Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' έναν τόπο μακρινό, ζει χρόνια ο Αλ Μουσταφά, ο "Προφήτης", κι όταν φτάνει η στιγμή να γυρίσει στο νησί του, οι κάτοικοι του τόπου ζητούν από αυτόν το δώρο της σοφίας του. Ρωτούν για όσα βαραίνουν την καρδιά τους κι αυτός απαντά για όλα τ' ανθρώπινα: την αγάπη, την ελευθερία, τα παιδιά, το γάμο, τη δουλειά, τον πόνο, τη φιλία, το χρόνο, το θάνατο, με λόγια τόσο καθαρά και διαυγή που σε άλλες εποχές θα θεωρούνταν θεϊκής έμπνευσης. Ο Γκιμπράν έγραψε και ξαναέγραψε πολλές φορές τον "Προφήτη" μέχρι να τον εκδώσει. Είναι το αριστούργημά του, το βιβλίο που τον έκανε διάσημο στη...

...Μιλούσα πάντα με αγνώστους και έμαθα πάρα πολλά από αυτές τις συζητήσεις: αυτό είναι πολύ σημαντικό, κεφαλαιώδες. Κυρίως τρέφω κάποια αδυναμία για τους κάπως διαταραγμένους τύπους. Στη Ρουμανία, ανάμεσα στους εξήντα χιλιάδες κατοίκους του Σίμπιου, γνώριζα όλους τους ψιλοαποτυχημένους... Και οι ποιητές ανήκουν στην ίδια κατηγορία... Κι ύστερα υπάρχει αυτό το εξόχως βαλκανικό φαινόμενο: ο αποτυχημένος είναι ένας τύπος πολύ προικισμένος, που όμως δεν προκόβει, που υπόσχεται τα πάντα και δεν τηρεί τις υποσχέσεις του. Οι μεγάλοι φίλοι μου στη Ρουμανία δεν ήταν οι συγγραφείς α...

Η μυστικιστική γνώση, που από τα βάθη των αιώνων αποτελούσε τον αόρατο συνδετικό κρίκο της ανθρώπινης ψυχής με τη θεϊκή ενέργεια, υπήρξε ο θύλακας που λειτούργησε ως πηγή του χριστιανισμού. Ο προ-χριστιανικός μυστικισμός έδρασε καταλυτικά σαν το σπόρο της γνωστής παραβολής, που ρίζωσε, βλάστησε και στα πυκνά κλαδιά του κατέφυγαν οι φωτισμένοι της ανθρώπινης διάνοιας. Οι μυστικιστές της αρχαίας Ελλάδας, ο Πλάτων, ο Σωκράτης, ο Πλούταρχος, ο Ηράκλειτος, βάδισαν στην ατραπό της ίδιας μεγάλης αλήθειας με τους Αιγύπτιους ιεροφάντες, με τον Ιωάννη της Αποκάλυψης και με τον Αυγουσ...

Οι τρεις αυτές νουβέλες, γραμμένες κατά την περίοδο 1837-1838, συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του Ντε Μυσσέ. Στην πρώτη νουβέλα, "Οι δύο ερωμένες", ένας νέος μοιράζει την αγάπη του σε δύο γυναίκες που, αν και μοιάζουν εξωτερικά, είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες και στην ουσία η μια αλληλοσυμπληρώνει την εικόνα της άλλης. Στη δεύτερη νουβέλα, "Εμελίν", μια νεαρή κόμισσα, κουρασμένη από την ανιαρή ζωή της και από την αδιαφορία του άντρα της, ξαναβρίσκει τον έρωτα και τον ενθουσιασμό στην αγκαλιά ενός νεαρού άντρα. Στην τρίτη νουβέλα "Ο γιος του Τισιανο...

Μετά την ήττα των Δημοκρατικών στην Ισπανία, ο μεγάλος Καταλανός ποιητής και κλασικός φιλόλογος Κάρλες Ρίμπα (1893-1959) -λαμπρός μεταφραστής του Ομήρου, μεταξύ άλλων, και ο πρώτος μεταφραστής ποιημάτων του Κ.Π. Καβάφη σε γλώσσα της Ιβηρικής, εν προκειμένω στα καταλανικά-, καταφεύγει στη Γαλλία, μες στη φρίκη του παγκόσμιου πολέμου. Παρά τη διάψευση των ελπίδων και των βεβαιοτήτων του, μετά από μια επώδυνη κατάδυση στη "σκοτεινή νύχτα της ψυχής", λυτρώνεται τελικά από την κατάθλιψη, αποφεύγει την παραίτηση. Πώς; Στρεφόμενος, προκειμένου να αντλήσει δύναμη, στην αγαπημένη κλ...

