Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Σ' αυτά τα έργα ο Frederick Carabott παρουσιάζει τον εαυτό του λευκό τους δε Γερμανούς ως απρόσωπους μεταλλικούς κυλίνδρους, που συμβολίζουν την απάνθρωπη όψη του καθεστώτος που υπηρετούσαν . Οι έντονες αναπαραστάσεις και τα χρώματα, χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του F.C., δικαιολογούν απολύτως την επιτυχή σταδιοδρομία του ως graphic designer στην Αθήνα και το Λονδίνο που μέχρι σήμερα έχει ακολουθήσει. Ζωγραφισμένη σε χαρτί ακουαρέλας και φωτογραφίας, η συλλογή των 48 έργων χρειάστηκε 3 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Τα έργα του καλλιτέχνη δίνουν μια συνοπτική εικόνα του...

Μετά την ανατύπωση δύο παλαιών αφιερωμάτων περιοδικών στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ("Νέα Ζωή" Αλεξάντρειας, 1908 και "Χαραυγή" Μυτιλήνης 1911), το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο ολοκληρώνει με τούτο τον τόμο τη συνεισφορά του στην επέτειο των εβδομήντα χρόνων από το θάνατο του συγγραφέα της "Φόνισσας". Αν τα δύο πιο πάνω αφιερώματα καλύπτουν ανάγκες του αναγνωστικού κοινού και των μελετητών σε παλαιά και δυσεύρετα κείμενα, ο τόμος τούτος αποτελεί μια σύγχρονη θεώρηση του Παπαδιαμάντη. [...] (από τον πρόλογο του Μάνου Χαριτάτου στην πρώτη έκδοση, Δεκέμβριος 1981)

Η μελέτη αυτή ξεκίνησε με κεντρικό της θέμα το ρεμπελιό των ποπολάρων της Ζακύνθου. Το ρεμπελιό, αντικείμενο ενός χρονικού της εποχής, κατόρθωσε να διαφύγει από τη λήθη και μέσα από τον υπαινικτικό ή ρητό ιστορικό λόγο, πέρασε άνετα στη λογοτεχνία και εγκαταστάθηκε στο χώρο των συμβόλων, στο χώρο του μύθου. Ο "ποπολάρος" έγινε συνώνυμο του "ωραίου επαναστάτη" (κατάλοιπο του ρομαντισμού αυτό) και το ρεμπελιό των ποπολάρων έγινε η κορυφαία στιγμή μιας μικρής κοινωνίας -που αναδείκνυε, όμως τι; Το ρεμπελιό των ποπολάρων έμενε μετέωρο, εφόσον αγνοούσαμε τις συντεταγμένες μέσα σ...

Στο έργο "Μεσαιωνικοι ναοί της Αθήνας από σωζόμενα σχέδια και σημειώσεις του Paul Durand" η συγγραφέας παρουσιάζει μια σειρά από αυτόγραφα και ανέκδοτα σχέδια των αθηναϊκών ναών του Paul Durand. Τα σχέδια αυτά καλύπτουν μια περίοδο κατασκευής βυζαντινών μνημείων χιλίων περίπου ετών και συνοδεύονται από σύντομα σχόλια και μια συνοπτική βιογραφία του λόγιου περιηγητή.

Τα σκίτσα του Μίμη Αντωνιάδη αποτυπώνουν μια χαρακτηριστική πτυχή της στρατοκρατούμενης Θεσσαλονίκης του 1915-18. Μια πόλη που είχε πρόσφατα ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος, με ανάμεικτο πληθυσμό και πολυμορφία χαρακτηριστικών, κατακλύσθηκε ξαφνικά από μια πανσπερμία στρατιωτικών στην οποία συνυπήρχαν το οικείο και γειτονικό με το πρωτόγνωρο και εξωτικά μακρινό, μέσα σ' ένα καταθλιπτικό περιβάλλον πολέμου, εμφύλιου διχασμού, συνομωσιών και καχυποψίας, συνθετοντας ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου. Η δημιουργία του λευκώματος, που περιέχει γελοιογραφικές απεικονίσεις στρα...