Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Την άνοιξη του 1988, σε μια σπηλιά του νησιού της Ουβεά, στη Νέα Καληδονία, μια υπόθεση αρπαγής ομήρων από ομάδα αυτοχθόνων αυτονομιστών καταλήγει σε επέμβαση του στρατού, με απολογισμό είκοσι έναν νεκρούς, εκ των οποίων οι δεκαεννιά αυτόχθονες, Κανάκ. Ανάμεσα στα θύματα, ο Αλφόνς Ντιανού, είκοσι οκτώ χρονών, μουσικός, πρώην ιεροσπουδαστής που σχεδίαζε να γίνει παπάς, θαυμαστής του Γκάντι και χαρισματικό στέλεχος του Κανάκ και Σοσιαλιστικού Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης. Τρομοκράτης ή μάρτυρας; Γάλλος ή "βάρβαρος" Κανάκ; Ειρηνιστής ή δολοφόνος; Χριστιανός ή κομμουνιστής;...

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται και ανθολογούνται για πρώτη φορά κείμενα για το ρεμπέτικο αθησαύριστα και ανέκδοτα, πέραν της πρώτης τους εμφάνισης στον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο της περιόδου 1929-1959. Οι δεκαετίες 1930, 1940 και 1950, στις οποίες πρωτοείδαν το φως της δημοσιότητας τα ανθολογούμενα κείμενα, συνιστούν κατά κοινή εκτίμηση το χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου συντελέστηκε η «γέννηση», η άνθιση και η θεωρούμενη παρακμή του ρεμπέτικου τραγουδιού. Κατά συνέπεια, ενδιαφέρει απολύτως ο τρόπος με τον οποίο έγινε η υποδοχή, ο σχολιασμός, η αποτίμηση και γενικότερα...

Οι λαοί δεν έχουν μόνο ήρωες, έχουν και καθάρματα. Στην ιστορία ενός τόπου δεν ανήκουν μόνο οι ήρωες, ανήκουν και τα καθάρματα, που κι αυτά γράφουν ιστορία. Εν πάση περιπτώσει, η ιστορία ενός τόπου δεν είναι μόνο μια σειρά από θετικά γεγονότα. Άλλωστε, σε μια διαλεκτική αντίληψη των πραγμάτων, αν δεν υπήρχε άρνηση δεν θα υπήρχε ούτε κατάφαση. Τούτη η συνοπτική ιστορία της Ελλάδας από το 1830 μέχρι το 1974, που γράφτηκε για να είναι κατ' αρχήν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, επιμένει περισσότερο στα αρνητικά παρά στα θετικά γεγονότα της ιστορίας μας. Δίνει δηλαδή μεγαλύτερη σημα...

Στο πολιορκημένο Βερολίνο, που βομβαρδίζεται αδιάκοπα, η πιο ισχυρή γυναίκα του Γ' Ράιχ κρύβεται με τα έξι παιδιά της στο τελευταίο καταφύγιο των αξιωματούχων της ναζιστικής Γερμανίας. Η φιλόδοξη γυναίκα ανήλθε στις ανώτατες βαθμίδες της εξουσίας χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει ποτέ αυτούς που θυσίασε. Τις τελευταίες ώρες του ολέθριου καθεστώτος, η Μάγδα βυθίζεται στην άβυσσο, παίρνοντας μαζί της τα μυστικά της. Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες γυναίκες και άντρες πορεύονται σ' ένα χωματόδρομο πνιγμένο στη σκόνη, γαντζωμένοι από τη λιγοστή ζωή που τους απομένει. Ανάμεσα σ' αυτούς...

"Όποιος αυξάνει τη γνώση του, αυξάνει την άγνοιά του", έλεγε ο Friedrich Schiegel. "Ζω ολοένα και περισσότερο με τη συνειδητοποίηση και την αίσθηση της παρουσίας του αγνώστου μέσα στο γνωστό, του αινίγματος μέσα στο τετριμμένο, του μυστηρίου σε κάθε πράγμα και, κυρίως, των προόδων μιας νέας άγνοιας σε κάθε πρόοδο της γνώσης", μας λέει ο Εντγκάρ Μορέν. Επιχείρησε λοιπόν εδώ μια αναγνωριστική περιπολία στα νέα εδάφη της γνώσης, όπου αποκαλύπτεται η αδιαχώριστη τριάδα: γνώση, άγνοια, μυστήριο. Κατά τη γνώμη του, το μυστήριο ουδόλως υποβαθμίζει τη γνώση που μας οδηγεί σ' αυτ...

