Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πολλά δε θέλω: / Μόνο τον εαυτό μου να διατυπώσω αγωνίζομαι (...) λέει η Αντιγόνη Φεσσά σ’ αυτή την ποιητική συλλογή της, που ταπεινά τιτλοφορεί Προσευχή Πουλιού. Το πουλί, με τη μικρή, έμφοβη, αλλά ολόδική του φωνή, ραμφίζει τη σιωπή, τολμά ραγίσματα στο γαλάζιο για να προβάλλει στιγμιαία την ύπαρξή του στο χάος. Δοκιμάζει ολοένα τρίλιες, τιτιβίσματα, κελαηδισμούς, για να υμνήσει ή να παραπονεθεί, για να εκφράσει τη λύπη ή την αγαλλίασή του, για να εκπέμψει το ερωτικό του κάλεσμα και να διαδηλώσει τη λαχτάρα του για ζωή. Ο ποιητής, κι αυτός ένα φτερωτό πλάσμα του...

Η Ίλζε Άιχινγκερ, η "μεγάλη αουτσάιντερ" της γερμανόφωνης μεταπολεμικής λογοτεχνίας, όπως την αποκαλεί η κριτική, αποτελεί μια σταθερή και επίμονη παρουσία στα γράμματα, από το πρώτο της μυθιστόρημα το 1948 έως την πρόσφατη συλλογή της το 2006. Η διαφοροποίηση από τις εκάστοτε μόδες και ρεύματα, ο υπονομευτικός τρόπος σκέψης και η εμμονή της σε μια κριτική στάση απέναντι στο ιστορικοπολιτικό γίγνεσθαι αναγνωρίστηκαν από νωρίς ως το "σήμα κατατεθέν" της γραφής της Άιχινγκερ. Με την παρούσα έκδοση παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό διηγήματα, μικρά πεζά και...

Η ιστορία της νουβέλας είναι απλή: Ο κεντρικός ήρωας δέχεται να κρύψει για λίγες μέρες στο σπίτι του έναν παλιό του φίλο που τον κυνηγάει η αστυνομία, κι αρχίζει να υποψιάζεται ότι ανάμεσα στο φίλο του και τη γυναίκα του υπάρχει ερωτικό ενδιαφέρον. Η ζήλια του, που μπορεί να είναι βάσιμη ή να στηρίζεται σε παρεξηγήσεις και παρερμηνείες, θα τον κάνει ν’ αναθεωρήσει τα πάντα στη ζωή του, όχι μόνο τη σχέση του με τη γυναίκα του αλλά και με τη δουλειά του, τους φίλους του, τα όνειρά του, τις επιλογές του. Εντύπωση προκαλεί η ειλικρίνεια -που συχνά γίνεται ιδιαίτερα ωμή- με τ...

Στο βιβλίο επιχειρείται μια πρώτη προσέγγιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που εκδηλώθηκε στις αρχές Φθινοπώρου 2008 στην Αμερική, δρομολογώντας εξελίξεις όχι μόνο στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά κυρίως στο γεωπολιτικό -εξελίξεις των οποίων το μέγεθος είναι αδύνατον να εκτιμηθεί επί του παρόντος. Το κύριο βάρος της ανάλυσης δεν δίδεται τόσο στην οικονομική πλευρά, όσο στην πολιτική διάσταση της κρίσης (με την έννοια της στενής διαπλοκής της οικονομικής συμπεριφοράς με τη μητροπολιτική στρατηγική), η οποία κατά κανόνα διατηρείται στη σκιά ή θεωρείται δευτε...

Στις τρεις γενιές της οικογένειας φον Τρόττα αντικατοπτρίζεται η πορεία της Aυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες της: Ο παππούς, ένας Σλοβένος ανθυπολοχαγός ταπεινής καταγωγής, σώζει στη μάχη του Σολφερίνο τη ζωή του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ Α΄ και αποκτά τίτλο ευγενείας. Ο πατέρας φτάνει στα ανώτερα κλιμάκια της Δημόσιας Διοίκησης -ενός κλάδου που, μαζί με τον στρατιωτικό, θεωρούνταν οι δυο στυλοβάτες της αυτοκρατορίας- και στο πέρασμα των χρόνων ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τον γηραιό πλέον αυτοκράτορα, που με τη σειρά του ενσαρκώνει την ίδ...

