Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μαξ Μπρεσλάουερ κληρονομεί από τον πατέρα του τη μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων ΣούπερΤεξ, και μαζί με αυτά "κληρονομεί" και την πανέμορφη φιλενάδα του. Οδηγεί Πόρσε και διατηρεί ένα πολυτελές διαμέρισμα στο κέντρο του Άμστερνταμ. Είναι όμως υπέρβαρος και δυστυχισμένος. Καταφεύγει στην ψυχανάλυση και στη διάρκεια μιας συνεδρίας, που κρατά μια ολόκληρη μέρα -ένα Σάββατο- επανεξετάζει το παρελθόν του: τα παιδικά του χρόνια, τις σχέσεις του με τον μικρότερο αδελφό του, τον Μπεν, και τη μεγάλη χαμένη αγάπη του, την Έστερ, αλλά και το ρόλο της εβραϊκής θρησκείας στη ζωή του κυρ...

Σε λίγο ξημερώνει και σήμερα, που κρατώ -επιτέλους!- το βιβλίο μας στα χέρια, είπα να σου γράψω. Ποια είναι η αίσθηση, όταν αντικρίσεις τυπωμένο ένα κείμενο δικό σου; Τις πρώτες ώρες δεν τολμάς να συλλαβίσεις ούτε μία φράση· κλείνεις τα μάτια, προσπερνάς σελίδες, διαβάζεις τα στοιχεία της έκδοσης αμήχανος. Παραφυλάς και, όταν σιγουρευτείς πως είσαι μόνος, ρίχνεις κλεφτές ματιές, σαν τα παιδιά που κλείνονται στην κάμαρά τους να χαρούνε το καινούργιο τους παιχνίδι μακριά απ' τους μεγάλους. Κάποιοι ισχυρίζονται πως είναι ένα ξένο σώμα -έξω από σε- όταν κατακαθίσουν στο χαρτί ο...

Μια νεαρή οικογένεια μετακομίζει σ' ένα μικρό σπίτι όπου διαπιστώνει κάτι τερατώδες: το εσωτερικό του σπιτιού τους είναι μεγαλύτερο από το εξωτερικό του. Βέβαια, ούτε ο βραβευμένος με Πούλιτζερ φωτορεπόρτερ Γουίλ Νάβιντσον ούτε η σύντροφός του Κάρεν Γκρην, ήταν προετοιμασμένοι ν' αντιμετωπίσουν αυτή την παραδοξότητα, ώς την ημέρα που οι φωνές των δυο μικρών παιδιών τους άρχισαν να διηγούνται μιαν άλλη ιστορία μια ιστορία με απτό σκοτάδι, με μιαν άβυσσο που μεγαλώνει αενάως πίσω από την πόρτα μιας ντουλάπας, και για εκείνο το ανόσιο βουητό που δεν θ' αργήσει να γκρεμίσει τ...

Φιλελεύθερος πολιτικός ευρωπαϊκού προσανατολισμού, διπλωμάτης και λόγιος, ο Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873) ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρώτος πρεσβευτής της στο Λονδίνο. Ένας από τους ηγέτες του αγγλικού κόμματος, βαθύτατα συνταγματικός και θαυμαστής του βρετανικού πολιτεύματος, μύησε τον γιο του, τον Χαρίλαο Τρικούπη, στον κοινοβουλευτισμό και του ενέπνευσε τον σεβασμό προς το Σύνταγμα. Ο Σπυρίδων έζησε τον φόβο του ραγιά στο Μεσολόγγι και στην Πάτρα, την ξεγνοιασιά του φοιτητή στη Νάπολη και στο Παρίσι, την αγωνία της Επανάστασης, τη χλιδή των αριστοκρ...

Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης θυμάται τα καλοκαίρια της παιδικής του ηλικίας στο χωριό Συκιά της Λακωνίας. Εδώ δεν υπάρχει χώρος για εξωραϊστική νοσταλγία, αλλά η απροκατάληπτη, αν και όχι χωρίς διάθεση κατανόησης και τρυφερότητα, ματιά πάνω σε έναν κόσμο σκληρό, την ελληνική επαρχία της δεκαετίας του ‘60. Λογοτεχνική γραφή, αυτοβιογραφική ενδοσκόπηση, ψυχολογική μαρτυρία και στοχασμός δένονται με αξεδιάλυτο και γοητευτικό τρόπο. Δεν βρίσκω τίποτε πιο βαρετό από το να ακούς ή να διαβάζεις για τα παιδικά χρόνια κάποιου, πρέπει πράγματι να τον αγαπάς πολύ για να το αντέξεις. Δε...