Ο μεγαλωμένη σε κάποιο από τα ημιβόρεια προάστια της Αθήνας και σε ένα από τα σχολεία που κανείς γνωρίζει κόσμο για να ποντάρει σε αυτόν, η περιπλάνησή της την έφερε επικίνδυνα κοντά στους μηχανισμούς που συνετίζoυν τους δυσαρεστημένους και τους μίζερους. Στα 35 της, έχοντας επιστρέψει στην ασφάλεια του καλού μεσοαστικού πεπρωμένου της, η Νατάσα είχε τον κυνισμό να απαλλαγεί από φίλους και ενδοιασμούς. Ριγμένη σε ένα περιβάλλον φτιαγμένο για να μένει πάντα ξένο, ανάμεσα σε δωμάτια ξενοδοχείων και νεόδμητους οικισμούς για τουρίστες στην Κύπρο, πρέπει να επιπλεύσει στον κ...

Βραβεία: RENAUDOT PRIX DES PRIX PRIX DE LA LANGUE FRANCAISE "Ο Λιμόνοφ δεν είναι μυθιστορηματικός χαρακτήρας. Υπάρχει. Γνωριζόμαστε. Υπήρξε αλήτης στην Ουκρανία, είδωλο του σοβιετικού αντεργκράουντ, άστεγος και μετά θαλαμηπόλος ενός δισεκατομμυριούχου στο Μανχάταν, μοδάτος συγγραφέας στο Παρίσι, στρατιώτης χαμένος στα Βαλκάνια και τώρα, στο απέραντο μπουρδέλο του μετακομμουνισμού, γηραιός χαρισματικός ηγέτης ενός κόμματος νεαρών ντεσπεράντο. Ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του σαν ήρωα, άλλοι μπορεί να τον θεωρούν αγύρτη: επ' αυτού, επιφυλάσσομαι. Είναι μια ζωή επικίνδ...

Ο Φρανκ αποφυλακίζεται μετά από πέντε χρόνια που πέρασε στη φυλακή για μια ληστεία που έκανε με τον αδερφό του τον Φαμπιάν. Φιλοξενείται από την Τζέσικα, σύντροφο του Φαμπιάν, και τους γονείς της. Ο πατέρας παραποιεί κλεμμένα αυτοκίνητα, η μάνα απασχολείται περιστασιακά ως καθαρίστρια σ' ένα γηροκομείο. Η Τζέσικα έχει μια μικρή κόρη, τη Ραχήλ, που δεν τρώει σχεδόν τίποτα και δεν μιλάει. Τι να έχει δει άραγε ή ακούσει η μικρή ζώντας σ' αυτή την ολέθρια οικογένεια όπου βασιλεύουν το μίσος, το ψέμα κι η συμφορά; Σε μια απομονωμένη αγροικία που λιώνει από τον καύσωνα, στις π...

Μέσα στα τελευταία χρόνια, μια σειρά ακροδεξιά κόμματα έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους, λίγο-πολύ παντού στην Ευρώπη. Δεν παρουσιάζονται πια σαν ανατρεπτικά αλλά παίζουν το χαρτί της θεσμικής κανονικότητας και εκμεταλλεύονται τη δυσαρέσκεια των λαϊκών τάξεων προσπαθώντας να γίνουν κόμματα εξουσίας. Ο Τραβέρσο, αναλύοντας τις διαφορές τους με τους ιστορικούς φασισμούς του 20ού αιώνα, προτείνει την έννοια του "μεταφασισμού", που τονίζει τη μεταβατική φύση ενός εν εξελίξει φαινομένου, στο οποίο οφείλουμε να επισημαίνουμε τόσο τη συνέχεια (τη συχνά συγκαλυμμένη ή και αποκ...

Το λιμάνι της Χάβρης παίρνει το λόγο σε τούτη την ποιητική αφήγηση που συνοψίζει πέντε αιώνες αναχωρήσεων, ταξιδιών, θανάτων, εκμετάλλευσης, εμπορίου, εργασίας, αγώνων, αποχαιρετισμών και ελπίδων. Ένα ποίημα-ποταμός, γραμμένο καταρχήν για να ξεστομιστεί, να προφερθεί, να απαγγελθεί ρυθμικά, να ραπαριστεί.

