Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα ιστορικό οδοιπορικό από την οργανωμένη ένταξη στην ΕΠΟΝ, ως την κατάταξη στο ΔΣΕ, από το 1947 στην περιοχή Αγράφων ως τις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι το 1948 και το 1949. Δίνονται λεπτομέρειες για το νοσοκομείο στο Γράμμο όπου ο συγγραφέας επισκέφτηκε κατά τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς του. Η υποχώρηση του ΔΣΕ, η πολιτική προσφυγιά και ο επαναπατρισμός ολοκληρώνουν τη μαρτυρική αυτή κατάθεση. Το βιβλίο αυτό αποτελεί, με τις λεπτομέρειές του, μια ακόμα ιστορική καταγραφή του τρίχρονου ηρωικού αγώνα του ΔΣΕ, με τα βιώματα ενός μαχητή του.

[...] Η Γνώση είναι δύναμη: Για τους κομμουνιστές αυτό το σύνθημα ήταν και είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, όχι μόνο ως σύνθημα αλλά και οδηγός για δράση, θέλουμε να κατακτάμε όλα τα κάστρα της γνώσης, να γνωρίζουμε τον κόσμο, γιατί θέλουμε να τον αλλάξουμε. Γιατί η απαίτηση της εποχής μας είναι ο σοσιαλισμός και ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού, ένας αγώνας που απαιτεί γνώση των νομοτελειών της εξέλιξης και αισιοδοξία που βασίζεται ακριβώς σ' αυτή τη γνώση και τη σιγουριά "πως αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει". Ζούμε σε μια περίοδο έντασης της ιμπ...

Ο αντικομμουνισμός σήμερα ως κυρίαρχο στοιχείο της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής ενισχύεται από όλες τις πλευρές. Στο στόχαστρο της αντικομμουνιστικής εκστρατείας βρίσκονται ιδιαίτερα οι νέοι και οι νέες που δεν έχουν την ανάλογη ιστορική κοινωνική και πολιτική πείρα. ώστε να μπορούν να κρίνουν και να απορρίψουν τα ψέματα και τις διαστρεβλώσεις. Η πόλη, λοιπόν, ενάντια στις αντικομμουνιστικές θεωρίες, η υπεράσπιση της ιστορίας του επαναστατικού εργατικού κινήματος, του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και της προσφοράς των σοσιαλιστικών χωρών στον 20ό αιώνα δεν είναι α...

Ο Μιλτής και τώρα πια Mr Milton, καθώς επέστρεψε στην πατρίδα του, διηγιόταν στους αταξίδευτους συγχωριανούς του ατέλειωτες ιστορίες. Από το ταξίδι με το ποντοπόρο πλοίο που τον έφερε στην Αμερική. Τις πρώτες του δουλειές, στους σιδηροδρόμους, στα ορυχεία, στις φάρμες. Την ανάληψη ευθυνών ως προέδρου μιας κοινότητας ομογενών στο Σικάγο. Την επιχειρηματική του δραστηριότητα και πώς ξέμπλεξε από τη Μαφία. Οι προβληματισμοί του για την "ελεύθερη χώρα", η ωρίμανσή του, οι αναζητήσεις του, το καταστάλαγμά του, συνδεμένα με την καθημερινή ζωή του μετανάστη, η νοσταλγία της επιστ...

Τα πουλιά τιτιβίζουν, κελαηδούν, τραγουδούν. Δε φοβάμαι τον αρκούδο, ούτε και την αλεπού και τον αετό ακόμα στη χαράδρα του βουνού. Μα τα δάκρυα φοβάμαι και ακόμα τη βροχή, απ' αυτά γοργά θα φύγω και κανείς δε θα με βρει.

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται γεγονότα που έχουν σχέση με τον Εμφύλιο πόλεμο στην Αχαΐα, με τα προανακρούσματά του με τα άμεσα επακόλουθά του -αναφέρεται, δηλαδή, σε τοπικά περιστατικά μιας μόνο πενταετίας. Πρόκειται συνεπώς για μια αποσπασματική θεώρηση της γενικότερης ιστορικής πραγματικότητας εκείνης της εποχής -για μια θεώρηση, ωστόσο, η οποία δε σχετίζεται καθόλου με τις σύγχρονες αναθεωρητικές προσεγγίσεις των λεγόμενων τοπικών ιστορικών περιστατικών. Στο βιβλίο αυτό καταβλήθηκε προσπάθεια, με βάση γραπτές κατά κύριο λόγο μαρτυρίες, να εντοπιστεί και να προβληθεί η...

