Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ήτον ένας νέος ευγενικός, ακουστά τον είχον από τις υψηλόφρονες ποίησές του, όπου ο λαός εσονάριζε εις τα άσματά του και τις μελωδίες. Ντυμένος πάντα εις τα ολόλευκα μεταξωτά του με τις χρυσές γαρνιτούρες επερπάτειε παρατηρών τις εικόνες των μεγάλων σταυροφόρων, προγόνων του ευγενούς μας κόμητος-οικοδεσπότη. Ήτον μέτριος το ανάστημα, καλοδεμένος εις μέσην και λυγερο-χαριέστατος εις την τζεντιλιτά του (ευγένεια). Η κόμη του μαύρη ίσια ήτον πουδραρισμένη πολύ εις τους μήνιγκας και πίσω ήτον ψαλιδισμένη έως τον αυχένα. Είχεν κούτελο πλατύ και το εχώριζε μία ζάρα εις την μέση,...

16 παράξενες ιστορίες που ο καθένας μπορεί να διαβάσει με δικό του ρίσκο: Μάθετε πώς η ζωή ενός συγγραφέα μπερδεύεται στην ιστορία που γράφει. Τι συμβαίνει όταν ο χρόνος παγώνει για όλους τους άλλους, αλλά όχι για τον πρωταγωνιστή του διηγήματος. Ποια θα ήταν η σημερινή κατάσταση αν ξυπνούσε ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς και αν στον Τρωικό Πόλεμο επικρατούσαν οι Τρώες. Για τα πραγματικά μηνύματα του βασιλιά της Σαλαμίνας Ονήσιλου, που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Για την απρόσμενη εμφάνιση ανθρωποειδών πλασμάτων που κατοικούν στα έγκατα της γης. Μια εναλλακτική...

H Ραφαέλλα Αδαμίδου επιστρέφει στη Λάρνακα από τη Νέα Υόρκη για να διευθύνει το "Μαύρο Διαμάντι", την πετρελαϊκή εταιρεία του θείου της, Δημήτρη, που του τη χάρισε ο Σεϊχης Αλ-Ραγιά εις ένδειξη ευγνωμοσύνης που έσωσε τον μοναχογιό του, Κάλεμ-Χάλιτ Αλ Ραγιά, από απόπειρα δολοφονίας. Πριν πεθάνει ο δολοφόνος ψιθύρισε ακατανόητες λέξεις "τα σμύρνα, το χρυσό, το λιβάνι... Κόκκινος Μανδύας... Χρυσός Φοίνικας". Η Ραφαέλλα σε μια εξομολόγηση του θείου της ακούει το οικογενειακό μυστικό του Σεΐχη για το μυστηριώδες Γαλάζιο Τριαντάφυλλο...

Το 1960 στο νεοσύστατο κράτος της Λιβύης ο νεαρός Χασάν έρχεται αντιμέτωπος στη μέση του πουθενά με ένα εντυπωσιακό κατασκεύασμα: ένα τέλειο τετράγωνο στημένο πάνω στο χώμα με κάθε πλευρά να είναι γύρω στα 6 μέτρα. Αυτό που θα τον τρομάξει είναι το απόλυτο σκοτάδι που καθρεφτίζεται μέσα στην απόκοσμη αυτή Πύλη. Στη συνέχεια θα διαπιστώσει πως οποιοδήποτε αντικείμενο περάσει στο σκοτεινό κενό απλά εξαφανίζεται! 80 χρόνια μετά μια ολόκληρη βιομηχανία έχει αναπτυχθεί και μια πολυεθνική πόλη έχει χτιστεί γύρω από την Πύλη με σκοπό να εκμεταλλευτεί αυτή την ταχυδακτυλουργική της...

"Πριν μία βδομάδα εξαπολύθηκε χημικός πόλεμος στους κάτοικους των υπονόμων που είναι και οι πιο ακίνδυνοι. Χιλιάδες οι νεκροί. Το υπόγειο Παρίσι δεν υπάρχει πια. Απανθρωπιά. Τι ψάχνεις τώρα, Έλληνα; Παντού σκατά είναι. Και εδώ κινδυνεύεις κάθε στιγμή. Εγώ τη γλύτωσα, γιατί η γυναίκα μου είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε μία αποκρυφιστική εταιρία. Και εδώ, όμως, ζούγκλα είναι. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Μπορεί να δεις καμία τίγρη ή κανένα λιοντάρι που το έσκασε από το ζωολογικό κήπο. Τριγυρνάνε και τρώνε αστέγους, απόρους και λοιπούς αδύνατους. Αστική ζούγκλα". Ένα μοναδικό...

