Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Μάντζικερτ" είναι η καθοριστική στιγμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού. Είναι η στιγμή εκείνη κατά την οποία η παραπαίουσα, λόγω εσωτερικών κυρίως αντιθέσεων, Βυζαντινή Αυτοκρατορία υφίσταται μία άνευ προηγουμένου πανωλεθρία από τους Σελτζούκους Τούρκους, από την οποία δεν επρόκειτο να συνέλθει ποτέ. Είναι η στιγμή εκείνη όπου οι φιλότιμες πράγματι προσπάθειες του ιδεαλιστή Αυτοκράτορα Ρωμανού Δ' Διογένη καταρρέουν άδοξα εξαιτίας της προδοτικής, κατά κύριο λόγο, στάσεως της ιθύνουσας τάξης του Βυζαντίου, η οποία επειδή δεν ήθελε να υποστεί μείωση της οικονομικής της ισχύος,...

Στη σαρωτική και αισθησιακά φορτισμένη αυτή διήγηση, που κινείται περίτεχνα ανάμεσα σε ένα αυστηρά προσωπικό επίπεδο και στη μεγάλη σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας, η Anchee Min μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα γεμάτο πάθος , προδοσίες και αγώνα για επιβίωση, ζωγραφίζοντας με λεπτό τρόπο το ζωντανό πορτέτο μιας γυναίκας από τις πιο εντυπωσιακές μορφές του Εικοστού Αιώνα. Η Μαντάμ Μάο που είναι παγκοσμίως γνωστή ως ο "ασπροκόκκαλος δαίμονας" φιλόδοξη, εκδικητική και ανελέητη στην προσπάθεια της να διαδεχτεί στην εξουσία το σύζυγό της οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους στο θάνατο....

Μια κατάσταση που να μπορούμε να πηγαίνουμε σχολείο μας χωρίς φόβο για δυσάρεστα απρόοπτα στο δρόμο μας, να κοιμόμαστε το βράδυ ήσυχα χωρίς να βάζουμε σκούρα χαρτιά στα παράθυρά μας, να μην ακούμε τα αεροπλάνα να βομβαρδίζουν σκορπίζοντας την καταστροφή και το θάνατο και να μην βλέπουμε σκελετωμένα παιδάκια να ζητιανεύουν στους έρημους δρόμους. Να πάψουμε να βλέπουμε το λιπόσαρκο γεροντάκι να περπατάει με κόπο στη γειτονιά σέρνοντας τ' αδύναμα τρεμάμενα πόδια του, ψιθυρίζοντας πάντα με δικαιολογημένο παράπονο, την ίδια πονεμένη έκφραση: "Πεινάω, καλέ Κυρία μου...".

Πόσο ένοχες θα είναι καταστρέφοντας ένα παράνομο φορτίο αλατιού; Από πού έλκει τη δύναμή του το Αλάτι, ώστε να τιμωρείται όποιος ασχημονεί εις βάρος του, όποιος δεν μετρά και δεν υπολογίζει την αρχέγονη δύναμή του, όποιος δεν σέβεται τη θέση του στην αλυσίδα της ζωής μας και της ζωής πέραν της ζωής; Υπάρχουν δυνάμεις -όπως η αγάπη και η φιλία- που να δύνανται να αναχαιτίσουν την απονομή αυτής της ανώτατης δικαιοσύνης; Ή η αρχαία του μνήμη διαχέεται στις γενιές καθορίζοντας συμπεριφορές και πεπρωμένα; Υπάρχει θάνατος που μπορεί να χαρακτηρισθεί "κομψοτέχνημα";...

Η ψυχή μιας γυναίκας μαγεμένης απ’ το θαύμα της ζωής, απ’ τη σκληρότητα, τον πόνο και την ομορφιά, απ’ τον έρωτα και το μίσος -μια ματωμένη ψυχή μαγεμένη πάντα απ’ τη δημιουργία και την καταστροφή- δημιουργεί τη ζωή, αγωνίζεται να την κάνει πιο όμορφη, ώσπου σβήνει τσακισμένη, μα πάντα μαγεμένη, κοιτάζοντας μακριά, μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο βεβαιότητα για το μέλλον.

Η ψυχή μιας γυναίκας μαγεμένης απ’ το θαύμα της ζωής, απ’ τη σκληρότητα, τον πόνο και την ομορφιά, απ’ τον έρωτα και το μίσος -μια ματωμένη ψυχή μαγεμένη πάντα απ’ τη δημιουργία και την καταστροφή- δημιουργεί τη ζωή, αγωνίζεται να την κάνει πιο όμορφη, ώσπου σβήνει τσακισμένη, μα πάντα μαγεμένη, κοιτάζοντας μακριά, μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο βεβαιότητα για το μέλλον.