Λίγοι όροι χρησιμοποιούνται τόσο πολύ στις διεθνείς σχέσεις και στην πολιτική επιστήμη, και με τόσο μικρή συμφωνία αναφορικά με το ακριβές τους νόημα, όσο η ηγεμονία. Στην πρώτη πλήρη ιστορική μελέτη της πορείας της ως έννοιας, ο Πέρι Άντερσον ανιχνεύει την ανάδυσή της στην αρχαία Ελλάδα και την εκ νέου ανακάλυψή της κατά την ταραγμένη περίοδο 1848-1849 στη Γερμανία. Στη συνέχεια ακολουθεί την περιπετειώδη σταδιοδρομία της στην επαναστατική Ρωσία, στη φασιστική Ιταλία, στην Αμερική του Ψυχρού Πολέμου, στη Γαλλία του Ντε Γκολ, στη Βρετανία της Θάτσερ, στη μεταποικιοκρατικ...

Η πρωτοτυπία και η σημασία του Λένιν ως επαναστάτη ηγέτη συνδέεται συνήθως με την κατάληψη της εξουσίας το 1917. Όμως, όπως υποστηρίζει ο Σλάβοϊ Ζίζεκ σε αυτή τη νέα μελέτη και συλλογή πρωτότυπων κειμένων, το αληθινό μεγαλείο του Λένιν μπορεί να ιδωθεί καλύτερα τα δύο τελευταία χρόνια του πολιτικού βίου του. Η Ρωσία είχε ξεπεράσει μια ξένη εισβολή, ένα εμπάργκο και έναν τρομακτικό εμφύλιο πόλεμο, καθώς και εσωτερικές εξεγέρσεις όπως στην Κρονστάνδη το 1921. Αλλά το νέο κράτος ήταν εξαντλημένο, απομονωμένο και αποπροσανατολισμένο μπροστά στην παγκόσμια επανάσταση που έμοιαζε...

Από τον 19ο αιώνα, οι επαναστάσεις είχαν πάντα και μια μνημονική διάσταση: ήθελαν να διασώσουν την ανάμνηση των εμπειριών του παρελθόντος για να τις κληροδοτήσουν στο μέλλον. Ήταν μια στρατηγική μνήμη, θρεμμένη με ελπίδες. Στην αυγή του 21ου αιώνα, αυτή η διαλεκτική μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος έχει πια ραγίσει κι ο κόσμος βρίσκεται εγκλωβισμένος στο παρόν. Η πτώση του κομμουνισμού δεν έθαψε μόνο, μια για πάντα, την απλοϊκή τελεολογία της εξασφαλισμένης προόδου, αλλά σκίασε, για ένα μεγάλο διάστημα, τις επαγγελίες της χειραφέτησης που συνδέονταν μαζί του. Ωστόσο αυτ...

Αρχές της δεκαετίας του 1990. Μια επιχειρησιακή ομάδα Βάσκων αυτονομιστών ανατινάζει ένα υπό ανέγερση ξενοδοχείο στη νοτιοδυτική Γαλλία. Επεμβαίνει η χωροφυλακή και κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών ένας από τους αυτονομιστές τραυματίζεται και φυγαδεύεται στο Μπορντό από τη συντρόφισσά του Εμίλια. Εκεί τους βοηθάει ο Πιέρ, πρώην αριστεριστής και πρώην εραστής της κοπέλας, ο οποίος αποφασίζει να τους μεταφέρει στη Χώρα των Βάσκων για την περίθαλψη του τραυματία. Αγνοούν ότι ο Άνχελ Ματάνθας, ένας ψυχοπαθής εκτελεστής πληρωμένος από τις ισπανικές υπηρεσίες, τους ακολουθεί κατά...

Οι εντυπωσιακές αποκαλύψεις του "μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος" Έντουαρντ Σνόουντεν επέτρεψαν στο ευρύ κοινό να ανακαλύψει ότι η προστασία της ιδιωτικής μας ζωής απειλείται πλέον από τη μαζική παρακολούθηση στην οποία μας υποβάλλουν τα θαυμαστά εργαλεία ("έξυπνα" κινητά τηλέφωνα, ταμπλέτες, υπολογιστές) που υποτίθεται ότι θα διεύρυναν τον χώρο της ελευθερίας μας... Ωστόσο, ακόμα δεν έχουμε εκτιμήσει πλήρως σε ποιο βαθμό, και με ποιο τρόπο, κατασκοπευόμαστε. Και επομένως ελεγχόμαστε. Η αδιανόητη ψηφιακή επανάσταση στην οποία μας έκανε να μπούμε το διαδίκτυο έχει αναστατώσει...