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΨΕΜΑ: Ο έρωτας στη σφαίρα του ονείρου, όμορφες στιγμές, νοσταλγικά τραγούδια στην παλιά Λάρισα. ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ: Το όνειρο της Φρίντα για μεγάλη καριέρα χάθηκε στη "νιρβάνα" του LSD. ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΕΡΑΝΙ: Η ιστορία μιας κακοποιημένης γυναίκας από τον σύζυγό της. ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ: Δραστήρια γυναίκα, προσωποποίηση της αλληλεγγύης στα χρόνια της μικρασιατικής καταστροφής. ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ; : Τρόφιμος του οίκου ευγηρίας βιώνοντας την εγκατάλειψη ανακαλύπτει την αξία της ζωής. ΘΕΟΣ ΦΥΛΑΞΕΙ: Τρεις φίλες προβληματίζονται από την καταβαράθρωση των ηθικών αξιών και το τι μ...

Ποιητική συλλογή "Μπαλάντα της καρδιάς". Βραβείο ΑΝΑΚΡΕΩΝ Παγκόσμιου Διαγωνισμού Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ 2017 από την International Art Academy. Φίλη μου η σιωπή, εκείνη αφουγκράζεται τους χτύπους της καρδιάς, τους παλμούς του σύμπαντος και επιτρέπει να αγγίζεις το Θείο... Ένας ύμνος προς το φως, όσα σκεπάζει ο ουρανός και ευλόγησε ο Δημιουργός! Μονοπάτι προς την αυτογνωσία. Ευχή και προσευχή να αφήσουμε ένα σπόρο για την αθανασία!

Εδώ και μερικές εβδομάδες πέντε άγνωστοι βλέπουν τον ίδιο εφιάλτη. Μία μονοκατοικία με μεγάλη αυλή έρημη από κάθε είδους ενέργεια με μοναδικό ένοικο μια νεαρή κοπέλα. Ο ήλιος να εκπέμπει ένα άρρωστο πορτοκαλί φως με τη μυρωδιά από θειάφι να είναι σχεδόν αποπνικτική. Στο απόκοσμο αυτό τοπίο πάντα εμφανίζεται ο ρακένδυτος άντρας με το καμένο πρόσωπο και τον ταλαιπωρημένο χιτώνα. Μόνο η όψη του σε τρομοκρατεί, ενώ ένα άγγιγμά του αρκεί για να σε σκοτώσει και να σε επιστρέψει στην πραγματικότητα. Οι μέρες περνούν με το όνειρο να επιμένει και να αποκτά μια πιο ρεαλιστική υπόστασ...

Νεράιδες: Ζωντανεύουν τη φαντασία των αλαφροΐσκιωτων ή περιγράφουν τα αθώα χρόνια; Πλάσματα μαγικά, μα και γήινα σχεδόν, γυναίκες φαντασίας καθημερινής πλανεύτρες, τρομακτικές, μυστήριες. Μαγεία με μορφή ωραία κλώθει, υφαίνει και τραγουδά τραγούδι του δάσους, του νερού... Την τύχη σου ορίζουν σε μεταμορφώνουν και μεταμορφώνονται. Μαντήλι αόρατο αν εσύ καταλάθος το βρεις μπροστά σου θα τις δεις. Το βιβλίο αυτό με μαγεία δημιουργήθηκε αγάπη, φαντασία κι όνειρο. Είσαι τυχερός που το κρατάς τα παραμύθια στην καρδιά σου να φυλάς.

Αγαπάτε τους παλιούς πύργους; Τους μύθους και τις ιστορίες για πύργους όπου έγιναν μυθικές μάχες, για στοιχειωμένους πύργους της αγγλικής και της σκοτσέζικης υπαίθρου, με φαντάσματα που αποζητούν ακόμα ένα καλό malt ουίσκι, για φαντάσματα που περιφέρονται σαν άδικες κατάρες μέσα σε μεγαλοπρεπείς πύργους, μετά από τις τραγικές δολοφονίες τους; Ονειρεύεστε πύργους στην Αρχαία Αίγυπτο όπου φυλάτε αιώνια σκοπιά μαζί με τους ιερείς του Άμον Ρα; Ονειρεύεστε πύργους στο Βυζάντιο όπου υπηρετείτε τη θέληση του αυτοκράτορα; Τότε αυτή είναι η σωστή ανθολογία για εσάς!