Η ψυχή μιας γυναίκας μαγεμένης απ’ το θαύμα της ζωής, απ’ τη σκληρότητα, τον πόνο και την ομορφιά, απ’ τον έρωτα και το μίσος -μια ματωμένη ψυχή μαγεμένη πάντα απ’ τη δημιουργία και την καταστροφή- δημιουργεί τη ζωή, αγωνίζεται να την κάνει πιο όμορφη, ώσπου σβήνει τσακισμένη, μα πάντα μαγεμένη, κοιτάζοντας μακριά, μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο βεβαιότητα για το μέλλον.

Η ψυχή μιας γυναίκας μαγεμένης απ’ το θαύμα της ζωής, απ’ τη σκληρότητα, τον πόνο και την ομορφιά, απ’ τον έρωτα και το μίσος -μια ματωμένη ψυχή μαγεμένη πάντα απ’ τη δημιουργία και την καταστροφή- δημιουργεί τη ζωή, αγωνίζεται να την κάνει πιο όμορφη, ώσπου σβήνει τσακισμένη, μα πάντα μαγεμένη, κοιτάζοντας μακριά, μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο βεβαιότητα για το μέλλον.

Η ψυχή μιας γυναίκας μαγεμένης απ’ το θαύμα της ζωής, απ’ τη σκληρότητα, τον πόνο και την ομορφιά, απ’ τον έρωτα και το μίσος -μια ματωμένη ψυχή μαγεμένη πάντα απ’ τη δημιουργία και την καταστροφή- δημιουργεί τη ζωή, αγωνίζεται να την κάνει πιο όμορφη, ώσπου σβήνει τσακισμένη, μα πάντα μαγεμένη, κοιτάζοντας μακριά, μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο βεβαιότητα για το μέλλον.

Η ψυχή μιας γυναίκας μαγεμένης απ’ το θαύμα της ζωής, απ’ τη σκληρότητα, τον πόνο και την ομορφιά, απ’ τον έρωτα και το μίσος -μια ματωμένη ψυχή μαγεμένη πάντα απ’ τη δημιουργία και την καταστροφή- δημιουργεί τη ζωή, αγωνίζεται να την κάνει πιο όμορφη, ώσπου σβήνει τσακισμένη, μα πάντα μαγεμένη, κοιτάζοντας μακριά, μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο βεβαιότητα για το μέλλον.

Η "Μαγεμένη Πολιτεία" στοχεύει στην εμβάθυνση του εσωτερικού κόσμου των ηρώων της Μινωικής Περιόδου, με έντονα εικαστικά και λυρικά στοιχεία. Πρωτίστως όμως το βιβλίο συνιστά έναν ύμνο στη φύση, στη ζωή, στον έρωτα και στη δημιουργία. Την κεντρική θέση έχει η Πασιφάη, που "τοις πάσι φαίει". Η Βασίλισσα και η μεγάλη ιέρεια των εορτών των Ταυροκαθαψίων η οποία αντιπροσώπευε στην αρχαία Κρήτη την γονιμότητα. Η "Μαγεμένη Πολιτεία" υψώνεται στα σύννεφα, δύσκολο να την δούμε πια. Χαμένη μακριά μάς γνέφει κι εμείς ξέρουμε. Όταν θα την ζητήσουμε, την αγκαλιά θα ανοίξει να μα...

Δύο παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Δύο ιστορίες για την αναζήτηση της ευτυχίας. Άραγε, πόσο εύκολο είναι να δείξουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε αυτό που πραγματικά είμαστε; Πόσο όμορφο είναι να κερδίσουμε την αποδοχή τους με σύμμαχο τον εαυτό μας, τις αδυναμίες και τα προτερήματά του... ; Με την προσωπική μας μαγεία... ; Ιστορίες που "ρωτούν", μιλώντας για την αποδοχή, τη συντροφικότητα, την αυτογνωσία. "Η Μάσκα της Χαράς" είναι η ιστορία του πρίγκιπα μιας πόλης, με το όνομα Χαρά, ο οποίος επιλέγει να πλησιάζει τους αγαπημένους του κρυμμένος πίσω από προσω...

Γεννημένος στη Βενετία, γιος ενός εβραίου τσαγκάρη, ο Λορέντζο Ντα Πόντε, υιοθετημένος από έναν επίσκοπο, πέθανε στη Φιλαδέλφεια το 1839, σε ηλικία 89 ετών, μισό περίπου αιώνα μετά τον Μότσαρτ για τον οποίο είχε γράψει τα λιμπρέτα για τις τρεις ιταλικές του όπερες: "Οι γάμοι του Φίγκαρο", "Ντον Τζιοβάννι" και "Έτσι κάνουν όλες". [...] Έζησε μια ζωή γεμάτη θριάμβους και διώξεις όπου οι απογοητεύσεις διαδέχονταν τα επιτεύγματα - επιτεύγματα που συχνά αμφισβητήθηκαν εξαιτίας της τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς του την οποία δεν μπορούσε πάντα να δικαιολογήσει το μεγάλο του ταλέντ...