Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σχέσεις μετον εαυτό μας, σχέσεις με τους άλλους... Σχέσεις προσωπικές, σχέσεις διαδικτυακές... ... σχέσεις ανθρώπινες! - Πότε η τεχνολογία βοηθά και πότε εγκλωβίζει τον άνθρωπο; - Είναι αλήθεια ότι γνωρίζοντας τον εαυτό μας, γνωρίζουμε καλύτερα τον κόσμο; - Υπάρχει μαγεία γύρω μας; - Ποιό χρώμα εκφράζει την τωρινή μας κατάσταση; - Ποιά η διαφοράτης πέτρας από την άμμο; Μέσα από τις αποσπασματικές αφηγήσεις μιας παρέας νέων ανθρώπων, που σπουδάζουν, ερωτεύονται, συζητούν μεταξύ τους για τα προβλήματά τους και χρησιμοποιούν αλόγιστα τους υπολογιστές, παρακολουθούμ...

92 Έλληνες ποιητές, 340 ποιήματα και 67 μεταφραστές Η ελληνική ποίηση αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές αλλά δεν παύει με αυτούς. Το γεγονός ότι σε δύο διακεκριμένους σύγχρονους ποιητές, στον Γιώργο Σεφέρη και στον Οδυσσέα Ελύτη, απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, το 1963 και το 1979 αντίστοιχα, αποδεικνύει ότι η ποίηση εξακολουθεί να ανθεί στην Ελλάδα, εδώ όπου πρωτακούστηκαν οι ραψωδίες του Ομήρου πριν από τρεις χιλιάδες περίπου χρόνια. Η ελληνική ποίηση ζει και θριαμβεύει, χρησιμοποιώντας ως μέσον έκφρασής της την ελληνική γλώσσα, η οποία είναι "τό...

Τέσσερις νέοι γεννιούνται, μεγαλώνουν, αγαπούν και αγαπιώνται, σπουδάζουν, εργάζονται, δημιουργούν, ξεπερνούν τα όριά τους στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Τα τέσσερα παιδιά ενηλικιώνονται ακολουθώντας ανεξάρτητες τροχιές, παράλληλες τροχιές με τη χώρα τους, με τα γεγονότα που διαδραματίζονται, με τις ιδέες που διακτινίζονται... Οι δρόμοι τους αλληλοσυνδέονται, οι πορείες συγκρούονται, οι άνθρωποι ενώνονται και χωρίζουν, η ζωή διαβαίνει κι ο χρόνος κυλά αδυσώπητος. Ακολουθούμε τα μονοπάτια τους ως τα όρια του εφιαλτικά συμβολικού 1984 και τους ξαναβρίσκουμε τριάντα χρόνια...

Του είχε πει "Πρόσεχε! Έχεις στη διάθεσή σου μόνο δύο λεπτά για να πηδήξεις από το τρένο... Δε θα κοτάξεις πίσω σου, μόνο προς τα ελληνικά σύνορα. Ό,τι κι αν ακούσεις, ό,τι κι αν συμβεί, εσύ θα τρέξεις προς τα ελληνικά σύνορα". Τα έκανε όλα για τη Μαρί και τα παιδιά του, έλεγε. Ό,τι έκανε, μια μαχαιριά στην καρδιά της Μαρί, τα δε παιδιά δεν είχαν προλάβει να τον γνωρίσουν καλά καλά, μόνο από τα λεγόμενα του παππού και των θείων... Έστω και μετά το θάνατό σου, θα με ακούσεις, πατέρα.

Μια φορά κι ένα διαφορετικό καιρό, ήταν ένα κορίτσι που ζούσε σε ένα βασίλειο του θανάτου. Λύκοι ανηφόριζαν ουρλιάζοντας στο μπράτσο της. Μία ολόκληρη αγέλη φτιαγμένη από μελάνι για τατού και πόνο, ανάμνηση και απώλεια. Ήταν το μοναδικό πράγμα επάνω της που έμενε πάντα το ίδιο. Γερμανία 1956 Πάνω από δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι Ναζί κέρδισαν τον πόλεμο. Οι δυνάμεις του Άξονα του Γ΄ Ράιχ και η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας κυβερνούν τον κόσμο. Για να γιορτάσουν τη Μεγάλη Νίκη, ο Χίτλερ και ο Αυτοκράτορας Χιροχίτο διοργανώνουν τον Γύρο του Άξονα: έναν ετήσιο αγώ...

