Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σκήνωμά του το σκεπάσαν μύρα κι ασπασμοί. Κι οι χρόνοι που περάσανε σκεπάσανε τη μνήμη του. Η Σπιναλόγκα που αγάπησε έγινε αξιοθέατο... Μα το βουβό θυσιαστήριο του Αη-Παντελεήμονα κράτησε μέσα του, όπως τα ιερά απομεινάρια των μαρτύρων που το στέριωσαν, το δάκρυ του. Το φύλαξε βαθιά στα σπλάγχνα του να ανακράζει "μνήσθητι!"... Ο π. Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης υπήρξε ο τελευταίος ιερέας της Σπιναλόγκας. Γεννήθηκε το 1893 και εκάρη μοναχός το 1911 στην Ι. Μ. Τοπλού Σητείας. Αργότερα πήγε στην Ι. Μ. Φανερωμένης Ιεράπετρας. Από εκεί έφυγε για τη Σπιναλόγκα εθελοντικά τ...

Μια φορά ήταν ένα κορίτσι που έντυνε τις μέρες του με τα χρώματα της γιορτής. Κάποτε, μέσα στην παγωνιά ήρθε κοντά της το πιο ζεστό πλάσμα που είχε δει ποτέ. Και... Μια τρυφερή ιστορία που μιλάει, μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα, για το πως προχωράμε μπροστά μετά από μια απώλεια. Μια ιστορία για όλες τις ηλικίες

Ο άνθρωπος για να νιώσει την έξαψη της διακινδύνευσης, την υπέρβαση του φόβου και της ανάγκης, κάνει τα πάντα. Παίρνει τα όρη και τα βουνά, σκαρφαλώνει σε κατσάβραχα, θέτει το σώμα του σε κινδύνους. Λες κι έτσι θα κατευνάσει την αγωνία του για ολοκλήρωση του ίδιου και του ταξιδιού του στον κόσμο... Όμως, ο αληθινός κίνδυνος είναι να αναρριχηθείς στις κορφές των έσω σου στοιχειών, των εσωτερικών σου παιδικών προσωπείων, των τεράτων που από καιρό σε κατοικούν! Ο αληθινός κίνδυνος είναι όχι να κατακτήσεις εξωτερικές κορυφές, αλλά να κατακτηθείς... Να κινδυνεύεις ανά πάσα στ...

"Πάνω σε μια τεντωμένη χορδή εξηγούνται φαινόμενα που συμβαίνουν καθημερινά στον κόσμο, δίνονται εξηγήσεις εκεί που υπήρχαν τόσα ανεξήγητα..." Ο αρχαίος φιλόσοφος και θεωρητικός της μουσικής, ο Πυθαγόρας ο Σάμιος είναι το κεντρικό πρόσωπο αυτού του βιβλίου. Σε αυτόν αποδίδονται οι βασικές ιδέες των λέξεων "θεωρία" και "κόσμος". Σε αυτόν οφείλουμε τις απαρχές της ελληνικής και ευρωπαϊκής μουσικής... Ένα βιβλίο για τη ζωή του Πυθαγόρα του Σάμιου. Μια ζωή σαν παραμύθι...

Ο Θεός δεν κωφεύει στις προσευχές μας, αλλά εμείς είμαστε συχνά ανίκανοι να εννοήσουμε τη σιωπή του Θεού σαν απάντηση στις κραυγές μας. Αν αναγνωρίζαμε ότι βρισκόμαστε έξω από μια κλειστή πόρτα, τότε θα ήταν δυνατό να μετρήσουμε την ανθρώπινη μοναξιά καθώς επίσης και το πόσο απέχουμε ακόμα από τη χαρά για την οποία έχουμε κληθεί, πόσο μακριά είμαστε από την πληρότητα που μας προσφέρει ο Θεός. Ταυτόχρονα θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε -και αυτό είναι πολύ σπουδαίο- πόσο πλούσιοι είμαστε παρά την απέραντη φτώχια μας. Γνωρίζουμε τόσο λίγο τον Θεό, ζούμε τόσο ελάχιστα "εν Χριστώ...

