Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος απαρτίζεται από τέσσερα εκτενή διηγήματα, όλα πολυεπίπεδα, αν και κοινός θεματικός άξονας μπορεί να θεωρηθεί η δύναμη της σύμπτωσης που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κυριαρχεί στον γκροτέσκο κόσμο του Ελβετού συγγραφέα. Στην αριστοτεχνική "Πτώση", ένα σφιχτοδεμένο "πολιτικό θρίλερ" που εκτυλίσσεται πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα, σε μια συνεδρίαση της "Πολιτικής Γραμματείας" του Κόμματος, το τρομερό παιδί των ελβετικών γραμμάτων εξετάζει με υποδόριο χιούμορ την επίπτωση του τυχαίου στον ρου της Ιστορίας, προσφέροντας εν παρόδω μια ανατριχιαστικά εύστοχη κριτι...

Η Λου Σαλομέ δημοσίευσε το περιεκτικό αυτό κείμενο το 1917 -ενόσω ακόμη η φροϋδική αυτοψία της σεξουαλικότητας ήταν "κόκκινο πανί" για την αστική ηθική, αλλά και για το επιστημονικό κατεστημένο. Θέματα-ταμπού όπως η ομοφυλοφιλία, η αιμομιξία, ο σαδομαζοχισμός, η ηδονοβλεψία, ο παιδικός ερωτισμός, δίνουν στη μαθήτρια του Φρόυντ την ευκαιρία να προκαλέσει ανοιχτά την εποχή της. Αλλά μήπως αυτή η "σφηκοφωλιά των προκαταλήψεων", την οποίαν αντιμάχεται, δεν κάνει αισθητή την παρουσία της και στη δική μας εποχή;

Ο καταξιωμένος Έλληνας φωτογράφος συνεχίζει με τα κείμενα του τόμου αυτού το στοχασμό του πάνω στην τέχνη της Φωτογραφίας -τις ιδιαιτερότητες, τη μαγεία αλλά και τις σκοτεινές πτυχές της-, ένα στοχασμό που είχε ξεκινήσει να δημοσιοποιεί 12 χρόνια νωρίτερα με την έκδοση του βιβλίου του "Σημειώσεις ενός Έλληνα φωτογράφου για τη Φωτογραφία" (2002). Από την Ελλάδα του 2014 πλέον, απευθύνει επιστολή στον Alfred Stieglitz, εκφράζει τις αντιρρήσεις του στη Susan Sontag, συνδιαλέγεται με τον Roland Barthes και τον Henri Cartier-Bresson... αλλά και νεαρούς σπουδαστές φωτογραφίας...

Η "Σονάτα του Κρόυτσερ", ίσως το πιο αμφιλεγόμενο έργο του Λέοντα Τολστόι, ανήκει στην ύστερη φάση της λογοτεχνικής του πορείας, γραμμένο την εποχή που ο Ρώσος κλασικός έχει ξεπεράσει τη βαθιά κρίση που επηρέασε κάθε πτυχή της ζωής του, έχει αποκηρύξει την πρότερη δημιουργία του κι έχει επαναπροσδιορίσει τον συγγραφικό του ρόλο. Στη φιλοσοφική αυτή νουβέλα, ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στην ψυχογραφική ανάλυση, την κοινωνική κριτική και τη λογοτεχνική αφήγηση, φωτίζοντας τις πολύπλευρες διαστάσεις ενός φαινομενικά απλού εγκλήματος. Στο βαγόνι ενός τρένου, σ' ένα ιδανικό...

Οι "Συνομιλίες με τον Γκαίτε" του Έκερμανν, το κατά Νίτσε "καλύτερο γερμανικό βιβλίο", το βιβλίο που καταγράφει τις συνομιλίες του Γκαίτε, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με τον "μαθητευόμενο" νεαρό συνεργάτη του θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής γραμματείας. Ένα μικρό μέρος των "Συνομιλιών" -που κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στη γλώσσα μας χωρίς περικοπές, σε δύο εκτενείς τόμους, από τις εκδόσεις Printa το 2014-, με άλλα λόγια ένα μικρό δείγμα του στοχασμού του "σοφού της Βαϊμάρης", ανθολογείται σε τούτο το τομίδιο, που φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως...

Ο Φ. Σκoττ Φιτζέραλντ, με τα πρώτα του έργα, απεικόνισε τις τρελές υπερβολές της "Εποχής της Τζαζ" με τόση λαμπρότητα, ώστε ο ίδιος βρέθηκε μεμιάς στο προσκήνιο της αμερικανικής κοινωνίας κι έμελλε να καταστεί ένας θρύλος για το στιλ τόσο της ζωής του όσο και του έργου του. Σε τούτη τη μικρή συλλογή ύστερων -ως επί το πλείστον- αφηγημάτων ωστόσο (με κορυφαίο το "Επιστροφή στη Βαβυλώνα"), ο τόνος είναι λιγότερο γιορτινός και περισσότερο νοσταλγικός, γλυκόπικρος, καμιά φορά έντονα και κυνικά αυτοσαρκαστικός ("Ο Πατ Χόμπυ αυτοπροσώπως", "Η χρηματοδότηση του Φίννεγκαν"), καθ...

