Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πίστη στο χάος Η επιστήμη που μελετά την κίνηση του χώρου και του χρόνου εντός σωμάτων που δεν καταλαμβάνουν ούτε χώρο ούτε χρόνο. Μονάδα μέτρησης το π το κεφαλαίο π ίσως ποίηση ίσως ποίημα μα πάνω απ’ όλα πίστη. Πίστη στο χάος.

Αφαίρεση. Τα μαθηματικά της απώλειας. Απώλεια έρωτα, ονείρων, ανθρώπων. Αποτελούμε πάντοτε κομμάτι αυτής της πράξης. Το αποτέλεσμα των άλυτων αφαιρέσεων, το ακρωτηριασμένο κομμάτι στο οποίο καταλήγουμε, πιο δυνατό ή πιο αδύναμο, σκληρότερο ή πιο τρυφερό, αλλαγμένο, καμιά φορά κι απαλλαγμένο από το αρχικό σχήμα του, είναι αυτό στο οποίο μετατρεπόμαστε. Το υπόλοιπο της αφαίρεσης.

Ο νεορομαντικός ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ γεννήθηκε στο Ράγκμπυ της Αγγλίας. Σπούδασε κλασσικές επιστήμες στο Κέμπριτζ, όπου και συναναστράφηκε με άλλους φερέλπιδες ποιητές. Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες και όσο ζούσε εξέδωσε μια ποιητική συλλογή. Κατετάγη στο αγγλικό ναυτικό ως ανθυποπλοίαρχος, όπου και τον βρήκε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αρρώστησε ταξιδεύοντας προς τα Δαρδανέλλια και πέθανε στ' ανοιχτά της Σκύρου σε ηλικία 28 ετών. Θάφτηκε στη θέση Τρεις Μπούκες του νησιού και από τότε το όνομά του συνδέθηκε με τη Σκύρο όπου βρίσκεται και η αμφιθεατρική πλατεία της "Αιωνίας Ποιή...

Παλεύοντας με τα στενά περιθώρια του χρόνου, η Άννα, ο Άλεξ και ο Απόστολος αναζητούν το νήμα στον δαίδαλο της περιπέτειάς τους, στην αφιλόξενη έρημο του Μαρόκου. Η αμφισβήτηση των ορίων της αντοχής και της πίστης στον σκοπό τους εμφανίζεται συχνά στα βήματά τους, φλερτάροντας με την πρόκληση της εγκατάλειψης και της επιστροφής. Όμως, οι δυνατές σχέσεις και τα συναισθήματα τούς κρατούν ενωμένους στα επικίνδυνα μονοπάτια του γρίφου. Στην αντίθετη πλευρά, ο Μπαντ Ρακουτζάμα φτάνει στην υπερβολή, ασυγκράτητος και σκληρός, σφίγγοντας τη θηλειά γύρω τους. Οι επιλογές στερεύου...

[...] Όταν βγαίνω στο διάδρομο, βρίσκομαι αντιμέτωπη με τρεις κλειστές πόρτες, τη μία δίπλα στην άλλη. Ποια κρύβει από πίσω της αυτόν που αγαπώ, δεν μπορώ να το μαντέψω. Ονόματα στα κουδούνια των δύο δεν υπάρχουν καν, αλλά στην τρίτη μετά βίας διαβάζω τα αχνά γράμματα: Τσέλα. Εδώ είμαστε, λοιπόν. "Εδώ σε θέλω, Νάστια", μονολογώ ψιθυριστά. Ήρθα μέχρι το κατώφλι του, θα φύγω τώρα σαν τον κλέφτη; Όχι βέβαια! Απλώνω το χέρι και χτυπάω σιγανά, αλλά αποφασιστικά την πόρτα. Ανοίγει. Και κοιτάζω κατάματα τους φόβους μου να καθρεφτίζονται όλοι σε ένα ζευγάρι γαλάζια μάτια. [...]...

