Ραφαήλ Παριζίνης
Λερχ-Καλαβρυτινού Ίρμγκαρτ
Παπαγρηγορίου Κ. - Νάκας Χ. (2015)
Το όνομα του διευθυντή ορχήστρας, μουσικοδιδάσκαλου και συνθέτη Ραφαήλ Παριζίνη αναφέρεται συχνά στη βιβλιογραφία για τη μουσική στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, διότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της μουσικής ζωής στην Αθήνα στην εποχή του Όθωνα και του Γεωργίου Α΄. Αφορμή για αυτή την μελέτη ήταν η αλληλογραφία την οποία ο Παριζίνης διατηρούσε με τον μέντορά του, τον Νικόλαο Χαλικιόπουλο-Μάντζαρο, τον σημαντικό Έλληνα συνθέτη από την Κέρκυρα, από το πλούσιο έργο του οποίου το πιο γνωστό μέρος αποτελούν οι μελοποιήσεις του "Ύμνου προς την Ελευθερίαν" του Διονύσιου...
Ο Ικαρομένιππος "Πετάει" στο σχολείο μας
Κεφάλας Μιχάλης
Παπαγρηγορίου Κ. - Νάκας Χ. (2015)
Στην εποχή της βαθιάς οικονομικής και πνευματικής κρίσης που διανύουμε οποιαδήποτε ενασχόληση με τις τέχνες θεωρείται από πολλούς, "ειδικούς" και μη, "αρμόδιους" και μη, ανούσια και περιττή. Ακριβώς σε αυτό το σημείο βρίσκεται η αιτιολόγηση της έκδοσης ενός τέτοιου βιβλίου, στο οποίο καταγράφεται η εμπειρία μας στο 91ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών από το ανέβασμα του Ικαρομένιππου, παρουσιάζοντας κείμενα, βιογραφίες, συνεντεύξεις, παρτιτούρες, ηχογραφήσεις, φωτογραφίες, βιντεοσκοπήσεις. Πιστέψαμε ότι είναι εφικτό α) να συστήσουμε στα παιδιά τον μεγάλο σατιρικό της αρχαιότητας, τ...
The Art of Finger Dexterity op. 740
Παπαγρηγορίου Κ. - Νάκας Χ. (2015)
Johannes Brahms: Ο τελευταίος ρομαντικός
Γαϊτάνος Κωστής
Παπαγρηγορίου Κ. - Νάκας Χ. (2016)
"... Σκεπτόμουνα ότι κάποτε θα΄πρεπε ξαφνικά να παρουσιαστεί ένας απόστολος της τέχνης για να μας αποκαλύψει με τον πιο ιδανικό τρόπο την ψυχή της εποχής. Κάποιος που θα φανέρωνε την καλλιτεχνική του μαστοριά όχι με βαθμιαία ανάπτυξη, αλλά που σαν την θεά Αθηνά θα ξεπηδούσε αμέσως πάνοπλος από την κεφαλή του Κρονίου Διός. Κι αυτός ήρθε! Νέο αίμα. Χάριτες και ήρωες τον φύλαγαν στην κούνια του σκοποί..! Και στην εξωτερική του θωρία ακόμη όλα τα σημάδια μας έλεγαν : να ένας εκλεκτός. Στο πιάνο όταν κάθισε άρχισε να μας αποκαλύπτει νέες θαυμάσιες σφαίρες και όλο μας παρά...