Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"O κύκλος αυτών των τεσσάρων πρώτων συλλογών του Γκρή συνιστά, αναμφίβολα, μια τεθλασμένη γραμμή μεταφορικής αναπαράστασης της μαθητείας του στην ποίηση και στη ζωή. Μαθαίνει να ζει, εξορκίζοντας το παρελθόν, έτσι όπως διογκώνεται στη φαντασία του, με το να το διοχετεύει προς την ποίηση. Είναι η γνωστή διαδικασία της ιαματικής αποφόρτισης. Αρχίζει με την περιδιάβαση σ' έναν κόσμο ερειπίων, όπου το ρήμαγμα και το ξεθεμέλιωμα δεν είναι μόνο η προοπτική εικόνα της ελληνικής ενδοχώρας μετά τη δεκαετία του '40, μια εικόνα έντονου ψυχικού βρασμού, αφού αναλογεί στην παιδική ηλικί...

... Ακούμπησε αργά τ' ακουστικό. Μπήκε στο μπάνιο. Άφηνε το νερό να τρέχει ασταμάτητα. Κι από τα μάτια του τα 'νοιωθε τα ρυάκια μέσα στην ορμή του χλιαρού νερού... Τι θα πει πεθαίνουμε; Γιατί πεθαίνουμε; Στο τέλος λυγμοί, ανακουφιστικοί λυγμοί. - Βγάλε μας Κύριε το φόβο του θανάτου απ' την καρδιά! Το φόβο του θανάτου, Κύριε...

Η ποίηση της Μαρίνας Ζωγράφου είναι σύντομη αλλά πολύ δυνατή, συνδέει το ρομαντισμό με το ρεαλισμό. Με τα ποιήματά της μπαίνουμε σε μια υπέροχη νεραϊδοχώρα, διότι είναι γεμάτα φαντασία, αγαπητά και ευπρόσδεκτα από παγκόσμιους ποιητές, κριτικούς ποίησης, μεταφραστές, αναγνώστες. Είναι μια διάσημη ποιήτρια, φημισμένη σ' όλο τον κόσμο και γίνεται αποδεκτή απ' όλο και περισσότερους παγκόσμιους συγγραφείς. [...] Πιστεύουμε πως το βραβείο Νόμπελ είναι μια τιμή που της αξίζει και ελπίζουμε πως αυτή η μέρα θα' ρθει γρήγορα... Li Zhi Ποιητής, μεταφραστής, Καθηγητής πανεπιστημίο...

ΜΑΡΙΝΑ ΙΚΑΡΩΝ Το δροσερό πρωί σε βρήκε στην προβλήτα με της νιότης την ορμή ροβόλησες για το λευκό σου φτερό φάνταζε πορτοκαλί και το πορτοκαλί και η μύτη σου σπούσε τη σιωπή. Ξάφνου έπνιξες το δίλημμα στα νέφη Η το χακί αφήνεις να σου γνέφει ανεμίζεις με ορμή πιο πάνω από του Δαίδαλου τα Μη...

Ζούσε κάποτε ένα ψάρι που ο εφιάλτης του ήταν το νερό. Τις νύτες έγδερνε τα λέπια του μ’ ένα βαθύ του φόβου του ξυράφι κι έτσι γδαρμένο και μες στα αίματα, όταν κυμάτιζε ήρεμα σκαρφάλωνε στο όριο τ’ ουρανού του, εκεί που άσκοπα φλυαρούσε ο παφλασμός, και κλαίγοντας όλο παρακαλούσε: "Ουρανέ μου κάνε με πουλί, δώσ’ μου φτερά από τον αφρό σου, καλύτερα ο αέρας, το στεγνό νερό, παρά ο υγρός βυθός σου".

Σε μια εποχή όπως η σημερινή, που ο ελληνικός λαός ζει στη δίνη της αποδυνάμωσης των θεσμών και βιώνει την απαξίωση της πολιτικής, η βιογραφία του Κωνσταντίνου Καλκάνη, μέσα από την οποία προβάλλουν και άγνωστες πτυχές της ιστορικής περιόδου στην οποία έζησε και έδρασε ο πολιτικός αυτός, είναι όχι μόνο ενδιαφέρουσα αλλά και επίκαιρη. Ξαναθυμίζει στους σημερινούς Έλληνες πολίτες κάποιες διαχρονικές αξίες και ότι αξίζει κανείς να αγωνίζεται γι' αυτές. Η περίοδος αυτή (1910-1961) αποτελεί αναμφισβήτητα μία από τις πιο ταραγμένες αλλά και τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους της ελ...

Μια ποιητική συλλογή σε τέσσερις ενότητες, με πολλές ενδιάμεσες κυκλικές συνδέσεις. Γιατί τα νερά στην πρώτη ενότητα; Άγνωστο, και σε μένα την ίδια υποθέτω. Ίσως επειδή ώρες πολλές της παιδικής ηλικίας κοιτούσα τα νερά να κατεβαίνουν το ρέμα της βρυσούλας, στο χωριό. Η έλξη του νερού. Το σώμα επέβαλε την παρουσία του στα ποιήματα. Δοκίμασα ν’ ακούσω τη φωνή. Μητέρα, η μητέρα που είχα και η μητέρα που έγινα, είναι μάλλον δύο όψεις του ίδιου προσώπου. Και η ποίηση; Ερώτημα που μένει σχεδόν αναπάντητο. Πώς συναρμόζει το σώμα, τη φωνή, με τη δύναμη του νερού και τη γένεσ...

O Anthony Beevor απέφυγε τον κίνδυνο να υποβαθμίσει το έπος δραματοποιώντας το υπερβολικά. Στάθηκε πολύ καλά στους ήρωές του, τόσο τους Βρετανούς όσο και τους Έλληνες, έτσι, ώστε και αυτοί που τους γνώριζαν προσωπικά να τους μάθουν ακόμη καλύτερα. (C. M. Woodhouse, TLS) Έχουν γραφτεί άριστα βιβλία για τη μάχη της Κρήτης, αλλά κανένα δε θεωρώ τόσο ζωντανό, ξεκάθαρο και συναρπαστικό όσο το "Κρήτη: Η μάχη και η αντίσταση" του Anthony Beevor. Το αλάθητο αισθητήριο για το όλο κλίμα και την αίσθηση της συρράξεως, η διορατικότητα και η αντίληψή του κάνουν αυτά τα γεγονότα να μοιά...

Τον Ιούλιο, αρχές δεκαετίας του ’60 ο Παναής ο Στάλος, ακτήμονας, μικροκαλλιεργητής ντομάτας, στο μικρό κτήμα του με ενοίκιο, βλέποντας τις νέες οικονομικές συνθήκες ν’ αλλάζουν τη ζωή του και της οικογένειάς του με εκείνους τους αθέατους νόμους της αγοράς των ισχυρών, αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Γύρω τους αλλάζουν όλα από τους λογοτεχνικούς χαρακτήρες μέχρι τον κόκκινο τάπητα ντομάτας ο οποίος μετατρέπεται σε βιομηχανική ζώνη, όπως οι άνθρωποι. Ο συγγραφέας οφείλει να μιλά τη γλώσσα της αλήθειας και το αντίθετο της υποκρισίας, να είναι ειλικρινής με την ιστ...