Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εκείνος ζει τον πρώτο του έρωτα. Εκείνη έχει ζήσει έντονα τη ζωή της. Εκείνος ζει το παρόν, άπληστος να γνωρίσει τη ζωή του, από όλα όσα μαθαίνει από εκείνη τη γυναίκα που έχει σχεδόν τα διπλά του χρόνια, που έχει διαβάσει πολύ, κατέχει την τέχνη της ζωής και μπορεί να του δώσει τα κλειδιά της. Αυτή τη γυναίκα που ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει νιώσει και εκτιμήσει την αξία του παρόντος, αλλά ζει διχασμένη ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον. Με περίγυρο την ονειρική Βενετία, την πόλη των ερωτευμένων, μέσα στον πλούτο των μουσείων της και στη διάχυτη μαγεία της μοναδικής της ατμό...

Ένα σημαντικό όσο και χρήσιμο βιβλίο, που μας εξηγεί γιατί η αγάπη παίζει τον κεντρικό ρόλο όσον αφορά την ανάπτυξη του εγκεφάλου κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής, καθώς και γιατί οι πρώιμες αλληλεπιδράσεις μεταξύ παιδιών και γονιών έχουν σοβαρό αντίκτυπο σε όλη τη διάρκεια του βίου ενός ανθρώπου. Η ψυχαναλύτρια-ψυχοθεραπεύτρια Σου Γκέρχαρντ εξερευνά τον τρόπο με τον οποίο σφυρηλατείται το νευρικό σύστημα του παιδιού μέσα από την πρώτη του σύνδεση με τον κόσμο, δείχνοντάς μας πώς η ανάπτυξη του εγκεφάλου προοικονομεί τη μελλοντική συναισθηματική ευεξία. Επιπλέον, εξετάζει σ...

Ένα μυθιστόρημα για το γεγονός της ζωής και του θανάτου, για την αξίωση και τη διεκδίκηση της ζωής μέσα από την προσέγγιση του ζητήματος των μεταμοσχεύσεων και της δωρεάς οργάνων. Η Μαϊλίς ντε Κερανγκάλ μελετά με θαυμαστή δεξιοτεχνία τις αντοχές του ανθρώπινου σώματος και της ανθρώπινης ψυχής. Το ιδιαίτερο -κοφτό και ασθμαίνον- ύφος της μας εισάγει σε ένα σύμπαν ερμητικό, όπου οι χειρουργοί δίνουν την προαιώνια μάχη τους για τη σωτηρία της ζωής, έχοντας στη διάθεσή τους τα τελευταία επιτεύγματα της επιστήμης. Στις σελίδες του βιβλίου "Γέφυρας ζωής" οι ήχοι αποκτούν σάρκ...

"Ο Γιάννης Θηβαίος πετυχαίνει να αποκαλύπτει τις αρετές του μεγάλου ποιητή πίσω από μια συγκινητική διαφάνεια. Ο μεταφραστής, με ασκητική ταπείνωση μπορεί και μαζεύει πίσω το εγώ του και αφήνει τον Πρεβέρ να βγει σαρωτικός στη σκηνή των σελίδων και να κάνει τα δικά του μαγικά νούμερα", γράφει η Μάρω Βαμβουνάκη στο εισαγωγικό σημείωμά της με τίτλο "Ο μυστικισμός των 'μικρών' και των 'τίποτα'". Ο Ζακ Πρεβέρ, χάρη στην καθημερινή γλώσσα που χρησιμοποιεί στην ποίησή του, θεωρήθηκε από το κοινό μεγάλος λαϊκός ποιητής. Η "Βροχή και λιακάδα" ("La Pluie et le beau temps")...

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά και την ακαδημαϊκή επίδοση του παιδιού; Το πιο σημαντικό κλειδί τελικά είναι η Αυτοεκτίμηση. Το πρόγραμμα που αναλύεται σε αυτό το βιβλίο έχει εφαρμοστεί σε πολλά δημόσια σχολεία, ενώ αξιολογήθηκε και πιστοποιήθηκε από το Σ. Σ. Πανεπιστήμιο Αιγαίου - Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας. Οι ασκήσεις που περιλαμβάνει βοηθούν τους εκπαιδευτικούς, τους συμβούλους και τους γονείς να εφαρμόσουν εύκολα και αποτελεσματικά το πρόγραμμα. Τo βιβλίο "Αξίζω" έχει ως κεντρικό θέμα του την αυτοεκτίμηση στη σχολική ηλικία και αποτελεί ένα χρήσιμο εγχειρ...

Το πιάνο / ακουμπισμένο στο βυθό / πλανιέται δίχως τις χορδές του. / Τα πλήκτρα ακουμπούν/ στα σπλάχνα σου / και σε πονάνε. Όλα έχουν το ίδιο χρώμα. / Τα μάτια σου ορθάνοιχτα / καταγράφουν τοπία. / Διάφανα κι ανυπεράσπιστα / όπως τα ποιήματά σου.

Σήμερα η αναλογική είναι υπόθεση της δημοκρατίας με την έννοια όχι μόνο του κοινοβουλευτικού πλουραλισμού, αλλά κυρίως γιατί οδηγεί στην εξυγίανση του δημοσίου βίου της χώρας. Και αν ακόμα δεν υπήρχε, έπρεπε να την ανακαλύψουμε. Σήμερα, ο αγώνας για την αναλογική, είναι αγώνας υπέρ της απόλυτης έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, όπως την ορίζει το σύνταγμα. Είναι αγώνας υπέρ της εξυγίανσης του δημόσιου βίου, είναι αγώνας υπέρ της άμεσης ανανέωσης του πολιτικού κόσμου (μέσα από το λαό), είναι αγώνας κατά της διαπλοκής, η οποία μόνο με την ανάδειξη των λαϊκών δυνάμεων μπορεί...

Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας... Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει... Αν στην προβλήτα μάς περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε... Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι... Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τούς περνούσαμε για κατατρεγμένους. Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες... Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος απ...

Ήταν η μικρή αράχνη που στήριζε μια μεταξωτή κλωστή σ' ένα φύλλο του γιασεμιού κι ύστερα κρεμότανε πάνω της και νανούριζε τους πόθους της. Ήταν η ανόητη σαύρα που κρύφτηκε στη ρίζα του αλεξανδρινού, γιατί φοβήθηκε τη σκιά της. Ήταν η φτερούγα από το όνειρο του Σέβη που καρφώθηκε σαν το σουγιά σε μια γινωμένη ρόγα σταφυλιού... Ήταν όλ' αυτά ανακατωμένα. Ποιος μπορούσε να τα ξεχωρίσει. Και προς τι;

Όλοι γνωρίζουμε την αρχή της ευλυγισίας: το κατάρτι ενός πλοίου λυγίζει, γι' αυτό και δεν σπάει. Μετά από μια καταιγίδα, το ευλύγιστο καλάμι επανέρχεται στη θέση του, ενώ το ισχυρό δέντρο κείτεται ξεριζωμένο στο έδαφος. Αυτή η αρχή διέπει και τους ανθρώπους. Εκείνοι που είναι ικανοί να αντιδρούν με ευελιξία στους κανόνες και στις προσδοκίες των άλλων είναι καλύτερα εξοπλισμένοι στις συχνές θύελλες της κοινωνίας μας. Πολλοί άνθρωποι έχουν περιέλθει σε ακαμψία λόγω των κανόνων της κοινωνίας. Δεν ζουν πλέον σε επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμο, με βάση τα συναισθήματά το...