Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εξόρυξη Η εξόρυξη άρχισε των ιζηματογενών λέξεων. Οι σκαπανείς εργάζονται σκληρά νύχτα και μέρα, έχοντας μάσκες αντί για μάτια αξίνες αντί για χέρια φτυάρια αντί για πόδια. Τεμαχίζουν, ψαλιδίζουν, διαλύουν ένα βουνό από γράμματα, που όλο πέφτει και τους πλακώνει. Στέκονται ξανά στα πόδια τους και εντοπίζουν λέξεις που επιζούνε, λέξεις που ζητάνε οξυγόνο να αναστηθούνε. Λέξεις που φτιάχνουνε φράσεις, φράσεις που φτιάχνουνε ποιήματα. Η εξόρυξη ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Η τύχη των θυμάτων αγνοείται!

ROMANTICA Να αιωρείστε στο στερέωμα ανυποψίαστα όνειρα με τ' άστρα αγκαλιά να στροβιλίζεστε σε βαλς ανάγλυφα αγγέλων μελωδών λικνιστικά να παρασύρεστε Στη γη μόνο μην έρθετε και ποδοπατηθείτε.

Δεν είναι ιστορία μυθοπλασίας ή επιστημονικής φαντασίας, είναι η κινηματική έκφραση μιας άλλης πραγματικότητας που πορεύεται μυστικά και μοναχικά, ολοένα και πιο μαζικά, στα λαγούμια της εξέγερσης. Είναι μια βουβή διαδήλωση που ξεκινά εντελώς τυχαία από το Βράχο για να κατακλύσει το ίδιο τυχαία ολόκληρη την Αθήνα που απαιτεί μια δίκαιη εκπροσώπηση χιλιάδων ανωνύμων προσδοκιών που δεν χωρούν στο κουτί της τηλεόρασης ή στο τσελεμεντέ της Ιστορίας. Είναι η επώνυμη θέση και άποψη μιας κοινωνίας που δεν επιθυμεί να αντικατοπτρίζεται σε "επώνυμα" κενά είδωλα. Ρίχνει την πέτρα και...

Πρόθεση της συγγραφέως είναι να φέρει στο φως την ανθρώπινη πλευρά ενός άντρα που επιβίωσε δύο πολέμων και που έστω και αν υπηρέτησε σε ένα δίκτυο σκοτεινό και αδιάλλακτο δεν θέλησε ποτέ να χάσει την ακεραιότητα και την ευαισθησία της ψυχής του σαν άτομο. Όλη του η ζωή κύλησε σε μια σκληρή περιπέτεια που ο ίδιος δεν αναζήτησε ποτέ. Συνειδησιακά παρέμεινε ακέραιος, ένα μεγάλο παιδί. Ήθελαν να τον κάνουν παπά γι' αυτό και τον φώναζαν "God's son" και οι φίλοι του «Σλίμι», που σημαίνει λιγνούλης. Η μοίρα όμως τον επέλεξε για κάτι εντελώς αντίθετο με τον χαρακτήρα του. Αξιωμα...

...Ένας άνθρωπος, κοντά στο τέλος της διαδρομής του, με το κεφάλι κομμένο δίπλα στον υπόνομο και το σώμα του ξαπλωμένο λίγα μέτρα παραπέρα. Κι όμως δεν είναι νεκρός. Βλέπει, αφουγκράζεται, αγγίζει με το βλέμμα. Είναι άραγε όλοι αυτοί γύρω του προαιώνιοι εχθροί, άσπονδοι φίλοι, φαντάσματα ή καρτούν; Θα μπορούσε πάλι, σκέφτομαι, να πρόκειται απλά για ένα ηλίθιο αστείο, των ανεκδιήγητων τύπων που έχει συναντήσει σ' αυτή τη διαδρομή. Απ' την άλλη, αναρωτιέμαι αν τελικά ο ίδιος είναι θύμα συγκυριών, των δικών του επιλογών ή μιας ακραίας διαστροφής του. Όπως και να'χει, το όφε...