Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1944, ο Χίτλερ "έπαιξε το τελευταίο του χαρτί" στα χιονισμένα δάση και φαράγγια των Αρδεννών. Πίστευε πως μια ταχεία γερμανική προέλαση μέχρι την Αμβέρσα θα κατόρθωνε να διασπάσει τις δυνάμεις των Συμμάχων και, ακολούθως, να υποχρεώσει τους Καναδούς και τους Βρετανούς να εγκαταλείψουν τον πόλεμο. Παρόλο που οι στρατηγοί του είχαν αμφιβολίες για την επιτυχή έκβαση της επιχείρησης, οι νεότεροι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί λαχταρούσαν να πιστέψουν πως τα σπίτια τους και οι οικογένειές τους μπορούσαν να γλιτώσουν από την εκδικητική μανία του Κόκκινου Στρ...

Οι σκηνικές οδηγίες μπορούν να χαρακτηριστούν ο σεισμογράφος της θεατρικής γραφής. Ανάλογα με τη δύναμή τους είναι δυνατό να προκαλέσουν συγκλονιστικές αναταράξεις στο θεατρικό κείμενο, χωρίς να θίγουν τον πυρήνα της δημιουργίας. Η γόνιμη αντιπαράθεση των δύο κειμένων του πρωτογενούς και του δευτερογενούς κλιμακώνεται και απογειώνει τον χορό των λέξεων προς την ολοκλήρωση της παράστασης. Από τότε που ο Αριστοφάνης "δίδαξε" τους βατράχους με την ευχάριστη παρένθεση της λεκτικής διαμάχης των δύο μεγάλων δραματικών ποιητών, του Αισχύλου και του Ευριπίδη, η εξελικτική πορεία...

Πετρούπολη, χειμώνας του 1917-18, νύχτα. Η πόλη είναι βυθισμένη στην δίνη των αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ των Μπολσεβίκων και των "Μπουρζουάδων". Σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα εγκληματικότητας, εξαχρείωσης, πείνας, καχυποψίας και τρομοκρατίας - κι ενώ μαίνεται η χειρότερη χιονοθύελλα, μια ομάδα δώδεκα κομμουνιστών πολιτοφυλάκων περιπολεί στους έρημους δρόμους, συναντώντας πρόσωπα χαρακτηριστικά των τάξεων που συνέθεταν την προεπαναστατική κοινωνία.... Αν ο Μαγιακόβσκη θεωρείται "ο ποιητής" της Ρωσικής Επανάστασης, το "Δώδεκα" του Αλέξανδρου Μπλοκ θεωρείται "το ποίημά" της...

Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΣΧΩΡΗΣΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ cocktail εποχών Η άνοιξη εισχώρησε στο σώμα του χειμώνα/ και κάρφωσε τα άνθη της στους πάγους./ Μ’ ένα άλμα/ ξάπλωσε σε φρεσκοργωμένο χώμα/ ώσπου γλίστρησε πάνω της το πρώτο πρωτοβρόχι/ και μουσκεμένη έτρεξε σε ανοιχτή ομπρέλα/ να λιάζεται και ν’ απορεί/ γιατί αυτό το αλλόκοτο,/ ανάποδο ταξίδι.

Δεκατέσσερις διαφορετικοί κόσμοι ενώθηκαν σε ένα υπερφυσικό, φαντασιακό επίπεδο - εκεί που η σύγκρουση του Σύγχρονου Ανθρώπου με το Σύστημα είναι τόσο επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, και οι γέφυρες φθείρονται από την τριβή με τον στυγνό ρεαλισμό. Άλλες ιστορίες παγιδεύουν τους ήρωές τους σε κόσμους-μινιατούρες ενώ άλλες εκρήγνυνται με μια ολιστική γεύση από παγκοσμιοποίηση. Πόση ελκτική ισχύ χρειάζεται ένας ταπεινός μαγνήτης για να υπερνικήσει τη δύναμη του Πεπρωμένου, και να διεισδύσει στην απόλυτη συνέπεια του Νόμου των Συμπτώσεων; "Αν και ετερόκλητες, οι αφηγήσεις αυτού του βι...

Βιώνουμε τον παραλογισμό, οι παραγωγικές δυνάμεις να είναι πιο αναπτυγμένες από ποτέ και η κατάσταση της συντριπτικής πλειονότητας των ανθρώπων να χειροτερεύει. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Μια από τις πιο κραυγαλέες πτυχές αυτού του παραλογισμού συνίσταται στο ότι, αντί ο χρόνος που κερδίζεται με την αυτοματοποίηση να έχει ως επακόλουθο την απαλλαγή των ανθρώπων από τον βραχνά της καταναγκαστικής δουλειάς, αυτός να παίρνει τη μορφή της ανεργίας, ενώ παράλληλα να εντείνεται η εκμετάλλευση όσων συνεχίζουν να εργάζονται...