Οι "Πρόοδοι της μεταφυσικής" εκδόθηκαν το 1804 με επιμέλεια του FriedrichTheodor Rink και αποτελούν τη σύνθεση των τριών χειρογράφων που συνέταξε ο Καντ για το διαγωνισμό δοκιμίου που είχε προκηρύξει η Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου με θέμα: Ποιες είναι οι πραγματικές πρόοδοι της Μεταφυσικής στη Γερμανία από την εποχή του Leibniz και του Wolff, επιδιώκοντας ουσιαστικά μια αποτίμηση της ιστορικής σπουδαιότητας της κριτικής φιλοσοφίας. Ο Καντ είχε ήδη ολοκληρώσει τηντριλογία του με την έκδοση της τρίτης Κριτικής, και είχε εμπλακεί σε μια δημόσια αντιπαράθεση με τους θιασ...

Τρεις Αγγλοαμερικανοί που η κακοτυχία τούς έχει καθηλώσει στο Παπεέτε, στην Ταϊτή, ξεκινούν για μια παράξενη περιπέτεια μ' ένα καράβι που πέφτει απροσδόκητα στα χέρια τους... Ανακαλύπτουν ένα παρθένο νησί, συναντούν τον αδίστακτο λευκό "βασιλιά" του και ξεσπά ανάμεσά τους θανάσιμος αγώνας για την απόκτηση ενός θησαυρού από μαργαριτάρια.

Η ζωή της Κριστιάν είναι ξέγνοιαστη. Συντροφιά με το σύζυγο, τον πατέρα και τον αδελφό της απολαμβάνει την ηρεμία της λουτρόπολης του Ανβάλ, μακριά από το θόρυβο του Παρισιού. Η ανακάλυψη, όμως, στην περιοχή μιας ακόμη θαυματουργής ιαματικής πηγής, την οποία ο σύζυγός της, ο τραπεζίτης Γουίλ Άντερματ, σπεύδει να εκμεταλλευτεί, θα επηρεάσει ριζικά το μέλλον όλης της οικογένειας, και όχι μόνο. Ειδικά για την Κριστιάν, αυτό το καλοκαίρι θ' αλλάξει μια για πάντα τη στάση της απέναντι στους ανθρώπους και στον κόσμο, τόσο με την αναπάντεχη εμφάνιση του έρωτα όσο και με τη συν...

Μοιρασμένος ανάμεσα σε έναν ενθουσιώδη λυρισμό και την έμμονη ιδέα του ρεαλισμού, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ (1821-1880) σφραγίζει τα γραπτά του με τον ανωτέρω δυϊσμό - που αποτελεί εξάλλου και τη μεγαλύτερη πρωτοτυπία του έργου του. Απαράκαμπτος σταθμός της γαλλικής λογοτεχνίας, αυτός ο αισθητής του λόγου επιδόθηκε σε μια σχολαστική έρευνα και συλλογή στοιχείων σχετικά με την ανθρώπινη ψυχή. Υπάρχει μήπως αίσθημα πιο καταστρεπτικό για την ψυχή, πιο εξοντωτικό για το πνεύμα και πιο ολέθριο για την ηθική από το πάθος - λάμια αχόρταγη που καταβροχθίζει τα πάντα στο πέρασμα της;...

Τα "Παράθυρα της Πόλης" είναι ένα μυθιστόρημα αγάπης: της αγάπης που ενώνει τις δυο όχθες του Βοσπόρου -την Ανατολή και τη Δύση- και που προσδίδει στο λόγο της συγγραφέως την ευγένεια και τη λεπτότητα ενός μύθου που μιλά για το διάλογο των πολιτισμών. Τα παράθυρα του τίτλου είναι ανοίγματα απ’ όπου δραπετεύουν πτυχές της ύπαρξης και διαφαίνονται θρύλοι σαγηνευτικοί σαν τη φωνή της Σεχραζάτ. Και η πολυκατοικία που καταλαμβάνει κεντρική θέση στην αφήγηση δεν είναι παρά μια απεικόνιση της συνοικίας του Πέραν, που υπήρξε πραγματικό μωσαϊκό φυλών: καθολικοί Λεβαντίνοι, ορθόδοξοι...

"Το υπέροχο ταράσσει, το ωραίο γοητεύει". "Το υπέροχο απαιτεί την απλότητα, το ωραίο ανέχεται τον καλλωπισμό". "Δεν υπάρχει στο ωραίο τίποτε πιο ενοχλητικό από μια κοπιώδη τέχνη, ούτε τίποτα πιο εκνευριστικό από την επίπονη αναζήτηση της γοητείας". "Η ευφυία είναι υπέροχη, το ευφυολόγημα είναι ωραίο. Η τόλμη είναι μεγάλη και υπέροχη· η πανουργία είναι ελάσσων αλλά ωραία". "Η φιλία έχει κατεξοχήν το χαρακτήρα του υπέροχου, ο έρωτας αυτόν του ωραίου".[...]

Οι συνεντεύξεις που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο δημοσιεύτηκαν στην περίφημη επιθεώρηση Paris Review. Όπως είναι γνωστό, η εν λόγω επιθεώρηση αποτελεί ένα μοναδικό εργαλείο εξερεύνησης των σύγχρονων συγγραφέων και του τρόπου με τον οποίο εργάζονται και δημιουργούν. Αναγνωρισμένες ως ένα απαραίτητο παράρτημα της σύγχρονης λογοτεχνίας, οι συνεντεύξεις αυτές είναι, επί πλέον, γοητευτικές και από μόνες τους. Μέσα από ανιχνευτικές ερωτήσεις που απευθύνθηκαν σε μεγάλους τεχνίτες του λόγου, μας αποκαλύπτουν καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη διαδικασία τη σκέψη και τις μεθόδους π...