Η βαθιά αποστροφή και συνάμα εμμονή με τον θάνατο που παρατηρείται στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα πιστοποιεί τη δύναμή του πάνω μας. Έχει γίνει το πρωταρχικό μας ταμπού και πολλοί από μας έχουμε φθάσει στο σημείο να τον βλέπουμε σαν μια υπέρτατη δύναμη, κάτι σαν θεότητα. Όμως, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα που θεοποιούμε, καταφέραμε να ξεπεράσουμε το φόβο μας γι’ αυτόν τόσο όσο χρειάζεται για να τον χειριζόμαστε για τους σκοπούς μας... Ξεπεράσαμε την αποστροφή μας για το θάνατο τόσο όσο χρειάζεται για να τον κάνουμε εργαλείο: να ξεφορτωνόμαστε δι’ αυτού κάποιους εγκληματ...

Ο Μέγας Αντώνιος έλεγε: "Υπόμενε πειρασμό μέχρι την τελευταία σου αναπνοή·" και την ώρα του πειρασμού υπάρχει πάντα η πιθανότητα της πτώσεως. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη όχι στον εαυτό μου αλλά στον Χριστό, και είμαι σίγουρος ότι ο Χριστός είναι πιστός και ακλόνητος στις υποσχέσεις Του. Μπορώ όμως να τρέφω την ίδια εμπιστοσύνη στη δική μου πιστότητα και σταθερότητα; Επειδή έχω επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας μου, παραμένω μεταξύ ελπίδας και φόβου μέχρι την ύστατη στιγμή του θανάτου.

Λονδίνο, 27 Ιουλίου 1945. Η ειρήνη είχε επιτέλους επιστρέψει στην Ευρώπη. Το διεστραμμένο πρόσωπο της ηπείρου, που είχε αρχίσει να γίνεται οικείο, είχε πλέον εκδιωχθεί. Είχαν ήδη περάσει δύο μήνες από τη λήξη του πολέμου. Ο αρχιναζί τύραννος πήρε ο ίδιος τη ζωή του στα χέρια του, αυτοκτονώντας σ' ένα τσιμεντένιο καταφύγιο κάτω από τα ερείπια της πρωτεύουσάς του, και οι Σύμμαχοι ανακηρύχθηκαν νικητές. Εκείνη τη μέρα στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, στο Μπρόμπτον του Λονδίνου, λάμβανε χώρα μια τελετή μνήμης, ακατανόητη σε κάποιους. Για πολλούς άλλους, ήταν αηδιαστική και ε...

"Όποιος συνειδητοποιεί τη σωτηρία της ψυχής του, όποιος αντιλαμβάνεται πως κάθε δευτερόλεπτο της ζωής του δεν επανέρχεται και πως του δόθηκε μόνο και μόνο για να το εκμεταλλευτεί, ώστε να εισέλθει στην αιώνιο ζωή, όποιος θέλει να εισέλθει εκεί στην αιώνιον κατάπαυσιν, εκείνος κατεργάζεται την σωτηρίαν αυτού "εν φόβω και τρόμω", όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος, διότι "αι ημέραι πονηραί εισίν". Εργάζεται τη σωτηρία του με φόβο και τρόμο και προσπαθεί να ανταποκριθεί στην αγάπη του Θεού, αφού Εκείνος πρώτος τον ηγάπησε."

Σταθερή πεποίθησή μου, που συχνά τις τελευταίες δεκαετίες επαναλαμβάνω, είναι ότι: η "μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία", στην οποία ανήκουμε, δεν ζει αποκλειστικά για τον εαυτό της. Ό,τι είναι, ό,τι κατέχει, ό,τι προσφέρει, προορίζεται για ολόκληρη την ανθρωπότητα, για την ανύψωση και την ανακαίνιση του κόσμου. Γι’ αυτό οφείλει να ευρίσκεται σε εγρήγορση, να αγρυπνεί, να παρακολουθεί την πορεία και την εξέλιξη της οικουμένης, να μελετά τα σημεία των καιρών. Ώστε να είναι σε θέση να δίνει τη μαρτυρία του Ευαγγελίου και να μοιράζεται με όλους τους ανθρώπους τα δώρα...

Ο νεομάρτυς Αγαθάγγελος γεννήθηκε στην Αίνο της Θράκης το 1800. Ορφανός από πατέρα γίνεται ναυτόπουλο σ' ένα τούρκικο καράβι, που ο καπετάνιος του θέλησε να τον κάνει ψυχοπαίδι του. Όταν αγκυροβόλησαν στη Σμύρνη τον εξανάγκασε να τουρκέψει και τον ονόμασαν Ισμαήλ. Όμως ο Αθανάσιος -όπως ήταν το βαπτιστικό του όνομα- προτίμησε να αφήσει την πολυτελή ζωή στο πλουσιόσπιτο του προύχοντα αυτού. Θεώρησε ως μεγαλύτερο πλούτο τον "ονειδισμό του Χριστού"... Ο βίος του νεομάρτυρα Αγαθαγγέλου μέσα από μια συναρπαστική λογοτεχνική αφήγηση, που ζωντανεύει τα ηρωικά χρόνια των νεομ...