Ο παραδοσιακός ρωσικός βερμπαλισμός -κληροδότημα της τολστόιας επιρροής- σε συνδυασμό με το πολυχρησιμοποιημένο ανά την υφήλιο θέμα του πολέμου, θα μπορούσαν να έχουν σταθεί εμπόδιο στην προσπάθεια του Ρώσου συγγραφέα και δημοσιογράφου Κονσταντίν Σιμόνοφ να δημιουργήσει ένα καθηλωτικό χρονικό των αρχών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και, πιο συγκεκριμένα, των γεγονότων του Δυτικού Ρωσικού Μετώπου, τότε που οι Γερμανοί προήλασαν εναντίον της Μόσχας. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συνέβη! Ο συγγραφέας παρουσιάζει με συναρπαστικό και συνάμα ακριβή τρόπο μάχες, οπισθοχωρήσεις και κυκλωτικές...

Πόσο εύκολο είναι να μιλήσει κανείς γι’ αυτά που τον έχουνε σφραγίσει, γι’ αυτά που αλλάξανε τη ροή της ζωής του; Θα προσφέρει κάτι αυτό το εγχείρημα; Μέσα από ποιες διεργασίες και με ποιες εμπειρίες ανακαλύπτει κανείς την Ιθάκη;

Είσαι το πρώτο παιδί στον κόσμο που αφηγείται παραμύθι πριν ακόμη γεννηθεί Άκου. Θα σου πω μια ιστορία, διωδία με τη δική σου φωνή. Και αν ακόμη δεν είσαι έτοιμος να προσλαμβάνεις κάθε φωνητικό ήχο και να του αποδίδεις νοήματα, εσύ, άκου. Είσαι το πρώτο παιδί στον κόσμο που αφηγείται παραμύθι πριν ακόμη γεννηθεί, ένα παραμύθι που γράφεται από εσένα για παιδιά σαν εσένα, πάνω στις σελίδες του ανέμου, καθώς το συνθέτεις μέσα σε ρυθμούς υδάτινης κοσμογονικής μελωδίας.

O Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1939, στις παρυφές της Μαντζουρίας, και έληξε στην ίδια περιοχή, έξι χρόνια αργότερα, με την Σοβιετική εισβολή στη Βόρειο Κίνα. Ο πόλεμος στην Ευρώπη μπορεί να φαινόταν ανεξάρτητος από τον πόλεμο στον Ειρηνικό Ωκεανό και στην Κίνα, ωστόσο τα γεγονότα που συνέβησαν στις δύο πλευρές του πλανήτη συνδέονται άμεσα. Αυτή η καταστροφή παγκόσμιας εμβέλειας, η φοβερότερη στην ιστορία, υπήρξε κυρίαρχη στη διαμόρφωση των αντιλήψεων διαδοχικών γενεών, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διαμάχη. Παρά την πληθώρα βιβλίων και κινηματογραφικώ...

Μέσα από αυτή την πλήρη αυτοβιογραφία της προβάλλουν, με μεγάλη σαφήνεια, η έντονη προσωπικότητα και οι πολιτικοί αγώνες της επαναστάτριας Αλεξάνδρας Κολλοντάι για την πλήρη χειραφέτηση της γυναίκας, αλλά και τα τόσο σημαντικά χρόνια κατά τα οποία οι Ρώσοι επαναστάτες ξεκίνησαν τις προσπάθειές τους για την εγκαθίδρυση ενός πρωτόγνωρου έως τότε καθεστώτος. Την ώρα ακριβώς που τελειώνω αυτή την αυτοβιογραφία, βρίσκομαι στο κατώφλι νέων εργασιακών καθηκόντων και η ζωή θα έχει νέες αξιώσεις από εμένα. Όποια εργασία όμως κι αν πρέπει να φέρω σε πέρας, για μένα είναι εντελώς α...

Στη νέα συλλογή του "Σαν άλλος Οιδίποδας" ο Ηλίας Γκρής, ποιητής της "γενιάς του ’70", με "ρωμαλέο και τρυφερό ύφος" διευρύνει το πεδίο των αναζητήσεών του τόσο θεματολογικά όσο κι αισθητικά. Δώδεκα χρόνια από τη συλλογή "Αλφειός πρόγονος" (2005), εμφανίζεται με ποιήματα κατασταλαγμένης ωριμότητας, κλείνοντας πλέον σαράντα χρόνια συνεχούς παρουσίας στην ποίηση. Με επάλληλη εκδίπλωση δραστικών μύθων, που εκτείνονται από την Αρχαία Ελλάδα και φτάνουν στη σύγχρονη εποχή και τη μυθοποιητική του εντοπιότητα, οι αισθητικές διερευνήσεις του Ηλία Γκρή είναι αποκαλυπτικές μιας...

