Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο δρόμος της Ερήμου, καθώς και η προσευχή που συνοδεύεται από δάκρυα, αποτελεί ένα μυστήριο κι ένα ακανθώδες πρόβλημα που προκαλεί τον μέσο αναγνώστη... Κι όμως, αν θέλουμε να οικοδομηθούμε από τις αξίες του, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι, η αμηχανία μας απέναντι στην άσκηση της Ερήμου δεν χρειάζεται να μας οδηγήσει ούτε στην άλογη άρνηση αλλά ούτε και στην άμετρη προσκόλληση. Η νηφάλια προσέγγιση θα μας δώσει το περιθώριο να λειτουργήσουμε στη ζωή μας τις αξίες αυτές που, αν και προέρχονται από έναν άλλο τρόπο ζωής ή μια μακρινή εποχή, δεν παύουν να είναι δείκτες πνευματικ...

Από πού και πώς προήλθαν τα Μετόχια των Ορθοδόξων Μοναστηριών; Ποιος ήταν και είναι ο ρόλος τους στη ζωή των πιστών; Πώς αντιμετώπισαν η Οθωμανική Αυτοκρατορία και εν συνεχεία το σύγχρονο ελληνικό κράτος τα μετόχια που διατηρούσαν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (η Αγιοταφιτική Αδελφότητα) και η Ιερά Μονή Σινά στον Ελλαδικό χώρο κατά το 19ο αι.; Λεπτομερείς απαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήματα θα βρει ο αναγνώστης σ' αυτόν τον τόμο. Η παράδοση ευλάβειας προς αυτά τα σπουδαία και ιερά προσκυνήματα της Ορθοδοξίας, αλλά και η προθυμία συντήρησης και ενίσχυσής τους από τον Ορθόδοξο...

Έξυπνα και χιουμοριστικά κείμενα σε μορφή ποιητικού λόγου που γράφτηκαν προκειμένου τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας ν' αποφορτιστούν από το άγχος και την ανησυχία που συχνά προκαλεί ο ερχομός στο "μεγάλο σχολείο", το δημοτικό. Να εξοικειωθούν, ακόμη, με τη μορφή και τον ήχο των γραμμάτων, ν' αποστηθίσουν ίσως απλά κείμενα και να δημιουργήσουν ευχάριστες φιλικές εικόνες για το σχολείο και τον κόσμο του. Το βιβλίο λοιπόν αυτό αποτελεί καρπό της αναζήτησης ενός θέματος, όπου τα παιδιά του νηπιαγωγείου και των πρώτων τάξεων του δημοτικού θα μπορούσαν μ' ευκολία ν' αποδώσουν...

Η καλύτερη αγάπη είν' αυτή που έχω και δεν κατακτώ. Που σέβομαι τον άλλο όπως ακριβώς είναι, χωρίς να προσπαθώ να τον αλλάξω. Είναι το χάδι με τη ματιά και την καρδιά κι ας μη φτάνει το χέρι. Είναι να μπορώ να πω: "Γεια, στο καλό! Κι ας πονώ... Πουλί μου ταξιδιάρικο! Κάθε χειμώνας φέρνει και μια άνοιξη. Εγώ θα είμαι εκεί να σε καρτερώ... Πουλί μου ταξιδιάρικο!".

Ο στάρετς Σεραφείμ έζησε με δυο "πόδια": με το ένα βάδισε χρόνια πολλά, δεκαετίες, ως έμπορος γουναρικών, απλώνοντας τις δραστηριότητές του και έξω από τα ρωσικά σύνορα· με το άλλο του "πόδι" πορεύθηκε το υπόλοιπο της ζωής του ως μοναχός και ιερέας δοσμένος ολοκληρωτικά σε Θεό και ανθρώπους, προικισμένος με το χάρισμα του πνευματικού οδηγού (στάρετς). Έζησε "δυο ζωές" και, τι σύμπτωση, σε δύο σημαδιακές για τη Ρωσία εποχές: στην τσαρική στις τελευταίες της αναλαμπές και στα σκληρά χρόνια που η πατρίδα του αναζητούσε νέους δρόμους μέσα από την Οκτωβριανή επανάσταση. Ο στάρετ...

