Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Φιλία είναι το Βαρύ Πυροβολικό που γκρεμίζει τα απανταχού Σινικά Τείχη της ανοησίας. Αν αξίζει κάτι να λάμπει στης λύτρωσης τη λίμνη είναι η φιλία, διατείνεται ο Μπαμπασάκης και συνθέτει ένα εγκώμιο της φιλίας με πενήντα νότες/ψηφίδες. Η "Λεγεώνα των φίλων" θέλει να καλπάσει σ' αυτό το δοκίμιο/western που εκθειάζει το καλό και εξορίζει το κακό στα τάρταρα της ανυπαρξίας. Δείτε το και σαν ένα πολεμικό μυθιστόρημα καμωμένο από πειραγμένα χαϊκού ή από κατεπείγοντα τηλεγραφήματα που στέλνουν ειδήσεις από την πρώτη γραμμή, από ένα διακεκαυμένο μέτωπο του πυρός. Η φιλία δ...

Μετά τις "Εκλάμψεις" (Περισπωμένη 2013), τις μικρές ποιητικές εκκενώσεις του στοχαστικού φορτίου, ο χαλκέντερος Θανάσης Κιτσόπουλος, πάλαι ποτέ ιδρυτής του φιλοσοφικού περιοδικού Δευκαλίων και μεταφραστής του Ludwig Wittgenstein, αφουγκράζεται εις εαυτόν και καταγράφει. Πάντα με δωρική λιτότητα.

"Ημερολόγιο ενός αθέατου εγκλεισμού -ο Ελύτης θα έλεγε Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου- γιατί όλοι μας, τις σκληρές μέρες του φετινού Απρίλη, σκεφτήκαμε έγκλειστοι τους στίχους του ποιητή από το ομώνυμο έργο του: "Ξημερώθηκα έχοντας διατρέξει την ιστορία του θανάτου της Ιστορίας, ή μάλλον την ιστορία της Ιστορίας του θανάτου (και αυτό δεν είναι λογοπαίγνιο)". Όλοι διατρέξαμε τότε, και την Ιστορία και τον θάνατο σε έναν ημερολογιακά καταγεγραμμένο χρόνο που "έγραψε" τον υψηλό του κίνδυνο στη ζωή τού καθενός ξεχωριστά. Κατέθεσα κι εγώ με τον τρόπο μου μια μαρτυρία, γνωρίζοντ...

Στο πρώτο της ποιητικό βιβλίο, "Και βέβαια τους φοβάμαι" (Περισπωμένη, 2020), η Κορίνα Καλούδη επιχειρεί να πλάσει ένα τοπίο χωρίς παραδεδεγμένες αλήθειες. Αντίθετα, ψάχνοντας και ανασύροντας κομμάτια της προσωπικής της εμπειρίας, θέλει πολύ να ξεφύγει από αυτές. Ο άνθρωπος που αντιστέκεται στη φθορά ίσως καταφέρει να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να βρει τη γαλήνη. Η Κορίνα Καλούδη μοιάζει να μην ξέρει άλλον τρόπο να κατανοήσει τη ζωή και να εξηγήσει τον θάνατο, πέρα από αυτή την πεποίθηση, την οποία αρθρώνει με λόγο ευγενικό και ήσυχο.

Ο "Φάουστ" δεν είναι μόνο το γνωστότερο έργο του Γκαίτε αλλά για πολλούς το σημαντικότερο κείμενο της γερμανόφωνης γραμματείας. Ολοκληρώθηκε την ίδια σχεδόν εποχή με το τέταρτο και τελευταίο μυθιστόρημά του, "Τα χρόνια περιπλάνησης του Βίλχελμ Μάιστερ". Τα δύο έργα αλληλοσυμπληρώνονται και αποτελούν τρόπον τινά την πνευματική διαθήκη του Γκαίτε. Στη χώρα μας συνεχίζουν να αποτελούν άγνωστη γη. Η στοχαστική προσπέλαση του "Φάουστ", που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της παρούσας εργασίας, απαντά στα ερωτήματα εκείνα που η φιλολογική, επιστημονική προσέγγιση αφήνει ως επί το πλ...

