Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η ποίηση", είπε ο T.S. Eliot, "είναι κάτι που κατορθώνεται με τη σύγκλιση και τη συνέργια όλων των ψυχικών δυνάμεων του ποιητή, από τις πλέον ασυνείδητες ως -και κυρίως- τις πλέον συνειδητές, οι οποίες συνθέτουν το λόγο μέσω μιας διαδικασίας αποπροσωποποίησης, μετασχηματίζοντας το προσωπικό σε πανανθρώπινο και υποτάσσοντας το επικαιρικό στο διαχρονικό". Ο T.S. Eliot, κατά πολλούς ο μεγαλύτερος ευρωπαίος ποιητής της εποχής μας, διαμόρφωσε μια καινούργια ποιητική γλώσσα, πολυδύναμη και πολυεπίπεδη, επηρέασε, όσο λίγοι, τους συγχρόνους του και θα επηρεάζει πάντα τους μεταγ...

Η "Ιστορία του Μπλάιθντεηλ" είναι η εξαίρετη περιγραφή μιας ουτοπικής κοινότητας που δεν μπορεί να επιβιώσει πέρα από τα προσωπικά πάθη των μελών της. Με γλώσσα τολμηρή και συχνά πολύ ερωτική, ο Ναθάνιελ Χώθορν αφηγείται μια ιστορία από διαψευσμένες προοπτικές και πολλαπλές παρασπονδίες, διερευνώντας τις αντιθέσεις μεταξύ των ιδεών που ασπάζονται οι ήρωές του και των εμπειριών που βιώνουν στην πραγματικότητα σε μια "ιδανική" κοινότητα. Ένα μοτίβο απραγματοποίητων ερωτικών πιθανοτήτων χρησιμεύει ως αντίστιξη προς τις άλλες διαψεύσεις του Μπλάιθντεηλ: τις ταξικές και...

Η "Μουσική" είναι το πρώτο έργο του Γκιμπράν που δημοσιεύθηκε ποτέ, έχοντας κυκλοφορήσει στα αραβικά το 1905. Πρόκειται για έναν περίτεχνο, λυρικό ύμνο στην πλέον διαδομένη τέχνη, αυτήν που ανέκαθεν συγκινούσε τους ανθρώπους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Πέραν της καθολικότητας της ίδιας της μουσικής, αλλά και του εγκωμίου που της πλέκει ο Λιβανέζος συγγραφέας, για τους ρέκτες του είδους ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αναφορές του σε συγκεκριμένους "δρόμους" (μακάμια) της αραβοπερσικής μουσικής. Ο "Τρελός" είναι, με τη σειρά του, το πρώτο βιβλίο που ο Γκιμπρ...

Τρ βιβλίο αυτό του Franz Boas είναι ένα από τα σημαντικότερα διαπιστευτήρια για την αξία και την αναγκαιότητα της δημιουργικής Ανθρωπολογίας και αποτελεί σταθμό στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης, όχι μόνο από στενά επιστημονική αλλά και από νουνεχή, πολιτική και κοσμοθεωρητική άποψη. Σήμερα, που προπαγανδίζεται εκ νέου και μάλιστα επιβάλλεται η αντιπαράθεση και ο "πόλεμος των πολιτισμών" στο όνομα μιας μονοδιάστατης παγκόσμιας πολιτισμικής ομογενοποίησης, οποιουδήποτε τύπου και προσανατολισμού, το έργο του Franz Boas γίνεται πάλι επιτακτικά επίκαιρο, καθώς επισημαίνει ότι...

Στα νιάτα μου δεν μπορούσα να μπω σε κάποια μεγάλη βιβλιοθήκη, ας πούμε εκατό χιλιάδων τόμων, χωρίς να με κατακλύσει ένα συναίσθημα οδύνης και πνευματικής ταραχής, που θύμιζε τα δάκρυα τα οποία έχυνε ο Ξέρξης όταν ατενίζοντας τον τεράστιο στρατό του σκεφτόταν ότι σε εκατό χρόνια δεν θα υπήρχε ψυχή ζώσα. Εμένα, σε σχέση με τα βιβλία, θα με κατέκλυζε το ίδιο συναίσθημα την ημέρα του θανάτου μου. Εδώ, είπα μέσα μου, υπάρχουν εκατό χιλιάδες βιβλία, που ακόμα και το χειρότερό τους θα μπορούσε να αποτελέσει για μένα πηγή χαράς και γνώσης· μόνο που κατά πάσα πιθανότητα θα κληθώ στ...