"Από την Κρήτη, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τα νησιά, την Ιωνία, αν ακουμπήσεις τ' αφτί σου στο χώμα και αφουγκραστείς θ' ακούσεις τους προγόνους να διασχίζουν με πλατιές δρασκελιές την αιωνιότητα, θα αισθανθείς κάτω από την παλάμη νωπά ακόμη τα χνάρια τους". Ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα που μας ευαισθητοποιεί στο πάντα επίκαιρο θέμα της αρχαιοκαπηλίας και του "ξεπουλήματος" των μικρών ή μεγάλων μνημείων του τόπου μας. Μυστήριο, χιούμορ και αστυνομική πλοκή με ήρωες μια παρέα παιδιών στη σύγχρονη Μακεδονία κρατούν σε αγωνία τον αναγνώστη μέχρι τη τελευταία σελίδα.

"Η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά με το συλλογικό αυτόν τόμο αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι κατανοεί πόσο απαραίητη κρίνεται η θεωρητική θεμελίωση, η επιστημονική και ερευνητική μελέτη της Παιδικής Λογοτεχνίας. Το θεωρητικό αυτό βιβλίο με τον εύγλωττο τίτλο "Περιπλανήσεις στην Παιδική Λογοτεχνία, Μελετήματα" καταπιάνεται με την αυτοτελή προσέγγιση συναφών θεμάτων. Περιλαμβάνει επτά μελετήματα γραμμένα με γνώση και αγάπη κατά την τελευταία δεκαετία από ανθρώπους που υπηρετούν τη μεγάλη υπόθεση του παιδικού βιβλίου. Είναι επικεντρωμένα σε σύγχρονα (αλλά και διαχρονικά)...

Είναι πάντα ευπρόσδεκτο και παρήγορο να εμφανίζονται κείμενα που δίνουν αφορμή στους Έλληνες να ξαναθυμηθούν τις μεγάλες στιγμές της ιστορικής τους διαδρομής. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, όπου η νέα παγκοσμιοποίηση, αναδυόμενη μέσα από καθαρά υλιστικά, εξουσιαστικά και πλουτοκρατικά οράματα, σπρώχνει σε δεύτερη μοίρα μακραίωνες παραδόσεις πίστης και πνευματικού πολιτισμού. Το κομψό αυτό τομίδιο, με την πάλλουσα κοντόγλεια περιγραφή της Άλωσης και την ευαίσθητη εικονογράφηση, υψώνει φωνή αναβαπτίσεως σ' αυτήν τη μνήμη.

Τέλος δεκαετίας του '30. Σ' ένα χωριό στους πρόποδες των Πιερίων. Οι απόηχοι της Τουρκοκρατίας βούιζαν ακόμη στ' αυτιά των μεγαλύτερων. Τα τραγούδια των ληστών αντηχούσαν πάνω στα βουνά: "Γιαγκούλα μ' που ξεχείμασες το φετεινό χειμώνα;" Η συγγραφέας παρακολουθεί την πορεία μιας αγροτικής οικογένειας απ' το τέλος του μεσοπολέμου ως τις μέρες μας. Ζωντανεύει τον αγώνα για την επιβίωσή της με φόντο τον πόλεμο, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τα μεταπολεμικά γεγονότα. Τα παιδιά της Μαγδαληνής, η Αθηνά, ο Χρήστος, ο Γιώργης, η Δήμητρα, η Σοφία, αναμετριούνται -ο καθένας ξεχωριστά- με...

Ο ολοκληρωτισμός, μαύρος και ερυθρός, του 20ού αιώνα οδήγησε τον ανθρώπινο ψυχισμό σε τέτοια ερέβη που το κακό απλώθηκε χωρίς μια τύψη, δίχως μια υποψία έστω ενοχής. Με τη σημαία της ιδεολογίας βαφτίστηκε "καλό" και λιάνισε όποιον νόμισε πως έφραζε το δρόμο της... ευτυχίας. Έχουν γραφεί αμέτρητες σελίδες για τη φρίκη των κάθε λογής στρατοπέδων. Τούτο το βιβλίο όμως έχει μια αρετή που λίγα από τα όμοιά του διαθέτουν. Ο συγγραφέας, περιγράφοντας την «φιλοξενία» του στο σταλινικό γκουλάγκ, υπερβαίνει με πολύ τέχνη και δύναμη ψυχής τον εγκλωβισμό στην προσωπική του περιπέτεια....

