Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H μόνη ουσιαστική διαφορά που μπορούν να δείξουν οι πιο διανοούμενοι αστρολόγοι ανάμεσα στους εαυτούς τους και τη φυλή των κρυσταλλοσκόπων είναι η αποστροφή τους για τις απόλυτες προφητείες. Η αστρολογία αναλαμβάνει να ενθαρρύνει σταθερά τους ανθρώπους να παίρνουν αποφάσεις, ανεξαρτήτως του πόσο ασήμαντες ενδέχεται να είναι αυτές. Είναι προσανατολισμένη στην πρακτική δράση αντί να αναλώνεται σε μεγαλεπήβολες συζητήσεις γύρω από κοσμικά μυστικά και βαθύ διαλογισμό. Ως εκ τούτου, η ίδια η χειρονομία της αστρολογίας, η βασική της προϋπόθεση ότι ο καθένας πρέπει να αποφασίζει τ...

Όταν ένα δεκαεπτάχρονο αγόρι ο Μπάϋρον κατηγορείται για φόνο, η υπόθεση φαίνεται τελειωμένη και η καταδίκη βέβαιη, αφού είχε πρόδηλο κίνητρο και στα χέρια του βρέθηκε αίμα του θύματος. Επί πλέον η αστυνομία έχει έγγραφη ομολογία του. Γνώριζε όμως ο Μπάϋρον τι είχε ομολογήσει, πρόκειται αυτός να έχει, μία δίκαιη δίκη από τον δικαστή Κηθ Κράξτον; Σε αυτό το δικαστικό δράμα, ο Τζον Μόρτιμερ, αναμιγνύει την ένταση της δικαστικής αίθουσας, με μία έντεχνη κωμωδία, σχετικά με τους τρόπους συμπεριφοράς και την ηθική τριών δικαστών στην ιδιωτική τους ζωή. Το έργο πραγματεύεται το όλ...

Πως γράφει το φως; Και πως το σκοτάδι; Πως εκπαιδεύεται το βλέμμα στα εξωτερικά και στα εσώτερα τοπία; Ώσπου οι σκιές, φεγγίτες, αντεστραμμένου ουρανού.

Παιδιά που ονειρεύτηκαν να γίνουν σπουδαίοι κατάσκοποι στο σύμπαν και μαμάδες που θα ήθελαν να είναι στοργικές. Άνδρες που μετακόμισαν σε απομακρυσμένους πλανήτες και άνδρες που διέσχισαν τον ανθρωποχάρτη σε μια μονάχα μέρα και κάποιο απόγευμα ευτυχισμένοι αποκοιμήθηκαν. Γυναίκες που κυοφόρησαν ανάπηρα πουλιά και γυναίκες που σφράγισαν τα πορτοπαράθυρά τους μην ξεγλιστρήσει η μυρωδιά της αγάπης τους. Δεκάξι εικόνες για ήρωες ηλεκτρικών πόλεων ή για ήρωες χιονισμένων τοπίων που τους χαρίστηκε κάποτε ένα παλτό της λύπης κι έκτοτε ψάχνουν να βρουν μέσα του το σώμα της χαράς...

"Δρόμος": Μου αρέσει ο αέρας που ξεφυλλίζει μόνος του τις εφημερίδες στα πεζοδρόμια... Μου αρέσουν οι ξεχασμένοι παλιάτσοι της ζωής που χαμογελάνε μόνοι τους στο δρόμο... Μου αρέσει που περνάς και δε μου μιλάς αλλά νιώθω την αγάπη να στάζει από τα μάτια σου... Απολαμβάνω τις στιγμές που σε πληγώνω σαν να γλύφω αλμυρό το αλάτι του κορμιού σου. Κάθομαι στο πεζοδρόμιο και κλαίω τυλίγοντας με τα χέρια την κοιλιά μου που κρυώνει. Κανείς δε γίνεται να μ' αγαπήσει πια γιατί ασχήμυνα τον κόσμο όταν σου είπα "όχι"...

Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται δώδεκα μονόπρακτα που ο Τεννεσσή Ουίλλιαμς είχε ολοκληρώσει αλλά δεν είχε εκδώσει ούτε δώσει άδεια να παιχτούν όσο ζούσε. Τα έντεκα παρουσιάζονται για πρώτη φορά, ενώ το "Να πούμε θλιβερές ιστορίες για θανάτους βασιλισσών" παρουσιάζεται σε αναθεωρημένη και διορθωμένη έκδοση. Περιλαμβάνονται τα μονόπρακτα: Αυτή τη σκάλα πρέπει να προσέχεις Ο κύριος Πάρανταϊς Ο Παλούκα Γιατί καπνίζεις τόσο πολύ, Λίλυ; Καλοκαίρι στη λίμνη Το μεγάλο παιχνίδι Το ροζ δωμάτιο Η γυναίκα του χοντρού Σ' ευχαριστώ, καλό πνεύμα Το Δημοτικό Σφαγείο Ο...

"Ο βασιλιάς βάτραχος": Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ακόμα έκαναν ευχές, ζούσε ένας βασιλιάς που όλες οι κόρες του ήταν όμορφες, μα η πιο μικρή του ήταν η ομορφότερη. Αφού κι ο ήλιος, που είδε τόσες και τόσες, στεκόταν από πάνω της και θαύμαζε την ομορφιά της. Κοντά στον πύργο του βασιλιά ήταν ένα μεγάλο και σκοτεινό δάσος, κι εκεί, κάτω από μια γέρικη φλαμουριά, βρισκόταν ένα πηγάδι. Όταν έκανε πολλή ζέστη, η κόρη του βασιλιά έμπαινε στο δάσος και καθόταν στην άκρη του δροσερού πηγαδιού. Κι όταν βαριόταν που δεν περνούσε η ώρα έπαιρνε ένα χρυσό τόπι, το πετούσε ψηλά και...

ΑΓΓΕΛ[Ι]Α Βοήθεια! Εδώ άπειρη! Αλλά με φαντασία Δυνατή Σε ψάχνω Σε μέρη επικίνδυνα Τον ουρανό καβάλα παίρνω Για την μία ή την άλλη απάτη Είμαι περίεργη Τι ύψος θα μου δώσεις Αυστηρώς Ερασιτέχνης Κι ας εκδίδομαι

Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου καμία αμφιβολία, έτσι όπως βλέπω τα πράγματα και όπως τα ζω, σύμφωνα με την τέχνη και την ικανότητά μου, πως η Γερμανία, είναι εκείνη η δύναμη, που όσο παραμένει χωρίς αυτεπίγνωση, κρατάει τον κόσμο όλο σε ανάσχεση... Η Γερμανία, το 1918, τη στιγμή της κατάρρευσης, θα μπορούσε να είχε ντροπιάσει ή να είχε συγκλονίσει όλο τον κόσμο με μια πράξη βαθειάς ειλικρίνιας και μετάνοιας. Με αποφασιστική και φανερή παραίτηση από μια ευημερία που θεμελιώθηκε τελείως λάθος...

Το δίπτυχο αυτό αντικρίζει τη δύσκολη εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών από δύο οπτικές γωνίες, αυτήν του καλού παλιού ρεαλισμού και την άλλη της εσωτερικής διερώτησης. Το πρώτο μέρος, στο ρεύμα, είναι αφιερωμένο στη μετανάστευση, ελλήνων και αλλοδαπών, κάποιες πτυχές της που αντλούνται από την πραγματικότητα όπως την έζησε η συγγραφέας. Το δεύτερο, αναπόταμα, αποτελεί σύνολο οκτώ εσωτερικών μονολόγων, ανθρώπων ποικίλων ηλικιών και κοινωνικών ή άλλων καθορισμών, που αποφασίζουν να αντιμετρηθούν με τα οδυνηρά βιώματά τους από ανήσυχη σκοπιά, τείνοντας προς κάποιον νέο, και ε...