Η πρώτη επαφή μου με τον "Φύλακα των κοπαδιών" του Φερνάντο Πεσσόα υπήρξε αποκαλυπτική. Όπως και με άλλους μεγάλους και αγαπημένους, αισθάνθηκα ότι πρέπει να του πιστώσω κι άλλο χρόνο. Έτσι προέκυψε η δεύτερη επικοινωνία μου με αυτόν τον ύμνο στη Φύση, την άνοιξη του 2009. Αυτή η δεύτερη ανάγνωση αποδείχτηκε συγκλονιστική και γόνιμη, και έτσι γεννήθηκε αυτή η συνομιλία σαν κραυγή αγωνίας για όλα εκείνα που, επαναπροσδιορίζοντας το μέτρο της ζωής μας, οφείλουμε να κάνουμε, έστω και στο και πέντε, χωρίς καμία άλλη αργοπορία για τον πλανήτη που μας φιλοξενεί, βλέποντας τούς εα...

Το ερωτικό παραλήρημα ενός ώριμου ματαιωμένου άντρα που ανάμεσα σε δύο γυναίκες -μία συνομήλική του και μία πολλά χρόνια νεότερή του· μία διαρκώς παρούσα, παρά τη σωματική της απουσία και μία απούσα, παρά το γεγονός ότι συμμετέχει ενεργά όσο διαρκεί η αφήγηση- βυθίζεται στα επικίνδυνα και σκοτεινά νερά της μνήμης, φέρνοντας στο φως πολύτιμα κομμάτια της περασμένης ζωής του. Προσπαθώντας να συναρμολογήσει σκόρπιες στιγμές και εικόνες μιας τελειωμένης ερωτικής ιστορίας, προκειμένου να δημιουργήσει ερείσματα ύπαρξης στο παρόν και να δικαιωθεί στα μάτια του άλλου. Και συνειδητο...

Το τέλος του πολέμου μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των τεσσάρων συμμάχων της Βαλκανικής Χερσονήσου -της Σερβίας, της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και του Μαυροβουνίου- οδήγησε σε μία κατάσταση που δεν θύμιζε ειρήνη αλλά μία ανακωχή, η οποία θα έδινε τον απαραίτητο χρόνο, από τη μια, στους Βούλγαρους και, από την άλλη, στους Έλληνες, τους Σέρβους και τους Μαυροβουνίους να αξιολογήσουν κατά πόσο η νέα εδαφική κατάσταση, που διαμορφώθηκε από την κατάκτηση των οθωμανικών εδαφών, θα ήταν ανάλογη των εθνικών προσδοκιών και των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους.Το μεγάλο πρόβλη...

Κανένα ντοκουμέντο, ιστορικό ή καλλιτεχνικό, δε μας δίνει τόσο ζωντανά και τόσο ανάγλυφα τη ζωή, το χαρακτήρα και την ψυχολογία του Ρώσου και του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής, όσο το έργο του Λ. Τολστόη Πόλεμος και Ειρήνη. Η βαθιά και αναλυτική αυτή ανατομία της ατομικής και ομαδικής ψυχής κάνει το βιβλίο να ενδιαφέρει κάθε άνθρωπο οποιουδήποτε γεωγραφικού πλάτους και οποιασδήποτε εποχής. Έργο που υψώνεται επιβλητικό ορόσημο ζωής και αξεπέραστο πρότυπο τέχνης. Ένας απέραντος πίνακας της παγκόσμιας ψυχής, όπου αποτυπώνονται οι τιτανικές συγκρούσεις, τα πάθη, οι μ...

Το ημερολόγιο αυτό φιλοδοξεί να προσφέρει ένα χρόνο γεμάτο λόγο και εικόνα, γιορτάζοντας τα 90 χρόνια πνευματικής δραστηριότητας των Εκδόσεων Γκοβόστη. Μια μικρή ανθολογία ελληνικών ποιημάτων με θέμα τον ετήσιο κύκλο και παράλληλα ένα μικρό άλμπουμ εικόνων από τα έργα των πρώτων φυτολόγων. Μπορεί ένα μεγάλο μέρος της παραδοσιακής σχέσης του ετήσιου κύκλου με την κοινωνική μας ζωή να αποτελεί πια παρελθόν. Αλλά ένα μεγάλο μέρος της ζει, παραμένει αλώβητη και έτσι θα παραμείνει. Μπορεί να μην βλέπουμε παντού αγριολούλουδα, αλλά η γλυκιά εαρινή μελαγχολία βασιλεύει α...

