Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Για τους θεμελιωτές του επιστημονικού σοσιαλισμού η βαθιά γνώση της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας δεν ήταν στοιχείο ευρυμάθειας, αποθησαυρισμού γνώσεων. Ήταν όρος, απαραίτητη προϋπόθεση της γνώσης. Αυτή τους την κοινή πεποίθηση την αξιοποίησαν στο έπακρο με τις αναφορές τους, και με τις μεγάλες βαρυσήμαντες και με τις μικρές και "ανεκδοτολογικές", πετυχαίνοντας αυτό που κανένας ειδικός μελετητής της αρχαίας σκέψης δεν μπόρεσε να πετύχει: έκαναν την ελληνική σκέψη πάντα "επίκαιρη", συνδέοντάς τη με το σήμερα. Οι αναφορές στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς από το "Κεφάλαιο",...

Τι συμβαίνει στο εμπόριο αρχαιοτήτων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο; Πως σχηματίζονται οι μεγάλες σύγχρονες ιδιωτικές συλλογές και που βρίσκουν τα μεγάλα μουσεία της Δύσης καινούργια ευρήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης; Το διεθνές εμπόριο διαθέτει ένα πολύπλοκο αλλά ορατό σύστημα λειτουργίας για το "ξέπλυμα" και τη νομιμοποίηση των λαθρανασκαφών στις χώρες που είναι πλούσιες σε αρχαιότητες. Ο αρχαιολόγος Νήλ Μπρόντι, διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Παράνομων Αρχαιοτήτων του Πανεπιστημίου του Καίημπριτζ, υποστηρίζει: "Ανακαλύπτεις διαρκώς να επαναλαμβάνονται τα ίδια ο...

"Ξεκίνησα το ταξίδι του Αρχιπελάγους, από τη γενέτειρά μου, ένα απόγευμα, αρχές του καλοκαιριού. Η Καβάλα, το βορειότερο λιμάνι του Αιγαίου, ήταν η ιδανική αφετηρία, μα πρωτίστως, η πόλη όπου μεγάλωσα και έμαθα τη θάλασσα. Το πλοίο ήταν οικείο από τα ταξίδια της νιότης, ανάγλυφο από τα στρώματα αλμύρας και λαδομπογιάς. Αφήσαμε τη στεριά. Μαύρος καπνός απλώθηκε στον ορίζοντα, μέχρι που χάθηκε στη νύχτα. Παρέμεινα στο κατάστρωμα, παρατηρώντας τις γραμμές, τους αφρούς της μηχανής και τα μακρινά φώτα, σε μια προσπάθεια ανασύνταξης της μνήμης. Φτάσαμε στη Λήμνο. Τα κόκκινα φώτα...

"Μέσα στην κάμαρή μου, δεξιά καθώς μπαίνουμε, έχω ένα κουτί γεμάτο λογής αναμνηστικά και κυρίως πολλές και διάφορες φωτογραφίες. Σκέφτηκα λοιπόν ότι με το υλικό αυτό θα μπορούσα να συνθέσω μια ενδιαφέρουσα πεζή αφήγηση. Πρόσωπα και πράγματα, όταν πολλές φορές τα ερευνώ εκεί μέσα, με ξαφνιάζουν και με απελπίζουν, καθώς, δυσκολευόμενος να ξαναβρώ την τάξη που είχαν στη ζωή, νιώθω σα να περιπλανιέμαι ανάμεσα σ' ερείπια ή μέσα σε κοιμητήριο. Σε τέτοιες περιπτώσεις μου κόβεται η λαλιά και μου είναι αδύνατο να εκφραστώ. Όμως αναδιπλούμενος γύρω από τη μνήμη σε στιγμές απόγνωσης ό...

