Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σμέμαν (1921-1983) ανήκει στη γενιά των μεγάλων ορθόδοξων θεολόγων του εικοστού αιώνα, που με τη ζωή τους και τη θεολογία τους κατάφεραν να συγκινήσουν χιλιάδες ανθρώπους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας, ορθόδοξους χριστιανούς και μη, αρθρώνοντας, σε μια γλώσσα ριζωμένη στην παράδοση και τη λατρεία της ορθόδοξης εκκλησίας, αλλά ταυτόχρονα ανανεωμένη, φρέσκια καί ικανή να διαλεχθεί με τον σύγχρονο άνθρωπο, λόγο προφητικό , λόγο αναστάσιμο, λόγο ουσιαστικό, λόγο ζωής. Το βιβλίο αυτό του π. Γεωργίου Μπασιούδη αποτελεί μια σε βάθος μ...

Ο Θεός μας αποκάλυψε το μεγαλείο του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Χριστός έγινε άνθρωπος ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα μια ένδειξη ότι ο άνθρωπος είναι τόσο πελώριος, τόσο μυστηριωδώς βαθύς, ώστε όχι μόνο μπορεί να περιέχει -ως ναός- τη θεία παρουσία, αλλά μπορεί και να ενωθεί με τον Θεό, να γίνει "θείας κοινωνός φύσεως", κατά τον απόστολο Πέτρο. Και ακόμη, όσο πολύ κι αν παρεξέκκλινε ο άνθρωπος από την κλήση του, όσο ανάξιος κι αν έγινε γι' αυτήν, ποτέ δεν θα έχει μια σχέση με τον Θεό κατώτερη από αυτή της πατρότητας και δεν θα πάψει ποτέ να έχει τη θέση του υιού...

"Οι σελίδες του βιβλίου αυτού σκοπό έχουν να προσφέρουν μία συνοπτική παρουσίαση των γεγονότων τα οποία κρίνω ουσιώδη για την κατανόηση της ιστορίας της διαίρεσης των μεγάλων Εκκλησιών της Ανατολής και της Δύσης. Αφήνουμε συνήθως την εξιστόρηση της αντιδικίας στους θεολόγους - όχι αναίτια: διότι το πεδίο μάχης στο οποίο ρίχνονται αμφότεροι οι εκκλησιαστικοί ηγέτες οριοθετεί ο "χώρος" του δόγματος και των θρησκευτικών συνηθειών. Αλλά οι πόλεμοι δεν ξεκινούν στο πεδίο της μάχης· και, ακριβώς όπως θα ήταν ασύνετο να αναθέσει κανείς μόνο στους στρατιώτες να γράψουν την ιστορία...

Μπορεί ένα αστεράκι να έχασε το δρόμο του και να βρίσκεται στη γη; Τι μυστικό κρύβει η τρυφερή καρδιά του; Και το μεγάλο αστέρι; Γιατί βρέθηκε στο δρόμο του τόσο ξαφνικά; Τι δώρο άραγε μπορεί να προσφέρει ένα μικρό αστέρι στο νεογέννητο Θείο βρέφος; Μια τρυφερή χριστουγεννιάτικη ιστορία αγάπης, γραμμένη με ευαισθησία, για μικρούς και μεγάλους, που μιλά βαθιά μέσα στην καρδιά μας. Μια άλλη ανάγνωση του μυστηρίου της Γέννησης του Χριστού και της αγάπης.

Μια παραμονή Χριστουγέννων δύο φίλοι μαλώνουν για το ίδιο παιχνίδι: Ένα ξύλινο τσίρκο με ακροβάτες, μπαλαρίνες, αρλεκίνους, ταχυδακτυλουργούς. Το τσίρκο ζωντανεύει και όλος ο θίασος δίνει μια παράσταση στον ουρανό με θεατές τ' αστέρια. Ένα αστέρι θα κάνει τους δύο φίλους να αγαπηθούν ξανά μέσα από την ιστορία που διηγείται. Την ιστορία της ενότητας και της συγγνώμης... Μια πολύχρωμη ιστορία με πολλή φαντασία, που διδάσκει την αξία της συντροφικότητας και της αγάπης.

[...] Κύριο χαρακτηριστικό των λαϊκών παραμυθιών είναι η παγκοσμιότητα. Κάθε λαός, πρωτόγονος ή πολιτισμένος, έχει το μερίδιό του στη δημιουργία παραμυθιών, ιστοριών, μύθων. Τα ίδια μοτίβα, οι ίδιοι τύποι παραμυθιών κυκλοφορούν σε κάθε μεριά της γης, σε κάθε πολιτισμό. Η διαφορά βρίσκεται στο ύφος. Κάθε λαός, αλλά και κάθε αφηγητής μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής προσθέτει στο παραμύθι στοιχεία της ψυχολογίας του, της ιστορίας, της γεωγραφίας, της κατοικίας, της ενδυμασίας, των διατροφικών του συνηθειών, των επαγγελματικών του ασχολιών, της θεραπευτικής, των δοξασιώ...