Διαιρέτης μηδέν Δίχως φόβο και δίχως ελπίδα Εναλλάσσοντας φίλους, πατρίδα Παβαρότι, Πικάσο και πίτσα2 Ανοιχτοί με καλούν ουρανοί Θα κρατώ μια ζωή τη βαλίτσα Που θα μείνει για πάντα αδειανή Σε μια πόλη με κίτρινα φώτα Στων αρχαίων ερώτων τα πρώτα Που κυλούν στο μεγάλο ποτάμι Και τα παίρνει μεμιάς η βροχή Σαν ιδρώτας κολλά στην παλάμη Των νεκρών που ξεχνάμε η ψυχή Στων ονείρων την άπραγη κόψη Ακουμπώντας του χρόνου την όψη Λαβυρίνθους στο διάβα μου χτίζω Και με τοίχους γεμάτους ρεφρέν Σαν πηλίκο γυμνό συνοψίζω Τι θα πει διαιρέτης μηδέν

Παρίσι 1913. Η Γκαμπριέλ Ντεμασί, με όχημα τα είκοσι ένα λαμπερά της χρόνια, είναι έτοιμη να "επινοήσει τη ζωή της". Όμως το μέλλον θα χρειαστεί να περιμένει. Γιατί, πρώτα, πρέπει να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν. Ο αγαπημένος της εξαφανίστηκε στη Βιρμανία. Πώς; Γιατί; Η Γκαμπριέλ χρειάζεται απαντήσεις: αλήθεια και δικαιοσύνη. Άοπλη και πάνοπλη, αθώα και πονηρή, ρίχνεται με πάθος σε ένα παιχνίδι που την υπερβαίνει.Τώρα, και ενώ φαίνονται στον ορίζοντα τα σύννεφα του μεγάλου πολέμου που πλησιάζει, πρέπει να προχωρήσει ανάμεσα σε μυστικά, συμπτώσεις, ψέμ...

Ο Τζων Τέρνερ μετακομίζει σε μια μικρή πόλη, στη μέση του πουθενά, κάπου κοντά στο Μέμφις. Είναι το ιδανικό ησυχαστήριο γι’ αυτόν: ένας τόπος όπου μπορεί κανείς να θάψει το παρελθόν του και να δραπετεύσει από τον πόνο της ανθρώπινης συναναστροφής, όπου οι συζητήσεις πραγματοποιούνται μόνο όταν κάποιος έχει κάτι ουσιαστικό να πει, όπου μπορεί κανείς να κάθεται με τις ώρες να ακούει τους γρύλους και να χαζεύει τις κουκουβάγιες να πετούν - σιωπηλές σκιές μπροστά από το φεγγάρι. Είναι ο τόπος όπου ο Τέρνερ ελπίζει να σβήσει από τη μνήμη του πως κάποτε υπήρξε αστυνομικός, κάποτε...

Η συγγραφέας ξεκινά την έρευνά της με την ανάλυση του ρωσικού αναρχισμού, ο οποίος βρίσκεται στις απαρχές της σύγχρονης τρομοκρατίας. Δεν περιορίζεται όμως στη μελέτη της ιστορικής εξέλιξης του φαινομένου της τρομοκρατίας, αλλά επιχειρεί και μια ερμηνεία του, βασισμένη στη θεωρία του πολέμου του Κλάουζεβιτς και στην ψυχαναλυτική θεωρία του Λακάν. Σύμφωνα με τη συγγραφέα, η τρομοκρατία είναι μια μορφή πολέμου, ηθικά καταδικαστέα. Οι ιδέες του ρωσικού αναρχισμού του 19ου αιώνα, ο μηδενισμός, η άρνηση του εαυτού, αποτελούν την κινητήρια δύναμή της. Χρησιμοποιώντας αναφορές...

Το βιβλίο μου είναι ένα ημερολόγιο. Ή μια δημόσια ψυχανάλυση χωρίς ειρμό. Γράφω, σε προφορικό σχεδόν λόγο, σαν να μιλάω σε κάποιο φίλο μου για όλα όσα με απασχολούν: για τη ζωή στην εφημερίδα, την ιδιαίτερη σχέση μου με το κρεβάτι μου, το φαγητό, τα ρούχα και τα αδιάβαστα βιβλία στο δωμάτιό μου, που σχηματίζουν ένα προστατευτικό τείχος γύρω μου. Για τη ρουτίνα που ακολουθώ στα μουσεία της Ευρώπης, τα οικογενειακά τραπέζια που με τρομοκρατούν και την απέχθειά μου προς μέρη του λόγου και σημεία στίξης, όπως τα επίθετα και τα αποσιωπητικά. Για τη μανία μου να παρατηρώ πτώματα...

