Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο φόβος, ως αποτέλεσμα πράξης συζυγικής απιστίας. Οι διαβαθμίσεις της έντασής του, από την ανατριχίλα μέχρι τον πανικό. Το φάσμα των συναισθημάτων που τον συνοδεύουν, από την ηδονή μέχρι την επιθυμία του θανάτου. Η ακτινογραφία του κοινωνικού σώματος που τον εκτρέφει, της μεγαλοαστικής τάξης. Με ρεαλιστική ψυχολογική περιγραφή, με διεισδυτική κοινωνική ανάλυση και αμείωτη δραματική ένταση ο Stefan Zweig παρατηρεί και ανατέμνει το φόβο: το ατομικό βίωμα και τις κοινωνικές συνιστώσες του.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα θέρετρο στις αυστριακές Ά λπεις. Ένα δωδεκάχρονο αγόρι βιώνει με οδυνηρό τρόπο τη μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία, καθώς γίνεται μάρτυρας της ερωτικής περιπέτειας της μητέρας του με έναν νεαρό βαρόνο. Η εμπιστοσύνη του προς τους μεγάλους κλονίζεται. Γεμάτος μίσος, πικρία και αγανάκτηση προσπαθεί να ανακαλύψει ποιο είναι αυτό το Καυτό μυστικό που οι μεγάλοι κρύβουν επιμελώς, και που δεν είναι άλλο από το μυστικό της σεξουαλικότητας. Η περιπέτειά του θα του ανοίξει τους ορίζοντες του κόσμου, θα του δείξει τον πλούτο και την ποικιλομο...

"Τούτο εδώ προορίζεται για ημερολόγιο γεγονότων, κι όχι εντυπώσεων ή ιδεών", γράφει ο ίδιος ο Καβάφης, ξεκινώντας το "Ημερολόγιο" αυτό του πρώτου ταξιδιού που κάνει στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1901. Η σχολαστική καταγραφή των περιπάτων και των συναναστροφών του στην Αθήνα (και όχι μόνο) της εποχής, καθιστά το σπάνιο αυτό κείμενο μια νοσταλγική καρτ-ποστάλ, χρωματισμένη διακριτικά με το ιδιότυπο ύφος του Αλεξανδρινού. Η συνάντηση με το αττικό φως ενός ποιητή που συνήθιζε να γράφει στο μισοσκόταδο των κεριών...

"Ο Έντγκαρ Πόε, μέθυσος, φτωχός, κυνηγημένος, παρίας, μου αρέσει πολύ περισσότερο από ό,τι αν ήταν ήρεμος και ενάρετος, πολύ περισσότερο από ό,τι ο Γκαίτε ή ο Γουίλιαμ Σκοτ. Ευχαρίστως θα έλεγα γι' αυτόν και για μια ιδιαίτερη τάξη ανθρώπων, αυτό που λέει η κατήχηση για τον Θεό μας: "Υπέμεινε πολλά για χάρη μας". Μπωντλαίρ, 1825

Σ' ένα βράχο μπροστά στα Κύθηρα βρίσκεται η σπηλιά της Πελαγίας, της γοργόνας. Η Πελαγία αγαπάει τις ομορφιές του νησιού. Ταξιδεύει τις νύχτες με τα φτερά των γλάρων και των χελιδονόψαρων. Τα παιδιά τη βλέπουν στο φεγγαρόφωτο. Η γοργόνα ερωτεύεται τον Αλέξανδρο που ψαρεύει τις νύχτες στα νερά της. Ο Αλέξανδρος βρίσκει στη γοργόνα τα παιδικά του όνειρα.

Ένα εξαιρετικά χρήσιμο Ημερολόγιο για να σημειώνετε τις επετείους, τα επαγγελματικά ραντεβού και τις κοινωνικές υποχρεώσεις των γάτων σας ή του εαυτού σας. Επίσης, ένα εξαιρετικά χρήσιμο εγχειρίδιο Γατολογίας, κι ένα πλήρες Γατοελληνικό-Ελληνογατικό λεξικό για τις καθημερινές σας συναλλαγές με ανθρώπους και γάτους!

Στη νουβέλα του Η Παρθένα και ο Τσιγγάνος ο Λόρενς αφηγείται την ιστορία της συναισθηματικής αφύπνισης μιας νεαρής κοπέλας μπροστά στη καταιγιστική παρουσία ενός τσιγγάνου. Ο Λόρενς επιβεβαιώνει στο έργο αυτό τη δύναμη του ενστίκτου και της διαίσθησης στη πάλη τους ενάντια στους περιορισμούς του πολιτισμού, και αποτελεί πρόδρομο του μυθιστορήματος ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι. Η Παρθένα και ο τσιγγάνος διασκευάσθηκε για τον κινηματογράφο από τον A. Plater.