Τα "Παράθυρα της Πόλης" είναι ένα μυθιστόρημα αγάπης: της αγάπης που ενώνει τις δυο όχθες του Βοσπόρου -την Ανατολή και τη Δύση- και που προσδίδει στο λόγο της συγγραφέως την ευγένεια και τη λεπτότητα ενός μύθου που μιλά για το διάλογο των πολιτισμών. Τα παράθυρα του τίτλου είναι ανοίγματα απ’ όπου δραπετεύουν πτυχές της ύπαρξης και διαφαίνονται θρύλοι σαγηνευτικοί σαν τη φωνή της Σεχραζάτ. Και η πολυκατοικία που καταλαμβάνει κεντρική θέση στην αφήγηση δεν είναι παρά μια απεικόνιση της συνοικίας του Πέραν, που υπήρξε πραγματικό μωσαϊκό φυλών: καθολικοί Λεβαντίνοι, ορθόδοξοι...

Από το 1893 έως το 1922, ο Ρίλκε συνέταξε περισσότερα από εκατό κείμενα τα οποία θα μπορούσαμε γενικώς, ανεξάρτητα από το εκάστοτε θέμα, να χαρακτηρίσουμε "δοκίμια". Από αυτό το παραγνωρισμένο ακόμη κριτικό μέρος του έργου του Ρίλκε η παρούσα έκδοση παρουσιάζει μια μικρή -αλλά αντιπροσωπευτική του ύφους και των απόψεων του ποιητή- επιλογή. Πρόκειται για κείμενα στα οποία ο Ρίλκε εκφράζει εκτενώς και απερίφραστα τις απόψεις του τόσο για λογοτέχνες και καλλιτέχνες της εποχής του, όσο και για την προέλευση, την ουσία και την επιρροή της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών....

Ένας νεαρός δανδής με καπέλο αλά Ρέμπραντ περισσότερο εξοικειωμένος με τις ιπποδρομίες παρά με τα αμφιθέατρα του πανεπιστημίου της Βιέννης· ένας κομψός εστέτ με μποέμικα δεμένη γραβάτα και μακριά μαλλιά, που περισσότερο νοιάζεται για τα ρομάντζα του με την Άννι, την Όλγα, την Γκίζελα ή την Τόνι, παρά για τα ιατρικά του καθήκοντα στο Γενικό Νοσοκομείο· ένας όχι ακριβώς παραστρατημένος γιος, αλλά ούτε κι ο άξιος διάδοχος που θα επιθυμούσε να αφήσει στη θέση του ο διεθνώς καταξιωμένος ωτορινολαρυγγολόγος καθηγητής Γιόχαν Σνίτσλερ -όλα αυτά συνθέτουν το πορτρέτο του Άρτουρ Σν...

Ο Ισαάκ, ένας νεαρός Αυστραλός φωτογράφος, ταξιδεύει στην Ευρώπη. Όλη του τη ζωή ονειρευόταν την Ευρώπη της καλλιέργειας και της ευμάρειας που εξυμνούσε ο πατέρας του στις ιστορίες του, την Ευρώπη στο κέντρο του πολιτισμού. Όμως πίσω από την πρόσοψη μιας ενοποιημένης και παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης κοινωνίας, ανακαλύπτει μια γη ρημαγμένη από την ιστορία, έναν τόπο στοιχειωμένο ες αεί από τα φαντάσματα του ανείπωτου παρελθόντος του. Στο ορεινό χωριό όπου γεννήθηκε η μητέρα του, ξεθάβει αλλοτινούς τρόμους που ποτέ δε γαλήνεψαν και ίσως ποτέ να μη γαληνέψουν. Με αφετηρία έ...

Λογοτεχνία (ευρωπαϊκή, λατινοαμερικάνικη και, βέβαια, αργεντίνικη), ποιητική και συγγραφική τέχνη, διακειμενικότητα και "λογοκλοπή", καλλιτεχνική ελευθερία, επιτυχία, φήμη, πραγματικότητα και φαντασία, φανταστικό, όνειρο, θεολογία, θάνατος, αυτοκτονία, τρέλα, φιλοσοφία, χρόνος, σύμπαν και δημιουργία, μαθηματικά, μουσική, γλώσσα, μετάφραση... Αυτά είναι μερικά μόνο από τα θέματα που πραγματεύονται (ή μάλλον κουβεντιάζουν) οι Μπόρχες και Σάμπατο, τα δύο αυτά ιερά τέρατα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, στις προφορικές (και, επομένως, αυθόρμητες, ενίοτε απροσδόκητες, γεμάτες απ...

