Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

...Όσο κι αν ηχεί περίεργα, ζούμε σε εμπόλεμη κατάσταση. Είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται καθημερινά όχι μόνο στα πεδία των στρατιωτικών επιδρομών αλλά και μέσα στην κοινωνία, ακόμη και μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Στον πόλεμο αυτό, όπως είπε ο υπουργός Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Ράμσφελντ, "η στολή εκστρατείας θα είναι άλλοτε η στρατιωτική στολή παραλλαγής, άλλοτε το κουστούμι του πολιτικού και άλλοτε το επίσημο ένδυμα του τραπεζίτη...". Εχθρός είναι η "τρομοκρατία", μια αόρατη, απροσδιόριστη απειλή που καλύπτει ολόκληρο τον πλανήτη. Το πρόσωπο του εχθρού θα...

... Κι όταν αμέσως μετά τη νίκη, στη Δύση εμφανίστηκαν καλοθελητές ν' αποδώσουν στον εαυτό τους έστω και τη μισή απ' αυτή, πιο μακριά η όρεξή τους ακόμα δεν έφτανε, ο Έρενμπουργκ, απαντώντας σ' αυτούς, μίλησε εντελώς ξεκάθαρα πάνω σ' αυτό το "και". Στην πρώτη του κιόλας μεταπολεμική ανταπόκριση έγραφε: "Εάν εξετάσει κανείς το πτώμα του φασισμού, θα δει ότι σ' αυτό υπάρχουν πολλές λαβωματιές, από γρατζουνιές μέχρι βαριά τραύματα. Όμως ένα τραύμα ήταν θανατηφόρο κι αυτό το προξένησε ο Κόκκινος Στρατός". Είναι λίγο το να καταστρέψεις το φασισμό στο πεδίο της μάχης· χρειάζεται...

Πριν ακόμα σιγαλιάσει η αντάρα της εχθρικής Κατοχής, ο Εμφύλιος είχε απλώσει τα θανατερά πλοκάμια του. Μια μεγάλη αιμάτινη κηλίδα στον ουρανό, που όλο απλωνόταν, απλωνόταν και τύλιξε ολόκληρο τον ελληνικό ορίζοντα... Εκείνος είχε την ψευδαίσθηση ότι οι ματοβαμμένες χερούκλες των παρακρατικών δεν θα φτάνανε ποτέ απάνω του. Ο δικός του κόσμος ήταν αλλιώτικος. Δεν είχε καμιά σχέση με τη βία. Ο κόσμος του ονείρου που ζούσε, δεν ταίριαζε με τα παράλογα πάθη. Ως πότε όμως θα κατάφερνε να περιχαρακώνει τον εαυτό του και να τον διατηρεί άτρωτο κι αλώβητο; Απ' τα εσώψυχά του αντλού...

Φίλε αναγνώστη, Οι καθαροί λογαριασμοί, λέει ο λαός μας, κάνουνε τους καλούς φίλους. Τέτοιες είναι οι φιλίες μας και γι' αυτό βάζουμε, ευθύς εξαρχής τα πράγματα στη θέση τους. Δεν είμαστε λογοτέχνες, μα κι ούτε θέλουμε να τους παραστήσουμε. Είμαστε καραγκιοζοπαίχτες, απλοί λαϊκοί τεχνίτες με υπομονή, επιμονή και πίστη στην τέχνη μας. Δουλεύοντας τον προφορικό πάντα λόγο, δεν κατέχουμε τη μαστοριά να γράψουμε ένα βιβλίο - οι μαστόροι του γραπτού λόγου καταφέρνουνε και κάνουνε και καλό ακόμα βιβλίο, ανάλογα με τους καθενός τη μαστοριά, έστω κι όταν δεν έχουνε ή δε θέλουνε...

