Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια βήμα προς βήμα παρακολούθηση της ταραχώδους ελληνικής ιστορίας από το κίνημα του 1909 μέχρι σήμερα.

Ο "Τίμαιος" είναι το μοναδικό "περί φύσεως" πλατωνικό έργο και η αρχαιότερη πηγή για τον μύθο της "χαμένης Ατλαντίδος". Η θεματολογία του παραπέμπει περισσότερο σε αριστοτελικό σύγγραμμα και σχετίζεται σαφώς με το αντικείμενο έρευνας των προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων. Η διαλογική μορφή του έργου, αμέσως μετά από την εκτενή διήγηση για την χώρα των Ατλάντων και τον πόλεμό τους εναντίων των Αθηναίων, παραχωρεί την θέση της σ' έναν εκτεταμένο μονόλογο, στον οποίο ο αστρονόμος Τίμαιος -από την φημισμένη για την ευνομία της πόλης των Λοκρών- διδάσκει την δημιουργία του κόσμου...

Περιέχει πληροφορίες για: Αρθριτισμό, Άσθμα, Ακμή, Αιμορροΐδες, Αρτηριοσκλήρωση, Αλλεργίες, Αμοιβαδώσεις, Βρογχίτιδα, Δυσκοιλιότητα, Εκζέματα, Έλκος στομάχου, Ημιπληγία, Ισχιαλγία, Καρδιοπάθειες, Κολίτιδα, Οσφυαλγία, Παθήσεις των νεφρών, Παθήσεις του ήπατος, Παχυσαρκία, Πεπτικές διαταραχές, Σακχαρώδη διαβήτη, Σπονδυλαθρίτιδα, Υπέρταση, Φλεγμονές κ.ά.

Περιέχει πληροφορίες για: Αρθριτισμό, Άσθμα, Ακμή, Αιμορροΐδες, Αρτηριοσκλήρωση, Αλλεργίες, Αμοιβαδώσεις, Βρογχίτιδα, Δυσκοιλιότητα, Εκζέματα, Έλκος στομάχου, Ημιπληγία, Ισχιαλγία, Καρδιοπάθειες, Κολίτιδα, Οσφυαλγία, Παθήσεις των νεφρών, Παθήσεις του ήπατος, Παχυσαρκία, Πεπτικές διαταραχές, Σακχαρώδη διαβήτη, Σπονδυλαθρίτιδα, Υπέρταση, Φλεγμονές κ.ά.

[...] Το κατά σειρά τέταρτο βιβλίο του Διοδώρου - η "Τέταρτη Βίβλος" - είναι ένα πανόραμα της ελληνικής μυθολογίας. Στις σελίδες του συναντούμε τον Διόνυσο, τον Πρίαπο, τον Ερμαφρόδιτο και τις Μούσες, επίσης διαβάζουμε για τον Ηρακλή και τους άθλους του, μαθαίνουμε για τους Αργοναύτες, τους Επτά επί Θήβας, τους Κενταύρους και τις θυγατέρες τού Ασωπού, επιπλέον πληροφορούμαστε για την δράση τού Θησέα, του Πέλοπα, του Ταντάλου, του Δαρδάνου και της Νιόβης, ενώ γνωρίζουμε τον Αρισταίο, τον Ωρίωνα, τον Μίνωα και τον Μινώταυρο. Σημαντικός κρίνεται ο πρόλογος του έργου, στον οπο...

Το παρόν φιλοσοφικό - θεολογικό σύγγραμμα είναι μια εκτενής επιστολή και ανήκει στην τριλογία των "Πυθικών Διαλόγων (ή Πυθικών Λόγων)" οι οποίοι -με την σειρά τους- είναι τμήμα των Ηθικών του Πλούταρχου. Στις σελίδες αυτού του έργου του, ο συγγραφέας -ο οποίος υπήρξε ισόβιος ιερέας του Μαντείου των Δελφών, από το 95μ.Χ. και έπειτα- μας παρουσιάζει ορισμένες λίαν αξιόλογες πτυχές της περίφημης "Δελφικής Θεολογίας" του, με αφορμή το σύμβολο "Ε" ή "Ει", το οποίο κοσμούσε τον ναό του Θεού Απόλλωνα.

"Δια την αγάπην της τιμής μας, στοχαστήτε το με προσοχήν. Μην σας πλανήσουν τα ταξίματα των επιτρόπων και αποστόλων των ξένων βασιλείων. Αυτοί είναι τόσο σκλάβοι και δια να μετριάσουν την εντροπήν των, προσπαθούν να αυξήσουν τον αριθμόν των."