Ζούμε στο μέλλον, μια εποχή που όλες τις εργασίες έχουν αναλάβει οι μηχανές και δεν έχουν μείνει παρά ελάχιστες δουλειές για τον κόσμο. Μια χούφτα Εταιρίες κατέχουν όλα τα μέσα της παραγωγής, ένα Κράτος κυνηγά όποιον ξεφεύγει από τα καθιερωμένα και μια Ομάδα νέων προσπαθεί να βρει τις δικές της διεξόδους. Μια δυστοπία που απαντά σε όσους πιστεύουν ότι η τεχνολογία από μόνη της φτάνει για να λύσει τα προβλήματα των ανθρώπων.

Ο τρόφιμος των φυλακών του Λάικονσμπρίτζ, Σι Αρ, αναγκάζεται να παρακολουθήσει την εκτέλεση ενός ισοβίτη συγκρατουμένου του στην ηλεκτρική καρέκλα, με αντάλλαγμα την πιο γρήγορη αποφυλάκισή του. Ο ισοβίτης, ενώ φαίνεται ότι έχει πεθάνει, ανακτά τις αισθήσεις του από εμπλοκή στην παροχή του ρεύματος. Ο Σι Αρ αποφυλακίζεται, επιστρέφει στην πρωτεύουσα, το Άθολουμ, και προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Μία σειρά, όμως, από συμπτώσεις έρχονται να ταράξουν την καθημερινότητά του, καθώς συναντά ανθρώπους που θεωρεί πεθαμένους. Αρχίζει να ψάχνει τι μπορεί να έχει συμβεί, ενώ ο...

"Και τα όνειρα μια μέρα, θα πάρουν εκδίκηση". Οδυσσέας Ελύτης Ο Κωνσταντίνος είναι ένας οργισμένος εσωστρεφής έφηβος, που ζει σε μια οικογένεια που έχει πληγεί από την οικονομική κρίση. Η γνωριμία του με μια ομάδα "περιθωριακών" συμμαθητών του, θα του αλλάξει τη ζωή. Θα του μάθουν πώς είναι να "ταξιδεύει" κανείς και να ονειρεύεται. Μια εμπειρία που θα του αλλάξει τη ζωή. Σύντομα, όμως, θα μάθει πως τα "ονειρικά" του ταξίδια, εκτός από όμορφα, μπορούν να γίνουν και πολύ επικίνδυνα. Μπορούν να γίνουν εφιάλτες...

The human species really could have faced global thermonuclear war. During seventy years of Cold War we grew used to it. Larry Niven. Οι νικητές των Βραβείων λογοτεχνίας του φανταστικού Larry Niven 2015 011 - Η καταδίωξη, Μ. Φραγκούλης - Σε άλλες πόλεις, Ιωάννα-Μαρία Μαλούνη - Ο καθρέφτης, Νίκος Κομπολάκης - Στοιχειώνοντας τη νύχτα, Ελισάβετ-Γεωργία Κυριακίδου - Ο άγγελος των ονείρων, Ιωάννα Τσιάκαλου - Το παραμύθι, Χρήστος Χριστόπουλος - Στην αγκαλιά της Ελπίδας, Χ. Π. Λαμπράκος - scifaiku, Βασιλική Δραγούνη - Βλέπουν τα ανδροειδή κινηματογράφ...

... Σκούπισε αργά την πρόσοψη του κράνους του και συνέχισε να προχωράει με αργά, προσεχτικά βήματα. Μια πυκνή πράσινη ομίχλη κάλυπτε τον ορίζοντα μέχρι εκεί που μπορούσε να δει. Υδρατμοί, σαν ζωντανά χέλια, τυλίγονταν γύρω από τη στολή του, αφήνοντας τα γλιστερά ίχνη τους, σαν αποτρόπαιο φλέγμα. Το τοπίο μπροστά του ήταν το απόλυτο τίποτα, το απόλυτο κενό. Μέχρι εκεί που μπορούσε να δει το βλέμμα του υπήρχε μια απέραντη επίπεδη γη, κάτω από το φως των δύο ήλιων, που έριχναν βαριά τη σκιά τους στον παχύρευστο πράσινο ουρανό. Και, εκεί, πέρα από το τέλος του ουρανού, ήταν τα...