Μπήκα σ' ένα υπόστεγο, για να προστατευθώ για λίγο από τούτο το ξέσπασμα του καιρού... στριμώχτηκαν μαζί μου κι άλλοι. Μόλις χαλάρωσε ο καιρός, οι περισσότεροι όρμησαν στο διπλανό κτίριο, που φαίνεται πως ήταν εκκλησία... Μπήκα κι εγώ σαν κλέφτης. Λες να με είδε κανείς; Όχι τίποτε άλλο, θα πλήγωνα τη γιαγιά - θ' άρχιζαν οι ανακρίσεις, τα πώς και τα γιατί. ... Καινούργια φωτιά μπήκε στα στήθια μου. Αυτά που έλεγε ο ιερέας τα έλεγε η γιαγιά μου χρόνια, μα με άλλο νόημα... Μήπως όμως ήταν με το ίδιο κι εμείς δε θέλαμε να το δούμε αλλιώς; Μα μήπως η γιαγιά;... Αποκλείεται! Η γ...

Μια φορά κι έναν καιρό, η Μητέρα Εκκλησία είχε στην κηδεμονία της ένα χαϊδεμένο και καθόλου φιλοπερίεργο παιδί: την ανθρωπότητα της Δύσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της κηδεμονίας, ο πολιτισμός περιέπεσε σε τέλμα, η επιστήμη μαράζωσε. Κάθε λίγο και λιγάκι γίνονταν θρησκευτικοί πόλεμοι, καίγονταν μάγισσες στην πυρά από τους ιεροεξεταστές, κι η ανθρωπότητα της Δύσης στέναζε κάτω από την κτηνώδη υποδούλωσή της στο δόγμα, την προκατάληψη και την ανίερη συμμαχία κράτους-εκκλησίας. Κάθε έρευνα σταμάτησε, η γραμματεία της κλασικής αρχαιότητας παραδόθηκε στις φλόγες της πίστης κι ακόμ...

Ο Χριστιανισμός δεν έχει ως κέντρο του απλώς και μόνο κάποιες "θρησκευτικές αλήθειες" αλλά το πρόσωπο του Χριστού. Η υπεροχή του έναντι ακόμη και των σημαντικότερων θεωριών, ιδεολογιών, και θρησκειών δεν έγκειται τόσο στις αλήθειες της χριστιανικής πίστης, όσο σ' Αυτόν, ο οποίος τις αποκάλυψε. Η απόλυτη αναμαρτησία του Χριστού παραπέμπει στη θεότητά Του. Η αγιότητά Του φανερώνει ότι εν Αυτώ είναι επιτεύξιμη η απαλλαγή από τη δύναμη της αμαρτίας, η αγιότητα, η σωτηρία. Η μοναδικότητα της χριστιανικής Εκκλησίας έγκειται στην προσφορά αυτής της λυτρωτικής δυνατότητας, πού εκπη...

Στο βιβλίο αυτό, υπό τον τίτλο "Τριλογία στην Ακρόπολη", περιέχονται οι τρεις επίσημοι λόγοι τους οποίους εξεφώνησε ο συγγραφέας, με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου του Β΄, κατά τα έτη 2010, 2014 και 2017, κατά τους πανηγυρικούς εσπερινούς παρά τον αρχαίον Άρειον Πάγον στην Ακρόπολη των Αθηνών, με την ευκαιρία της εορτής του Αποστόλου Παύλου και του πρώτου κηρύγματος του Αποστόλου το 51μ.Χ. προς τους Αθηναίους. Οι τρεις αυτοί λόγοι, έχουν κεντρικό θέμα τη μεγάλη φυσιογνωμία του Αποστόλου των Εθνών και σε αυτήν παρουσιάζοντα...

