Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' εσένα επιστρέφω μία μία τις αστροφεγγιές που αξιώθηκα κι εκείνα τα δωρεάν φθινόπωρα τα πρωτοβρόχια της αγάπης τη θέα του Αμίλητου σ' εσένα, τη Μαρία από χρόνο ερειπωμένο που τον κατάφαγαν τα δάκρυα και τους παλιούς φεγγίζει παραδείσους. "Η ποίηση ήταν πάντα για μένα η πρώτη "ύλη", η ακατέργαστη, των βιβλίων μου, το μεταφυσικό στοιχείο της όρασής μου". Αυτό είχα γράψει στον συγκεντρωτικό της ποίησής μου τόμο Μαζεύω τα υπάρχοντά μου. Και είπα ακόμα πως "η ποίηση είναι το αρχέγονο υλικό της χαμένης μνήμης, ή αλλιώς, το περπάτημα της ψυχής πάνω στην άβυσσο...

Κι όμως... O καιρός περνούσε. Στην απόμερη γειτονιά οι επισκέψεις του γιατρού και του βοηθού του ήταν ανελλιπείς. Η πορεία του τραύματος στο πόδι του κοριτσιού παρά πάνω από ικανοποιητική. Το χαμόγελο είχε πια ανθίσει στο μικρό παιδικό προσωπάκι. Τώρα μπορούσε να παίξει άνετα. Να τρέξει, να χαρεί, να διασκεδάσει με τ' άλλα παιδιά της ηλικίας της που χαίρονταν και κείνα την ανέμελη συντροφούλα της. Ύστερα από επισκέψεις είκοσι πέντε ημερών περίπου, είχε γίνει πια τελείως καλά. Και όλες οι αλλαγές είχαν πραγματοποιηθεί στα σκαλοπάτια. Δεν ζήτησε ο γιατρός να μπει μέσα στο...

H Κλέλια, γεννημένη και μεγαλωμένη στο Γαλάτσι, με γονείς δασκάλους και μια εφηβεία με επιβεβλημένη την... σκεφτοαπαγόρευση, ήταν να ζήσει μια ζωή συνηθισμένη. Μοναχοπαίδι μέχρι τα δεκαοχτώ της, ακολουθούσε τη μοίρα των συνομήλικων της κοριτσιών. Πήγε σχολείο, θα σπούδαζε, θα παντρευόταν και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα έκανε και παιδιά, μπορεί στο τέλος να χώριζε κιόλας... Μια διαδρομή με λίγο απ' όλα, μια πορεία με ενέργειες χιλιοακουσμένες και στάδια προβλέψιμα. Ώσπου σκοτώθηκαν οι δικοί της και τα πάντα χάθηκαν μέσα σε ένα απόγευμα Δευτέρας. Ακριβώς τότε ξεκίνησε να χ...

Μια όμορφη αρχαιολόγος στήνεται στο βάθρο της. Ένας υπάλληλος φυλακών συλλαμβάνεται ως τρομοκράτης. Ένας απολυμένος εργάτης γεμίζει τις ώρες της αργίας του παρακολουθώντας τη γυναίκα του για να ανακαλύψει ότι αποτελεί μέρος ενός ερωτικού τριγώνου. Ένας νεαρός καθηγητής μαθηματικών βρίσκεται αντιμέτωπος με τον πιο αδιανόητο μαθηματικό υπολογισμό. Ένας αργόσχολος μεσήλικας κάνει χόμπι του τις μικροκλοπές και βρίσκει έναν αναπάντεχο συνεργό. Δώδεκα σύγχρονες ιστορίες που φλερτάρουν με το παράδοξο. Διηγήματα επικεντρωμένα σε χαρακτήρες που οδηγούνται στα όρια του εαυτού το...

Τον Ιούλιο, αρχές δεκαετίας του ’60 ο Παναής ο Στάλος, ακτήμονας, μικροκαλλιεργητής ντομάτας, στο μικρό κτήμα του με ενοίκιο, βλέποντας τις νέες οικονομικές συνθήκες ν’ αλλάζουν τη ζωή του και της οικογένειάς του με εκείνους τους αθέατους νόμους της αγοράς των ισχυρών, αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Γύρω τους αλλάζουν όλα από τους λογοτεχνικούς χαρακτήρες μέχρι τον κόκκινο τάπητα ντομάτας ο οποίος μετατρέπεται σε βιομηχανική ζώνη, όπως οι άνθρωποι. Ο συγγραφέας οφείλει να μιλά τη γλώσσα της αλήθειας και το αντίθετο της υποκρισίας, να είναι ειλικρινής με την ιστ...