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σύγκρουση θεολογικών απόψεων, μια συγκυριακή ομοαδοποίηση των φορέων τους, ένα άγχος για το ποιος εκφράζει ορθότερα την Παράδοση. Πολλές φορές αυτή η ένταση και το άγχος εξελίσσονται σε ανοιχτό πόλεμο, όχι πλέον θέσεων, αλλά εξουδετέρωσης με κάθε μέσο των "αντιπάλων", των "εχθρών" της ορθής πίστεως. Οι "εχθροί", βέβαια, δεν είναι άλλοι από τους "εν Χριστώ αδελφούς μας". Φαίνεται ότι στις μέρες μας το αυτονόητο: εκ μέρους γαρ γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν (Α΄ Κορ, 13:9) δεν αποτελεί πια συνείδηση των μελών της Εκκλησίας. Στο βιβ...

Στο βιβλίο αυτό επτά διακεκριμένοι ιστορικοί από την Ελλάδα, τη Σερβία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία καταθέτουν τις σκέψεις και τα πορίσματα των ερευνών τους για τον Ρήγα Βελεστινλή και την εποχή του: ο Έλληνας ακαδημαϊκός Αρ. Μάνεσης διερευνά το εύρος και τον στόχο των πολιτικών σχεδίων του Ρήγα· ο Σέρβος βαλκανιολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ, Tr. Stoianovich επανεκτιμά τις κοινωνικές ισορροπίες στα Βαλκάνια κατά την εποχή του Ρήγα Βελεστινλή· ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Κιτρομηλίδης οριοθετεί τις επιστημονικές προϋποθέσεις της μελέτης τ...

Δυο ολοζώντανες ιστορίες για μικρά παιδιά, που βοηθούν όλους μας να εννοήσουμε την ανάγκη που έχουμε ν' αγαπήσουμε τη φύση και όλα τα δημιουργήματα που υπάρχουν και ζουν ολόγυρά μας.

Δυο ολοζώντανες ιστορίες για μικρά παιδιά, που βοηθούν όλους μας να εννοήσουμε την ανάγκη που έχουμε ν' αγαπήσουμε τη φύση και όλα τα δημιουργήματα που υπάρχουν και ζουν ολόγυρά μας.

Η οδός Πειραιώς δια μέσου των αιώνων. Γεγονότα και θρύλοι, παραδόσεις και πολιτισμός, ακολουθούν τη μοναδική αυτή διαδρομή που συνδέει την Αθήνα με το επίνειό της, τον Πειραιά, κι από κει ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Ο συγγραφέας, με τη γλαφυρή μυθοπλαστική του ικανότητα, ζωντανεύει μύθους και ιστορίες δυόμιση χιλιάδων χρόνων ελληνισμού, συνοδοιπορεί με την ιστορία, ψαύει τα χαράγματά της σ' ένα δρόμο που μεταμορφώνεται αδιάκοπα και ταυτόχρονα παραμένει ίδιος, όπως ίδια είναι και η ψυχή αυτού του τόπου: Στις περιόδους ανατάσεως τον βλέπουμε γεμάτο μεγαλοσύνη. Στα χρόνια τη...

Ο παππούς ο Δημήτρης δεν πηγαίνει πια στη δουλειά του. Έχει πάρει σύνταξη. Δεν μένει όμως ποτέ αργός. Του αρέσει να μαστορεύει και να περιποιείται τον κήπο του. Βοηθάει καμιά φορά και τη γιαγιά στην κουζίνα και στο συγύρισμα του σπιτιού. Και στους δύο αρέσει να πηγαίνουν στην εκκλησιά, να κάνουν συντροφιά με τους φίλους τους τα βράδια και να περπατούν, γιατί, λέει, κάνει καλό στην υγεία. Όμως μας φαίνεται πως περισσότερο απ' όλα αυτά τους αρέσει να παίζουν μαζί μας, να μας διαβάζουν βιβλία και να μας παίρνουν περίπατο. Κι οι άλλοι παππούδες μάς αγαπούν το ίδιο. Οι γονείς μα...