Ένα βιβλίο ντοκουμέντο πολιτισμού. Εκατοντάδες κρύπτες, βραχώδεις εκκλησίες, λαμπρά μοναστήρια, αντιγραφεία αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Δεκάδες οι άγιοι και οι ερημίτες στις Θηβαΐδες της Καλαβρίας κι ένας λαός που βάστηξε στους αιώνες τη γλώσσα του την ελληνική, βάστηξε την πίστη του για έξι αιώνες, μετά την αποχώρηση των Βυζαντινών. 21 χρόνια πολύμοχθης και παθιασμένης έρευνας της συγγραφέως. Κάθε μέρα, κάθε βήμα, κάθε συνάντηση, κάθε αφήγηση, κάθε μύθος και ιστορία, πρόσωπα, μνημεία, περιπέτειες, ποίηση, ένας ολόκληρος κόσμος, ένας μοναδικός πολύπτυχος πολιτισμός,...

Ποτέ δεν θα ξεχάσω τον τρόμο που μας κατέλαβε μια νύχτα, ενόσω ήμασταν κρυμμένοι με τη μεγάλη μου οικογένεια σε ένα από τα σπίτια των χριστιανών συγχωριανών μας: ανακοινώθηκε ότι οι Γερμανοί είχαν εκδώσει μια διαταγή που έλεγε ότι όποιος Εβραίος συλλαμβάνονταν να κρύβεται θα πυροβολείται, ενώ αυτοί που τον έκρυβαν θα στέλνονταν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Τότε, ένας από μας είπε ότι δεν ήταν δίκαιο να μείνουμε στο σπίτι εκείνο και να βάζουμε σε κίνδυνο τη ζωή και τη γαλήνη ηλικιωμένων ανθρώπων και μάλιστα γυναικών. Η απάντησή τους ήταν: "Όχι, πρέπει να μείνετε. Στο κάτω-κά...

63 Ερωτήσεις και απαντήσεις σε γλώσσα απλή και κατανοητή. 10 Πραγματικές δειγματοληπτικές περιπτώσεις από την εμπειρία του Ψυχοθεραπευτή. Μέσα από πλήθος ερωτήσεων και απαντήσεων, αλλά και μέσα από τη μελέτη αληθινών παραδειγμάτων, το βιβλίο αυτό επιχειρεί μοναδικές προσεγγίσεις και ποιμαντικές προτάσεις σε ένα από τα πιο σύνθετα και πολυσυζητημένα ζητήματα της εποχής μας. Συχνά θεωρούμε ότι αλήθεια είναι μόνο ό,τι προβάλλεται στην τηλεόραση και εμπιστευόμαστε καφενειακού τύπου συζητήσεις όπου κυριαρχούν οι "ξερόλες". Γενικά, θα έχετε παρατηρήσει ότι διατηρούμε κάπ...

Με το "Πριν νυχτώσει" ο συγγραφέας Λευτέρης Ελευθεριάδης ανατέμνει με οξυδέρκεια και ποιητικότητα την παραζάλη της σύγχρονης ζωής, για να μπολιάσει την κάθε στιγμή με νόημα. Απόσταγμα πυκνής εμπειρίας, τα κείμενά του μεταγγίζουν σταγόνα-σταγόνα τις πολύτιμες εκείνες ουσίες για το ξεκίνημα μιας άλλης ζωής, απαλλαγμένης από στενώσεις και αυτοεγκλεισμούς. Με κατεύθυνση μονόδρομη: από το καθημερινό στο αιώνιο... Πριν νυχτώσει... Όσο έχεις ακόμα χρόνο. Να βιαστείς. Να προβληματιστείς. Να σκεφτείς. Να κάνεις την αυτοκριτική σου. Πριν νυχτώσει.... Να πέσεις αλλά να μη...

Άλιαστα πλάσματα, αυτά που μόνο το φως του φεγγαριού τα βλέπει. Από τους μύθους του αρχαίου κόσμου, ως την προφορική παράδοση των νεότερων χρόνων, η Μούσα δεν έπαψε να τραγουδά τα παθήματά τους. Η Περσεφόνη, που ζωντανή εισέρχεται στο Βασίλειο των Νεκρών, η Ψυχή που αναζητά τον Έρωτα, η Άλκηστη που θυσιάζεται για τον άντρα της σαν τη γυναίκα του πρωτομάστορα στο Γεφύρι της Άρτας, η Ιφιγένεια, η Ευριδίκη, ο Ορφέας που θα αναζητήσει την αγαπημένη του στον Άδη, και ο Οδυσσέας που στη Χώρα των Ίσκιων θα συναντηθεί με την μητέρα του, ολόκληρος ο κόσμος από την αρχαιότητα ως σήμε...