Η Βίβλος της πίστης μας, η Βίβλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δοσμένη για παιδιά. Με τρόπο γλαφυρό και όμορφο, με εικονογράφηση πλούσια και ζωντανή, τα βιβλικά κείμενα γίνονται οικεία στην παιδική ψυχή.

Το να κρατάμε τον νου στον Άδη είναι μια πρόσκληση κατάδυσης στις πιο σκοτεινές αβύσσους της ύπαρξής μας· μια πρόσκληση απογύμνωσης της ψυχής μας και έκθεσής της στις ακτίνες της θείας αγάπης. Αυτή η κατάβαση είναι ένας τρόπος να συμμετέχεις στη μάχη που έδωσε ο Χριστός στην έρημο, ενάντια στους πειρασμούς του Σατανά· ένας τρόπος να συμμετέχεις στην κορύφωση της κένωσής Του, που είναι η κάθοδός Του στον Άδη. Διότι βέβαια μόνο με Εκείνον μπορούμε να διεισδύσουμε χωρίς κίνδυνο στα σκοτάδια της ύπαρξής μας - στο ζωηφόρο και αναστάσιμο Φως Εκείνου πρέπει να εκθέσουμε την ψυχή μ...

Στις προθέσεις του γράφοντος δεν ήταν η σύνταξη ενός περιηγητικού οδηγού ή έστω ενός φιλολογικού συνέκδημου. Οι σημειώσεις αυτές βασίζονται σε δύο απλοϊκές αφετηριακές παραδοχές: Πρώτον, πώς όλοι οι τόποι, ακόμη και οι πιο προικισμένοι ή σημαδιακοί, πέρα απ' το ιστορικό τους βάρος, δεν νοούνται δίχως το έμψυχο υλικό που τους κατοικεί στο σήμερα. Και δεύτερον, πως το πλησίασμα και η κατανόηση των τόπων και των κατοίκων τους δεν νοείται δίχως την εμπλοκή του επισκέπτη, όσο κι αν μία "πολιτικώς ορθή" παρατήρηση απαιτεί το πάγωμα του βλέμματος και την εσωτερική απόσταση του παρ...

Έχω συχνά διερωτηθεί πώς γίνεται και η σιωπή είναι πολύ βαθύτερη όταν τη μοιραζόμαστε με άλλους; Γιατί η προσευχή μας είναι τόσο πιο πολύ συγκεντρωμένη, τόσο εντονότερη και όμως εντελώς απλή, όταν την αναπέμπουμε από κοινού με άλλους μέσα σε πνεύμα σιωπηλής λατρείας, μπροστά στον Θεό της χωρίς σύνορα αγάπης και του άπειρου ελέους; Πώς συμβαίνει και μέσα στη σιωπή η προσευχή μας αγκαλιάζει τον άλλον με τρόπο μοναδικό, έτσι ώστε, μέσα σε μια απερίγραπτη αρμονία, να δεόμαστε ο ένας για τον άλλον, να ευχαριστούμε ο ένας για τον άλλον και να προσφέρουμε ο ένας τον άλλον στον Θεό...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα υπέροχο μικρό χωριό, ζούσαν ένα ζευγάρι χωρικών που δεν είχαν παιδί. Είχαν όμως ένα γάιδαρο, ο οποίος λεγόταν Λουδοβίκος και ήταν πολύ ιδιότροπος. Τον τάιζαν, τον πότιζαν, μέχρι και στο σχολείο τον έστελναν. Κάποτε, ο θεός άκουσε τις προσευχές τους και τους έδωσε ένα παιδί. Ένα πολύ μικρό παιδί μέσα σε ένα καρβέλι ψωμί! Το ονόμασαν Σίτο Σιταράκι. Ο Σίτος μας πάει σχολείο, πάει και φαντάρος, αλλά είναι μόνο οκτώ πόντους! Στο χωριό όλοι τον σχολιάζουν γι' αυτό. Αποφασίζει, λοιπόν, να ταξιδέψει για να γνωρίσει τον κόσμο, αλλά και για να αποδ...

Ίσως ακούγεται παράξενο ότι μέσα στην Εκκλησία κηρύσσουμε το Ευαγγέλιο της Κρίσεως. Κι όμως, αυτό κάνουμε. Ομολογούμε ότι η Ημέρα του Κυρίου δεν είναι φόβος, αλλά ελπίδα, και δηλώνουμε μαζί με όλη την Εκκλησία: "Αμήν, ναι, έρχου Κύριε Ιησού" (Αποκ.22,20). Αν αυτό δυσκολευόμαστε να το αρθρώσουμε, τότε κάτι σημαντικό λείπει από τη χριστιανική μας συνείδηση. Ό,τι κι αν λέμε, είμαστε ακόμη ειδωλολάτρες ντυμένοι με το ευαγγελικό ένδυμα. Είμαστε ακόμη χριστιανοί για τους οποίους ο Θεός είναι ένας Θεός "απ' έξω", για τους οποίους ο ερχομός Του είναι σκοτάδι και φόβος, και του Ο...