... Μάτωνα σαν κόκκινο σύννεφο στη δύση του ήλιου! Μάτωνα σαν το φεγγάρι την ώρα της καταιγίδας, ένιωθα την καρδιά να σβήνει! ... Εδώ γράφεται η αρχή του τέλους μιας σχεδόν ανούσιας ζωής! Μιας ζωής που ξεκίνησε με δάφνες και που στην συνέχεια ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλός μου. Μιας ζωής που με πούλησε, και πούλησα και εγώ τις αξίες και την ψυχή μου για να τη νικήσω. Με νίκησε; Θα δείξει. Θα το παλέψω. Αφήνω το ημερολόγιό μου σε σένα. Αν το διαβάσεις κάποτε... μη με συγχωρέσεις. Απλά μάθε! Τίποτε άλλο.

Ναι, της μοίρας δεν της ξεφεύγει κανείς. Ούτε της ανθρώπινης κακίας. Θα βρει χίλιους δυο τρόπους να σου την εκφράσει και ποτέ δεν έχει πάτο. Μα και η τύχη σου θα βρει τρόπους για να έρθει σε σένα. Κάποιες φορές αυτή η ζωή έχει τόση ομορφιά... Μα τόση ομορφιά... Που μου προκαλεί, πώς να το πω... Δάκρυα, δάκρυα λύπης. Γιατί να μην ζούμε όλοι ειρηνικά σ’ αυτή την ομορφιά; Γιατί να μην είναι οι ψυχές μας σαν μια ηλιόλουστη και γιορτινή μέρα σαν τη σημερινή που σας διηγούμαι την ιστορία; Να, έτσι όπως σας την γράφω τώρα...

Ο Μάνος και η Βικτώρια, προσπαθώντας να αποκτήσουν παιδί, διαπιστώνουν πως αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Ο Πέτρος και η Μαρίνα, είναι οι γονείς δύο παιδιών, τα οποία για τον πατέρα μοιάζουν ένα πρόσθετο "βάρος" στην πληκτική του καθημερινότητα. Οι παράλληλες ιστορίες των δύο ζευγαριών, άλλοτε τέμνονται κι άλλοτε απομακρύνονται, κινούμενες γύρω από τα εγωιστικά "θέλω" ή την αλληλοκατανόηση, γύρω από την πλήξη της σιγουριάς ή την κοινή αγωνία των συντρόφων. Καταλύτης αυτών, η ίδια η ζωή, με τα άδικα παιχνίδια και τις ειρωνείες της, με το δικό της τρόπο να μοιράζει τ...

Όταν τελικά το φεγγάρι βγήκε, ήταν μια θολή, κρύα σελήνη, κρυμμένη μέσα στις νεφέλες της. Μαζί της ήρθε και το κτήνος, να του τσακίσει τα κόκκαλα και να τα κάνει δικά του, να φάει τη σάρκα του για να την κάνει δική του, και να λιώσει την ψυχή του μέσα σε ένα σκοτεινό πηγάδι μίσους και ζωώδους οργής. Ο λυκάνθρωπος ήρθε και ένοιωθε πιο δυνατός από τις περασμένες νύχτες, πιο άγριος και θανάσιμος. Το ουρλιαχτό του χαιρετήθηκε με ζητωκραυγές από τους υπερασπιστές των τειχών που ήδη είχαν αρχίσει να απωθούν την επίθεση. Ταυτόχρονα, τα δέντρα του δάσους υποχώρησαν, σαν για να ξερά...

Ήταν ολόκληρο καλυμμένο με λευκή γούνα, αν και στο περισσότερο μέρος της φαινόταν μαυρισμένη. Έμοιαζε να κρατούσε ένα ανθρώπινο κεφάλι στο αριστερό του χέρι, το οποίο σιγά-σιγά γινόταν σκόνη που την έπαιρνε ο αέρας, ώσπου μετά από λίγο δεν απέμεινε τίποτα. "Κιόσουκε;" είπε διστακτικά. Το πλάσμα γύρισε αργά και την κοίταξε. Το πρόσωπό του έμοιαζε με αυτό του λύκου. Τα κόκκινα μάτια του της πάγωσαν το αίμα. Άρχισε να τρέχει με όλη του τη δύναμη προς τους άλλους δύο. Κάθε του βήμα γινόταν και όλο πιο βαρύ, αφού σταδιακά μεταμορφωνόταν σε λυκάνθρωπο. Όταν πλησίασε αρκετά, έκανε...