Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συγχώρηση, μυστήρια, πνευματικότητα, αρρώστια, αλαζονεία, λαγνεία, μετάνοια, θαύμα, αγιότητα: περιπέτειες της εσωτερικής ζωής της ψυχής. Μετανάστες, δημοκρατία, βία, πολιτισμός, διαπροσωπικές σχέσεις, έφηβοι, σέκτες, εθελοντισμός: ορόσημα του δημόσιου βίου. Περάσματα από το ιδιωτικό στο δημόσιο. Αλλά και περάσματα από το ψυχολογικό στο θεολογικό.

Τα τούβλα ξυπνήσανε, επαναστάτησαν! Αντί να παραμένουν θεατές σ' έναν κόσμο που γκρεμίζεται, αποφάσισαν να χτίσουν έναν καινούργιο! Κι ώσπου να πεις "ένα", κι ώσπου να πεις "δύο", κι ώσπου να πεις "τρία" έγινε κάτι που δεν το βάζει ανθρώπου νους... Ένα υπέροχο παραμύθι για τη δύναμη της ειρήνης και τη χαρά της ζωής. Ένας ύμνος ενάντια στον παραλογισμό της απληστίας και του πολέμου.

How do you talk with the birds? Who knows how to speak their language? Who knows how to welcome them when they return from afar, or to express their love for them? A little boy sets out to find out how. On his way he will face obstacles and he will meet many people. Will he manage to fulfil his dream? An enchanting tale for young and old alike. A vivid story about life and its true value.

Η ευχούλα ταξιδεύει. Γνωρίζει ζωάκια, παίζει με το φίλο της τ' αγέρι, κολυμπάει σε νερά, αποκοιμιέται σε φυλλώματα... Η ευχούλα ανήκει στη Φύση. Γεννιέται απ' τα σπλάχνα της και ζει στην αγκαλιά της... Η ευχούλα μελαγχολεί, ονειρεύεται. Περισσότερο αγαπά παρά σκέφτεται. Και μονίμως ταξιδεύει... Η ευχούλα στέκει στο πλάι του ανθρώπου, αναστενάζει μαζί του και ζαλίζεται στη δική του παραζάλη. Κι όσο τον βλέπει θλιμμένο, τόσο παλεύει να βάλει τα γράμματά της στη σειρά "για να του πει κάτι και να τον παρηγορίσει"... Η ευχούλα ταξιδεύει. Κι ίσως το ταξίδι της...

[...] Πρόκειται, λοιπόν, για ένα μεγάλο σώμα παραδόσεων, που χαρτογραφούν και αποτυπώνουν την πλούσια λαϊκή παράδοση του μικρού αυτού κυκλαδίτικου νησιού. Κι όπως συνήθως συμβαίνει στις νησιωτικές μας κοινωνίες, την στενότητα του τόπου αναπληρώνει η ευρύτητα της ιστορίας. Στις παραδόσεις αυτού του βιβλίου περιέχονται πολλές ιστορικές παραδόσεις, ανάμεσα στις οποίες ιδιαίτερη θέση, ποσοτικά και ποιοτικά, κατέχουν οι περί πειρατών παραδόσεις. Στα σύντομα αυτά αφηγήματα αποτυπώνεται με ενάργεια η λαϊκή προφορική μνήμη και η προφορική ιστορία της Κύθνου: παραμυθιακές και αγιολ...

Από πολύ παλαιά, όντας Διοικητής της Σχολής των Ναυτικών Δοκίμων (1983-84), σε επίσημες ομιλίες και γραπτές διαταγές αποκαλούσα τη Σχολή, Μοναστήρι του Ναυτικού. Εκεί, πρωτοπλάθεται η σχέση του αξιωματικού του Π.Ν. με το έθνος, μέσα από τη θάλασσα. Το "πηδάλιο" του μοναχού γίνεται εδώ το "εγκόλπιο" του Ναυτικού Δοκίμου. Αλλά και αργότερα ως Αρχηγός Στόλου (1987-89), αποκαλούσα τα πλοία πλωτά μοναστήρια και τα νησιά, αγκυροβολημένα πλοία. Το πρώτο μου επέτρεπε να συνεννοούμαι καλύτερα με τα πληρώματα του στόλου επάνω σε ζητήματα αποστολής, ηθικών αξιών, εκπομπής συμβολισμών...

Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς (1894 - 1979), γεννήθηκε και εκοιμήθη την ημέρα του Ευαγγελισμού. Μία ζωή τον οδηγούσε αυτή η ευλογία. Υπήρξε μεγάλη μορφή για το Σερβικό λαό και για όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Καθηγητής Θεολογίας με βαθύτατη θεολογική σκέψη, συνέγραψε πολλά και χρήσιμα έργα για τους πιστούς. Και όχι μόνο για εκείνους τους πιστούς που παρά το αθεϊστικό καθεστώς της παλαιάς Γιουγκοσλαβίας ήταν και παρέμειναν πιστοί. Τα έργα του γέννησαν πολλά νέα πνευματικά τέκνα, ξύπνησαν την πίστη στο Σερβικό λαό. Γι' αυτό με το συγγραφικό του έργο υπήρξε πατέρας της "πνευματικής αν...

Στη μακρόχρονη διαδρομή μου στο χώρο εφαρμογής του δικαίου, επανειλημμένα αναρωτήθηκα αν η δικαιοσύνη -όπως την έχουμε θεσμοθετήσει οι άνθρωποι- ανταποκρίνεται στο "περί δικαίου αίσθημα" του μέσου ανθρώπου, αν αναπαύει τον ταλαιπωρημένο και πονεμένο συνάνθρωπό μας. Κάποιες στιγμές, δικαιοδοτώντας, αισθάνθηκα να πλημμυρίζει η ψυχή μου από ικανοποίηση. Συνέβη αυτό όταν κατόρθωσα -με την προσήκουσα εφαρμογή του νόμου- να προσεγγίσω λύσεις ουσιαστικής δικαιοσύνης. Τότε ήταν που πραγματικά ένιωσα να πλησιάζω το δικαιικά τέλειο. Υπήρξαν όμως και στιγμές που βρέθηκα να πλέω σε...

[...] Το υλικό που περιλαμβάνεται στο βιβλίο αυτό προέρχεται, κατά κύριο λόγο, από συνεντεύξεις και καταγραφές των Κωνσταντινουπολιτών αυτών, που είχαν ζωντανή ακόμη, στη θύμηση και στην καρδιά τους, την παραδοσιακή καθημερινότητα της Πόλης, όπως οι ίδιοι την είχαν βιώσει και, εν μέρει, διαμορφώσει. Τα παραμύθια και οι παραδόσεις που ακολουθούν προέρχονται από το "Λαογραφικό Φροντιστήριο" του καθηγητή και ακαδημαϊκού Γ. Α. Μέγα, τα χειρόγραφα του οποίου φυλάσσονται στην Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία, υπό την εποπτεία του προέδρου της, καθηγητή Μ. Γ. Μερακλή, του πρύτανη των...

Τη στιγμή που ο Χριστός άφηνε άδεια τα σάβανά του, ξεκίνησε ένα εκρηκτικό στοίχημα που θα κρατήσει όσο κρατά η ιστορία: Πόσο Εκκλησία μπορεί να είναι μια Εκκλησία, αν τυχόν στην Ανάσταση του Χριστού δεν βλέπει το μέλλον του σύμπαντος, κι αν τη ματιά αυτή δεν την κάνει όπλο σε καθημερινές της οδομαχίες εναντίον κάθε θανάτου; Το βιβλίο επιχειρεί να ψηλαφίσει το ερώτημα, βάσει της βιβλικής σκέψης και της Μεγαλοβδομαδιάτικης και Αναστάσιμης υμνολογίας. Η ιεραποστολή εδώ ξεπροβάλλει ως ανάσα ολόκληρου του εκκλησιαστικού σώματος, ως αλληλεγγύη στους κατατρεγμένους και ως πάθι...

Μια ανίερη σχέση μεταξύ κράτους και Εκκλησίας είναι πρόδηλη στον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί χριστιανοί προσφέρουν θεολογική τεκμηρίωση στην πραγματοποίηση πολέμων σε τόπους μακρινούς, όπως του πολέμου στον Κόλπο και στο Ιράκ, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν και ερμηνεύουν τρομοκρατικές ενέργειες στο εσωτερικό του αμερικανικού κράτους, όπως στην περίπτωση της 11ης Σεπτεμβρίου. "Τόσο η χριστιανική δεξιά όσο και η χριστιανική αριστερά δεν διαφωνούν ως προς το θρησκευτικό χαρακτήρα του αμερικανικού πειράματος. Διαφωνούν μόνο ως προς το ποια γλώσσα και ποια π...

Το κήρυγμα στην Εκκλησία δεν είναι μόνο εξήγηση των Γραφών και σχολιασμός τους. Δεν είναι μόνο διδασκαλία της χριστιανικής ζωής. Δεν είναι μόνο προτροπή για την τήρηση των εντολών του Θεού. Είναι και κάτι περισσότερο. Είναι το μέσον και ο τρόπος για να μείνει ζωντανός και εναργής ο προστακτικός λόγος του Χριστού: "γρηγορείτε", "αγρυπνείτε". Το κήρυγμα κρατάει τους πιστούς άγρυπνους μπροστά στον κίνδυνο. Γιατί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μοιραστούν στα πολλά που εμφανίζονται κάθε μέρα μπροστά τους και να χάσουν τη μία και μοναδική μέριμνα: την αναμονή του Χριστού.