"Έχουμε την υποχρέωση να εξετάσουμε την κατάστασή μας και ν' αναγνωρίσουμε ότι αποτελούμε αναπόσπαστο τμήμα τού Ελληνικού Πολιτισμικού Κύκλου και γι' αυτό ακριβώς, σ' αυτές τις συνθήκες, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να μελετήσουμε πολύ και καλώς την Ελληνική Γλώσσα." (Φ. Κ. Κρούτβιγκ Σαγρέδο)

[...] Η ποίησή του είναι κατ' εικόνα της ζωής του, ταραχώδης, ζοφερή, οργισμένη, εκθαμβωτική, εξεγερμένη, περιγράφει την προσωπική του κόλαση και την αναζήτηση του απόλυτου, εξαπολύοντας παράλληλα μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα σαθρά θεμέλια της ανθρώπινης κοινωνίας. Είναι ο πρώτος που ξεκαθαρίζει την ποίηση από κάθε στοιχείο παράδοσης και συμβατικότητας, αυτός που εγκαινιάζει εκρηκτικά τον μοντερνισμό. Παράλληλα, το έργο του εκφράζει επακριβώς την έννοια του "κλασικού", παραμένει πάντα σύγχρονο κι επίκαιρο, σαν να γράφτηκε σήμερα. Ενέπνευσε (και συνεχίζει να εμπνέει) γε...

Οι αφορισμοί και τα αποφθέγματα αυτού του βιβλίου απευθύνονται αποκλειστικά σε αναγνώστες με ιδιαίτερα γερή κράση. Ενδέχεται να προκαλέσουν "οξύ σύνδρομο κριτικής σκέψης συνοδευόμενο από αιφνίδια απώλεια χρόνιας νάρκωσης". Το αποτέλεσμα θα είναι η ξαφνική αφύπνιση του αναγνώστη και η ολοκληρωτική κατάρρευση κάθε βεβαιότητάς του για τη Ζωή και τον Κόσμο.

[...] Ο Γουίτμαν θέλησε η ποίησή του να γίνει "ένα τραγούδι της μεγάλης περηφάνειας που ο άνθρωπος νοιώθει για τον ευατό του", και για να το πετύχει δεν αναγνώρισε κανένα όριο στην έρευνα της περίπλοκης ανθρώπινης ψυχολογίας, δίνοντας έτσι αφορμή στις κατηγορίες των πουριτανών και στις διώξεις των φιλισταίων. Παράλληλα, επιχείρησε να δώσει μια δική του εκδοχή του αμερικανικού ονείρου, όπως εκείνος το έβλεπε, εναρμονισμένο με τις μεγάλες μεταμορφώσεις της κοινωνίας των οποίων υπήρξε μάρτυρας και προφήτης. Η ποίησή του είναι ένας πλατύς ρωμαλέος ποταμός που εξυμνεί τη Φύση κα...

[...] Ολόκληρο το έργο του Μπλέηκ ασχολείται με τη φιλοσοφία της αντιφατικής φύσης του ανθρώπου. Ο επαναστάτης Μπλέηκ σε όλη του τη ζωή αντιτάχθηκε σε κάθε μορφή καταπίεσης, και αναζήτησε την αλήθεια και την κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέσβευε πως η ανθρώπινη φύση διαμορφώνεται μέσα από "αντινομίες" και "αντιθέσεις". Η αναγνώριση αυτού του γεγονότος είναι η βάση για μια προσπάθεια συμβιβασμού ανάμεσα σε αυτά τα δύο στοιχεία ο οποίος, στη συνέχεια, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη λειτουργία αντίληψης του εξωτερικού κόσμου. Αποτέλεσμα αυτής της κοσμοθεωρίας του είναι η επαναστα...

"Φιλαράκι μόλις άκουσα απ' τις ειδήσεις πως η αστυνομία βρήκε ένα πτώμα χωρίς εγκέφαλο, με ακατάστατα μαλλιά και κακόγουστο ντύσιμο! Please στείλε μήνυμα γιατί ανησυχώ... " "Αν ήσουν λουλούδι θα μύριζες υπέροχα. Αν ήσουν άστρο θα ήσουν το πιο λαμπρό. Αν ήσουν ποτό θα ήσουν νέκταρ. Αν ήσουν εντάξει... θα έστελνες και κανένα μήνυμα..."

Με το βιβλίο του "Κάνναβη: Μαριχουάνα, χασίς", ο Κλεάνθης Γρίβας ρίχνει άπλετο φως σε μια κλασική περίπτωση της συμβολικής ποινικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας για τα "ναρκωτικά". Συμβάλλει στην απομυθοποίηση κάποιων πραγμάτων γύρω από την κάνναβη. Συνεισφέρει στην αυτογνωσία και την ελευθερία του ατόμου". (Γιάννης Μανωλεδάκης, Ομότιμος Καθηγητής Ποινικού Δικαίου, Α.Π.Θ.)

Οι πιο γνωστοί ανεπάγγελτοι άνδρες τής αρχαίας εποχής ήταν οι περίφημοι παράσιτοι. Άνθρωποι τής φτωχολογιάς, είτε απόκληροι και περιθωριακοί είτε εκ πεποιθήσεως ράθυμοι και οκνηροί, εμφανώς διεφθαρμένοι και πρόστυχοι, μέλη τού υποκόσμου των μεγάλων πόλεων, ενίοτε παράνομοι και κακοποιοί, κάποιες φορές κατάσκοποι και καταδότες, άλλοτε πονηροί και θρασείς, οι παράσιτοι - όπως δηλώνει και η ονομασία τους - σιτίζονταν δωρεάν στις κατοικίες των πλουσίων, κυρίως, συμπολιτών τους, κατά την διάρκεια των εορταστικών συμποσίων, των δεξιώσεων και των πολυτελών δείπνων, προσφέροντας...