Φιλοσοφικό εγχειρίδιο ή λογοτεχνική αυτοβιογραφία; Το "Μια καλή ζωή" περιέχει το φανταστικό χειρόγραφο ενός άνδρα, που αυτοαποκαλείται Μίσκιν, το οποίο ανακάλυψε, σχολίασε και επιμελήθηκε ο γιος του Νικολάι, εντάσσοντας συγχρόνως και κάποιες παρεμβολές από κείμενα της μητέρας του, Όλγκα. Πρόκειται για τον απολογισμό ενός ανθρώπου, μέσα από ένα φιλοσοφικό πρίσμα, σε σχέση με τη ζωή που έζησε και τις επιλογές που έκανε (γέννηση, θάνατος, εκπαίδευση, έρωτας, θρησκεία, ηθική, αρρώστια, κ.λπ.). Ταυτόχρονα, είναι ένα ευφυέστατο παιχνίδι πολλαπλής συγγραφικής ταυτότητας. Ο Mar...

Ο Πιέρ Βιλάρ είναι αστυνομικός στο Μπορντό. Η ζωή του σταμάτησε μετά την εξαφάνιση του γιο του Πάμπλο τη στιγμή που έβγαινε από το σχολείο. Με τη βοήθεια ενός απόστρατου χωροφύλακα κινεί γη και ουρανό για να τον βρει. Ο Βικτόρ είναι μαθητής γυμνασίου και μένει με τη μητέρα του τη Ναντιά. Μια μέρα τη βρίσκει δολοφονημένη, η ζωή του καταρρέει και παίρνει τον οδυνηρό δρόμο των ορφανοτροφείων. Δύο ανεπανόρθωτες απώλειες, δύο τραγωδίες. Συνδετικός κρίκος, ο Πιέρ Βιλάρ, που αναλαμβάνει την έρευνα για τη διαλεύκανση του φόνου της Ναντιά. Καθώς αρχίζουν να διακρίνονται κάποια...

Ο περασμένος αιώνας έκλεισε πρόωρα με την αιφνίδια καμπή του 1989. Καθώς έληγε "η παρατεταμένη αναισθησία που η χειρουργική επέμβαση της Γιάλτας, το 1945, είχε επιβάλει στο σώμα του πλανήτη", ο 20ός αιώνας εμφανίστηκε κάτω από ένα νέο πρίσμα, σαν μια εποχή ξαφνικών ρήξεων, κεραυνοβόλων και απρόβλεπτων. Η ιστοριογραφία υποχρεώθηκε με τη σειρά της να αμφισβητήσει τα καθιερωμένα της πρότυπα, να αναρωτηθεί για τις μεθόδους της, να ορίσει εξαρχής τον χώρο της, να εξετάσει και πάλι τις ερμηνευτικές της κατηγορίες. Ξέσπασαν διαμάχες σχετικά με τους πολέμους, τις επαναστάσεις, τους...

Κείμενο οριακό, γραμμένο το 1955, ο "Σκοινοβάτης" δύσκολα κατατάσσεται σε συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος, καθώς συνυπάρχουν εδώ στοιχεία από την ποίηση, την αφήγηση, το δοκίμιο. Ωστόσο τα στοιχεία που υπερτερούν είναι της ποιητικής τέχνης. Μιας ποιητικής εντελώς διαφορετικής από τα γνωστά θεωρητικά κείμενα, τα οποία κυρίως αναφέρονται σε οδηγίες και κανόνες για το ύφος, το μέτρο, τη ρίμα, τον ελεύθερο στίχο κ.ά. Στον "Σκοινοβάτη" δεν συναντούμε τίποτε απ' όλα αυτά. Ο Ζενέ απευθύνεται στον καλλιτέχνη-σκοινοβάτη, προσπαθώντας να φωτίσει τη δύσβατη επιλογή του, επικεντρώνον...

Αλγέρι, 1956. Ο Φερνάν Ιβτόν είναι τριάντα χρονών όταν τοποθετεί μια βόμβα στο εργοστάσιο όπου δουλεύει. Αριστερός εργάτης, διάλεξε ένα κτίριο μακριά από τους χώρους εργασίας γι’ αυτή τη συμβολική ενέργεια: στόχος του είναι να σημαδέψει τα πνεύματα, όχι τα σώματα. Συλλαμβάνεται πριν εκραγεί ο μηχανισμός, δεν έχει σκοτώσει ούτε τραυματίσει κανέναν, είναι ένοχος μόνο για απόπειρα δολιοφθοράς· κι όμως, καταδικάζεται σε θάνατο. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ανάκριση, τη φυλάκιση και τη δίκη του Ιβτόν, ανατρέχοντας συγχρόνως στην παιδική ηλικία του Φερνάν στην πατρίδα του, την Α...