Τα "Σπασμένα Φτερά" πραγματεύονται την ιστορία ενός ανέφικτου έρωτα, του έρωτα του αφηγητή, ενός νεαρού ιδεαλιστή, για μια συμπατριώτισσά του, παντρεμένη παρά τη θέλησή της. Ίσως το πιο ρομαντικό έργο του σπουδαίου Λιβανέζου συγγραφέα, και μοναδικό μυθιστόρημά του, το βιβλίο οφείλει τον τίτλο του σε μια συζήτηση που ο Γκιμπράν είχε με τη μητέρα του λίγους μήνες πριν από το θάνατό της: «Εάν δεν είχες γεννηθεί θα είχες παραμείνει άγγελος στους ουρανούς» του είπε. «Είμαι πάντα άγγελος» της απάντησε ο Γκιμπράν. «Πού είναι τα φτερά σου;» τον ρώτησε. Ο Γκιμπράν έθεσε τ...

Δεν είναι ν’ απορείς που ο Henry Miller, ο πολύς, μίλησε με ενθουσιασμό αχαλίνωτο για τον Richard Jefferies, το συγγραφέα που τραγούδησε τη Φύση και έψαλλε την ελευθερία - μιαν ελευθερία απελευθερωμένη από το όποιο ιδεολογικό ή πολιτικό άχθος. Από μικρός ο έξοχος αυτός άνθρωπος και συγγραφέας αναζήτησε το νόημα της ζωής στην περιπέτεια και στο στοχασμό· ας επιμείνω: στην περιπέτεια του στοχασμού και στο στοχασμό της περιπέτειας. Αλλόκοτος αυτός ο νεαρός, έλεγαν οι γείτονες. Και πράγματι, τι άλλο θα μπορούσαν να πουν για έναν ατημέλητο περιπατητή που είχε παρατήσει το σχολεί...

Η έκδοση περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά ποιήματα της Αν Σέξτον από το σύνολο του ποιητικού της έργου (τις δέκα ποιητικές συλλογές της) με σκοπό την όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση του έργου της στο ελληνικό κοινό. Η Αν Σέξτον, βραβευμένη με το βραβείο Πούλιτζερ το 1967, είναι μία από τις σπουδαιότερες ποιήτριες των αμερικανικών γραμμάτων και θεωρείται η σημαντικότερη εκπρόσωπος της λεγόμενης εξομολογητικής ποίησης. Η Σέξτον δεν δίστασε να φέρει στο φως θραύσματα από το "πιο βαθύ και πιο σπασμένο κομμάτι (της)", γράφοντας για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά για τις...

Το ανά χείρας "Τρίπτυχο" φιλοδοξεί να παρουσιάσει τη σκέψη του Ορτέγκα υ Γκασσέτ γύρω από θέματα λογοτεχνίας και Τέχνης. Πρόκειται για κεφάλαιο σημαντικότατο στην οικονομία του όλου στοχαστικού έργου του, αφού ο Ισπανός φιλόσοφος υπήρξε όχι μόνον και, αλλά κυρίως ένας τεχνίτης του λόγου. Η ενασχόλησή του με την Αισθητική πλησιάζει τόσο τον "κορμό" της -τη φιλοσοφική αισθητική αυτήν καθ' εαυτήν- όσο και τα "παρακλάδια" αυτού, π.χ. τη θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας, των εικαστικών τεχνών και του θεάτρου, τη θεωρία της μεταφράσεως, την "τέχνη του ζην", τη φιλοσοφία...

"Αυτά είναι τα παλάτια όπου αρνήθηκα να ζήσω περισσότερο, οι τάφοι όπου δεν ήθελα να βρίσκομαι θαμμένη ζωντανή. Και αυτοί είναι οι άνθρωποι από τους οποίους απέδρασα για να απαλλαγώ από τις συνήθειές τους και να λύσω τα δεσμά που με έδεναν με την κοινωνική τους τάξη. [...] Δεν τους καταδικάζω, τους λυπάμαι· δεν τους μισώ· μισώ την τυφλή υποταγή τους στην υποκρισία, στο ψέμα και στην πονηριά. Αν σας αποκάλυψα τα μυστικά της καρδιάς τους και τα μυστήρια της ζωής τους, δεν το έκανα επειδή μου αρέσει η συκοφαντία και το κουτσομπολιό, αλλά για να σας δείξω το αληθινό πρόσωπο εκε...