Με το θάνατο του συντρόφου της, η Ρυόκο συνειδητοποιεί ότι δεν ήξερε τίποτε γι' αυτόν. Ο νεαρός άντρας, ονόματι Χιρογιούκι, αρωματοποιός το επάγγελμα, αυτοκτόνησε στο εργαστήριό του, όπου παρασκεύαζε εξαίσια αρώματα χρησιμοποιώντας τόσο την απαράμιλλη μνήμη του όσο και τις επιστημονικές του γνώσεις. Επιστρέφοντας στον τόπο του δράματος, η Ρυόκο ελπίζει ότι θα καταλάβει τα αίτια της απεγνωσμένης αυτής πράξης, ωστόσο το μόνο που βρίσκει είναι μερικές αινιγματικές φράσεις γραμμένες σε μια δισκέτα. Ανίκανη να πενθήσει τον αινιγματικό αυτόν άντρα, η Ρυόκο ανασυνθέτει με αργού...

Οι Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες είναι έξι διηγήματα που ξεκινάνε από το 1944 και καταλήγουν στο 1986 κι έχουν για θέμα τους κυρίως πράξεις και εγκλήματα πολιτικής βίας. Δεκεμβριανά, Θεσσαλονίκη του Εμφυλίου με ξένους διπλωμάτες και ρεπόρτερς, ψυχρός πόλεμος της δεκαετίας του '50 με ιατροδικαστές και δολοφονίες στελεχών του ΚΚΕ, πορνοταινίες και φόνος στην Ύδρα του '62, Χούντα του '70 και αλληλοεξόντωση πρακτόρων και αριστεριστών, παραθρησκευτικές οργανώσεις και τρομοκράτες της δεκαετίας του '80 σε ευτράπελο μπέρδεμα. Τα διηγήματα παραπέμπουν συχνά σε γνωστά γε...

Τετράστιχα - VI Μεγάλες οι στιγμές της Ιστορίας: το τρένο που έφερε την Επανάσταση, ο κορεσμός της μέλισσας από των λουλουδιών τη γύρη, το αδιόρατο χαμόγελό σου πριν το κλάμα. "Ωδή στη χαρά" Όσο διέσχιζες το δάσος κανένα δέντρο δε σ' αγκάλιασε· εσύ τ' αγκάλιαζες και τα παρακαλούσες. Φοβόσουν πάντα πως αν αρνηθείς την πίστη σου στα χελιδόνια, θα έχανες την προσμονή της άνοιξης. Τώρα μαζεύεις τούφες απ' τα σύννεφα, για να υφάνεις τι; Τα άμφια του μάγου της φυλής ήρθαν απ' έξω και είναι άριστης ποιότητας. - Αν κάτι δεν αλλάζει, είναι οι ανταύγειες της...

Ο φωτογράφος Πάρις Πετρίδης νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ για δεκαπέντε μέρες. Η διάγνωση: πνευμονία και εμπύημα. Η θεραπεία: νυστέρι. Το βλέμμα: δεκαοχτώ φωτογραφίες. Ο τίτλος του βιβλίου, "Ατομικό αναμνηστικό", στην ιατρική ορολογία σημαίνει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Για έναν φωτογράφο σημαίνει το οδοιπορικό του βλέμματος στην επικράτεια του ζόφου. Κι ο ζόφος, όταν τον κοιτάς κατάματα ημερεύει, κάπως. Όπως ημερεύει το σωληνάκι του ορού με μια μισοφαγωμένη φέτα ψωμιού πλάι του. Ο θάλαμος του χειρουργείου με την Βρεφοκρατούσα ανάμεσα στα καλώδια. Οι από...

Αύγουστος μήνας στη Μύκονο Πόσο ακόμα δικός μου; Πόσο Αύγουστος; Στην υποθαλάσσια επικράτειά μου, απ’ το κλειστό μου παράθυρο πίσω απ΄ το τζάμι του κάπτεν Νέμο σε εντοπίζω παρά τις μεταλλάξεις σου στο διαθλασμένο φως ενός βυθού δικού μας Σε βλέπω στις σκοτεινές σου περιοχές με τους αστερίες και τα θαλάμια ψάρι στο οξυπύθμενο αγγείο με κομμένο λαιμό