Ο αιώνας των "Κομνηνών" τελειώνει με τον Ανδρόνικο Κομνηνό που, έξω από τα μεγάλα του χαρίσματα, είχε αποκτήσει με την πολυτάραχη ζωή του μια πολύτιμη πείρα και είχε επισημάνει τη γάγγραινα που κάθε φορά κατέτρωγε την αυτοκρατορία. Πήρε το θρόνο με τη βοήθεια του λαού και σ' αυτόν στηρίχτηκε, σαν το μόνο ζωντανό κύτταρο της αυτοκρατορίας. Σκοπός του, ν' ανασυγκροτήσει εσωτερικά το Κράτος, ν' ανορθώσει τα οικονομικά κι όταν θα γινόταν αυτό δυνατό, να χτυπήσει τους Σελτζούκους που όλο και προχωρούσαν στη Μ. Ασία απειλητικά. Τ' αρχοντολόι παραγκωνίστηκε όσο κρατούσε κι οι Νορμ...

Τι θα συνέβαινε αλήθεια αν εμφανιζότανε ξαφνικά ο Δον Κιχώτης; Όλο αυτό το φολκλόρ που του φόρτωσαν πώς θα "λειτουργούσε"; Μετά τις επιβαλλόμενες παράτες και τα σχετικά "ταρατατζούμ", πώς θα βόλευαν και τις αναμενόμενες πράξεις του ιδαλγού; Διότι τις πράξεις θα τις έκανε. Και θα ήταν βέβαια πράξεις ενάντια στο άδικο. Αλλά εδώ προκύπτει "θέμα" ή μάλλον δίλημμα: Πώς θα συμβιβάσουν την παγκοσμιοποίηση και τον άκρατο φιλελευθερισμό, με τα ιπποτικά αισθήματα, τα οποία στιγμή δε χάνουν να διακυρήσουν οι ιππότες της ελεεινής μορφής χωρίς εισαγωγικά; Ή το ένα ή το άλλο. Μα έλα που...

..."Τι είναι αυτά που λες, Στέφανε;" τον κατακεραύνωσε αγριεμένος ο "μεγάλος". "Δε σε αναγνωρίζω! Πώς δεν υπάρχει λύση! Τους υποδείξαμε ένα σωρό εναλλακτικές λύσεις. Ας σπείρουν καρπούζια, μέντα, δεντρολίβανο. Ας φυτέψουν, αν θέλουν βατομουριές, ή ροδακινιές λευκόσαρκες Ιαπωνίας. Ή, ας αλλάξουν επάγγελμα. Ας ανοίξουν Σχολές Αλιείας σε όλη την Ελλάδα. Αντί να ζητάνε από μας έτοιμο ένα ψάρι για να ταΐσουν την οικογένειά τους, ας μάθουν να ψαρεύουν, για να πιάνουν πολλά ψάρια. Ας ανοίξουν σε όλα τα χωριά, σύγχρονα, μοντέρνα κομμωτήρια. Όχι σαν εκείνα τα παλιά καταθλιπτικά κουρ...

Σ’ ένα μικρό ορεινό χωριό, εκεί που οι άνθρωποι αγαπούν πολύ τα ζώα, ο μπάρμπα-Γιώργης έκαμε φίλο ένα αετό... Πώς είναι όμως μια τέτοια φιλία και πού θα καταλήξει άραγε;

Πολλές φορές, τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, με βασάνιζε η σκέψη να καταθέσω κι εγώ σε ένα βιβλίο τις εμπειρίες μου από τους αγώνες του λαϊκού κινήματος, όπως κάναν άλλοι σύντροφοι. Προς την κατεύθυνση αυτή με πίεζαν και πολλοί συναγωνιστές μου και σύντροφοι. Όμως, δίσταζα. Δεν το αποφάσιζα και όλο το ανέβαλα. Οι δισταγμοί μου δεν ήταν αδικαιολόγητοι. Είχα επίγνωση των δυσκολιών που έχει μια παρόμοια προσπάθεια, δηλαδή να καταγράψει κανένας την αγωνιστική πορεία εφτά και πλέον δεκαετιών μέσα στο λαϊκό κίνημα όταν μάλιστα λόγω χαρακτήρα και αντικειμενικών δυσκολιών δεν τ...

Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται ορισμένες πτυχές της σχέσης θρησκείας και πολιτικής στην Ελλάδα και τον κόσμο σήμερα. Παρουσιάζεται συνοπτικά η λογική της εμφάνισης και εξέλιξης του θρησκευτικού φαινομένου και παρακολουθείται η διαδικασία της εμφάνισης και διαμόρφωσης της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης και εκκλησίας. Αναλύονται συγκεκριμένες πλευρές της θρησκευτικής ψυχολογίας και ιδεολογίας, σχετικές τόσο με την κατανόηση του φαινομένου της θρησκείας συνολικά όσο και με τη διερεύνηση της σχέσης θρησκείας και πολιτικής σήμερα στην Ελλάδα και διεθνώς. Εξετάζεται...

Μια συλλογή έντεκα διηγημάτων που ο συνεκτικός ιστός που τα διαπερνά είναι η γυναικεία οπτική, η ευαισθησία και ο στοχασμός. Ρεαλιστική γραφή για καταστάσεις ανθρώπινες, οικείες, κοινότοπες θα μπορούσε να διακινδυνεύσει κανείς να πει. Και όμως η απόδοση αυτής της καθημερινότητας αποκτά μια άλλη διάσταση στον πεζό λόγο, στη μορφή του διηγήματος. Εικόνες, παραστάσεις, συγκρούσεις συναισθηματικές, προβλήματα, διέξοδοι και αδιέξοδα, μια εναλλαγή θετικών και αρνητικών συναισθημάτων συνθέτουν αυτή τη συλλογή διηγημάτων με το χαρακτηριστικό τίτλο "Χαμένες ευκαιρίες".

Είμαι ο κύριος Σωσίβιος Χαχαχά και μπορώ να σας σώσω, όχι βέβαια κουβαλώντας σας στην πλάτη μου, αλλά με ένα άλλο τρόπο...να σας μάθω να ξεπερνάτε κάθε σας δυσκολία με το γέλιο!

"... Κι αν δεν έχω τίποτα, τουλάχιστο δε χρωστάω και τίποτα αυτή τη στιγμή. Στο υλικό επίπεδο χρειάζονται λίγα γι' αυτόν που ζει για να ολοκληρώσει μεγάλα πράγματα στην ηθική τάξη. Όμως παρ' όλο που θα μου αρκούσαν είκοσι σούδα την ημέρα, δε διαθέτω αυτό το εισόδημα για να μπορώ να είμαι αργόσχολος. Κι όταν θέλω να διαλογιστώ, η ανάγκη με διώχνει έξω από το ιερό άδυτο όπου κινείται κι εργάζεται η σκέψη μου. Τι θα απογίνω; Η φτώχεια δε με φοβίζει. Αν δε φυλάκιζαν, αν δεν εξουθένωναν, αν δεν περιφρονούσαν τους ζητιάνους, θα ζητιάνευα για να μπορέσω να λύσω με την άνεσή μου τα...

"Ο δόκτωρ Σιζιέ επρόκειτο να συνοψίσει, σε έναν τελευταίο λόγο, τις θεωρίες που είχε παρουσιάσει σχετικά με την ανάσταση, τον ουρανό και την κόλαση, στα προηγούμενα μαθήματά του. Η περίεργη θεωρία του ανταποκρινόταν στα ενδιαφέροντα της εποχής και ικανοποιούσε τις άμετρες επιθυμίες για το θαυμαστό που βασανίζουν τους ανθρώπους κάθε ηλικίας σε όλο τον κόσμο. Αυτή η προσπάθεια του ανθρώπου να αρπάξει το άπειρο που αδιάκοπα ξεφεύγει από τα αδύναμα χέρια του, αυτή η τελευταία επίθεση της σκέψης στον εαυτό της, ήταν ένα έργο αντάξιο μιας συγκέντρωσης όπου έλαμπαν τότε όλα τα φώτ...