Πρωταγωνιστής σε τούτη την ιστορία είναι η ελληνική πολιτεία. Μέγα πρόβλημά της τα αλληλοσυγκρουόμενα στοιχεία της ταυτότητάς της. Κύριο χαρακτηριστικό της η καχεκτικότητά της κι έτσι ο φόβος της. Φοβάται τα παιδιά του τόπου μας, φοβάται κυρίως τη λεβεντιά τους. Γι' αυτό, μερικά από αυτά, τα καλύτερα, τα σκότωσε στις πλαγιές του Ελικώνα. Μερικά άλλα τα φόρτωσε σε καράβια με προορισμό την Εσπερία για να πλένουν πιάτα. Και τα υπόλοιπα, τα πιο πολλά τα έστειλε για δεκάξι χρόνια στα θλιβερά σχολεία της, μα για να τα ταπεινώσει. Και δε δίσταξε η κακούργα πολιτεία να στείλει στις...

Η ιστορία αυτή είναι μια κραυγή αντιπολεμική της πολυγραφότατης συγγραφέως, για τα δεινά που σέρνει μαζί του ένας πόλεμος και μάλιστα ένας Παγκόσμιος πόλεμος. Φέρνει στη μνήμη μας την ταραγμένη εποχή του 1940 στη χώρα μας, μέχρι την απελευθέρωση. Την αναστάτωση, τις ταλαιπωρίες, τον πόνο μιας φτωχής, μιας ευτυχισμένης οικογένειας πριν ξεσπάσει το κακό. Όμως με πόση μαστοριά, τρυφεράδα κι αισιοδοξία γραμμένο. Για τη φιλαλληλία, τη συμπαράσταση, την αγωνιστικότητα. Ώστε, τουλάχιστο, για κείνη την οικογένεια, λίγο μετά την απελευθέρωση όλα ξαναβρίσκουν τους ρυθμούς τους. Αλλ...

Έτσι αποσπάστηκε η Μαρία από τα προηγούμενα και με το πλήθος που περίμενε ν' ακούσει το μήνυμα του θανάτου ενώθηκε. Κι έτσι ξεχώρισε επιτέλους τα λόγια τους. Μια προσευχή έλεγαν. Κύριε ελέησον Κύριε ελέησον Κύριε ελέησον, έλεγαν. Και πάλι το ίδιο, Κύριε ελέησον Κύριε ελέησον. Και πάλι, με μια ταπεινοσύνη αυτονόητη. Κύριε ελέησον.

Όπως ο Ηρακλής άλλαξε την κοίτη και τη ροή του Αχελώου ποταμού, έτσι κι ο Μάρκος Βαμβακάρης άλλαξε την κοίτη και τη ροή του ελληνικού τραγουδιού στο σύνολό του. Το ηράκλειο κατόρθωμά του έγκειται στο ότι με το ταλέντο του αλλά βοηθημένος και από τις συγκυρίες, καθιέρωσε το μπουζούκι σαν το βασικό όργανο του λαϊκού τραγουδιού των πόλεων, από το 1933 και μετά, και το ανήγαγε σε σύμβολο του νεοελληνισμού, όπως ο Παρθενώνας αποτελεί το σύμβολο του αρχαίου ελληνισμού. Ο Μάρκος Βαμβακάρης, λάτρης των αρχαιοελληνικών μύθων, σήμερα γίνεται ο ίδιος ένας μύθος για τους λάτρεις του....

Ο γάμος της με έναν κενόδοξο, ακαλλιέργητο και εγωιστή αξιωματικό έχει αποτύχει πλήρως, αλλά η φιλόλογος Άννα Βενέτη εξακολουθεί να μένει δίπλα στον άντρα της και να συνθλίβεται διαρκώς από την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του. Το διαζύγιο στην περίπτωσή της είναι η αυτονόητη λύση, αλλά αυτή δε βρίσκει τη δύναμη να φτάσει ως εκεί. Άβουλη, άτολμη, ανασφαλής πάντα και παγιδευμένη στις συντηρητικές κοινωνικές αντιλήψεις της μητέρας της και του επαρχιακού περιβάλλοντός της, η Βενέτη σκέφτεται άλλες, δραματικές λύσεις αντί του χωρισμού. Σ' αυτές ακριβώς τις δύσκολες στιγμές της ε...

