Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αντρέγιεφ εξερευνά με όλους τους τρόπους τις πένθιμες και λυπημένες πλευρές της ανθρώπινης ψυχής και φτάνει στα πιο μεγάλα και τρομερά συμπεράσματα οι αναλύσεις του είναι λεπτές και δυνατές. Ρομαντικός απ' τη φόρμα, ειρωνεύεται στα διηγήματά του μ' έναν πρωτότυπο τρόπο. Τεχνίτης στο στυλ και στη διακόσμηση της σκέψης, είναι επίσης ένας βαθύς ψυχολόγος του πάθους και της αθλιότητας.

Μόνο ο νηφάλιος στοχασμός μπορεί να διαλύσει τα αιματώματα, που δημιουργεί κάθε τόσο η Ιστορία, διαρρηγνύοντας τα αγγεία των ερμηνειών επί ερμηνειών, με βίαια χτυπήματα - χτυπήματα που σχεδόν πάντα αφορούν στην αχρειότητα της δίψας για πλούτο και εξουσία και πάντα μα πάντα καλύπτουν τα κίνητρά τους με ερμηνείες, θύματα των οποίων πέφτουν οι τυφλωμένοι, ατίθασοι άνθρωποι. Ένα κείμενο διαπνεόμενο από τέτοιο νηφάλιο στοχασμό είναι το "Χριστιανισμός και Ισλαμισμός" του Εμίλ Ντερμένγκεμ, γραμμένο στις αρχές του 20ού αιώνα. Σκοπός του: να επισημάνει πως η άβυσσος, η οποία διαν...

Ένα ταξίδι που αρχίζει κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’60, περνάει μέσα από τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας και φτάνει στις παρυφές των ημερών μας. Τόπος η γενέθλια πόλη της Αθήνας κι ο Πειραιάς, η πόλη που μεγάλωσα. Τα πρώτα σκιρτήματα, έρωτες, αγάπες και φίλοι που χάθηκαν στο διάβα του χρόνου, σε καιρούς που δεν μοιάζουν με το σήμερα, σκηνές και γεγονότα που σημάδεψαν τα βιώματα μιας εποχής. Καταστάσεις προσωπικές και ιστορίες πραγματικές, από αυτές που δεν συναντάς κάθε μέρα, που άλλοτε περιγράφονται όπως έγιναν κι άλλοτε συμπληρώθηκαν με τη φαντασία, χωρίς όμως να α...

O Νίτσε ανακάλυψε τον Ντοστογιέφσκι τον χειμώνα του 1886-87, όταν ξετρύπωσε μια γαλλική μετάφραση του "Υπογείου" σ’ ένα βιβλιοπωλείο της Νίκαιας. Δύο χρόνια αργότερα, θα τον χαρακτήριζε ως τον μόνο ψυχολόγο από τον οποίο είχε κάτι να μάθει. Η δεύτερη "συνάντησή" τους έγινε στις παρυφές του μηδενισμού. Ο Νίτσε ανακοίνωσε τον θάνατο του Θεού, ενώ ο Ντοστογιέβσκη επισήμανε τους κινδύνους που εγκυμονούσε ο αθεϊσμός. Το ανά χείρας βιβλίο περιγράφει και τις δύο όψεις αυτής της συνάντησης, ακολουθώντας το νήμα που προσφέρει η αλληλογραφία του Νίτσε. Ο Paolo Stellino πραγματοποι...

Με την αριστοτεχνία της δραματουργικής της πένας η Ρούλα Γαλάνη θεάται τον κόσμο του θεάτρου υπό το πρίσμα του τραγικού. Στον αντίποδα της Μπλανς Ντιμπουά, της εμβληματικής περσόνας του Τένεσι Ουίλιαμς, η οποία στην κορύφωση της υπαρξιακής της δίνης κραύγαζε ψυχορραγώντας: "Δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία", η Γαλάνη προβαίνει στην αντίπερα όχθη. Αναμετράται κατά μέτωπο με την ίδια την ύπαρξη, φτάνοντας έτσι στην λιτότητα του αισθήματος, όπως έλεγε χαρακτηριστικά η Έλλη Λαμπέτη. [...] Οι δραματουργικοί της ήρωες υπόκεινται στο παιχνίδι της διττότητας. Αυτό σχετίζεται με τι...