Όταν η ψυχή ξεπέφτει, τότε το σεξ είναι βρωμιά και η βρωμιά είναι σεξ, και η παραμικρή σεξουαλική επαφή με μια γυναίκα γίνεται μαρτυρία της βρωμιά της. Αυτή η κατάσταση του απλού, χυδαίου ανθρώπου που ονομάζεται πλήθος και υψώνει τη φωνή του είναι η πηγή όλης της πορνογραφίας. [...] Το σεξ πρέπει να διοχετευθεί κάπου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέους. Στον θαυμαστό πολιτισμό μας, διοχετεύεται στον αυνανισμό. Και η αυτοαπομόνωση του αυνανισμού παράγει ηλιθίους. D. H. Lawrence

Πρόκειται για μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη σημερινή Κέρκυρα, αλλά η πλοκή της είναι υφασμένη με νήματα χρόνου και θρύλου. Οι "ψίθυροι" αυτοί είναι ανεξάλειπτες στο χρόνο εγγραφές παλιών μυστικών, με λέξεις που λείπουν και σιωπές ανεξίτηλες. Ένας έφηβος, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, τις εντοπίζει στους παλιούς τοίχους και προσπαθεί να τις αποκρυπτογραφήσει. Συναντά έναν γιατρό ο οποίος, επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, ψάχνει να βρει το κομμένο (;) νήμα και το κρυμμένο νόημα: τη συνέχεια της ζωής. Κι άλλοι, όμως, αναζητούν το ίδιο νήμα και νόημα: μια μοναχική φιλόλο...

Πολλά από τα κείμενα της συλλογής "Έθνος υπό σκιάν" εξακολουθούν να έχουν μια εκπληκτική επικαιρότητα. Όπως εκεί, για παράδειγμα, όπου ο Καρκαβίτσας υποστηρίζει πως δεν είναι τόσο οι πολιτικοί που διαφθείρουν το λαό, όσο ο τελευταίος που, με τον εγωισμό και τον εκβιαστικά προβαλλόμενο ατομικισμό του, διαφθείρει και αφομοιώνει αρχομανείς μεν αλλά έντιμους και ανιδιοτελείς αρχικά ανθρώπους που στράφηκαν προς τα κοινά... Στις "Φυλακές του Ναυπλίου" ο Καρκαβίτσας περιγράφει τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στην κοινωνία των φυλακών. "Κοινωνία μυστική, αθώρητη, που μόνο μ...

Τα κείμενα του παρόντος τόμου έχουν γραφτεί στον πολύπαθο 4ο αιώνα των αρχαίων ημών προγόνων. Δείτε όμως την ειρωνεία που κατά βάθος αποπνέουν: πριν από 2.300 και πλέον χρόνια, δύο Αθηναίοι ρήτορες απευθύνονται έμμεσα σ' εμάς, του σημερινούς νεοέλληνες. Η παρακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας θυμίζει πράγματι τον εκφυλισμό της σημερινής μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η Αθήνα του Δημοσθένη και του Ισοκράτη είναι η σημερινή Ελλάδα. Η ίδια έκπτωση αξιών και ιδεών, η ίδια σύγχυση και κακοφωνία, ο ίδιος παθητικός αναβρασμός. Από το βήμα μιας Αθήνας απολεσθέντων μεγαλείων, οι δύο...

Ας εξορίση επί ζωής των τους λαοπλάνους αυτοί είναι άξιοι και μεγαλύτερης τιμωρίας, επειδή διαφθορείς και προδότες της Πατρίδος. Εις τον τόπον μας δεν υπάρχει παρά ένα μοναχό μεγάλο κόμμα, η διά να 'πούμε καλύτερα, ένας μοναχός μεγάλος σωρός από ανθρώπους της κυβέρνησης, διηρημένος σε δύο στάσεις, Κυβερνητικοί με επάγγελμα, Κυβερνητικοί δίχως επάγγελμα. Τα επαγγέλματα δεν φθάνουνε δια όλους, κ' εκείνοι που μένουν απ' όξον, γαυγίζουν εκείνους όπου είν' από μέσα. Κι εσύ, δύστυχε Λαέ, δεν γνωρίζεις ούτε τις αληθινές σου χρείες... Ανδρέας Λασκαράτος

Μια πραγματική πολεμική ιαχή ενάντια στη δημοκρατία του πολιτικαντισμού, του κομματαρχισμού και της μετριότητας. Στο βιβλίο αυτό, μια επιλογή από τα πολιτικά αρθογραφήματά του σε διάφορες εφημερίδες, ο Ζολά (1840-1902) απευθύνει ένα μεγάλο κατηγορώ ενάντια στην "πολιτική που μισεί": την πολιτική όπου βρίσκουν καταφύγιο όλοι οι αποτυχημένοι, την πολιτική που έχει καταντήσει μια ωμή διεκδίκηση θέσεων και μέσο χρηματισμού των επιτηδείων, την πολιτική της ασημαντότητας που σαρακώνει την ίδια τη δημοκρατία. Μαστιγώνοντας το πολιτικό σκηνικό της εποχής του, ο μεγάλος Γάλλος συγγρ...

Το έθνος είναι μια μεγάλη αλληλεγγύη, αποτελούμενη από το αίσθημα των θυσιών που έχουν γίνει κι εκείνων που είναι ακόμα διατεθειμένοι να κάνουν όσοι ανήκουν σ' αυτή την κοινότητα. Προϋποθέτει κάποιο παρελθόν, αλλά συνοψίζεται και στο παρόν χάρη σ' ένα χειροπιαστό γεγονός: τη συγκατάθεση, την καθαρά εκφρασμένη επιθυμία συνέχισης της κοινής ζωής. Η ύπαρξη ενός έθνους είναι ένα καθημερινό δημοψήφισμα...

