσία του ρεύματος είχε πλέον πέσει και οι φλόγες έδιναν μια γκροτέσκα ατμόσφαιρα στον νυχτερινό ουρανό. Ήταν οι τελευταίες εστίες των επιζώντων, καθώς έδιναν μια έσχατη απεγνωσμένη μάχη με τις στρατιές των νεκροζώντανων. Ήταν, όμως, μια χαμένη μάχη. Ήταν πολλοί, γρήγοροι, ορμούσαν μαζικά, πάνω από κάθε εμπόδιο και πάνω από όλα... δεν πέθαιναν! Οι θύλακες των επιζώντων ήταν μικροί και δεν είχαν μεγάλη δύναμη πυρός. Μέχρι να καταλάβει ο κόσμος τι γίνεται, και πώς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το ξέσπασμα των ζόμπι, εί...

Κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε για μια ακόμα φορά το σκοτάδι να πέφτει πάνω από την καταστραμμένη πόλη. Σποραδικές φωτιές φώτιζαν το ζοφερό σκοτάδι της κάποτε πολύχρωμης μεγαλούπολης που έσφυζε από ζωή. Τώρα τα φώτα της πόλης είχαν σβήσει, οι φωνές είχαν σιγήσει για πάντα. Τα πολύχρωμα μονοπάτια των πολύβουων λεωφόρων είχαν βουλιάξει σε μαύρα ποτάμια. Το μόνο που διέκοπτε την νεκρική σιγή του ζωντανού σκοταδιού, που αναπηδούσε σαν σακατεμένη φλέβα που ράντιζε τη γη με φρέσκο αλμυρό αίμα, ήταν οι σποραδικές κραυγές των ζόμπι, των νεκροζωντανών, που είχαν σαρώσει σαν τη...

Η αρχή του κοσμικού ρολογιού ξεκινά με ένα βίαιο και ξαφνικό γεγονός. Τη Μεγάλη Έκρηξη. Κανένας δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη στιγμή. Ξέρουμε όμως ότι το γεγονός αυτό ακολούθησε μια επιταχυνόμενη διαστολή του χώρου και του χρόνου που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, περίπου 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια μετά. Το Σύμπαν είναι τεράστιο, αν όχι άπειρο. Αλήθεια, ποιος ξέρει τι μυστικά κρύβονται στην απεραντοσύνη του; Ποιος μπορεί να κατανοήσει τις επιπλέον αόρατες διαστάσεις του χώρου και ποιος μπορεί να ερμηνεύσει το μέλλον του κόσμου; Ίσως κανένας. Μέσα στις σελίδες αυτο...

Η παρούσα μελέτη εστιάζει στο τμήμα της νεοελληνικής δραματουργίας των ετών 1932 - 1994, που παρουσιάστηκε από τα κρατικά θέατρα Ελλάδας και Κύπρου κατά την αντίστοιχη περίοδο. Αντλώντας από τη θεατρολογία και τις μεταναστευτικές και προσφυγικές σπουδές διερευνά τη δραματουργική μετάπλαση της μεταναστευτικής και προσφυγικής ετερότητας στο ρεπερτόριο αυτών των θεάτρων.

... Μάτωνα σαν κόκκινο σύννεφο στη δύση του ήλιου! Μάτωνα σαν το φεγγάρι την ώρα της καταιγίδας, ένιωθα την καρδιά να σβήνει! ... Εδώ γράφεται η αρχή του τέλους μιας σχεδόν ανούσιας ζωής! Μιας ζωής που ξεκίνησε με δάφνες και που στην συνέχεια ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλός μου. Μιας ζωής που με πούλησε, και πούλησα και εγώ τις αξίες και την ψυχή μου για να τη νικήσω. Με νίκησε; Θα δείξει. Θα το παλέψω. Αφήνω το ημερολόγιό μου σε σένα. Αν το διαβάσεις κάποτε... μη με συγχωρέσεις. Απλά μάθε! Τίποτε άλλο.

Όταν τελικά το φεγγάρι βγήκε, ήταν μια θολή, κρύα σελήνη, κρυμμένη μέσα στις νεφέλες της. Μαζί της ήρθε και το κτήνος, να του τσακίσει τα κόκκαλα και να τα κάνει δικά του, να φάει τη σάρκα του για να την κάνει δική του, και να λιώσει την ψυχή του μέσα σε ένα σκοτεινό πηγάδι μίσους και ζωώδους οργής. Ο λυκάνθρωπος ήρθε και ένοιωθε πιο δυνατός από τις περασμένες νύχτες, πιο άγριος και θανάσιμος. Το ουρλιαχτό του χαιρετήθηκε με ζητωκραυγές από τους υπερασπιστές των τειχών που ήδη είχαν αρχίσει να απωθούν την επίθεση. Ταυτόχρονα, τα δέντρα του δάσους υποχώρησαν, σαν για να ξερά...

