Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δυο μήνες μετά το θάνατο του μυθιστοριογράφου Σεμπάστιαν Νάιτ, ο νεαρός ετεροθαλής αδελφός του αναλαμβάνει να γράψει μια βιογραφία του κι ο αναγνώστης παρακολουθεί τις προσπάθειές του να συγκεντρώσει τα στοιχεία αυτής της βιογραφίας. Είναι λιγότερο η ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ που μας παρουσιάζεται εδώ και περισσότερο η ιστορία της απόπειρας να γραφεί η βιογραφία ενός ανθρώπου και η αδυναμία να φτάσει στη γνώση της πραγματικής ζωής του άλλου, έστω κι αν πρόκειται για τον χαμένο αδελφό. "Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ" είναι το πρώτο μυθιστόρημα που ο Vladimir Nabokov έγραψ...

Στο θαυμαστό βιβλίο του "Φανταστικοί βίοι" (1896), που δημοσιεύεται σε μετάφραση του ποιητή Έκτορα Κακναβάτου, ο Marcel Schwob περιγράφει τη ζωή και το τέλος εικοσιδύο υπαρκτών και φανταστικών προσώπων: οι ήρωές του είναι ο Εμπεδοκλής, ο Ηρόστρατος ο εμπρηστής, ο Κράτης ο κυνικός, ο Λουκρήτιος, μια εταίρα στη Ρώμη, ένας γεωμάντης, ο ζωγράφος Ουτσέλλο, ένας αιρετικός του Μεσαίωνα, ένας ηθοποιός της ελισαβετιανής εποχής, ο τραγικός ποιητής Κύριλλος Τουρνέρ, ένας θησαυροθήρας, ο πειρατής Κάπταιν Κιντ, δύο στραγγαλιστές στην Αγγλία του 19ου αιώνα κ.ά. Ο Schwob υποπτευόταν ότι κ...

"Ο Εβραίος της Μάλτας" παίχτηκε για πρώτη φορά το 1588 (ή 1590). Ο κεντρικός ήρωας, ο Βαραβάς, που η πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή, με την ψεύτικη μύτη, προσδιορίζει τον υπερβολικό χαρακτήρα του έργου, συγκεντρώνει πάνω του όλα τα γνωστά στερεότυπα περί "κακού εβραίου", καταλήγοντας να τα παρωδεί σε μέγιστο βαθμό. Τα πρόσωπα του έργου συγκροτούν πινακοθήκη αχρείων. Ο Marlowe δεν πιστεύει στην έμφυτη καλωσύνη του ανθρώπου. Γι' αυτόν ο άνθρωπος είναι θηρίο προικισμένο με νου και λογική, και οι συνθήκες όπου ζει τον αναγκάζουν να αναπτύξει όσο πονηριά και κακία διαθέτει για...

Ο ΝΤΗΛΕΡ : Αν βαδίζετε έξω, αυτήν την ώρα και σ' αυτό το μέρος, είναι επειδή ποθείτε κάποιο πράγμα που δεν έχετε, κι αυτό το πράγμα, εγώ, μπορώ να σας το προμηθεύσω· διότι αν είμαι σ' αυτή τη θέση πολύ περισσότερο χρόνο πριν από σας και για πολύ περισσότερο χρόνο από σας, κι αν ακόμη κι αυτή η ώρα που είναι η ώρα των άγριων σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους και τα ζώα δεν με διώχνει από δω, είναι επειδή έχω αυτό που χρειάζεται για να ικανοποιώ τον πόθο που περνά μπροστά μου, κι αυτό είναι σαν ένα βάρος που πρέπει να το ξεφορτώσω πάνω σ' οποιονδήποτε, άνθρωπο ή ζώο, που περνά...