Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα 15 κεφάλαια περιλαμβάνονται: Ένα γενικό κατατοπιστικό εισαγωγικό κείμενο για τα Διαπόντια νησιά (και την μεγάλη χαμένη - στην ουσία χαρισμένη στην Αλβανία - νήσο Σάσωνα). Τον τρόπο (συγκοινωνία) για να επισκεφθεί κανείς αυτήν την εσχατιά της Ελλάδος. Και συνεχίζει με την Ερείκουσα: Η ετυμολογία της, η έκτασις και ο πληθυσμός της, το κλίμα, η γεωμορφολογία, η οικονομία, κ.ά. Το βιβλίο συνεχίζει με την πανίδα και την χλωρίδα της νήσου, όπου και δικαιολογείται ο τίτλος του βιβλίου (και με φωτογραφίες), διότι στην Ερείκουσα φύονται χειμώνα-καλοκαίρι 345 είδη φυτών, περισσ...

Στην Καινή Διαθήκη, στην Α΄ Κορινθίους 3.9, ο Απόστολος Παύλος γράφει: "Θεού γάρ έσμεν συνεργοί". Η φράση αυτή δηλώνει ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα, την τιμή και την πρόσκληση να συνεργαστεί με τον Θεό σε διάφορους τομείς πνευματικής και πρακτικής διακονίας. Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει ομιλίες που έγιναν ως εισαγωγή σε μια εκτενέστερη σειρά μηνυμάτων με θέμα τον πνευματικό πόλεμο. Απευθύνεται σε ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, και επιπλέον έχουν αποφασίσει συνειδητά να παραχωρήσουν την κυριαρχία της ζωής τους σ' Αυτόν, με την επιθυμία να βιώσουν μια πνευματική διάστ...

"Εγώ μια φορά μονάχα ερωτεύτηκα στη ζωή μου. Εκείνον που δεν δείλιασε μπρος στην εικόνα μου. Πολύ σύντομα ανακάλυψα πως με λυπόταν παρά με αγαπούσε. Έτσι, με τον καιρό κλείστηκα στον εαυτό μου. Έκανα φίλους τις κούκλες, τη μουσική, τους ήρωες απ' τα παραμύθια. Μάλιστα, κάποια στιγμή αποφάσισα να τα σπουδάσω όλα αυτά. Και τα κατάφερα! Τελικά, φίλιωσα με τα πράγματα, μα λησμόνησα ολότελα τους ανθρώπους. Έγινα σύμπαν από μόνη μου, απέραντη, αυτάρκης. Μέχρι που στη ζωή μου μπήκε αιφνίδια ο Λίτο. Έπρεπε απ' την αρχή να αφεθώ, να μη φοβάμαι πως θα πληγωθώ ξανά. Να πάψω επιτέλου...

Το βιβλίο αποτελεί έρευνα πολλών ετών και εμβαθύνει σε ζητήματα φιλοσοφικής ανθρωπολογίας. Η συγγραφέας προβάλλει την αυτονομία του φιλόσοφου μέσα από την ηθική, φυσική, και ειδικότερα την κοινωνική και πολιτική θεωρία του, προοιωνίζοντας την έλευση του ­"παρεγκλίνοντος" ατόμου, του ενεργούντος υποκειμένου. Συγκεκριμένα, γράφει (η συγγραφέας) ότι ο επικούρειος σοφός, μέσω της ορθής συμμέτρησης των επιθυμιών του σε μια σημασιολογικά ανοδική πορεία, αποβλέπει στην άσκηση της ελεύθερης βούλησης, σκοποθετώντας την απόκτηση του υπέρτατου τέλους, της αταραξίας. Στη συνέχεια αναφέ...

Με μικρές αφηγήσεις της ψυχής μου, γέμισα τα δύο τελευταία χρόνια τις μοναχικές μου ώρες. Έτσι, θυμήθηκα τους αγαπημένους μου που έφυγαν, ξαναέζησα στιγμές και είδα εικόνες, αλλά έκανα και ταξίδια στην Ιστορία, που είναι ο μεγάλος μου έρωτας. Ό,τι ωραίο θυμήθηκα, ό,τι πικρό έζησα, ό,τι χαριτωμένο και συγκινητικό παρατήρησα ή διάβασα, με λίγα λόγια ό,τι άγγιξε την ψυχή μου... το έκανα "ψυχογράφημα", για να το νοιώσω καλύτερα και προ παντός να μην το ξεχάσω. Γιατί... "ξεχνάω" είναι "πεθαίνω" και "θυμάμαι" είναι "ζω".

Σκιά του παλιότερου εαυτού της ήταν η Αθήνα. Βία, έγκλημα, ελευθεριότητα, πολυπολιτισμός, ανεργία. Ηθική κατάρρευση... Πόρνες παντού. Και απόγνωση. Ναι, απόγνωση. Δελτία για τα πάντα και ουρές. Μαύρη αγορά... Πήγαινες επίσκεψη; Τους πήγαινες μια κονσέρβα, ένα σαλατικό, κάτι φαγώσιμο και σε λάτρευαν. Άλλαξε το νόμισμα και η ζωή όλων. Πολλά μπορούσαν να κάνουν κάποιοι στην Αθήνα για ένα καφάσι με λαχανικά. Πότε-πότε, η αγορά ανάσαινε. Αλλά, για λίγο, καθώς τα γεμάτα καφάσια έφερναν και επιθέσεις εποίκων. Οπότε, τα των προσόψεων κόπηκαν. Κι έτσι, η γειτονιά ήξερε, οι Έλληνες ή...

Ήταν έτσι τα πράγματα στον ΠΑΟΚ που κάθε Κυριακή ένοιωθες πως σε σημαδεύει ένα όπλο στον κρόταφο. Στην ουσία λοιπόν, αντί για τη χαρά της κάθε νίκης επικρατούσε ανακούφιση, επειδή το όπλο δεν είχε εκπυρσοκροτήσει. Γνωρίζαμε όμως πως θα συνέβαινε την επόμενη, τη μεθεπόμενη ή όποτε γινόταν η στραβή. Ακόμα κι αν η ομάδα πετύχαινε το εξωπραγματικό των συνεχόμενων νικών, είναι σίγουρο πως εκείνος που σημάδευε περιμένοντας με το χέρι στη σκανδάλη, θα εφεύρισκε μια αφορμή για να τελειώσει το έργο. Το ποιος ήταν αυτός ποιοι τον βοήθησαν καθώς και τα πρόσωπα που συνειδητά ή όχι έπ...