Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

63 Ερωτήσεις και απαντήσεις σε γλώσσα απλή και κατανοητή. 10 Πραγματικές δειγματοληπτικές περιπτώσεις από την εμπειρία του Ψυχοθεραπευτή. Μέσα από πλήθος ερωτήσεων και απαντήσεων, αλλά και μέσα από τη μελέτη αληθινών παραδειγμάτων, το βιβλίο αυτό επιχειρεί μοναδικές προσεγγίσεις και ποιμαντικές προτάσεις σε ένα από τα πιο σύνθετα και πολυσυζητημένα ζητήματα της εποχής μας. Συχνά θεωρούμε ότι αλήθεια είναι μόνο ό,τι προβάλλεται στην τηλεόραση και εμπιστευόμαστε καφενειακού τύπου συζητήσεις όπου κυριαρχούν οι "ξερόλες". Γενικά, θα έχετε παρατηρήσει ότι διατηρούμε κάπ...

Μπήκα σ' ένα υπόστεγο, για να προστατευθώ για λίγο από τούτο το ξέσπασμα του καιρού... στριμώχτηκαν μαζί μου κι άλλοι. Μόλις χαλάρωσε ο καιρός, οι περισσότεροι όρμησαν στο διπλανό κτίριο, που φαίνεται πως ήταν εκκλησία... Μπήκα κι εγώ σαν κλέφτης. Λες να με είδε κανείς; Όχι τίποτε άλλο, θα πλήγωνα τη γιαγιά - θ' άρχιζαν οι ανακρίσεις, τα πώς και τα γιατί. ... Καινούργια φωτιά μπήκε στα στήθια μου. Αυτά που έλεγε ο ιερέας τα έλεγε η γιαγιά μου χρόνια, μα με άλλο νόημα... Μήπως όμως ήταν με το ίδιο κι εμείς δε θέλαμε να το δούμε αλλιώς; Μα μήπως η γιαγιά;... Αποκλείεται! Η γ...

Μια φορά κι έναν καιρό, η Μητέρα Εκκλησία είχε στην κηδεμονία της ένα χαϊδεμένο και καθόλου φιλοπερίεργο παιδί: την ανθρωπότητα της Δύσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της κηδεμονίας, ο πολιτισμός περιέπεσε σε τέλμα, η επιστήμη μαράζωσε. Κάθε λίγο και λιγάκι γίνονταν θρησκευτικοί πόλεμοι, καίγονταν μάγισσες στην πυρά από τους ιεροεξεταστές, κι η ανθρωπότητα της Δύσης στέναζε κάτω από την κτηνώδη υποδούλωσή της στο δόγμα, την προκατάληψη και την ανίερη συμμαχία κράτους-εκκλησίας. Κάθε έρευνα σταμάτησε, η γραμματεία της κλασικής αρχαιότητας παραδόθηκε στις φλόγες της πίστης κι ακόμ...

Ο Χριστιανισμός δεν έχει ως κέντρο του απλώς και μόνο κάποιες "θρησκευτικές αλήθειες" αλλά το πρόσωπο του Χριστού. Η υπεροχή του έναντι ακόμη και των σημαντικότερων θεωριών, ιδεολογιών, και θρησκειών δεν έγκειται τόσο στις αλήθειες της χριστιανικής πίστης, όσο σ' Αυτόν, ο οποίος τις αποκάλυψε. Η απόλυτη αναμαρτησία του Χριστού παραπέμπει στη θεότητά Του. Η αγιότητά Του φανερώνει ότι εν Αυτώ είναι επιτεύξιμη η απαλλαγή από τη δύναμη της αμαρτίας, η αγιότητα, η σωτηρία. Η μοναδικότητα της χριστιανικής Εκκλησίας έγκειται στην προσφορά αυτής της λυτρωτικής δυνατότητας, πού εκπη...