Ποια είναι η ιδιαιτερότητα εκείνη της μουσικής που κάνει έναν ποιητή να συνθέσει μια ολόκληρη ποιητική από την τέχνη των ήχων; Η παρούσα ανθολογία προσπαθεί να σκιαγραφήσει μια ενδεχόμενη απάντηση. Ο Ρίλκε, στις αρχές του 20ού αιώνα, έρχεται αντιμέτωπος με έναν ενθουσιασμό για τη μουσική που έχει πια παγιωθεί στη σύγχρονη συνείδηση, ως ύστερος εκπρόσωπος μιας γενιάς ρομαντικών ποιητών και στοχαστών από τον Χέγκελ μέχρι τον Νίτσε, με καταλύτες τον Βάγκνερ και τον Μπετόβεν. Πρόκειται για μια γενιά με εξαιρετικά αμφίθυμη στάση απέναντι στη μουσική. Η αμφιθυμία όμως αυτή δεν απ...

ΚΗΠΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Από σένα κατάγεται η θάλασσα η μεταμέλεια των κυμάτων της Από σένα ανάβει κι η γλώσσα κι αθροίζει στο χάρτη ένα ένα τ' ακρωτήρια της μνήμης με την αλήθεια που σταυρώνει στις κληματαριές ο Αύγουστος δυό ή τρεις η ώρα το απομεσήμερα

Ο Γέσπερ Σβένμπρου είναι ποιητής ελληνιστής. "Ελληνιστής" και όχι "φιλόλογος", διότι γράφει ως βαθύς γνώστης των αρχαιοελληνικών κειμένων, της παράδοσής τους και της κοινωνικής πραγματικότητας στην οποία αντιστοιχούσαν· και "ελληνιστής ποιητής", διότι η δική του ποίηση και το ερμηνευτικό του έργο της αρχαιοελληνικής ποίησης πλέουν στις ίδιες θάλασσες. Ένα τέτοιο δείγμα ποιητικού έργου είναι κατεξοχήν ο ανά χείρας τόμος με ποιήματα της πιο πρόσφατης παραγωγής του, απόσταγμα μιας πορείας περίπου 45 χρόνων, τόμος που καθόλου κατά τύχη φέρει ως τίτλο το όνομα της κόρης της Σαπφ...

Αρχές φθινοπώρου του 1913 ο Ρίλκε θα επισκεφθεί μια έκθεση της ήδη γνωστής κουκλοποιού Λόττε Πρίτσελ στο ατελιέ της στο Μόναχο. Η εντύπωσή του θα είναι τέτοια που θα του εμπνεύσει ένα κείμενο για τις κούκλες ως έκφραση της συναισθηματικής αλληλεπίδρασης του παιδιού με τον κόσμο. Οι δυο τους θα συναντηθούν και πάλι λίγα χρόνια αργότερα στο βιβλιοφιλικό "Υπερίωνα" του Μονάχου. Αυτή τη φορά το δοκίμιο του Ρίλκε θα πλαισιώνουν σχέδια της ίδια της Πρίτσελ, σ' ένα βιβλίο όπου το πυκνά γραμμένο πλην όμως κρυστάλλινα γοητευτικό κείμενο του ποιητή συνοδεύουν χορεύτριες αιθέριας εμφά...

Από το 1508 ως το 1512, ο Μιχαήλ Άγγελος βρίσκεται στη Ρώμη. Ο πάπας Ιούλιος Β' του έχει αναθέσει να εικονογραφήσει την οροφή στην Καππέλλα Σιστίνα - έργο ορόσημο στην ιστορία της Αναγέννησης. Όμως ο ίδιος ο καλλιτέχνης δυσφορεί. Η πραγματική κλίση του, είναι η γλυπτική· η ζωγραφική σε τέτοιο ύψος απαιτεί υπεράνθρωπο κόπο, η σωματική του καταπόνηση είναι μεγάλη. Και οι προστριβές με τον ποντίφηκα, μια από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες του καιρού του, συνεχείς... Το λιμπρέττο του Κώστα Κουτσουρέλη, "Ο Μιχαήλ Άγγελος στη Ρώμη" (για το μουσικό έργο όπερας δωματίου τ...