Προσδοκώ μιαν εποχή όπου ο άνθρωπος θα προκόβει σε κάτι πιο αξιόλογο και υψηλό απ' το στομάχι του, όπου θα υπάρχει ένα ευγενέστερο κίνητρο να τον παρακινεί απ' το κίνητρό της καθημερινότητας, που είναι το κίνητρο του στομαχιού. Διατηρώ την πίστη μου στην ευγένεια και την ανωτερότητα του ανθρώπου. Jack London

Υπερβαίνουμε όλες τις άλλες εποχές στη διαχείριση των εξωτερικών πραγμάτων. Σε ό,τι αφορά όμως την καθαρά ηθική φύση, την αληθινή αξιοπρέπεια ψυχής και χαρακτήρα, είμαστε ίσως κατώτεροι από τις περισσότερες πολιτισμένες εποχές. Thomas Carlyle (1795-1881)

Μια "σωκρατική" συζήτηση, από τα πιο ζωντανά έργα του μεγάλου ηθικοφιλόσοφου της μετακλασικής περιόδου (50-125 π. Χ.), για τα πλεονεκτήματα του Έρωτα μεταξύ των δύο φύλων σε σύγκριση με τον ομοφυλοφιλικό έρωτα. Πρόκειται στην ουσία για μια αναίρεση του πλατωνικού προτύπου, παρότι και ο Πλούταρχος δέχεται τον Έρωτα ως μία δύναμη που μπορεί να μας οδηγήσει από τον αισθητό κόσμο σε υψηλότερες σφαίρες.

Ζηλωτής της ηθικής καθαρότητας και της μη βίας, ο Μαχάτμα Γκάντι μας προειδοποιεί με τρόπο προφητικό για τις παρενέργειες ενός τεχνοκρατικού πολιτισμού, που απειλεί να καταβροχθίσει το ανθρώπινο πνεύμα. Οι αποκαλυπτικά σύγχρονες ενοράσεις ενός ανθρώπου ο οποίος σφράγισε τον 20ό αιώνα.

Θρασείς, προκλητικές, διασκεδαστικές, ανατρεπτικές ή απελπισμένες, οι επιχειρούμενες απαντήσεις στις πολλαπλές ερωτήσεις περί ηθικής και κοινωνίας που περιλαμβάνονται σε αυτή τη μικρή κατήχηση αποκρύπτουν, κάτω από το σαρδόνιο ύφος τους, τον αμφιλεγόμενο άνθρωπο, τον αντιρρησία συγγραφέα και τον πληγωμένο σύζυγο που υπήρξε ο Στρίντμπεργκ. Διότι το μικρό όσο και βίαιο αυτό έργο συνοψίζει όλα εκείνα με τα οποία συγκρούστηκε ο μεγάλος Σουηδός συγγραφέας κατά τη διάρκεια της βασανισμένης ζωής του.

Οι αναμνήσεις της δεύτερης γυναίκας του Ντοστογιέφσκι εικονογραφούν τον καθημερινό Γολγοθά ενός μεγάλου και τυραννισμένου δημιουργού. Η πραγματικότητα που περιγράφει μας θυμίζει ότι οι κοινωνίες δεν είναι παρά ζούγκλες θεσμοθετημένης λειτουργικότητας. Χωρίς την Άννα Γκριγκόριεβνα στο πλευρό του, ο Ντοστογιέφσκι θα είχε πιθανότατα κατασπαραχθεί. Οι αναμνήσεις της είναι το χρονικό της αγωνιώδους περιφρούρησης του δικαιώματος μιας μεγάλης ψυχής να επιβιώσει από την κοινωνική μικρότητα.

Ο Σαρτρ θα πει ότι ο Κίρκεγκωρ "υπήρξε ένα όργανο της σκέψης μας". Αυτός ο "ιππότης της υποκειμενικότητας" εισήλθε στον πολιτισμό ως εξέχον μέλος της ανθρώπινης φυλής και ως ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές του ανθρώπινου δράματος... Το κείμενο που προσφέρεται με τον παρόντα τόμο στον Έλληνα αναγνώστη διακατέχεται από το αίσθημα της απελπισίας και της αγωνίας, μέσα από το οποίο καταγγέλλεται, εκτός των άλλων, η ματαιοδοξία, η ασυνειδησία και η αναλγησία.

Η επιλογή αυτή από τα "Ημερολόγια" και άλλα κείμενα του μεγάλου Τσέχου συγγραφέα συνοψίζει τους κύριους άξονες που διαπερνούν το λογοτεχνικό του έργο: την υπαρξιακή αγωνία, τη μοναξιά απέναντι στις τυφλές δυνάμεις του Κράτους και της κοινωνίας, τις στρεβλές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων - μ' άλλα λόγια, όλα όσα καθιστούν τον Κάφκα (1883-1924) ένα συγγραφέα δραματικά επίκαιρο.