Στο βιβλίο αυτό, υπό τον τίτλο "Τριλογία στην Ακρόπολη", περιέχονται οι τρεις επίσημοι λόγοι τους οποίους εξεφώνησε ο συγγραφέας, με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου του Β΄, κατά τα έτη 2010, 2014 και 2017, κατά τους πανηγυρικούς εσπερινούς παρά τον αρχαίον Άρειον Πάγον στην Ακρόπολη των Αθηνών, με την ευκαιρία της εορτής του Αποστόλου Παύλου και του πρώτου κηρύγματος του Αποστόλου το 51μ.Χ. προς τους Αθηναίους. Οι τρεις αυτοί λόγοι, έχουν κεντρικό θέμα τη μεγάλη φυσιογνωμία του Αποστόλου των Εθνών και σε αυτήν παρουσιάζοντα...

Ο νεομάρτυς Αγαθάγγελος γεννήθηκε στην Αίνο της Θράκης το 1800. Ορφανός από πατέρα γίνεται ναυτόπουλο σ' ένα τούρκικο καράβι, που ο καπετάνιος του θέλησε να τον κάνει ψυχοπαίδι του. Όταν αγκυροβόλησαν στη Σμύρνη τον εξανάγκασε να τουρκέψει και τον ονόμασαν Ισμαήλ. Όμως ο Αθανάσιος -όπως ήταν το βαπτιστικό του όνομα- προτίμησε να αφήσει την πολυτελή ζωή στο πλουσιόσπιτο του προύχοντα αυτού. Θεώρησε ως μεγαλύτερο πλούτο τον "ονειδισμό του Χριστού"... Ο βίος του νεομάρτυρα Αγαθαγγέλου μέσα από μια συναρπαστική λογοτεχνική αφήγηση, που ζωντανεύει τα ηρωικά χρόνια των νεομ...

Σταθερή πεποίθησή μου, που συχνά τις τελευταίες δεκαετίες επαναλαμβάνω, είναι ότι: η "μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία", στην οποία ανήκουμε, δεν ζει αποκλειστικά για τον εαυτό της. Ό,τι είναι, ό,τι κατέχει, ό,τι προσφέρει, προορίζεται για ολόκληρη την ανθρωπότητα, για την ανύψωση και την ανακαίνιση του κόσμου. Γι’ αυτό οφείλει να ευρίσκεται σε εγρήγορση, να αγρυπνεί, να παρακολουθεί την πορεία και την εξέλιξη της οικουμένης, να μελετά τα σημεία των καιρών. Ώστε να είναι σε θέση να δίνει τη μαρτυρία του Ευαγγελίου και να μοιράζεται με όλους τους ανθρώπους τα δώρα...

Λονδίνο, 27 Ιουλίου 1945. Η ειρήνη είχε επιτέλους επιστρέψει στην Ευρώπη. Το διεστραμμένο πρόσωπο της ηπείρου, που είχε αρχίσει να γίνεται οικείο, είχε πλέον εκδιωχθεί. Είχαν ήδη περάσει δύο μήνες από τη λήξη του πολέμου. Ο αρχιναζί τύραννος πήρε ο ίδιος τη ζωή του στα χέρια του, αυτοκτονώντας σ' ένα τσιμεντένιο καταφύγιο κάτω από τα ερείπια της πρωτεύουσάς του, και οι Σύμμαχοι ανακηρύχθηκαν νικητές. Εκείνη τη μέρα στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, στο Μπρόμπτον του Λονδίνου, λάμβανε χώρα μια τελετή μνήμης, ακατανόητη σε κάποιους. Για πολλούς άλλους, ήταν αηδιαστική και ε...

