Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα τριάντα χρόνια μέχρι σήμερα που προσπαθώ ν’ αφήσω στίγμα, κατάφερα την ηρεμία των στίχων, την επιείκεια των κειμένων και την ήσυχη απόλαυση που λέγεται ύπνος. Σπουδαίο, -(και σπουδαιότερο δεν έχει)- να μην εκχωρείς το δικαίωμα σου στον ύπνο σε κανέναν. Ισότιμα όπου γίνεται, πρωτότυπα όπου η έμπνευση επιτρέπει, ακούραστα πάντα. Ως γραφιάς στα πενήντα μου, άφηνα την τροχιοδεικτική γραφίδα μου ν’ αποτυπώνει στο άσπιλο χαρτί, τις ανησυχίες. Με τον καιρό διαπίστωνα πως ακουμπούσα τον μέσο φρέσκο νου. Οι σκέψεις συντρόφευαν την ηρεμία μου, τα κείμενα την καθημερινότητά...

Μέσα στην ταραχή των γεγονότων που βλέπουν την δημοσιότητα, μέσα στην προσταγή του καταναλωτισμού που διατάζει επανάπαυση. Μέσα στα όρια της ελεγχόμενης χλιδής που η εξουσία προστάζει κι επιτρέπει, μέσα στη λαίλαπα των αφαιρέσεων που η κατοχική δυναστεία επιβάλλει. Μέσα στον άνεμο των παρασύρσεων που η Διεθνής δεν επιβλέπει, υπήρξε ένα κύμα ζωής, πνοής, μια θέληση μικρής αναπνοής, άσκησης, θανάτου, τόλμης και αγανάκτησης για το όνειρο του καταπέλτη, για τη μάζα που αποβλέπει. Μέσα από ... Υπήρξε ... Διαβάζοντας τα κείμενα ξανά και ξανά προσπάθησα να αφαιρέσω μία λέξη ένα...