Η ζωή της Πολύμνιας Σκαραμαγκά το γένος Ράλλη που έζησε τον περασμένο αιώνα αποκαλύπτει πως η σωστή χρήση του πλούτου οδηγεί την ψυχή στην αιωνιότητα και φωτίζει τη μόνη σοφία της ύπαρξης.

Μοιάζουν με θόρυβο παράξενο οι σιωπές που την καμπύλη των φρυδιών σου θα χαράζει όταν το πλοίο θα σφυρίζει δυο φορές και μία άνοιξη στο βλέμμα σου θ’ αράζει. Ένας αέρας που φυσάει από χθες μια μελωδία πάλι παίζει τσακισμένη πώς να χωρέσει μια αγάπη όσα θες που ένας δύσκολος χειμώνας περιμένει....

Όλα εξαρτώνται από την κατάληξη που θα έχουν οι μοναχοί στη μοναχική τους ζωή. Μπορεί, ενώ έχει κανείς ξεκινήσει τη μετάνοιά του με τις ευνοϊκότερες συνθήκες και τις καλύτερες προϋποθέσεις, να αποτύχει στο τελευταίο στάδιο από την αμέλειά του. Αλλά είναι εξίσου δυνατόν να οδηγηθεί κανείς στο μοναχικό βίο από κάποια ανάγκη και αργότερα να ανυψωθεί με το φόβο του Θεού και τον επιμελημένο ζήλο του και να φθάσει στην τελειότητα. Το πρώτο είδος της κλήσης δεν βοηθάει τους νωθρούς, όπως και το τελευταίο δεν είναι εμπόδιο γι' αυτόν που είναι φιλότιμος. ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΜΟ...

Σε σας, ω Χάριτες, θέτει τα λίγα φύλλα του ένας ποιητής Επάνω στον αγνό βωμό, μαζί με μπουμπούκια τριαντάφυλλα, Και το κάνει αυτό με θάρρος. Ο καλλιτέχνης χαίρεται Το εργαστήρι του, όταν πάντα σαν Πάνθεον φαίνεται ολόγυρά του. Ο Δίας χαμηλώνει το θείο μέτωπο, και η Ήρα το υψώνει· Ο Φοίβος προχωρά, τινάζει το σγουρόμαλλο κεφάλι· Η Αθηνά κοιτάζει κάτω αυστηρά, κι ο Ερμής, ο ελαφρός, Στρέφει στο πλάι το βλέμμα του, πονηρό και τρυφερό μαζί. Στον Βάκχο όμως, τον τρυφερό κι ονειροπόλο, η Κυθέρεια σηκώνει Βλέμμα επιθυμίας γλυκιάς, υγρό και στο μάρμαρο ακόμη. Την αγκ...

Αυτό το βιβλίο γεννήθηκε από τη συνάντηση δύο ανθρώπων που τους έφερε κοντά ένα ποίημα με τίτλο "Σε άγνωστη γη". Είναι μια εξερεύνηση στη γη των χρωμάτων και των λέξεων, ένα ταξίδι στην καρδιά της ανθρώπινης ουσίας. Εικόνες και ποιήματα σε διάλογο.

Το μυθιστόρημα "Σε παλιές πατημασιές" αναφέ-ρεται σε Έλληνα επισκέπτη των ΗΠΑ, που ο αρχικός σκοπός του δεν είχε να κάνει τίποτα με αυτά τα οποία η ειμαρμένη του επεφύλασσε. Η τυχαία γνωριμία του με μια Ελληνίδα παλιάς οικογένειας μεταναστών, που από χρόνια ήταν εγκατεστημένη στη Βιρτζίνια, αποτέλεσε την απαρχή γεγονότων που ανέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό τα μελλοντικά του σχέδια και μορφοποίησαν τα, μέχρι τότε, ακαθόριστα αισθηματικά του προαπαιτούμενα. Ήταν εκεί, στην ξένη γη, να γνωρίσει τον εκρηκτικό έρωτα, στο πρόσωπο μιας κοπέλας, που η αισθηματική διαδρομή της έδειξε να π...