Ο Ντοστογιέφσκι μιλάει για τον Ντοστογιέφσκι: Η πολυτάραχη, γεμάτη απίθανες δοκιμασίες και στερήσεις ζωή του. Οι έρωτές του. Τα ταξίδια του. Τα πάθη του. Τα αδιέξοδά του. Η αγωνία του να "αγγίξει τον άνθρωπο" και να τον εκφράσει ακόμα και στην πιο βαθιά του πτώση. Η πίστη του στο καλό. Οι στοχασμοί του για το σκοπό της ζωής. Τα διεισδυτικά και συμπονετικά κοιτάγματά του στους σκοτεινούς λαβυρίνθους της ψυχής. Οι συμβουλές του. Τα αποφθέγματά του. Οι αφορισμοί του. Η διαρκής αμφιβολία του για το κατά πόσο καταφέρνει να εκφράσει έστω και μέρος της ατομικής του αλήθειας......

Ένας διάσημος ζωγράφος στην τελευταία φάση της καριέρας και της ζωής του. Η αγωνία του καλλιτέχνη για το αύριο. Η μοναξιά του αμετανόητου εργένη στα γεράματα. Ο μακροχρόνιος δεσμός του με μια γυναίκα της υψηλής κοινωνίας. Η επιστροφή της χαμένης του νιότης και το ξύπνημα όλων του των αισθήσεων από την "ανάσταση" του έρωτα. Η μάχη του ενάντια στο Τέλος. Η συντριβή του. Και μια αριστουργηματική σκιαγραφία του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του κοσμικού Παρισιού, που "ζει δίπλα στα πάντα χωρίς να βλέπει τίποτα", από την καυστική πένα του Μωπασάν.

Ο "Μαρκήσιος της Ροκαβερντίνα" είναι το πιο επιτυχημένο έργο του Καπουάνα. Σε αυτό ισορροπούν με επιτυχία η τάση του προς μια διεισδυτική και ελαφρώς νοσηρή ψυχολογική έρευνα, το ενδιαφέρον του για την καθημερινή πραγματικότητα της γενέθλιας γης -της Σικελίας στα τέλη του 19ου αιώνα-, και η περιέργειά του για το υπερφυσικό, το εξωπραγματικό, την πνευματιστική εμπειρία. Της αφήγησης προηγείται, ζωντανό και παρόν σε όλη την πλοκή, το έγκλημα πάθους που διέπραξε ο μαρκήσιος, ένας αριστοκράτης γαιοκτήμονας, ο οποίος ζει απομονωμένος στο αρχοντικό του. Το μυθιστόρημα είναι η ιστ...

Η ζωή της Κριστιάν είναι ξέγνοιαστη. Συντροφιά με το σύζυγο, τον πατέρα και τον αδελφό της απολαμβάνει την ηρεμία της λουτρόπολης του Ανβάλ, μακριά από το θόρυβο του Παρισιού. Η ανακάλυψη, όμως, στην περιοχή μιας ακόμη θαυματουργής ιαματικής πηγής, την οποία ο σύζυγός της, ο τραπεζίτης Γουίλ Άντερματ, σπεύδει να εκμεταλλευτεί, θα επηρεάσει ριζικά το μέλλον όλης της οικογένειας, και όχι μόνο. Ειδικά για την Κριστιάν, αυτό το καλοκαίρι θ' αλλάξει μια για πάντα τη στάση της απέναντι στους ανθρώπους και στον κόσμο, τόσο με την αναπάντεχη εμφάνιση του έρωτα όσο και με τη συν...

Το 1889 ο Γκαμπρέλε Ντ' Αννούντσιο δημοσιεύει, το πρώτο του μυθιστόρημα, την "Ηδονή". Ήρωας του, ο Αντρέα Σπερέλλι, ένας εστέτ αριστοκράτης, λάτρης της τέχνης, του ωραίου, της ηδονής, του έρωτα. Μες στην κοσμική ζωή και την ηδονιστική ατμόσφαιρα της αριστοκρατίας της Ρώμης στα τέλη του 19ου αώνα, βιώνει δύο μεγάλους έρωτες: αφενός με την ωραία, αισθησματική και γεμάτη πάθος Έλενα, και αφετέρου με την αγνή και τρυφερή Μαρία. Στο τέλος όμως καταλήγει μόνο σ' έναν κόσμο χωρίς αξίες, κενό και ρημαγμένο από τον ηδονισμό. Σε αυτό το σκοτεινό μυθιστόρημα βλέπουμε την απόλυτη έκ...