O Anthony Beevor απέφυγε τον κίνδυνο να υποβαθμίσει το έπος δραματοποιώντας το υπερβολικά. Στάθηκε πολύ καλά στους ήρωές του, τόσο τους Βρετανούς όσο και τους Έλληνες, έτσι, ώστε και αυτοί που τους γνώριζαν προσωπικά να τους μάθουν ακόμη καλύτερα. (C. M. Woodhouse, TLS) Έχουν γραφτεί άριστα βιβλία για τη μάχη της Κρήτης, αλλά κανένα δε θεωρώ τόσο ζωντανό, ξεκάθαρο και συναρπαστικό όσο το "Κρήτη: Η μάχη και η αντίσταση" του Anthony Beevor. Το αλάθητο αισθητήριο για το όλο κλίμα και την αίσθηση της συρράξεως, η διορατικότητα και η αντίληψή του κάνουν αυτά τα γεγονότα να μοιά...

Μια ποιητική συλλογή σε τέσσερις ενότητες, με πολλές ενδιάμεσες κυκλικές συνδέσεις. Γιατί τα νερά στην πρώτη ενότητα; Άγνωστο, και σε μένα την ίδια υποθέτω. Ίσως επειδή ώρες πολλές της παιδικής ηλικίας κοιτούσα τα νερά να κατεβαίνουν το ρέμα της βρυσούλας, στο χωριό. Η έλξη του νερού. Το σώμα επέβαλε την παρουσία του στα ποιήματα. Δοκίμασα ν’ ακούσω τη φωνή. Μητέρα, η μητέρα που είχα και η μητέρα που έγινα, είναι μάλλον δύο όψεις του ίδιου προσώπου. Και η ποίηση; Ερώτημα που μένει σχεδόν αναπάντητο. Πώς συναρμόζει το σώμα, τη φωνή, με τη δύναμη του νερού και τη γένεσ...

Σε μια εποχή όπως η σημερινή, που ο ελληνικός λαός ζει στη δίνη της αποδυνάμωσης των θεσμών και βιώνει την απαξίωση της πολιτικής, η βιογραφία του Κωνσταντίνου Καλκάνη, μέσα από την οποία προβάλλουν και άγνωστες πτυχές της ιστορικής περιόδου στην οποία έζησε και έδρασε ο πολιτικός αυτός, είναι όχι μόνο ενδιαφέρουσα αλλά και επίκαιρη. Ξαναθυμίζει στους σημερινούς Έλληνες πολίτες κάποιες διαχρονικές αξίες και ότι αξίζει κανείς να αγωνίζεται γι' αυτές. Η περίοδος αυτή (1910-1961) αποτελεί αναμφισβήτητα μία από τις πιο ταραγμένες αλλά και τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους της ελ...

Ζούσε κάποτε ένα ψάρι που ο εφιάλτης του ήταν το νερό. Τις νύτες έγδερνε τα λέπια του μ’ ένα βαθύ του φόβου του ξυράφι κι έτσι γδαρμένο και μες στα αίματα, όταν κυμάτιζε ήρεμα σκαρφάλωνε στο όριο τ’ ουρανού του, εκεί που άσκοπα φλυαρούσε ο παφλασμός, και κλαίγοντας όλο παρακαλούσε: "Ουρανέ μου κάνε με πουλί, δώσ’ μου φτερά από τον αφρό σου, καλύτερα ο αέρας, το στεγνό νερό, παρά ο υγρός βυθός σου".

ΜΑΡΙΝΑ ΙΚΑΡΩΝ Το δροσερό πρωί σε βρήκε στην προβλήτα με της νιότης την ορμή ροβόλησες για το λευκό σου φτερό φάνταζε πορτοκαλί και το πορτοκαλί και η μύτη σου σπούσε τη σιωπή. Ξάφνου έπνιξες το δίλημμα στα νέφη Η το χακί αφήνεις να σου γνέφει ανεμίζεις με ορμή πιο πάνω από του Δαίδαλου τα Μη...

Η ποίηση της Μαρίνας Ζωγράφου είναι σύντομη αλλά πολύ δυνατή, συνδέει το ρομαντισμό με το ρεαλισμό. Με τα ποιήματά της μπαίνουμε σε μια υπέροχη νεραϊδοχώρα, διότι είναι γεμάτα φαντασία, αγαπητά και ευπρόσδεκτα από παγκόσμιους ποιητές, κριτικούς ποίησης, μεταφραστές, αναγνώστες. Είναι μια διάσημη ποιήτρια, φημισμένη σ' όλο τον κόσμο και γίνεται αποδεκτή απ' όλο και περισσότερους παγκόσμιους συγγραφείς. [...] Πιστεύουμε πως το βραβείο Νόμπελ είναι μια τιμή που της αξίζει και ελπίζουμε πως αυτή η μέρα θα' ρθει γρήγορα... Li Zhi Ποιητής, μεταφραστής, Καθηγητής πανεπιστημίο...

... Ακούμπησε αργά τ' ακουστικό. Μπήκε στο μπάνιο. Άφηνε το νερό να τρέχει ασταμάτητα. Κι από τα μάτια του τα 'νοιωθε τα ρυάκια μέσα στην ορμή του χλιαρού νερού... Τι θα πει πεθαίνουμε; Γιατί πεθαίνουμε; Στο τέλος λυγμοί, ανακουφιστικοί λυγμοί. - Βγάλε μας Κύριε το φόβο του θανάτου απ' την καρδιά! Το φόβο του θανάτου, Κύριε...