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας... Πέρασα από την Ινδία,το Θιβέτ και την Ταϊλάνδη, καθώς και από μουσουλμανικές χώρες όπως το Ιράν, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και τη Μαλαισία. Ταξίδεψα στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στη Βραζιλία για να δοκιμάσω άλλα συστήματα, όπως τον κομμουνισμό, τον αθεϊσμό και τη χίπικη κουλτούρα. Επί αρκετά χρόνια μελέτησα ενδελεχώς τις ανατολικές θρησκείες: τον ινδουισμό, τον βουδισμό, τον ισλαμισμό· καθώς και την πνευματικότητα των Αμερικανών αυτοχθόνων. Άλλες φορές πάλι, έμπλεξα με τον υπόκοσμο των...

Το στοιχείο του πόνου είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη ζωή. Οι θλίψεις, οι δυσκολίες, οι κίνδυνοι δεν απουσιάζουν από την εμπειρική πραγματικότητα όλων μας. Υπάρχει άραγε διέξοδος από αυτή την "τεθλιμμένη" οδό του πόνου; Υπάρχει ελπίδα στην άκρη του τούνελ της ζωής μας; Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει μικρές, απλές, καθημερινές μαρτυρίες ζωής, από ανθρώπους που έζησαν σε προηγούμενες εποχές, αλλά και ανθρώπους του σήμερα. Είναι επιλεγμένες, διδακτικές ιστορίες ζωής, που σκοπό έχουν να θυμίζουν σε όλους μας ότι ο Κύριος μας είναι παρών σε κάθε δύσκολη περίσταση, σε κάθε κρί...

Στεναγμοί και στοχασμοί αποτελούν το θέμα αυτού του βιβλίου. Είναι μικρές, απλές, κατανοητές και ευσύνοπτες παρατηρήσεις πάνω σε θέματα του σύγχρονου πολιτισμού και της καθημερινής μας ζωής. Είναι μια κριτική τοποθέτηση πάνω στα σύγχρονα δρώμενα της κοινωνίας μας· μιας κοινωνίας που μοιάζει παραζαλισμένη και κουρασμένη. Χωρίς έμπνευση, χωρίς καθαρό βλέμμα, χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό.

"Λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό και το θεωρείτε αρκετό. "Και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσσουσι" (Ιακ. 2,19). Εσείς ως άνθρωπος πρέπει να έχετε κάτι περισσότερο. Ας πούμε, σας οφείλει κάποιος πέντε διαφορετικά πράγματα, και σας επιστρέφει μόνο το ένα, δεν θα θυμώσετε; Και από εσάς ο Δημιουργός ζητά πέντε πράγματα, ενώ εσείς Του προσφέρετε μόνο το ένα. Αυτά τα πέντε πράγματα είναι τα εξής: Η πίστη στον Θεό, η γνώση της αγάπης του Θεού, η γνώση της θέλησης του Θεού, η γνώση της ενέργειας του Θεού, η γνώση της κρίσης του Θεού. Στην πίστη στον Θεό μπορούσατε να φθάσετε όπως θ...

Ο κόσμος δεν έχει νόημα παρά ως πεδίο διαλόγου μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Οι άνθρωποι, μέσα από τα έργα τους, απομακρύνονται στο δημιουργικό έργο του Θεού στον κόσμο. Και με την προσευχή τους αιτούνται των παρεμβάσεών Του. Με την προσευχή τους οι άνθρωποι εκδηλώνουν την πεποίθησή τους πως η ελευθερία του Θεού παρεμβαίνει στον κόσμο για το δικό τους καλό. Με την προσευχή τους εκδηλώνουν την πεποίθηση πως ο άνθρωπος δεν είναι ένα απλό γρανάζι στο μηχανισμό της φύσης. Με την προσευχή τους εκδηλώνουν την ιδιαίτερη φροντίδα του Θεού στον άνθρωπο... Όμως, με την προσευχή επίσης ε...

Η Εκκλησία και η Λειτουργία της είναι το σώμα της αλήθειας του Θεού στον κόσμο που γνωρίζεται στην αγάπη ή στο έλεός Του και όχι στη δύναμη ή την εξουσία Του. Μόνο ως σώμα της αλήθειας είναι το σώμα της ομορφιάς, ακριβώς της ωραίας αγάπης στην ανθρωπότητα· της αλήθειας, της αγάπης και της ομορφιάς του γεγονότος που ελευθερώνει, αντρώνει και σώζει. Αυτά ιερουργούνται και διακηρύσσονται στη Λειτουργία της Ευχαριστίας. Και αυτό απαιτεί την ετοιμασία της ιερατικής καρδιάς των πιστών, κληρικών, λαϊκών και μοναχών. "Ουαί τοις απολωλεκόσι την καρδίαν· φησί· και τι ποιήσουσιν, όταν...