Το βιβλίο αυτό έχει στόχο να αποτυπώσει σε αδρές γραμμές την πολιτική σκέψη του Κωνσταντίνου Καραμανλή μέσα από αντιπροσωπευτικά δείγματα του πολιτικού του λόγου, προσφέροντας μία σύντομη, αλλά διεισδυτική ματιά στο έργο του κορυφαίου Έλληνα πολιτικού και στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας. Το βιβλίο στοχεύει να βοηθήσει τον ειδικό μελετητή της ιστορίας, αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο αναγνώστη να αποκωδικοποιήσει την πολιτική φιλοσοφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, διαβάζοντας Καραμανλή σε "ευθύ λόγο".

Η πλούσια κληρονόμος Μίνα ντε Βάνγκελ μεταμφιέζεται σε υπηρέτρια για να μπορεί να βλέπει κάθε μέρα τον αγαπημένο της Αλφρέντ. Ο ευγενής δον Φερνάντο ντε λα Κουέβα μπαίνει μέσα σε μια κάσα για να ξαναδεί μετά από δύο χρόνια τη λατρευτή του Ινές. Οι ήρωες του Σταντάλ ποτέ δεν επιλέγουν τον εύκολο δρόμο. Το πάθος τους τους οδηγεί στα άκρα, και τα εμπόδια που συναντούν απλώς "κάνουν το εγχείρημά τους πιο ελκυστικό". Δύο μικρά αριστουργήματα, στα οποία με απαράμιλλη μαεστρία, ο συγγραφέας που πλούτισε την παγκόσμια λογοτεχνία με έργα όπως Το κόκκινο και το μαύρο και Το μονασ...

Αλβανία, αρχές του εικοστού αιώνα. Στο Οροπέδιο του Θανάτου επικρατεί το Κανούν, ή Εθιμικό Δίκαιο, κώδικας προγονικών νόμων που ρυθμίζει τη ζωή των βουνίσιων σε όλες τις φάσεις της. Όπως ορίζουν αυτοί οι νόμοι, ο Γκιοργκ Μπερίσα "πήρε το αίμα" του Ζεφ Κριεκίκε, του τεσσαρακοστού τέταρτου θύματος μιας βεντέτας που διαρκεί εδώ κι εβδομήντα χρόνια. Μετά το φονικό, του έδωσαν τη "μεγάλη ανακωχή", δηλαδή τριάντα μέρες ελεύθερης ζωής, τριάντα μέρες προστασίας από τη εκδίκηση, τριάντα μέρες, πριν σκοτωθεί κι αυτός ή κλειστεί, με τη σειρά του, σε έναν από τους "πύργους των εγκλείστ...

Μέσα από κάποιες σύντομες σημειώσεις, που ο γνωστός Ρώσος συγγραφέας Μαξίμ Γκόρκυ κράτησε στο διάστημα που επισκεπτόταν τον Λεόντα Τολστόι στο σπίτι του στη Γκάσπρα της Κριμαίας και ένα γράμμα που γράφτηκε υπό την επήρεια της "φυγής" και του θανάτου του Τολστόι, ξεπροβάλλει ανάγλυφη η αντιφατική προσωπικότητα αυτής της επιβλητικής μορφής των ρωσικών γραμμάτων.

Πρόκειται για ένα αστυνομικό θρίλερ, που στηρίζεται στην αλβανική παραφθορά του γνωστού ελληνικού θρύλου "Το τραγούδι του νεκρού αδελφού". Ξεκινώντας απ' αυτό το θρύλο, ο Κανταρέ ξετυλίγει με μαστοριά και δεξιοτεχνία τούτη την εξιστόρηση του ολοκαυτώματος μιας οικογένειας σε κάποια κωμόπολη της μεσαιωνικής Αλβανίας. Θα μπορέσουμε άραγε να ανακαλύψουμε την ταυτότητα εκείνου, που έφερε πίσω την Ντορουντίν; Ποιος είναι αυτός ο νυκτερινός ίσκιος, που ταράζει τα όνειρα και εξάπτει την φαντασία; Ποιος έφερε πίσω την Ντορουντίν;

Στις 27 Ιανουαρίου 1837, ο μέγιστος Ρώσος ποιητής Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν τραυματίζεται θανάσιμα κατά τη διάρκεια μιας μονομαχίας και πεθαίνει δύο μέρες αργότερα. Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια των δύο αυτών ημερών και συγκλόνισαν τις καρδιές όλων των Ρώσων, περιγράφονται υπό τύπον επιστολής προς τον πατέρα του ποιητή από τον στενό φίλο του Πούσκιν, τον επίσης ποιητή Βασίλι Ζουκόφσκυ. Υποβλητικό και συγκινητικό, το κείμενο του Ζουκόφσκυ μας δίνει μια εικόνα των τελευταίων στιγμών του Πούσκιν και μας κάνει να νιώσουμε τον σπαραγμό ενός ολόκληρου λαού τη...

Η μουσική συνθέτει το σύνολο των ακροατών σε κοινωνία με τον ίδιο τρόπο -και αυτό πιστεύω πως το νιώθω συχνά- που εμείς, συνεπαρμένοι από τη μαγεία της μεταμορφωτικής της δύναμης, βιώνουμε ένα είδος μυστικής εξαΰλωσης, συγχώνευσης και συνένωσης με τη μουσική. Ο έρωτας της μουσικής, που μας κατακλύζει σαν χείμαρρος, λύνει τα δεσμά της ατομικότητας.