Τα τελευταία εξήντα χρόνια, σε πείσμα της αρνητικής εικόνας που δημιουργούσαν οι δραστηριότητές της σε όλο τον κόσμο, η CIA κατόρθωσε να διατηρήσει το κύρος της στους διαδρόμους της εξουσίας, θάβοντας τους λανθασμένους χειρισμούς της σε "άκρως απόρρητα αρχεία". Αρχικά αποστολή της ήταν η συγκέντρωση πληροφοριών από κάθε γωνιά του πλανήτη. Όταν όμως απέτυχε να την φέρει σε πέρας, βάλθηκε να την αλλάξει. Αντιγράφοντας τα λόγια του Προέδρου Αϊζενχάουερ, οι αποτυχίες της μας άφησαν "ερείπια και στάχτες". Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Tim Weiner μας δίνει την πρώτη...

Και το φως θα είναι όλο φως αβάστακτο ολόλευκο φως. Β. Πούχνερ

Κλειστά ακόμη τα παράθυρα και ίσως παραμείνουν έτσι για πολύ. Όμως σε κάθε εποχή υπάρχει πάντα η ελπίδα. Κι ένα παράθυρο μπορεί ν’ ανοίξει.

Αυτή η συλλογή διηγημάτων ακτινογραφεί με συγκινητικό τρόπο την κυπριακή ψυχή, τη φορτισμένη από την εισβολή και την κατοχή και τα "εμφύλια" πάθη. Τα δεκαοκτώ διηγήματα της συλλογής, σε δυο ενότητες, έχουν να κάνουν με επιχώρια άλγη και άγη από τη μια, αλλά και τη διεισδυτική ψυχογραφία του σύγχρονου ανθρώπου. Η προσωπική γραφή, συχνά αντιρρητική και "προκλητική", διαπερνά το έργο και κατορθώνει με την ιδιάζουσα γλώσσα, το ύφος, το χιούμορ, την ειρωνεία, και ιδιαίτερα τον σαρκασμό και τον αυτοσαρκασμό να αναδεικνύει το λογοτεχνικά μείζον, αποσπώντας το από το απλό, το κ...

Η μητέρα, η γιαγιά, η έγκυος ξαδέλφη, η λεχώνα κολλητή, η κακοποιημένη θεία, η γεροντοκόρη φίλη της μαμάς, η άπληστη σύζυγος, όλες γυναίκες μίας πόλης "άκοπης και αδιάβαστης" που στέκεται φωτίζοντας τις ιστορίες τους με μια λάμπα δρόμου. Η συλλογή "Μονά παπούτσια περιπάτου" είναι ιστορίες γυναικών γραμμένες σε δεκαπέντε ποιήματα, είναι σύντομες και αχρείαστες εξομολογήσεις ανθρώπων μόνων που βρήκαν μια σελίδα συντροφιά.

Πόσο ένοχες θα είναι καταστρέφοντας ένα παράνομο φορτίο αλατιού; Από πού έλκει τη δύναμή του το Αλάτι, ώστε να τιμωρείται όποιος ασχημονεί εις βάρος του, όποιος δεν μετρά και δεν υπολογίζει την αρχέγονη δύναμή του, όποιος δεν σέβεται τη θέση του στην αλυσίδα της ζωής μας και της ζωής πέραν της ζωής; Υπάρχουν δυνάμεις -όπως η αγάπη και η φιλία- που να δύνανται να αναχαιτίσουν την απονομή αυτής της ανώτατης δικαιοσύνης; Ή η αρχαία του μνήμη διαχέεται στις γενιές καθορίζοντας συμπεριφορές και πεπρωμένα; Υπάρχει θάνατος που μπορεί να χαρακτηρισθεί "κομψοτέχνημα";...

Ο Radu Arion, υπηρέτησε τα δύσκολα έτη από το 1938 έως το 1947 ως Επιτετραμμένος της Ρουμανίας στην Αθήνα. Στο τέλος της θητείας του επέλεξε να παραμείνει με την οικογένειά του στη χώρα, κάνοντάς τη δεύτερη πατρίδα του. Τα σχέδιά του, που για πρώτη φορά παρουσιάζονται εδώ, αποτελούν την απόδειξη της αγάπης του για την Ελλάδα. Ο Radu ήταν μοναχικός κι ονειροπόλος άνθρωπος. Τα σχέδιά του διακρίνονται για την ευαισθησία και την ειλικρίνειά τους. Αποτελούν μια πολύτιμη μαρτυρία για μια άλλη Ελλάδα, βγαλμένη σαν από όνειρο, καθώς αποτυπώνουν την αισθητική των μεταπολεμικών ετ...