Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωή του γινόταν κάθε μέρα όλο και πιο δύσκολη. Από τη δουλειά του τον έδιωξαν γιατί ήταν διαφορετικός. Από τα μαγαζιά τον έδιωχναν γιατί ήταν διαφορετικός. Στις συγκοινωνίες δεν τον δέχονταν γιατί ήταν διαφορετικός. Οι φίλοι του έπαψαν να τον κάνουν παρέα γιατί ντρέπονταν που ήταν διαφορετικός. Κι αυτός ρωτούσε τον εαυτό του: Τώρα πρόσεξαν ότι είμαι διαφορετικός; Πρέπει να γίνω ένας ίδιος μες στους ίδιους;

Το βιβλίο του γιατρού και συγγραφέα Στράντα αποτελεί μια καταγραφή των προσωπικών του εμπειριών στα πολεμικά μέτωπα διαφόρων χωρών τα τελευταία δέκα χρόνια. Ο Στράντα περιγράφει συγκλονιστικές στιγμές στο πλευρό των θυμάτων, τα οποία στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι παιδιά και πλήττονται από τις νάρκες, αυτά τα ύπουλα και αθόρυβα εργαλεία πολέμου που εξολοθρεύουν τις επόμενες γενιές. Το βιβλίο δανείζεται τον τίτλο του από τους "πράσινους παπαγάλους", νάρκες ειδικά σχεδιασμένες ώστε να μοιάζουν με παιχνίδι, τα οποίο περιεργάζεται το ένα παιδί μετά το άλλο, μέχρις ότου...

Προκλητική του αγνώστου η γοητεία. Εμείς οι ταξιδιώτες στους ωκεανούς του χρόνου κρεμαστήκαμε στη γενειάδα του Ποσειδώνα. Στα αυτιά μας βουίζουν ταξίδια, φουρτούνες, ναυάγια της θάλασσας και της ζωής. Αντισταθήκαμε στους πειρασμούς, μείναμε καθαροί, δεν πουλήσαμε την ψυχή μας. Στην πάλη με την απρόβλεπτη οργή της θάλασσας, γιγαντώνεται το πάθος για τη νίκη της ζωής, η πίκρα του αποχωρισμού και η μεθυστική έκρηξη του νόστου. Στην πάλη με την απρόβλεπτη οργή της θάλασσας, γιγαντώνεται το πάθος για τη νίκη της ζωής, η πίκρα του αποχωρισμού και η μεθυστική έκρηξη του νότου.

Καινούρια μέρα, λιόχαρη, μέρα ευλογημένη, όρεξη να 'χεις να τη ζήσεις. Θα φέρει κούραση κι ύστερα πάλι θα ποθείς την ανάπαυση. Το κουρασμένο σώμα, η αγχοφόρα ανάσα, οι κοιμισμένες αισθήσεις, τα τραυματισμένα αισθήματα. Η περίσκεψη κι ο συλλογισμός. Ανοιχτό το παράθυρο, για να μπει ο καθαρός αέρας. Τούτη την ώρα, μη μου μιλάς για λύπες και χαρές. Ούτε για τριαντάφυλλα και παραμύθια. Μη μου θυμίζεις τις αδικαιολόγητες απουσίες της γοητείας και τις οριστικές αποχωρήσεις φίλων και δικών μας. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα της ζωής. Άσε διαλογισμούς και διασκεδάσεις. Στην άκρη τα...

Η ζωή στη μικρή πολιτεία του δάσους άλλαξε όταν η Νεράιδα Μελωδένια χάρισε στα παιδιά τα χρυσά σύμβολα της μουσικής και τα μουσικά όργανα. Όλοι έγιναν πιο ευτυχισμένοι και οι γλυκές μελωδίες ακούγονταν παντού. Οι φωνές απ' τις χαρές και τις γιορτές όμως έφτασαν μέχρι το κάστρο της Μάγισσας Φαλτσαδούρας, η οποία δεν αγαπούσε τη μουσική και είχε ανατριχιαστική φωνή. Έτσι άρχισε να σκαρφίζεται τρόπους για να κάνει τους ανθρώπους της πολιτείας δυστυχισμένους... Ένα μουσικό εκπαιδευτικό παραμύθι όπου τα παιδιά συμμετέχουν τραγουδώντας και ζωγραφίζοντας.