Για πάνω από μισό χρόνο -από τον Νοέμβριο του 2014 ως τον Ιούνιο του 2015-, την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα, περίπου σαράντα νέοι και νεότατοι στην πλειονότητά τους ποιητές συμμετείχαν με την ανάγνωση ποιημάτων τους στους "Ποιητικούς Διαλόγους De Profundis" που διοργάνωσαν το ποιητικό περιοδικό Τα Ποιητικά και οι Εκδόσεις Γκοβόστη. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε -κατά γενική ομολογία με απόλυτη επιτυχία- ο πρώτος κύκλος επτά θερμών, φιλικών ποιητικών συναντήσεων- κατά τις οποίες διαβάστηκαν ποιήματα και άλλων, εκτός των προσκεκλημένων από τους διοργανωτές, νέων ποιητών, ενώ συχνά...

[...] Μάλλον εκτενείς σημειώσεις κρατημένες -κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης- στο περιθώριο κάποιων ποιημάτων που με συγκίνησαν ως ομότεχνο αναγνώστη περισσότερο παρά ως κριτικό και με παρακίνησαν στην αναζήτηση των βαθύτερων αιτίων της ύπαρξής τους. Ας μη διαβαστούν λοιπόν ως κριτικές αλλά ως απόρροια της ειλικρινούς πρόθεσής μου να επικοινωνήσω -"συζητώντας" ή μονολογώντας- με νέους και νεότατους ποιητές που εμφανίστηκαν στα ποιητικά μας πράγματα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Κ.Γ.Π.

Ένα μικρό κορίτσι και μία ηλικιωμένη γυναίκα, που οι συγκυρίες της ζωής τις έφεραν πολύ κοντά, βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και σιγά σιγά, λιθαράκι λιθαράκι, κρίκο με κρίκο χτίζεται ανάμεσά τους μία ακατάλυτη σχέση. Μία σχέση που ίσως να νικάει ακόμη και τον θάνατο. Πώς αλλιώς να εξηγήσει η Μαργαρίτα αυτό το δώρο που της επιφύλαξε η τύχη έτσι όπως το αντίκρισε μέσα από τις αναρτημένες καταστάσεις με τους διορισμούς των δικαστικών αντιπροσώπων στο Πρωτοδικείο της πρωτεύουσας; Ένα ταξίδι αναψυχής στην παιδική της ηλικία, γύρω στο τέλος της δεκαετίας του ’50, αποτέ...

Η ιστορία του Μεγάλου Ιεροεξεταστή, αν και είναι μόνο ένα επεισόδιο των "Αδελφών Καραμάζοβ" του Ντοστογιέβσκη, συγκέντρωσε την αποκλειστική προσοχή των φιλοσόφων, των θεολόγων, των πολιτικών και φυσικά των κριτικών. Ο προβληματισμός του εισέβαλε στον 20ό αιώνα με την ανατριχιαστική ορμή που εισέβαλαν οι απόψεις περί ευρωπαϊκού μηδενισμού του Nietzsche, ο οποίος ισχυρίστηκε πως το 'γκρέμισμα' όλων των αξιών θα καθορίσει την εφιαλτική μοίρα του ευρωπαίου ανθρώπου. Ο Ντοστογιέβσκη είδε με τρόμο αυτόν τον μηδενισμό να καλπάζει, πάνω στο θηρίο του ορθολογισμού και αντέταξε τη βα...

Η κοινότητα όπου τείνουν οι ήρωες του Nτοστογιέβσκη δεν είναι κοινωνική, αλλά θρησκευτική· δεν αναζητούν την κοινωνία, αλλά την παγκόσμια αδερφοσύνη· αυτή η κατάληξη μέσ’ στα ενδόμυχα βάθη του Eίναι τους, που οδηγεί μετά στη μυστικιστική κοινότητα, είναι η μόνη ιεραρχία που συναντάς μέσ’ στο έργο του. Tα μυθιστορήματά του δεν ασχολούνται παρά μ’ αυτόν τον ύστατο άνθρωπο· η κοινωνική τάξη, οι διάφορες κοινωνικές κλιμακώσεις με τις πενιχρές ψευτοπερηφάνειες τους και τα ποταπά, τα ντροπιασμένα τους μίση, έχουν ξεπεραστεί· ο άνθρωπος του υποκειμενικού Eγώ φτάνει στην παγκοσμ...