Η μήτρα είναι η μνήμη, αποθηκεύεται στο ελάχιστο γονιδίωμα που αγωνίζεται να ζήσει. Ακμάζει, θεριεύει κι εκρήγνυται ώσπου να φθαρεί υποταγμένη στον ελεήμονα κύκλο. Η λησμονιά είναι η σκιά της που επικάθεται σε ότι είχε υπάρξει, πότε σαν γιάτρισσα και πότε σαν Νέμεση. Οι ιθαγενείς της Κεντρικής Αμερικής έλεγαν πώς όταν τραγουδιέται γεννιέται ο σπόρος. Και με τη συνδρομή κάποιας ροής -είτε με σπονδή, είτε με δάκρυ- ξαναρχίζει... Αριθμώντας χρόνια της στρεβλής διαλογής Για σένα ηλιόδρομο ζυγώνει Κείνο το απλήρωτο μερίδιο της λύπης Το όνομά σου ο προορισμός Το τέλος εί...

Ο Μανουήλ Σκριβάς ο Μεταφραστής είναι ένας από τους ήρωες τους έπους της ομιλίας μας: Τα Άκτα, που κυκλοφόρησε το 1996. Εδώ, με την προσθήκη ορισμένων μεταγενέστερων ποιημάτων της αυτής διάθεσης, ολοκληρώνεται ο ήρωας στην προοπτική του παρόντος με τον γενικότερο τίτλο "Carmen et error" [Τραγούδι και σφάλμα]. Η ενότητα κλείνει με μια Ωδή στην ελεύθερη βούληση αντίστασης που, κατά τον Ζέρβα, είναι και η μόνη στιγμή ελευθερίας του ανθρώπου, πέραν των πολιτικών πεποιθήσεων.

Ως δράμα της νεύρωσης, το σκανδιναβικό δράμα είναι η κύρια ίσως έκφανση του σκανδιναβικού λουθηρανισμού, δηλαδή του λουθηρανισμού που δεν μετεξελίχθηκε ούτε σε φιλελεύθερο ανθρωπιστικό προτεσταντισμό, ούτε σε καλβινιστικό αντιανθρωπισμό, αλλά παρέμεινε καθηλωμένος στην πρώτη φάση της πνευματικής εξέλιξης του Λουθήρου, την πριν από τη συμφιλίωση, αυτή στην οποία κορυφώθηκε ιστορικά η αυγουστινική συνειδητοποίηση της πολυδιάσπασης της βούλησης. Αλλά η λουθηρανή ψυχή πρέπει εντέλει να επαναφέρει τα πάντα στην εσωτερικότητά της που σχεδόν δεν χρειάζεται να εξωτερικευτεί, έτσι π...

Στη "Μικρή διαθήκη" ο Γιώργος Λίλλης γαντζώνεται στη μυθοπλασία για να αντλήσει αφανείς αλήθειες, μακριά από την επιδειξιομανία και την ανασφάλεια του μεγαλεπήβολου, συνταιριάζοντας τον λυρισμό μ' έναν λόγο χαμηλών τόνων πλην όμως πλούσιο νοηματικά, προσπαθώντας τελικά να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα.

"Μονοί λόγοι, διότι ένα και μόνο ερώτημα συνέχει τα όσα έγραψα και γράφω. Τί σημαίνει σήμερα να είσαι έλληνας και να εκφράζεσαι στα ελληνικά. Το ερώτημα συνδέεται κατ’ ανάγκην με την ιδέα της προσωπικής εμπειρίας των πραγμάτων, δηλαδή της προσωπικής ματιάς στους χώρους της έκφρασης, της σκέψης και της πολιτικής γενικότερα. Κατά πόσο όμως είναι δυνατή η εμπειρία από πρώτο χέρι μέσα σε μια τεχνική κοινωνία, δικτυωμένη στο έπακρο και διαμεσολαβημένη ώς τα μπούνια, όπου τίποτε κατά βάθος δεν έχει νόημα, εκτός από την ίδια τη δικτύωση; Διότι, παρά την εξωτερική ποικιλομορφία τη...