Μια ήπειρος που αρνείται να διδαχθεί από την Ιστορία της: Η Ευρώπη της νεοφιλελεύθερης επιδρομής, η Γαλλία της Λε Πεν και του Ολάντ, η Ιταλία του Μπερλουσκόνι και του Ρέντσι, η Ισπανό-Καταλωνία της νεοφρανκικής περιόδου. Και μαζί τους, η Ελλάδα της Αμφίπολης και του Άκη. Ένα freak show που παρελαύνει μέσα από εξηνταπέντε άρθρα/επιφυλλίδες (ή με όποιο όνομα θα μπορούσαν να ενταχθούν σε κάποιο είδος), που σκοπό έχουν το συσχετισμό του σύγχρονου ευρωτερατουργήματος με παλιότερες καταστάσεις και την άντληση κάποιων διδαγμάτων. Στα σύντομα κείμενα του Νίκου Μπελογιάννη συναντ...

Στη μακρόχρονη καριέρα του ο Ίρβιν Γιάλομ ασχολήθηκε με τη διερεύνηση της ζωής των άλλων. Στο βιβλίο "Αυτό ήταν η ζωή; Τότε άλλη μια φορά!: Αναμνήσεις ενός ψυχίατρου", την αυτοβιογραφία του, που από καιρό την περιμέναμε, στρέφει το θεραπευτικό βλέμμα του στον εαυτό του, εξετάζει τις σχέσεις που τον διαμόρφωσαν και σκιαγραφεί το πρωτοποριακό του έργο, για το οποίο έγινε διάσημος. Παιδί Ρωσοεβραίων μεταναστών, ο Γιάλομ μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά της Ουώσινγκτον. Θέλοντας να ξεφύγει από τα όριά της, έβαλε σκοπό να γίνει γιατρός. Η ανέλιξή του ήταν εντυπωσιακή: Ο Γιάλ...

Όταν μπήκε στο σούπερ μάρκετ, κατευθύνθηκε στα ράφια με τις μπίρες. Πήρε ένα κουτάκι, το άνοιξε και ήπιε. Τί σκέφτηκε καθώς έσβηνε τη δίψα του, αυτό δεν το ξέρω. Εκείνο όμως για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι ανάμεσα στη στιγμή που μπήκε και στη στιγμή που τον σταμάτησαν οι φύλακες, κανείς δεν φανταζόταν ότι δεν θα ξανάβγαινε ζωντανός. Η έμπνευση για την ιστορία αυτή προήλθε από μια είδηση στα ψιλά των εφημερίδων, για ένα περιστατικό που συνέβη στη Λυών τον Δεκέμβριο του 2009. Τα μυθιστορήματα του Λωράν Μωβινιέ προσπαθούν να οριοθετήσουν το πραγματικό, συγκρούοντ...

[...]Το βιβλίο είναι μια αναδρομή από τα πρώτα βήματά του στην τέχνη και σ' όλη τη δύσβατη και δύσκολη καλλιτεχνική πορεία του γλύπτη, με αναφορές στα κεντρικά καλλιτεχνικά πρόσωπα της εποχής. Η έκδοση συμπληρώνεται από πολλές φωτογραφίες του Καπράλου και των έργων του

Το 1950 περίπου ο καραγκιοζοπαίχτης Σωτήρης Σπαθάρης (1892-1973) άρχισε, με την προτροπή φίλων του, να γράφει τ' Απομνημονεύματά του, που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1960. Ο Άγγελος Σικελιανός θεωρεί το κείμενο αυτό μνημείο λόγου, στη σειρα των "Απομνημονευμάτων" του Μακρυγιάννη. Η σημερινή 4η έκδοση συμπληρώνεται με ένα κείμενο του Γιάννη Τσαρούχη για τους Σπαθάρηδες και πολλές ανέκδοτες έγχρωμες και μαυρόασπρες φωτογραφίες που παραχώρησε ειδικά ο γιος του Σωτήρη Σπαθάρη, ο Καραγκιοζοπαίχτης Ευγένιος Σπαθάρης και το Μουσείο Τσαρούχη.