"Όποιος συνειδητοποιεί τη σωτηρία της ψυχής του, όποιος αντιλαμβάνεται πως κάθε δευτερόλεπτο της ζωής του δεν επανέρχεται και πως του δόθηκε μόνο και μόνο για να το εκμεταλλευτεί, ώστε να εισέλθει στην αιώνιο ζωή, όποιος θέλει να εισέλθει εκεί στην αιώνιον κατάπαυσιν, εκείνος κατεργάζεται την σωτηρίαν αυτού "εν φόβω και τρόμω", όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος, διότι "αι ημέραι πονηραί εισίν". Εργάζεται τη σωτηρία του με φόβο και τρόμο και προσπαθεί να ανταποκριθεί στην αγάπη του Θεού, αφού Εκείνος πρώτος τον ηγάπησε."

Η βαθιά αποστροφή και συνάμα εμμονή με τον θάνατο που παρατηρείται στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα πιστοποιεί τη δύναμή του πάνω μας. Έχει γίνει το πρωταρχικό μας ταμπού και πολλοί από μας έχουμε φθάσει στο σημείο να τον βλέπουμε σαν μια υπέρτατη δύναμη, κάτι σαν θεότητα. Όμως, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα που θεοποιούμε, καταφέραμε να ξεπεράσουμε το φόβο μας γι’ αυτόν τόσο όσο χρειάζεται για να τον χειριζόμαστε για τους σκοπούς μας... Ξεπεράσαμε την αποστροφή μας για το θάνατο τόσο όσο χρειάζεται για να τον κάνουμε εργαλείο: να ξεφορτωνόμαστε δι’ αυτού κάποιους εγκληματ...

Ο Μέγας Αντώνιος έλεγε: "Υπόμενε πειρασμό μέχρι την τελευταία σου αναπνοή·" και την ώρα του πειρασμού υπάρχει πάντα η πιθανότητα της πτώσεως. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη όχι στον εαυτό μου αλλά στον Χριστό, και είμαι σίγουρος ότι ο Χριστός είναι πιστός και ακλόνητος στις υποσχέσεις Του. Μπορώ όμως να τρέφω την ίδια εμπιστοσύνη στη δική μου πιστότητα και σταθερότητα; Επειδή έχω επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας μου, παραμένω μεταξύ ελπίδας και φόβου μέχρι την ύστατη στιγμή του θανάτου.

Ο Θεός δεν κωφεύει στις προσευχές μας, αλλά εμείς είμαστε συχνά ανίκανοι να εννοήσουμε τη σιωπή του Θεού σαν απάντηση στις κραυγές μας. Αν αναγνωρίζαμε ότι βρισκόμαστε έξω από μια κλειστή πόρτα, τότε θα ήταν δυνατό να μετρήσουμε την ανθρώπινη μοναξιά καθώς επίσης και το πόσο απέχουμε ακόμα από τη χαρά για την οποία έχουμε κληθεί, πόσο μακριά είμαστε από την πληρότητα που μας προσφέρει ο Θεός. Ταυτόχρονα θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε -και αυτό είναι πολύ σπουδαίο- πόσο πλούσιοι είμαστε παρά την απέραντη φτώχια μας. Γνωρίζουμε τόσο λίγο τον Θεό, ζούμε τόσο ελάχιστα "εν Χριστώ...

"Πάνω σε μια τεντωμένη χορδή εξηγούνται φαινόμενα που συμβαίνουν καθημερινά στον κόσμο, δίνονται εξηγήσεις εκεί που υπήρχαν τόσα ανεξήγητα..." Ο αρχαίος φιλόσοφος και θεωρητικός της μουσικής, ο Πυθαγόρας ο Σάμιος είναι το κεντρικό πρόσωπο αυτού του βιβλίου. Σε αυτόν αποδίδονται οι βασικές ιδέες των λέξεων "θεωρία" και "κόσμος". Σε αυτόν οφείλουμε τις απαρχές της ελληνικής και ευρωπαϊκής μουσικής... Ένα βιβλίο για τη ζωή του Πυθαγόρα του Σάμιου. Μια ζωή σαν παραμύθι...