Ο Γκέοργκ Μπύχνερ πρόλαβε να γράψει τρία μόνο θεατρικά (Ο Θάνατος του Νταντόν - 1835, Λεόντιος και Λένα - 1836 και Βόυστεκ - 1836) και πέθανε από τύφο στα 24 χρόνια του. Ενώ το Λεόντιος και Λένα είναι μία σε πρώτο επίπεδο κλασική ιστορία, που θα μπορούσε να έχει γραφτεί στην αρχή του Ρομαντισμού, τα άλλα δύο θεατρικά του, και ειδικά ο ημιτελής Βόυτσεκ, τονίζουν τις κοινωνικές αδικίες που αποθηριώνουν την ψυχή του ανθρώπου σε εποχές γεμάτες πολέμους και άδικα χυμένο αίμα. Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, το ανυπεράσπιστο άτομο αποκτά τη βεβαιότητα ότι έχει χάσει τα πάντα - και...

Στους "Δανειστές" φαίνεται πεντακάθαρα η πάλη των ψυχών για επικράτηση και στη συνέχεια υποδούλωση της μιας στην άλλη. Το έργο δεν είναι μια σπουδή στον έγγαμο βίο, στη φθορά και στα αδιέξοδα της συμβίωσης: είναι μια ρωμαϊκή μονομαχία με πεδίο αναφοράς το θάνατο. Ο Στρίντμπεργκ καταγράφει με ωμή σαφήνεια τις στρατηγικές που ακολουθούν οι ήρωές του οδεύοντας προς την αναπόφευκτη αξόντωσή τους, αφού έχουν απεμπολήσει τη μνήμη τους για να επιδοθούν σε πρωτοφανούς κυνισμού επιθέσεις.

Ο συγγραφέας του έργου επινόησε έναν εντελώς αποτυχημένο δικηγόρο και τον ζευγάρωσε με έναν εξίσου αποτυχημένο εγκληματία, θίγοντας παράλληλα τη θλιβερή εξάρτηση των δικηγόρων με τους εγκληματίες, οι οποίοι χωρίς αυτούς θα έμεναν άνεργοι. Τονίζει ακόμα τη φιλική σχέση, που δημιουργείται μεταξύ του συνηγόρου και του κατηγορουμένου, αφότου ο πρώτος αναλαμβάνει την υπεράσπιση του δεύτερου, όπως επίσης και τη συνταύτιση του δικηγόρου με την υπόθεση που χειρίζεται και ιδιαίτερα κατά τη διεξαγωγή της δίκης, όντας η φωνή και η ψυχή του κατηγορουμένου, πασχίζοντας πολλές φορές περι...

Ήμουν παιδί ακόμα, με πιάνεις, και ήμουν εκεί... καθόμουν στον ίδιο χώρο με τον Σινκλέρ Λιούις... του πήγαν ένα μπουκάλι κρασί και εκέινος και οι γυναίκες που ήταν μαζί του σερβιρίστηκαν. Ήταν εκεί, μπροστά μου, ο Μπιγκ Ρεντ. Μου φιανόταν απίστευτο. Δεν ήθελα να φανώ ενοχλητικός. Προσπάθησα να κοιτάζω αλλά δεν γινόταν. Ήμουν ολομόναχος εκεί. Είχα μαζί μου ένα σημειωματάριο και φαινόταν ότι έγραφα ένα πραγματικό σενάριο με όλα αυτά. Το απεχθανόμουν όμως. Είχε κάμποσες λευκές σελίδες. Έκοψα μία και κατευθύνθηκα προς τον Σινκλέρ Λιούις... " Ο Σινκλέρ Λιούις αντέδρασε λες και δ...

Η αλεπού και τα σταφύλια Μια πεινασμένη αλεπού είδε κάτι τσαμπιά να κρέμονται από μια κληματαριά και γύρεψε να τα φτάσει, αλλά δεν τα κατάφερε. Έφυγε λοιπόν μουρμουρίζοντας: ''Δε βαριέσαι, είναι άγουρα''. Το ίδιο και μερικοί άνθρωποι, όταν είναι ανίκανοι να κατορθώσουν κάτι, λένε πως φταίει η περίσταση. (απόσπασμα από το βιβλίο)