Λίγα δημοσιογραφικά κείμενα έχουν ασκήσει επιρροή στην πολιτική επιστήμη και τις διεθνείς σχέσεις. Ακόμη λιγότερα έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων κρατών της Δύσης. Η επερχόμενη αναρχία του Robert Kaplan ανήκει σ' εκείνα τα ελάχιστα κείμενα που έχουν επιτύχει και τα δύο.

Τα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο κινούνται γύρω από τον άξονα του έρωτα και δη των ατοπημάτων στον έρωτα, ο Μωπασσάν πραγματεύεται εδώ με απέριττο αλλά και αποτελεσματικό τρόπο το θέμα της απιστίας στις ερωτικές σχέσεις. Σημασία δεν έχει αν οι σχέσεις αυτές έχουν επικυρωθεί με τα δεσμά του γάμου· αυτό που έχει σημασία και συγχρόνως ενδιαφέρον δεν είναι το αποτέλεσμα, που είναι η απιστία -κάτι που ο Μωπασσάν γνωρίζει αρκετά καλά ώστε να μην αναλώνεται σε πεζές, αδιάφορες αφηγήσεις-, όσο το μέσο με το οποίο αυτή θα επιτευχθεί και που δεν είναι άλλο από την ε...

"Αν ο πολιτισμός μας πήγαινε στο διάβολο, δε θα τον λυπόμουν, θα λυπόμουν όμως για τη μουσική", δήλωνε ο Τολστόι το 1910, τη χρονιά του θανάτου του. Μέσα από τις δυο νουβέλες αυτού του τόμου, ο Τολστόι, παθιασμένος λάτρης της μουσικής, μας δίνει τα πορτραίτα δυο περιθωριακών μουσικών τους οποίους συνάντησε στα νιάτα του και τον γοήτευσαν με το ταλέντο τους. Βιολιστής και αλκοολικός ο πρώτος, πλανόδιος κιθαρίστας και τραγουδιστής ο δεύτερος, εκφράζουν και οι δυο τη ποίηση της ζωής που, κατά τον Τολστόι, όλοι τη λαχταρούν και την αποζητούν στη ζωή τους, λίγοι όμως αναγνωρίζου...

"Στο Υπόγειο, ο Ντοστογιέφσκυ κάνει μια σειρά ανακαλύψεων σχετικά με την ανθρώπινη φύση. Η ανθρώπινη φύση είναι ακραία, αντινομική και παράλογη. Ο άνθρωπος φέρει μέσα του μιαν ακαταμάχητη έλξη προς το παράλογο, προς την αχαλίνωτη ελευθερία, προς την οδύνη. Ο άνθρωπος δεν τείνει κατ' ανάγκη προς το κέρδος. Η δυνατότητα να εξουσιάζει τον εαυτό του τον κάνει να προκρίνει ανά πάσα στιγμή την οδύνη. Δε συμβιβάζεται με μια λογική οργάνωση της ζωής. Θέτει την ελευθερία υπεράνω της ευτυχίας. Η ελευθερία όμως δεν είναι η κατίσχυση της λογικής επί του ψυχικού στοιχείου· όχι, είναι μι...

"Ο Πούσκιν, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας, μάς ταξιδεύει στην άγνωστη ενδοχώρα του Καυκάσου, της Γεωργίας, της Αρμενίας και της Ανατολικής Τουρκίας, καθώς πηγαίνει να συναντήσει το ρωσικό στρατό για να τον ακολουθήσει στη νικηφόρα προέλασή του στο Ερζερούμ, το 1829. Περιγράφει με γλαφυρότητα τις μαγευτικές εναλλαγές του τοπίου, τα απρόσμενα και άγρια καιρικά φαινόμενα, τις ταλαιπωρίες και τους κινδύνους ενός τέτοιου ταξιδιού, καθώς και τη ζωή, τις συνήθειες και την ιδιοσυγκρασία των διαφόρων φυλών του Καυκάσου. Παρουσιάζει συγκλονιστικές εικόνες απ' τη ζωή στο στρατό και...

Το αυτοβιογραφικό κείμενο του Giacomo Leopardi αποκαλύπτει την αφηγηματική του δεινότητα πάνω στην πρώτη του επαφή με τον έρωτα. Με αξιοθαύμαστη ενάργεια και πλήρη συνείδηση των εσωτερικών αντιφάσεων που του προξενεί τούτο το πρωτόγνωρο συναίσθημα, ένα συναίσθημα που το πρόσμενε καθ' όλη του την εφηβεία, καταγράφει την έξαρση και το καταλάγιασμα της επιθυμίας, τις περίπλοκες ψυχικές μεταπτώσεις -από την αναστάτωση στη μελαγχολία και την ατονία μέχρι τις σωματικές εκδηλώσεις, όπως η αϋπνία και η απώλεια όρεξης-, καθώς και την αργή φθορά, τον κατευνασμό του πάθους που καταλήγ...