Μια φορά ήταν ένα κορίτσι που έντυνε τις μέρες του με τα χρώματα της γιορτής. Κάποτε, μέσα στην παγωνιά ήρθε κοντά της το πιο ζεστό πλάσμα που είχε δει ποτέ. Και... Μια τρυφερή ιστορία που μιλάει, μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα, για το πως προχωράμε μπροστά μετά από μια απώλεια. Μια ιστορία για όλες τις ηλικίες

Ο άνθρωπος για να νιώσει την έξαψη της διακινδύνευσης, την υπέρβαση του φόβου και της ανάγκης, κάνει τα πάντα. Παίρνει τα όρη και τα βουνά, σκαρφαλώνει σε κατσάβραχα, θέτει το σώμα του σε κινδύνους. Λες κι έτσι θα κατευνάσει την αγωνία του για ολοκλήρωση του ίδιου και του ταξιδιού του στον κόσμο... Όμως, ο αληθινός κίνδυνος είναι να αναρριχηθείς στις κορφές των έσω σου στοιχειών, των εσωτερικών σου παιδικών προσωπείων, των τεράτων που από καιρό σε κατοικούν! Ο αληθινός κίνδυνος είναι όχι να κατακτήσεις εξωτερικές κορυφές, αλλά να κατακτηθείς... Να κινδυνεύεις ανά πάσα στ...

Το σκήνωμά του το σκεπάσαν μύρα κι ασπασμοί. Κι οι χρόνοι που περάσανε σκεπάσανε τη μνήμη του. Η Σπιναλόγκα που αγάπησε έγινε αξιοθέατο... Μα το βουβό θυσιαστήριο του Αη-Παντελεήμονα κράτησε μέσα του, όπως τα ιερά απομεινάρια των μαρτύρων που το στέριωσαν, το δάκρυ του. Το φύλαξε βαθιά στα σπλάγχνα του να ανακράζει "μνήσθητι!"... Ο π. Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης υπήρξε ο τελευταίος ιερέας της Σπιναλόγκας. Γεννήθηκε το 1893 και εκάρη μοναχός το 1911 στην Ι. Μ. Τοπλού Σητείας. Αργότερα πήγε στην Ι. Μ. Φανερωμένης Ιεράπετρας. Από εκεί έφυγε για τη Σπιναλόγκα εθελοντικά τ...

Τι έγινε η ΜΥΤΗ του Αμίμ; Τι συνέβη στο ΣΤΟΜΑ και τα ΑΥΤΙΑ του; Πού πήγαν τα ΔΑΧΤΥΛΑ και τα ΜΑΛΛΙΑ του;... Ένα μικρό παιδί ξεριζωμένο από τον τόπο του. Ένας μικρός μετανάστης (ή μήπως ένα προσφυγόπουλο;) Ένας σαν κι εμάς, ένα παιδί σαν όλα τα παιδιά... Θα αναζητήσει τον ΑΛΛΟΝ και θα βρει τελικά τον δρόμο για τον ΕΑΥΤΟ του! Μια υπέροχη ιστορία για τη μοναδικότητα της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, τον φόβο της απόρριψης και την ευεργεσία της αγάπης και της εμπιστοσύνης!

"Οι περισσότεροι από τους χριστιανούς, αν και είμαστε μέλη της Εκκλησίας, βιώνουμε την πίστη μας θρησκευτικά. Δοξάζοντας τον Θεό και λατρεύοντάς Τον, επιδιώκουμε να καρπωνόμαστε προφύλαξη από τον θάνατο, την αρρώστια, τη φτώχεια, την κοσμική αποτυχία και όλα τα σχετικά δεινά που απειλούν την επίγεια ευδαιμονία μας. Είμαστε χρήστες του Χριστού και όχι ομόζυγοι Χριστού. Κάθε φορά πού νομίζουμε ότι Εκείνος δεν φροντίζει για τη διατήρηση της επίγειας ευτυχίας μας, Τον αφήνουμε και αναζητούμε επικερδή υποκατάστατα πού θα μας βοηθήσουν να κτίσουμε τον επίγειο παράδεισό μας. Προσκ...