Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΧΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΥΔΙΑ Ένα μικρούτσικο νησάκι είν' η νιότη. Ολημερίς το δέρνουνε τα κύματα Τυλίγοντάς το τις νυχτιές Μ' οσμές από ιώδιο. Σ' είδα που άνοιξες τα χέρια σου φτερούγες Σα να καλούσες το θεό στο ψωμοτύρι μας. Τα πόδια σου, ίδιες σαγίτες, Βιγλίσαν το νερό που τα εχάϊδευε. Κι άρχισες να λικνίζεις το κορμί σου Με το ρυθμό που σου 'διναν Οι νότες των κυμάτων. Αγνώριστη η μορφή σου Διυλίστηκε στη μουσική της θάλασσας. Μπροστά μου εσύ, πίσω μου ο ήλιος. Πόσο μπορούσε η έκσταση ν' απέχει; Κι εγώ στο βράχο Τυλιγμένος την αρμύρα Ρουφούσα με τα μ...

"Εγώ όμως αγαπούσα το Νάρκισσο, γιατί όταν ξαπλωνόταν στην όχθη μου και με κοίταζε, καθρέφτιζε στον καθρέφτη των ματιών του τη δική μου ομορφιά". Αυτή ήταν η απάντηση της λίμνης στις Δρυάδες για τον Νάρκισσο. Έτσι τουλάχιστον πιστεύει ο Όσκαρ Ουάιλντ... Οχτώ υπέροχα διηγήματα από τον μεγάλο δημιουργό. Από το μυστήριο στο ερωτικό διήγημα "Σφίγγα δίχως το αίνιγμα", η πένα του περνά τη σκωπτική του διάθεση στις "Φαντασίες", δίνοντάς μας ένα μπουκέτο πνευματικής απόλαυσης.

...η γυναίκα του Ντικ Ντιβερ, η εξαίρετα προικισμένη Νικόλ, είναι παλιά τρόφιμος της ψυχιατρικής κλινικής του δόκτορα Ντόλχμερ, της Ζυρίχης. Ο ψυχίατρος, δόκτορας Ντίβερ, ερωτεύεται τη νεαρή Νικόλ Ουώρρεν, την παντρεύεται και, μέσα σε δέκα χρόνια τη θεραπεύει εντελώς. Το βιβλίο αρχίζει με την "εκ του μακρόθεν" ευεργετική επίδραση του γιατρού πάνω στην άρρωστη και τελειώνει με το "κλείσιμο του φακέλου της ασθενούς Νικόλ Ουώρρεν", τη δραματική εκείνη ημέρα όπου η Νικόλ, γιατρεμένη πια, αισθάνεται την ανάγκη να αποσπασθεί από τη γοητεία και την πνευματική "επιβολή" του γιατρο...