Ναι, της μοίρας δεν της ξεφεύγει κανείς. Ούτε της ανθρώπινης κακίας. Θα βρει χίλιους δυο τρόπους να σου την εκφράσει και ποτέ δεν έχει πάτο. Μα και η τύχη σου θα βρει τρόπους για να έρθει σε σένα. Κάποιες φορές αυτή η ζωή έχει τόση ομορφιά... Μα τόση ομορφιά... Που μου προκαλεί, πώς να το πω... Δάκρυα, δάκρυα λύπης. Γιατί να μην ζούμε όλοι ειρηνικά σ’ αυτή την ομορφιά; Γιατί να μην είναι οι ψυχές μας σαν μια ηλιόλουστη και γιορτινή μέρα σαν τη σημερινή που σας διηγούμαι την ιστορία; Να, έτσι όπως σας την γράφω τώρα...

Η Μύριαμ ως σύγχρονη Αλίκη πέφτει άθελά της στην Χώρα των Νεκρών. Πρέπει μόνη να διαβεί τον Τόπο των Γκρίζων για να βρει την Πύλη που οδηγεί πίσω στην ζωή. Στην αγωνιώδη αναζήτησή της θα συναντήσει χαμένα όνειρα, παιδικές αγάπες, πωλητές που διαφημίζουν το τίποτα μια τυφλή γυναίκα που της κλέβει τα μάτια και ένα κορίτσι που θέλει στ' αλήθεια να πεθάνει! Έως ότου μια χελώνα της αποκαλύπτει το μυστικό του όγδοου ορίζοντα...

Λατρεύετε τα νουάρ φιλμ και τη νουάρ λογοτεχνία; Έχετε δει και έχετε διαβάσει το "The girl with the dragon tattoo" άπειρες φορές; Ονειρεύεστε την Καζαμπλάνκα; Σας αρέσουν οι ιστορίες με ρομαντική χροιά, έντονα συναισθήματα, ανάμεικτα με μυστήριο και τρόμο, με πρωταγωνιστές κυνικούς ήρωες και κυνικούς αστυνομικούς; Λατρεύετε τις ιστορίες με μοιραίες γυναίκες και αντι-ήρωες ντεντέκτιβ, που προσπαθούν να επιζήσουν μέσα στη βία του οργανωμένου εγκλήματος και τη διαφθορά του νομικού συστήματος, που έχει γίνει πιο διεφθαρμένο και από το ίδιο το οργανωμένο έγκλημα; Λατ...

Σας συναρπάζουν οι ιστορίες με τρομακτικά φαντάσματα, με χαμένα πλάσματα των σκιών; Έχετε μεγαλώσει σιγοψιθυρίζοντας γύρω από τις φλόγες του τζακιού για χαμένες ψυχές, για τρομακτικά στοιχειωμένα σπίτια; Για φωνές που έρχονται από το πουθενά; Για απεγνωσμένους έρωτες, που δεν επέζησαν μέσα στο μίσος της κοινωνίας και παγιδεύτηκαν για πάντα στην επίγεια ζωή, αναζητώντας τη λύτρωση; Για σκιές που ζωντανεύουν το βράδυ, αποκτώντας υπόσταση και ανίερη ζωή, ανυπομονώντας να παγιδέψουν ζωντανούς μέσα στα εξωπραγματικά χέρια τους, ποθώντας να χαρίσουν στους ζωντανούς το μοιραίο άγγ...

Πως είναι να συγκατοικούν στην ψυχή ο μύθος και η πραγματικότητα; Είναι λάθος που η πραγματικότητα επιτυγχάνει την ισορροπία της όταν εισβάλλει και χρωματίζεται στον κόσμο των μύθων και της φαντασίας; Είναι εφικτή η απόλυτη εντιμότητα, ή αγγίζεται μόνο μέσα από συμβολισμούς, αλληγορίες, ανώτερες δυνάμεις και διαστάσεις; Οι ιδανικοί κι υπερβατικοί έρωτες είναι ο εύκολος δρόμος, ή μια σκληρή αναμέτρηση του ανθρώπου με τον θάνατο; Τρία διηγήματα που πραγματεύονται μέσα από τον μύθο και την φαντασία, την ανθρώπινη επιθυμία κι αναζήτηση για υπέρβαση.

Ονειρεύεστε το ανοιχτό διάστημα, να ταξιδεύετε δίπλα σε ορίζοντες από μαύρες τρύπες; Άγνωστους πλανήτες στα βάθη του διαστήματος, με απόκοσμη ομορφιά και κρυστάλλινούς ωκεανούς, που τους λούζει το φως τριών φεγγαριών; Ονειρεύεστε ξεχασμένες εποχές και πάθη; Πολεμιστές και ιππότες να μάχονται για εδώ και καιρό ξεχασμένους σκοπούς και για λησμονημένους βασιλιάδες; Μεγαλειώδεις πόλεις και πολιτισμούς, τα κανάλια της Ατλαντίδας και τις πεδιάδες της Λεμουρίας; Αν ναι, τότε αυτή είναι η μία και μοναδική ανθολογία για εσάς!