"Παρίσι, δεκαετία του '60· μια νεαρή γυναίκα εξαφανίζεται. Το μόνο που γνωρίζουμε γι' αυτήν είναι το ψευδώνυμο της: Λουκί. Συχνάζει μαζί με άλλους μποέμ τύπους στο "Cafe της χαμένης νιότης". Μα ποια ήταν; Ο Πατρίκ Μοντιανό δίνει τον λόγο σε όλους όσοι τη γνώριζαν, μα ελάχιστα την ήξεραν πραγματικά: έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ, έναν φοιτητή, έναν εκκολαπτόμενο μυθιστοριογράφο, αλλά και τον σύζυγο της Λουκί. Παράλληλα την ακούμε να περιγράφει τη ζωή της, μια ζωή χωρίς ορίζοντα, σ' ένα Παρίσι φωτογραφημένο σε άσπρο-μαύρο. Ο Μοντιανό είναι μία από τις πιο ωραίες φωνές της γαλ...

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Μάλκομ Μπράντμπερυ Στο δρόμο για το Ερμιτάζ αφηγείται δύο παράλληλες ιστορίες: η πρώτη εξιστορεί τις περιπέτειες ενός συγγραφέα που, παρέα με μια τραγουδίστρια της όπερας, έναν θεωρητικό της λογοτεχνίας, έναν ξυλουργό, έναν ηλεκτρολόγο και έναν πρώην διπλωμάτη, λαμβάνει μια μυστηριώδη πρόσκληση για τη Στοκχόλμη και από εκεί για τη Ρωσία, στα ίχνη ενός άλλου ταξιδιού, που έγινε διακόσια χρόνια πριν, τότε που ο μεγάλος γάλλος φιλόσοφος Ντενί Ντιντερό επισκέφτηκε στη νεόκτιστη Αγία Πετρούπολη τη Μεγάλη Αικατερίνη προκειμένου να συζητήσει μαζί της γ...

Κάθε χρόνο στις 23 Ιουλίου πραγματοποιείται μια σεμνή τελετή στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, άλλοτε τόπο βασανιστηρίων και σήμερα Μουσείο Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Αντίστασης. Στο προαύλιο βρίσκεται η προτομή του Σπύρου Μουστακλή. Πολιτικά κόμματα και φορείς καταθέτουν στεφάνια. Ακολουθεί μια βουβή περιήγηση στον χώρο των κελιών και η εκδήλωση ολοκληρώνεται με μια σύντομη ομιλία. Έπειτα από τόσες δεκαετίες, ξανάρχεται στο μυαλό το ίδιο ερώτημα: Άξιζε τον κόπο; Μήπως οι διαψεύσεις που ακολούθησαν μας οδηγούν σε μια επανατοποθέτηση; Για μένα, η ανάγκη να γράψω αυτό το βιβλ...

Ένας ένθερμος θαυμαστής του Σταντάλ, μια πολύ όμορφη ξανθιά και ένας φιλήσυχος Βρετόνος πέφτουν θύματα βίας. Τι ενώνει αυτούς τους τόσο διαφορετικούς ανθρώπους; Η συμμετοχή τους στη μυστική εταιρεία "Επιτροπή του καλού μυθιστορήματος". Κάθε παθιασμένος αναγνώστης μυθιστορημάτων ονειρεύεται το ιδανικό βιβλιοπωλείο. Όχι ένα απλώς καλό και ενημερωμένο βιβλιοπωλείο, όπου μπορεί να βρει κανείς καλά μυθιστορήματα, αλλά ένα βιβλιοπωλείο αφιερωμένο στο μυθιστόρημα, όπου θα υπάρχουν μόνο αριστουργήματα. Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Ο βιβλιοπώλης Ιβάν και η ηγερία του Φραντ...

Έχετε ταξιδέψει ποτέ στο Λονδίνο; Εγώ, ναι. Μιλάτε αγγλικά; Κι εγώ. Μέχρι που μετακόμισα εκεί, και όλα άλλαξαν. Ούτε το Λονδίνο ήταν αλλιώτικο ούτε τα αγγλικά ακατανόητα. Αλλά κάτι μου διέφευγε: καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά όχι τι εννοούσαν. Και συνειδητοποιούσα ότι καταλάβαινα όλο και λιγότερα. Έπρεπε να τα γράφω για να τα καταλαβαίνω. Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια καθημερινή καταγραφή -ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο-, αλλά σκέψεις για την πόλη και τους κατοίκους της, με τον τρόπο που θα προσέγγιζε το θέμα ένας εθνογράφος. Πρώτα τα κλισέ. Γιατί τα λέμε έτσι; Γιατί υπάρ...