Λόγος πλάγιος η μουσική των χρόνων ως υπέρβαση

Απ' όλη τη σκόνη του κόσμου η πιο ύπουλη είναι αυτή που βαραίνει τα φτερά των ανθρώπων. Αυτή που ακυρώνει το πέταγμα, που βαραίνει το βήμα, που χλωμιάζει το όνειρο. Τότε πρέπει να βρει κανείς ξανά τη δύναμη, ν' απομακρύνει τη σκόνη, να ξαναβρεί τα σημαντικά, να ανακτήσει αυτά που νόμιζε χαμένα: την αγάπη, την πίστη στη ζωή, την αίσθηση του προορισμού. Ο Στέφανος, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος, πρέπει να το κάνει μέσα σε συνθήκες μιας οικονομικής κρίσης που μοιάζει με πόλεμο και συμπαρασύρει τα πάντα. Όλα εχθρικά, ο έρωτας, ο φίλος, ο αγώνας για την επιβίωση, η ελπίδ...

Θεσσαλονίκη 1919. Ο Μενέλαος Παρασκευόπουλος καλείται να υπηρετήσειτην πατρίδα ως στρατιωτικός γιατρός στην εκστρατεία που οργανώνει ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με τον Κλεμανσώ στην Κριμαία, κατά των μπολσεβίκων. Στο ταξίδι προς την Οδησσό γνωρίζεται με τον λοχαγό Κωνσταντίνο Μιχαηλίδη και μια μεγάλη φιλία θα αναπτυχθεί μεταξύ των δύο αντρών. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, ο Μενέλαος θα έρθει αντιμέτωπος με τη συνείδησή του, θα γνωρίσει νέους ανθρώπους και θα αντιμετωπίσει για άλλη μια φορά την κατάρα του πολέμου. Αθήνα 2015. Η Ξένια Φιοντόρεβνα Μιχαλκόβα αφήνει πίσω...

Μέσα μου φούντωσε μια απελπισμένη απόφαση. Εγώ δεν θέλω να ζήσω σαν αυτή τη γυναίκα, τη χωριανή μου. Δεν θέλω να ζήσω σαν τη μάνα μου, ούτε σαν τη θεια μου (...) Εγώ ήθελα να ζήσω διαφορετικά, έτσι που να μ' αρέσει η ζωή, αλλά πώς; πού; με ποιό τρόπο; Ήμουν φτωχιά. Ήμουν θηλυκό. Ήμουν η θυγατέρα του Κοκόλη. Κι όμως μια περίεργη απόφαση μ' έκανε να σηκώνω το κεφάλι ψηλά, να σφίγγω τα δόντια και να σκέφτομαι: Εγώ θα ζήσω καλύτερα! Πρέπει να ζήσω καλύτερα! Η πορεία ενός κοριτσιού προς την ατομική ελευθερία και πραγματοποίηση των ονείρων του κάτω από εξαιρετικά δύσκολες σ...

Αναμνήσεις, ιδεοληψίες, προκαταλήψεις, μικρές αρχετυπικές εμμονές, αναγνώσματα, "παραναγνώσεις", ιστορικά γεγονότα ή μύθοι που αποσιωπούνται στην τυπική καθημερινότητα αλλά συνθέτουν τη βάση των ατομικών μας ζωών, αποτελούν το περιεχόμενο των δέκα διηγημάτων αυτού του βιβλίου. Αυτά τα "ου φωνητά" στοιχεία που πλάθουν την ιδιομορφία ενός εκάστου και που στο φως του ήλιου σιγούν ή λανθάνουν, είναι για τους ανθρώπινους χαρακτήρες αλλά και για την ανθρώπινη ζωή ό,τι οι παύσεις για τη μουσική. Με τη μόνη διαφορά ότι η μουσική του καθενός μας γράφεται πάνω σ' αυτές τις παύσεις....

Αν θα μπορούσαν τα δέντρα να μιλήσουν για τις ανθρώπινες ιστορίες που έχουν αφουγκραστεί, κάτω από τον ίσκιο τους ή πάνω στα κλαριά τους, τότε εμείς όλοι οι άνθρωποι θα είμασταν -μάλλον- πιο σοφοί. Επειδή, όμως, τα δέντρα είναι σίγουρα πιο σοφά και πιο πλούσια από τους ανθρώπους, μας χαρίζουν μέσα από τα δεκάεξι διηγήματα αυτήν τους την κληρονομιά αλλά και την γνώση. Μια γνώση καθαρά αρχετυπική, που έχει να κάνει με το πώς οι εμπειρίες και οι συμπεριφορές μας μάς οδηγούν τελικά, μέσα από τις πέντε μας αισθήσεις, στον πόνο και στην αγάπη. Και, πλέον, είναι απόφαση του καθε...