Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Ένωση των Κομμουνιστών", μια διεθνής εργατική Ένωση που στις τοτινές συνθήκες μπορούσε φυσικά να 'ναι μονάχα μυστική, στο Συνέδριο που έγινε στο Λονδίνο το Νοέμβρη του 1847, ανέθεσε στους υποφαινόμενους να συντάξουν ένα διεξοδικό θεωρητικό και πρακτικό πρόγραμμα του κόμματος, που προοριζόταν για δημοσίευση. Έτσι γεννήθηκε το παρακάτω Μανιφέστο, που το χειρόγραφό του ταξίδεψε στο Λονδίνο για να τυπωθεί, λίγες βδομάδες πριν από την επανάσταση του Φλεβάρη. Δημοσιεύτηκε πρώτα στα γερμανικά και τυπώθηκε τουλάχιστο σε δώδεκα διαφορετικές εκδόσεις σ' αυτή τη γλώσσα, στη Γερμανί...

Πενήντα επτά χρόνια πέρασαν από τότε. Ο στοχαστικός μεταφραστής, Κώστας Τρικογλίδης, που έγραψε τα πιο πάνω δεν υπάρχει πια. Και στο μεταξύ τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη φρικωδία του, υποβίβασε σε πετροπόλεμο και παρωδία πολέμου ή πανοικουμενική σύρραξη, ή διηπειρωτική κλιμάκωση και τερατωδία του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Οι ανθρώπινες αξίες δεν αναξιώθηκαν επ' ολίγον για να αποκατασταθούν και πάλι. Τούτη τη φορά εξαλείφθηκαν. [...]

Μια μέρα, μπήκε στην κάμαρά της, ενώ μια από τις νέες και ωραίες καμαριέρες της καθόταν και διόρθωνε τα πλούσια και βαριά μαλλιά της. Σταμάτησε δειλιασμένος στο κατώφλι, μα η Κόμισσα τον κάλεσε να ‘μπει και τόνε δέχτηκε με τόση αφέλεια, σαν να ‘ταν καμιά από τις φιλενάδες της. Καθώς γελούσε και, με το γέλιο της, το κεφάλι της έγερνε πίσω, τα μαλλιά της μπλέχτηκαν στο χτένι το χρυσό, που κρατούσε στο χέρι της η κόρη, και τραβήχτηκαν με δύναμη. [...]