Ένας δολοφόνος και προδότης, από τον καιρό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γνωστός ως "Ποντικοφάρμακο". H ταυτότητά του δεν αποκαλύφθηκε ποτέ... Μια πυρκαγιά σ' ένα εργοστάσιο χρωμάτων τη δεκαετία του '50, με δεκαπέντε θύματα. Τα αίτια της πυρκαγιάς δεν εξακριβώθηκαν ποτέ... Ο πρώην αστυνομικός κι αντιστασιακός Χιάλμαρ Νύμαρκ πιστεύει πως οι δύο υποθέσεις συνδέονται μεταξύ τους. Μια μέρα πιάνει κουβέντα με τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Βαργκ Βέουμ -τον οποίο γνωρίσαμε στο "Δικός σου ώς το θάνατο"- στο αγαπημένο τους καφέ. Κάπως έτσι αρχίζει αυτό το συναρπαστικό αστυνομικό μ...

Όταν, το 1931, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το μυθιστόρημα "Φάμπιαν" του Έριχ Κέστνερ, η εθνικοσοσιαλιστική εφημερίδα Volkischer Beobachter έσπευσε να το χαρακτηρίσει "εκδοτικό σκουπίδι". Ο κριτικός που υπέγραφε το κείμενο ήταν, φυσικά, ανώνυμος και ο χαρακτηρισμός αποτέλεσε, και αποτελεί μέχρι σήμερα, τίτλο τιμής. Άλλωστε, λίγους μόλις μήνες αργότερα, το βιβλίο είχε πουλήσει πάνω από 30.000 αντίτυπα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Κι όμως, το αριστούργημα του Κέστνερ δεν ευτύχησε να παρουσιαστεί στους αναγνώστες, όπως ακριβώς το έγραψε και το παρέδωσε ο ίδιος ο δημιουργός του...

Στον τόμο αυτό περιέχονται ομιλίες και άρθρα που καλύπτουν το διάστημα 2000-2006. Παρουσιάζουν τους στόχους, τη στρατηγική και τις προοπτικές του προοδευτικού χώρου. Αφορούν τα επίκαιρα προβλήματα της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της παρουσίας της Ελλάδας στον κόσμο. Περιγράφουν τις επιλογές που μας προσφέρονται. Αναφέρονται στη σύγκλιση και στην κοινωνία της γνώσης. Είναι κείμενα πολιτικής για μια δημιουργική Ελλάδα.

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά, είναι συνειρμικά. Το καθένα έφερνε στη μνήμη μου, την ώρα της γραφής, κύματα αναμνήσεων, βιωμάτων και συναισθημάτων, συνδέοντας έτσι το σήμερα με το παρελθόν· όχι μόνο το δικό μου παρελθόν - όχι μόνο της οικογένειάς μου, αλλά και του τόπου μας. Έτσι, συνειρμικά, παραπέμπω συνεχώς από τη "μικρή" στη «μεγάλη» Ιστορία των τελευταίων διακοσίων χρόνων. Η αφήγηση πηγαινοέρχεται σε μια οικογενειακή ιστορία πέντε γενεών - από την πλευρά του πατέρα και της μάνας μου. Και ιχνηλατεί τους δρόμους που ο κάθε κλάδος ακολούθησε...

Δεν σκότωσα εγώ τη Λωρ ντε Γκρεναντίν Μπουατέζ κι ας είχα κάθε λόγο να επιθυμώ τον θάνατό της... Έτσι αρχίζει την αφήγησή της η αινιγματική Δόνα Εστεφάνα, προσωπική γιάτρισσα της Βερεγγάριας από τη Ναβάρα, της όμορφης συζύγου του Λεοντόκαρδου. Μέσα της δεκαετίας του 1950. Μία Εγγλέζα βυζαντινολόγος, ένας Γάλλος παλαιογράφος κι ένας νεαρός Έλληνας μαθηματικός καλούνται επειγόντως στην Κύπρο για να αξιολογήσουν ένα χειρόγραφο που χρονολογείται στην περίοδο της Τρίτης Σταυροφορίας. Στο κείμενο αναφέρεται ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα, που παρέμενε άλυτο από την εποχή...