Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Διόνυσος και Ικαρία Ο Διόνυσος, θεός Ελληνικός, αφού ήδη το όνομά του αναγνώσθηκε στις πινακίδες της γραμμικής γραφής Β, φαίνεται ότι έλκει την καταγωγή του από τα νησιά του Αιγαίου και τις απέναντι Ελληνικές Μικρασιατικές ακτές. Εμφανίζεται στην αρχή θεός λαϊκός, θεός της βλάστησης και των κληματίδων της αμπέλου και ύστερα σαν ο θεός του οίνου. Η Ικαρία από τα πανάρχαια χρόνια είχε συνδεθεί με τον Διόνυσο και ένα από τα ονόματα της ήταν Μάκρις, η οποία ήταν μια από τις τροφούς του θεού. Στους ιστορικούς χρόνους η λατρεία του θεού αυτού ήταν διαδεδομένη στις πόλεις...

"... Η Ικαρία λοιπόν, πλήρης ιστορίας και εγκόσμιας φήμης, είχε ακόμη ανάγκη, αισθητής μάλιστα, ενός "Λεξικού" των πνευματικών δημιουργών της, που να περιλαμβάνει τα ονόματα και τα έργα τους. το "Λεξικό" αυτό δεν ήταν εύκολης κατάρτισης γιατί προϋπόθετε επιμονή και υπομονή στην αναζήτηση των Ικαρίων επιστημόνων, λογοτεχνών και καλλιτεχνών, κυρίως των εν ζωή, οι οποίοι δεν απεκλείετο να έβλεπαν αυτή την εργασία με κάποιες - αδικαιολόγητες πάντως - επιφυλάξεις. Να όμως που τα εμπόδια ξεπεράστηκαν χάρη στο αδάμαστο σθένος του συγγραφέα Νικόλαου Μ. Τσαγκά. Έτσι έχουμε μπροστά μ...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια ακόμα ποιητική συλλογή αλλά η ανάγκη κι η υποχρέωση μέσα στην ισοπεδωτική εποχή μας να καταγραφτούν και να φυλαχτούν κάποια ήθη, έθιμα, παλιές καταστάσεις που σημάδεψαν τον τόπο κι άλλες νεώτερες που μας πονούν. Όλα αυτά είναι γραμμένα σ' αυτή την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά, τα ικαριώτικα που έχει τις ρίζες της βαθιά μέσα στο χρόνο. "Λαλιά των θεών" την έγραψε ο ιστορικός Ι. Μελάς τη δεκαετία του '50, "θαμμένη γλωσσική Πομπηία" την ανέφερε ο Γ. Χατζηδάκης, γλωσσολόγος κι ακαδημαϊκός μετά την επίσκεψή του στο νησί το 1892. Και είναι πράγματι μια γλ...

Οι ανεμόμυλοι, οπουδήποτε στον κόσμο, πέρα από τις μεταξύ τους διαφορές σχετικά με το μέγεθος, το σκοπό ή και τον τρόπο κατασκευής και λειτουργίας τους, συνιστούν τα πιο φανταχτερά και αξιοποιήσιμα σύγχρονα μνημεία-αξιοθέατα, με τα ιστορικά και τεχνικά στοιχεία που τους συνοδεύουν να είναι πάντα συναρπαστικά. Η Ικαρία, τόπος που εμφανίζει πολλές ιδιαιτερότητες, δεν άφησε τους ερειπωμένους, τώρα πια, ανεμόμυλους της να αποτελέσουν εξαίρεση. Ενταγμένοι στο ξεχωριστό ιστορικό, φυσικό και οικιστικό περιβάλλον του νησιού, εμφανίζουν ως σύνολο και ως μονάδες χαρακτηριστικά που...

Αν το 'ξερες ότι ακόμα στην ψυχή μου κρατάω την τρυφερότητα εκείνη που ένιωθα για σένα!... Ποιος ξέρει, ίσως, αν το 'ξερες πως δε σε ξέχασα ποτέ!... Γυρνώντας πίσω στα παλιά μπορεί και να με θυμηθείς... Οι φίλοι πια δεν έρχονται ούτε για μιαν επίσκεψη, κανείς δε με παρηγορεί μες στον καημό μου... Από τη μέρα που έφυγες είναι το στήθος μου σφιγμένο!... Γυναίκα, πες μου, τί έχεις κάνει τη φτωχή μου την καρδιά!... Κι όμως εγώ πάντοτε σε θυμούμαι μ' εκείνη την καθάρια τρυφεράδα που ένιωθα για σένα, κι είσαι μες στην ψυχή μου, κομμάτι της ζωής μου, μες...

Ο παρών τόμος παρουσιάζει δεκαέξι ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στον Αρμενιστή Ικαρίας τον Σεπτέμβριο του 2006, στο πλαίσιο του συνεδρίου με τίτλο "Η αρχαιολογική σκαπάνη στην Ικαρία. Εβδομήντα χρόνια ανασκαφικής έρευνας και μελλοντικές προοπτικές". Με επίκεντρο τόσο τις διαχρονικές εκφάνσεις του πολιτισμού τη Ικαρίας, υλικού και άυλου, όσο και την ιστορία της αρχαιολογικής έρευνας καθαυτήν, οι ανακοινώσεις αυτές καλύπτουν ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα, που εκτείνεται από την προϊστορική περίοδο έως και τους νεώτερους χρόνους. Νέα κινητά και ακίνητα μνημεία που προέκυψαν α...

Η ιστορία του Νέστορα, ενός ορφανού καλογερόπαιδου, και της Μέλπως, κόρης πλουσίων, αρχίζει, όταν συναντιώνται -παιδιά ακόμα- στην Ικαρία. Η παιδική φιλία εξελίσσεται σε νεανικό έρωτα, που όμως δεν είναι αρκετός για να ξεπεράσουν τις διαφορές που τους χωρίζουν. Η Μέλπω παντρεύεται έναν πλούσιο Αθηναίο και επιστρέφει στο νησί. Ο Νέστορας, πικραμένός και απογοητευμένος, φεύγει για την Αθήνα. Χρόνια αργότερα, πλούσιος τώρα και εντελώς αλλαγμένος εμφανισιακά, ο Νέστορας επιστρέφει σαν ένας άγνωστος επισκέπτης θέλοντας να βοηθήσει την πατρίδα του. Μα ίσως είναι πολύ αργά πια...

Ο γαλλικός φιλελληνισμός γνωρίζει την καλύτερη του ώρα με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης και μάλιστα κατά την δεκαετία του 1820-1830. Ο γνωστός Γάλλος φιλόλογος Rene Canat χαρακτήρισε τις τρεις φάσεις της απελευθέρωσης της Ελλάδος από τους Τούρκους σαν: "ένα φιλελληνισμό με εκδηλώσεις παντός είδους, ένα θρησκευτικό φιλελληνισμό που υπεστήριζε τους χριστιανούς Έλληνες κατά των τυράννων και ένα φιλελεύθερο και βολταιρικό φιλελληνισμό που παρομοίαζε τα παλικάρια με τους Ιταλούς Carbonari". Οι διάφορες αυτές φάσεις έχουν μελετηθεί επαρκώς. Το 1848 ο Jean - Jacques Ampe...