Είναι άνοιξη! Απόβραδο. Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα. Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά. Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι. Φουσκώνουν οι φλέβες μου, πονάει το αίμα μου, παλεύουν να βλαστήσουν οι σπόροι μέσα μου και δεν υπάρχει χώμα για να ριζώσουν. Δεν υπάρχει αρκετό νερό να ποτιστούν. Όταν έπρεπε να κόψω όλους τους άγριους θάμνους να ελευθερωθεί το τοπίο, δεν το 'κανα. Λυπήθηκα τα φίδια, που δεν θα είχαν άλλες φωλιές για να κρυφτούν. Όταν έπρεπε να φυλάξω λίγο νερό, για ώρα ανάγκης, δεν το 'κανα. Λυπήθηκα τ' αδέ...

Η Μαρία, κοπέλα της δεκαετίας του '60, έχει τελειώσει το γυμνάσιο και παντρεύεται τον έρωτα της ζωής της. Απωθημένο της όμως έμεινε η ιατρική. Κι ενώ ο αγαπημένος της Ντίνος στο "τι επαγγέλεστε;" απαντά "γιατρός", η ίδια είναι υποχρεωμένη να απαντά "οικιακά". "Οισοφαγίτιδα επίμονη" τα οικιακά για τη φιλόδοξη Μαρία. Η καταπίεση της συζυγικής αρβύλας την κρατά εγκλωβισμένη, αλλά η διέξοδος έρχεται για να αξιοποιήσει τα "Οικιακά της". Πότε όμως; Μετά τη θυσία... τότε που ο ψυχίατρος απέρριψε το επάγγελμα της ως ψυχοφθόρο και συνέστησε εργασιοθεραπεία. Τότε που στο βωμό ενός...

Από τον Πινέλ, τον Τιουκ, τον Βάγκνιτς [Pinel, Tuke, Wagnitz] και μετά, γνωρίζουμε ότι οι τρελοί, για ενάμιση αιώνα, υποβλήθηκαν στον κανονισμό αυτού του εγκλεισμού, καθώς και ότι μια μέρα θα τους ανακαλύψουμε μέσα στις αίθουσες του Γενικού Νοσοκομείου μέσα στα απομονωτήρια των κατέργων· θα αντιληφθούμε ότι είχαν αναμειχθεί με τον πληθυσμό των "Workhouses" ή των "Zuchthausern" [σωφρονιστηρίων]. Ωστόσο, δεν συνέβη ποτέ να διευκρινισθεί με σαφήνεια ποια ήταν εκεί η καταστατική θέση τους, ούτε αποσαφηνίσθηκε ποτέ τι νόημα είχε αυτή η γειτνίαση, που φαινόταν να καθορίζει την ίδ...

Η επικοινωνία ανάμεσα στα ζευγάρια και τις οικογένειες συχνά μοιάζει με άπιαστο όνειρο. Κι όμως, αυτό το όνειρο η συγγραφέας μάς αποκαλύπτει πώς να το κάνουμε πραγματικότητα. Με απλότητα και σαφήνεια μας οδηγεί στα βάθη της δυσκολίας και μας βοηθά να κατανοήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας και τους άλλους. Μας δείχνει πώς να πλησιάσουμε ουσιαστικά τα παιδιά μας και να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Όπως λέει: η ανατροφή των παιδιών είναι μια τέχνη που μπορεί να διδαχτεί.

Στο βάθος το σκοτεινό κι αξεδιάλυτο, υπάρχει το μη επισκέψιμο από τους αδαείς, το κρυφό και μη αποκαλυπτικό για τους άσχετους, κάτι σαν "απαγορεύεται η είσοδος εις τους μη έχοντας εργασίαν". Είναι το κομμάτι που καλύπτεται από μια πυκνή κρούστα, μεταλλική κι απροσδιόριστη, όπου το κρυφό μυστικό εργαστήριο εκείνων που παίζουν στα δάχτυλα τη μοίρα του κόσμου. Στο πλημμυρισμένο από μυρωδικά μισοσκόταδο στριμώχνονται οι μυημένοι στο "ευ ζην". Οι αμύητοι παρακολουθούν από μακριά τα γενόμενα με ανοιχτό το στόμα... Ελάτε να πλησιάσουμε. Οδοιπορώντας σταθερά κι αταλάντευτα, με οδηγ...