Η συζήτηση περί προσώπου σημάδεψε τη σκέψη του 20ού αιώνα. Φιλόσοφοι, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, πολιτικοί ενεπλάκησαν στη συζήτηση περί προσώπου, ενώ στη Γαλλία εμφανίστηκε ο όρος περσοναλισμός. Ξεχωριστή θέση μέσα σε όλη αυτή την προσωπολογία καταλαμβάνει το έργο του φιλοσόφου Νικολάι Μπερντιάγιεφ και το ανά χείρας βιβλίο. Στις σελίδες αυτού του δοκιμίου περσοναλιστικής φιλοσοφίας, όπως το αποκαλεί ο συγγραφέας, η σκέψη περί προσώπου αναπτύσσεται σε όλα τα δυνατά πεδία: θεολογία, ανθρωπολογία, φιλοσοφική οντολογία και γνωσιολογία, ηθική και κοιν...

Από πολύ νέος διαισθανόμουν ότι η μουσική ήταν κάτι περισσότερο από τέχνη. Από τότε ακόμη, κάτι μέσα μου με εμπόδιζε να την τοποθετήσω ως μια τέχνη δίπλα στις άλλες τέχνες. Η φύση, πλούσια σε ορατές μορφές και χρώματα, προσφέρει στο μορφοπλαστικό καλλιτεχνικό ταλέντο του ανθρώπου αντικείμενα και φαινόμενα, τα οποία, μέσω των ματιών του, επιδρούν στην ψυχή του. Η αφθονία ορατών παραστάσεων γεννά στο δημιουργικό ταλέντο την έντονη επιθυμία να τις αποδώσει καλλιτεχνικά. Η αίσθηση της ακοής δεν προσλαμβάνει από τη φύση κάτι αντίστοιχο. [...] Ένα ψυχικό όργανο, το οποίο δίκαια θ...

"Έζησα ανάμεσα σε ζωγράφους", έγραψε ο Γκαίτε, "και έμαθα, όπως αυτοί, να βλέπω τα αντικείμενα με μάτι καλλιτέχνη... Το μάτι ήταν το κατ' εξοχήν όργανο με το οποίο αντιλαμβανόμουν τον κόσμο". Ο Γκαίτε ίδρυσε δύο βραχύβια περιοδικά τέχνης και επί έξι χρόνια διοργάνωνε ετήσιους ζωγραφικούς διαγωνισμούς στην Βαϊμάρη. Ζωγράφιζε και ο ίδιος και τα γραπτά του δείχνουν πως ήταν μεγάλος τεχνοκρίτης. Τα κείμενα του παρόντος τόμου χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Δοκίμια γενικής αισθητικής, μελέτες για την τέχνη της κλασικής αρχαιότητας και παρατηρήσεις για τη Μεσαιωνική και Αναγεννη...

Ποιο είναι το αντικείμενο της Τέχνης; Και ποια είναι η φύση του Ωραίου; Εξετάζοντας τα δύο αυτά θέματα, ο Λεοπάρντι εκθέτει τους συλλογισμούς τους πάνω στην Ποίηση, τη Μουσική, τη Ζωγραφική, την Αρχιτεκτονική κ.λπ. Τα κείμενά του δεν έχουν τη μορφή μιας ολοκληρωμένης και συστηματικής μελέτης. Αποτελούν το υλικό μιας αδιάκοπης έρευνας. Πράγματι, ο αναγνώστης παρακολουθεί την προσεκτική και λεπτομερειακή επεξεργασία (μέσα από δισταγμούς, ενδοσκοπήσεις, αναδιατυπώσεις και διορθώσεις ορισμών) μιας υπό διαμόρφωση σκέψης, η οποία, από την ίδια την τροχιά της, δεν θα μπορούσε ν...

Στα όρια του κόσμου των αισθήσεών μας υπάρχει ένα πέπλο, πίσω από το οποίο αχνοφέγγει ένας άλλος κόσμος που δεν μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε και να συνειδητοποιήσουμε. Ο William James ανασηκώνει αυτό το πέπλο και μας δείχνει ότι εκεί κρύβεται κάτι πιο προσωπικό και από την ίδια τη δραστηριότητα του εγκεφάλου μας. Υπάρχει μια πιο αληθινή νοητική σφαίρα και μια ευρεία προσωπικότητα που υπερβαίνει την πεπερασμένη μας συνείδηση. Ο εγκέφαλος μπορεί να νεκρώνεται, αυτή όμως όχι. Διαιωνίζει, μάλιστα το στίγμα που αφήνει η ύπαρξή μας με την πάροδο των γενεών. Ο εγκέφαλός μας δεν...