Πρόκειται για μια λιτή ιστορία, ένα εικαστικό παραμύθι που ξετυλίγεται με εικόνες γεμάτες χρώματα και σύμβολα και υπόσχεται, σε μια εποχή που τα παραμύθια εκλείπουν, να σας μεταφέρει σε τόπους ξεχασμένους. Ένα μικρό παραμύθι για να διαβαστεί πολλές φορές.

Όσο ψηλότερα ανεβαίνει κανείς, όπως μας λένε οι επιστήμονες, τόσο η βαρύτητα αδυνατίζει., τόσο λιγότερο αισθάνεται την έλξη της γης, τόσο χαλαρώνουν οι δεσμοί μαζί της, τόσο πιο εύκολα μπορεί να αποχωρισθεί από την απαιτητική και διεκδικητική παρουσία της, τόσο πιο ανάλαφρος γίνεται. Άλλα και τόσο πιο κοντά αισθάνεται προς τον ουρανό, ο όποιος είναι μεν ασαφής, άλλα είναι τόσο υπαρκτός και τόσο ποθητός! Αν και λιγότερο ψηλαφητός, μοιάζει πιο αληθινός από τη γη. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς, τόσο ο αέρας καθαρίζει, η ακοή εκλεπτύνεται, ο ορίζοντας διευρύνεται, η σχέση με τ...

Πολύ συχνά οι ορθόδοξοι έχουμε την εντύπωση πως ο χριστιανισμός είναι μια αποκλειστική υπόθεση του παρελθόντος της Ανατολής. Κι έτσι κρατάμε ανεπίγνωστα τους εαυτούς μας αποκλεισμένους από μια πλούσια χριστιανική παράδοση που ανέδειξε στη Δύση, πολύ πριν από το σχίσμα, πληθώρα αγίων, ασκητών, θεολόγων και φωτισμένων ανθρώπων. Η αγία Φράιτζγουαϊντ μας ζυγώνει μέσα από τα βάθη του χρόνου της πλούσιας αυτής παράδοσης. Είναι αγία της ενιαίας μας Εκκλησίας (7ος-8ος αι.) και ο βίος της συνδέεται άρρηκτα με την ίδρυση της πόλης της Οξφόρδης - γι' αυτό και είναι πολιούχος της μεγά...

Φαίνονται εντελώς ασύνδετες και άσχετες μεταξύ τους οι έξι ομιλίες. Φρονώ όμως ότι τελικά κάτι τις ενοποιεί. Είναι μάλλον η καλή αγωνία πολλών ανθρώπων για γνησιότητα και αυθεντικότητα στην ορθόδοξη χριστιανική πνευματική ζωή. Η κόπωση από τη μεγάλη φλυαρία. Η αναζήτηση της κατανυκτικής κι εύλαλης σιωπής. Της σιωπής της Θεοτόκου. Της χάρης των σιωπηλών προσευχών. Η σκότιση από τη στενοχώρια, τη θλίψη και την κατάθλιψη και η εκζήτηση της άυλης χαράς. Η έπαρση των γονέων και η λαθεμένη αγωγή των τέκνων, πόνος μεγάλος. Το φως του Αγίου Όρους στους νέους. Της Θείας Λειτουργίας,...

O καθηγητής Γεώργιος Γαλίτης εργάστηκε επιστημονικά στους τομείς της Εισαγωγής, της Ερμηνείας, της Ερμηνευτικής, της Ιστορίας των Χρόνων και της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης, αλλά και γενικότερα στον χώρο της επιστήμης της Θεολογίας επί σαράντα πέντε συναπτά έτη. Ο τιμώμενος Καθηγητής συνδύαζε πάντοτε τη σύγχρονη έρευνα με την πατερική ερμηνευτική παράδοση της Εκκλησίας. Με τον τρόπο αυτόν κατόρθωσε να κάνει γνωστές τις πάντοτε επίκαιρες πατερικές ερμηνείες και να προβάλει την Ορθόδοξη Εκκλησία και Παράδοση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Τόνισε ιδιαίτερα το γεγον...

"Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι στέλνω κι εγώ εσάς" (Ιωάν. 20, 21). Αυτά τα λόγια απευθύνονται σε όλους εμάς. Κι όπως ο Πατέρας έστειλε τον Υιό Του στον κόσμο για να είναι το φως του κόσμου, έτσι και ο Υιός έστειλε εμάς για να είμαστε το φως του κόσμου. Δεν υπάρχει τρόπος να το παρακάμψουμε αυτό. Καθένας μας πρέπει να αναρωτηθεί αν είναι πράγματι μαθητής του Χριστού. [...]