Δυο αιώνες μετά το θάνατό του, ο La Mettrie παραμένει ένας ανατρεπτικός φιλόσοφος: δεν πειθαρχεί στις ομάδες, τις φατρίες, στα συστήματα. Οι σύγχρονοί του -Βολταίρος, Χόλμπαχ, Ντιντερό- δεν θα του συγχωρέσουν το γεγονός ότι δεν ήθελε να ενταχθεί σε κανένα κοινωνικό σύστημα. Ακόλαστος, φιλήδονος και άθεος, αυτός ο εραστής της απόλαυσης και της ζωής ήταν ένας από τους μανιώδεις υλιστές της εποχής του.

Μελετώντας την αλήθεια, μπορεί κανείς να έχει τρεις κυρίως στόχους: Ο πρώτος είναι να την ανακαλύπτει όταν την αναζητά. Ο δεύτερος, να την αποδεικνύει εφόσον τη γνωρίζει. Ο τελευταίος, να τη διακρίνει από το ψεύδος όταν την εξετάζει. Η γεωμετρία, που διαπρέπει σε αυτά τα τρία πεδία, έχει αναδείξει την τέχνη της απόδειξης αληθειών και της τεκμηρίωσής τους με τρόπο αδιαμφισβήτητο. Κι αυτή η τέχνη συνίσταται σε δύο κυρίως πράγματα: αφενός στην τεκμηρίωση κάθε συγκεκριμένης πρότασης και αφετέρου στην τοποθέτηση όλων των προτάσεων στη βέλτιστη δυνατή διάταξη. B. Pascal

Από νεαρή σχετικά ηλικία, ο Σοπεγχάουερ έγραφε σ' ένα τετράδιο διάφορες σκέψεις, τόσο δικές του όσο και άλλων στοχαστών, για προσωπική του χρήση στην καθημερινότητα της ζωής. Προς το τέλος της ζωής του, δε, έκανε στους μαθητές του συχνά λόγο για το τετράδιο αυτό, το οποίο χαρακτήριζε, δανειζόμενος την έκφραση του Μάρκου Αυρηλίου, Τα εις εαυτόν και προόριζε για δημοσίευση μετά θάνατον. Εντούτοις, το τετράδιο, μετά το θάνατό του, όλως μυστηριωδώς χάθηκε. Παρά ταύτα, με βάση τη βιογραφία του φιλοσόφου την οποία συνέγραψε ένας μαθητής του, ο οποίος φέρεται να κράτησε για λογαρι...

Τι πρέπει να κάνει ένας άνδρας όταν δεν θέλει πια μια γυναίκα, είτε επειδή απλώς βαρέθηκε είτε για κάποιον πιο "ιδιαίτερο" λόγο; Ο Μωπασσάν θέτει το ερώτημα σ’ ένα ιδιαίτερα χιουμοριστικό κείμενο - και, στη συνέχεια, ο καθένας απ’ τους ήρωες των διηγημάτων της συλλογής σκαρφίζεται τον δικό του τρόπο προκειμένου να χωρίσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, ανάλογα βέβαια με τα κίνητρά του. Άλλος γιατί βρέθηκε σε ένα αδιέξοδο που δεν είχε προβλέψει, άλλος γιατί είχε θεοποιήσει το αντικείμενο του πόθου του και τώρα υποφέρει, άλλος γιατί η κοινωνική του θέση δεν του επιτρέπει την επι...

Υπόθεση ηθών, παραδοξολογική διδαχή, το βιβλίο αυτό του Ντύρενματ κινείται στο γνωστό κλίμα του Ελβετού συγγραφέα. Η ιστορία που μας περιγράφει είναι βέβαια φρικτή αφού η ευφυΐα του επιθεωρητή Ματέι (του μόνου που είχε καταλάβει τι πράγματι συμβαίνει) τον οδηγεί σε μια από τις σκληρότερες μορφές μοναξιάς: την κοινωνική, ηθική και σωματική έκπτωση. Ο Ντύρενματ κατασκευάζει τη συνενοχή μας, αφήνοντάς μας ταυτόχρονα τα μικρά εκείνα χάσματα από τα οποία οφείλουμε να περάσουμε, αν θέλουμε να αντλήσουμε από την ιστορία αυτή τη δυνατότητα να μην είμαστε συνένοχοι. Η "Υπόσχεση" προ...

Ο Edmund Husserl χρωστά τη φήμη του όχι μόνο στην περίφημη φαινομενολογική μέθοδο, της οποίας υπήρξε ο ίδιος εμπνευστής και εισηγητής, αλλά κυρίως στην προσπάθειά του για μία ανανέωση και αναθεμελίωση της φιλοσοφικής σκέψης στον 20ό αιώνα. Στην παρούσα πραγματεία Η φιλοσοφία ως αυστηρή επιστήμη, το πρώτο κείμενο που δημοσίευσε ο Χούσσερλ μετά το μνημειώδες έργο του "Λογικές έρευνες", τίθενται τα θεμέλια μίας επαναξιολόγησης της φιλοσοφίας ως αυστηρής επιστήμης με τη βοήθεια της φαινομενολογικής μεθόδου, μέθοδος που έχει σαν αφετηρία της όχι απριορικές κρίσεις αλλά τα ίδια τ...