Μια συλλογή διηγημάτων-μαρτυριών για τον Εμφύλιο, τη Μακρόνησο, τις εξορίες. Ένας φόρος τιμής για εκείνους που πάλεψαν για τη μεγάλη μέρα της Ανάστασης, προσμένοντας να φανεί της Λευτεριάς το πρώτο χελιδόνι, ώστε να βγουν οι άνθρωποι στις αυλές ν' απαντήσουν τον ήλιο. Να βγουν οι άνθρωποι στης δουλειάς το μέγα πανηγύρι, η εργατιά στις φάμπρικες, στον κάμπο οι ζευγολάτες να δρέψουν το χρυσό καρπό, τ' αμπέλια να τρυγήσουν. Και μετά όλοι να στρωθούν στους ίσκιους, στα πλατάνια, να πιουν νερό να δροσιστούν, λίγο να ξαποστάσουν, να φάνε το γλυκό ψωμί και της εληάς το λάδι, να π...

Οι ιστορίες αυτές δεν αποτελούν "ενότητα", όπως συνηθίζεται. Και γιατί να αποτελούν; Είναι σκόρπιες μνήμες, παλιές μέχρι και σημερινές. Ένας κόσμος πραγματικός. Όσο και ονειρικός. - Ένας διάλογος-μονόλογος - Ένας δρόμος που έχει κι αυτός τη δική του ιστορία - Ράντζα με αρρώστους, ανάπηροι με καροτσάκια, νοσοκόμες με πάπιες, καθαρίστριες με σφουγγαρίστρες, θρήνοι και σπαραγμοί στο νοσοκομείο της τρέλας - Όταν ο Έρωτας κι ο Θάνατος ανταμώνουν στ' αντάρτικα λημέρια - Όνειρα απραγματοποίητα "κάποιου" - Η εκδίκηση της πιτσιρίκας - Έχουν τα ζώα ευαισθησίες, και πόσο ζώα εί...

Με τον Γ΄ τόμο ολοκληρώνεται μια συλλογική εργασία που απεικονίζει όλη την τρομερή αλήθεια της Μακρονήσου, με τη θρασύτητα και τη βαρβαρότητα του ελληνικού φασισμού, αλλά και με τον απαράμιλλο ηρωισμό των κομμουνιστών και άλλων ΕΑΜικών δεσμωτών, που κράτησαν μέχρι τέλους την περηφάνια τους. Ο Γ΄ τόμος περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο για τα μικρά παιδιά των εξόριστων γυναικών, ορισμένες μαρτυρίες που δε συμπεριλήφθηκαν στους προηγούμενους τόμους, τις λιποταξίες και δραπετεύσεις Μακρονησιωτών προς το ΔΣΕ. Υπάρχει χωριστό κεφάλαιο για τους Δημήτρη Τατάκη, Γιώργη Σαμπατάκο, Νίκο Νικ...

Η αφήγηση που περιέχεται στο βιβλίο δεν είναι μυθοπλασία. Αντίθετα αποτελεί προσπάθεια να παρουσιάσει την επιστημονική αλήθεια γύρω από την εμφάνιση και την εξέλιξη του ανθρώπου σε αντίθεση με τους μύθους, τις θρησκευτικές δοξασίες, τις αντι-επιστημονικές θεωρίες, τις ιδεαλιστικές αντιλήψεις οι οποίες αναζητούν το "θεϊκό χέρι", την "αόρατη πνευματική δύναμη" που κινεί τα νήματα της υλικής πραγματικότητας. Η δύναμη του συγκεκριμένου έργου βρίσκεται στην εκλαϊκευτική μορφή του που δίνει τη δυνατότητα σε νέους και νέες ακόμη και σε μαθητικές ηλικίες να προσεγγίσουν σημαντικά...

Δε μιλάμε για κάποιο θηρίο φοβερό... Ένα αγρίμι στο μπόι ενός μικρού σκύλου είναι η αλεπού. Άλλωστε δε φημίζεται για τα σωματικά της προσόντα, όσο για το θαυμάσιο τρίχωμα και τη δύναμη του μυαλού της. Οι άνθρωποι της υπαίθρου την κυνηγούν για τις ζημιές που τους προκαλεί, οι γουναράδες για το πολύτιμο γουναρικό της κι άλλοι διοργανώνουν το κυνήγι της αλεπούς για να διασκεδάσουν. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Εχθροί της αλεπούς είναι και τα μεγαλύτερα σαρκοφάγα ζώα του δάσους... Οι τρόποι που το πανέξυπνο αγρίμι σκαρφίζεται για να ξεφύγει από τους εχθρούς της είμαι πραγματικά κα...