Στην Αρχαία Ολυμπία θα μας ταξιδέψουν η Λευκή και η Γαλανή, δύο δίδυμες αδελφούλες, που αγαπούν τα ταξίδια, τα μουσεία και γενικά ό,τι έχει σχέση με τον πολιτισμό. Αν κι εσείς θέλετε να μάθετε τα πάντα για την ιστορία, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, ακολουθήστε τις δυο αδελφούλες στο ταξίδι τους μέσα στο χρόνο...

We will be guided to Ancient Olympia by two inspired twin sisters who love travels, history and art, and dream of a better, more humane world. Why not follow them to a magical journey in time and civilization and through unbelievable adventures, original visual activities and exciting games, let's unravel, all, young and old, the secrets of the ancient sanctuary and the museum of the Ancient Olympia...

Οι "Εραστές" είναι μια συλλογή από μικρές "ιστορίες" συνοδευόμενες από ασπρόμαυρες εικόνες, μικρά, καθημερινά ενσταντανέ της ζωής με θέμα το ερωτικό πάθος και πρωταγωνιστές όλους τους αιώνιους και αμετανόητους εραστές. Είναι ένα πρωτότυπο άλμπουμ που βασίζεται στην ιδέα της αμφίσημης και ταυτόχρονα αμφίδρομης λειτουργίας κειμένου-εικόνας που μπορεί να αγοραστεί σαν δώρο από όλους.

Η Μνήμη, θεά των προγόνων μας, αντίθετα από τη Λήθη φύλαγε τις μνήμες, καλές ή κακές, μέσα στο νου του ανθρώπου και οι μνήμες ξαναζωντανεύουν χωρίς καμιά αλλαγή, ζούνε ατόφιες όσο ο νους βρίσκεται σε εγρήγορση. Τα πρόσωπα λοιπόν του βιβλίου, παρουσιάζονται όπως ακριβώς έζησαν μια εποχή και μόνο ο Μιχάλης ο μπαρμπέρης έπρεπε, για χάρη της διήγησης, να παίξει το ρόλο του λαϊκού εξομολογητή και συμβουλάτορα για τους μικρούς ήρωες, που κανένας πατέρας δεν είχε καιρό ή διάθεση να παίζει. Κατά τα άλλα, δεν του άλλαξα την προσωπικότητα του, μια και τον γνώρισα καλά όταν κάποιο...

Μια φθινοπωρινή μέρα στο Ελσίνκι ένας άντρας βρίσκεται πνιγμένος στην μπανιέρα του. Πρόκειται για ατύχημα ή μήπως για δολοφονία, αφού όλοι όσοι βρίσκονται στον κοινωνικό του περίγυρο έχουν λόγους να τον μισούν; Ο επιθεωρητής Πάλμου αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση, με τη βοήθεια πάντοτε το νεαρού και αφελούς συνεργάτη του, που είναι και ο αφηγητής αυτής της ιστορίας. Το δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του διάσημου Φινλανδού συγγραφέα Mika Waltari γνώρισε την ίδια εκδοτική επιτυχία με το πρώτο και μεταφέρθηκε κι αυτό στον κινηματογράφο. Παρουσιάζεται στο ελληνικό κο...

Συχνά ανησυχούσα πώς θα τα κατάφερνα με την ξένη γλώσσα ή πώς θα μπορούσα να περιγράψω την αρχιτεκτονική, επειδή είχα περιορισμένες γνώσεις πάνω σε αυτό το θέμα. Αλλά καθώς καθόμουν πάνω στις ζεστές πέτρες, ένα ηλιόλουστο απόγευμα, και καθώς ατένιζα τον χώρο μέσα σ' αυτήν την ακινησία, συνειδητοποίησα με λύπη μου, ότι τελικά αυτή ήταν η εμπειρία που δε θα μπορούσα να περιγράψω. Μέσα σου, στην καρδιά σου, ξέρεις ότι δεν χρειάζεται να πεις "θα ξαναέρθω εδώ", ούτε χρειάζεται να πάρεις μαζί σου λουλούδια ή πέτρες για να θυμάσαι το μέρος. Απλά πρέπει να χαρείς την στιγμή που...