Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον τίτλο "Αυτοάνοσο" (ένα μελόδραμα) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη το 13ο ποιητικό βιβλίο του Σταύρου Ζαφειρίου. Μια εσωτερική διαδρομή με άξονα τη διερώτηση για την κοινοτοπία του χρόνου, της ζωής μέσα από τις πνευματικές και υλικές της εκφάνσεις, των κυρίαρχων συναισθημάτων που καταδυναστεύουν ή εξυψώνουν τη συνείδηση. Ο Σταύρος Ζαφειρίου, συνεπικουρούμενος από θεατρικές πρακτικές και αναγνώσεις, από παραναγνώσεις κλασικών παραμυθιών, αλλά και από την Ιστορία ως γεγονός, ως ενοχή και ως προσαρμογή στα νέα συνώνυμά της, στοιχειοθετεί έναν προσωπικό μύθο γι...

Μπορούμε να γυρίσουμε πίσω το ρολόι, σ’ εκείνη τη στιγμή που διαπράξαμε το θεμελιώδες λάθος; Είναι η ζωή κύκλος αιώνιας επανάληψης, ή μοναδική παράσταση χωρίς σενάριο και χωρίς πρόβα; Τρεις κόρες χαμένες, η Αρετή, η Σιράν, η Ευρυδίκη. Τρεις και μυριάδες αποχωρισμοί, και το αβέβαιο χώμα της πατρίδας. Ένας διευθυντής μουσείου αναγκάζεται να θάψει τα αρχαία αγάλματα, και ο Νικόλας, άνεργος και ανέστιος στα σαράντα, αποφασίζει να πραγματοποιήσει το ταξίδι με το τρένο από το Βελιγράδι μέχρι το Βερολίνο, αυτό που δεν είχε τολμήσει στα είκοσι. Ανακαλύπτει από την αρχή το νόημα τ...

Και κάθε φορά που πας να ψιθυρίσεις κάτι, σαν υπαινιγμό να πούμε, οι άλλοι σε κοιτάζουν δήθεν ξαφνιασμένοι, σαν να θέλουν να πουν: "Τι εννοείς; Δεν έχουμε Δημοκρατία;". Θυμάσαι τότε εκείνον τον τύπο στον σταθμό του Ηλεκτρικού στα Πευκάκια, τον τύπο του Ντωμιέ που λέγαμε: "Οι δουλίτσες μας, ε; Τα συμφέροντά μας, ε;". Και μουρμουρίζεις μέσα σου: "Μόνο οι τρελοί και τα ψώνια μιλάνε".

Ποιητής της Πρώτης Μεταπολεμικής Γενιάς, ο Κλείτος Κύρου σημαδεύεται από τα βιώματα των χρόνων της δοκιμασίας. Ωστόσο, τα αρτιότερα έργα του (συνθεμένα μεταξύ 1950-1990) επικεντρώ- νονται σε ένα πρόβλημα διαρκώς φλέγον: τη φθορά των σχέσεων, την απεμπόληση του αυθεντικού εαυτού, την άρνηση της επικοινωνίας. Η ποίηση καθίσταται γι’ αυτόν πεδίο αναμέτρησης με την αλλοτρίωση· και ο ποιητής άλλοτε καταγράφει τις ήττες και τις απογοητεύσεις του και άλλοτε ανακαλύπτει τρόπους αντίστασης. Πρόκειται για μια ποίηση με σύγχρονο προβληματισμό, με καίρια ερωτήματα, με απαντήσεις...

Τα κείμενα που απαρτίζουν το βιβλίο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ένα ιδιότυπο οδοιπορικό. Είναι σημειώσεις - με κάθε μορφή λόγου - ενός συγγραφέα εντυπώσεων που ανατρέχει σε μια μεγάλη παρακαταθήκη. Με ιμπρεσσιονιστική όσο και λογική επεξεργασία του υλικού, η διαδρομή αυτή παράγει λόγο που άλλοτε έχει το χαρακτήρα αφηγήματος ή χρονικού, άλλοτε μορφή ποιητικής "σπουδής" ή ευσύνοπτου στοχαστικού αφορισμού. Γραφή που ταμιεύει την έκπληξη και το σαρκασμό, και αναδεικνύει οπωσδήποτε τον πνευματικό χαρακτήρα των πραγμάτων.

Τελευταίο τηλεγράφημα της Επιτροπής επί της ανταλλαγής στη Σινασό προς την Αντιπροσωπεία της Πόλης: "Σήμερα 2 Οκτωβρίου του 1924 φεύγουμε από την πατρίδα οριστικά". Η ρίζα και η ρίζα του κακού. Η βία, η νοσταλγία, το διαγενεαλογικό τραύμα, η πορεία που γίνεται ανάδρομη, που από γραμμική γίνεται κυκλική, ρόδα στη λάσπη που γυρνά, τροχός για χάμστερ. "Την πρώτη φορά που τσακωθήκαμε με τον Λευτέρη, δε σταθήκαμε ιδιαίτερα σ’ αυτό. Είπαμε πως είναι φυσιολογικό καμιά φορά τα ζευγάρια να μαλώνουν μεταξύ τους. Όταν άρχισε ο ένας καβγάς μετά τον άλλον, πήγαινα και κλεινόμουν...

Για δύο σχεδόν αιώνες η φωτογραφία, με το εύρος των εφαρμογών της και την απίστευτη ευχέρεια στην παραγωγή εικόνων, απασχολεί ποικιλοτρόπως τη συλλογική συνείδηση, ζυμώνοντας τη σχέση της με την ορατή πραγματικότητα μέσα από διαρκείς προκλήσεις και δοκιμασίες. Το δοκίμιο αυτό επιχειρεί, αναλύοντας αφενός την ιστορική μελέτη φυτών του Karl Blossfeldt των αρχών του 20ού αιώνα και αφετέρου τα μεταμοντέρνα ψευδο-φυτά του Joan Fontcuberta, να θέσει εκ νέου το ερώτημα της φωτογραφικής πραγματικότητας, βασισμένο στα συμφραζόμενα της κάθε περιόδου. Καθώς οι αισθητικές τάσεις εναλλά...

"[ έχω νέα ] ένα καλό κι ένα κακό: / όλοι τείνουμε / στο αν / άπειρο" Το όγδοο βιβλίο ποίησης του Βασίλη Αμανατίδη είναι ένας σπονδυλωτός αποχαιρετισμός μέσα από μία ανοιχτή σύνθεση 110 μικρών (συνήθως) ποιημάτων. Θέμα του: η εξοικείωση με τον ερωτικό (μα και με κάθε) αποχωρισμό και, μαζί, η καταβύθιση στην κραταιά αγάπη. Ξεκινώντας in medias res, από την αρχή του "τέλους" μιας ερωτικής σχέσης, το βιβλίο παρακολουθεί τη μακρόθεν παράτασή της, διαστέλλει με κοφτό slow motion την ανέλιξη του επώδυνου αποχωρισμού, και μετατρέπεται -με μικρά βήματα, με τον τρόπο του με...

Είτε εστιάζουν στα εκκεντρικά προσωπεία του, είτε στη γλώσσα, ή ακόμη σε ζητήματα πολιτικής και ιδεολογίας, οι εργασίες αυτού του τόμου δημιουργούν ένα δίκτυο συνάψεων που αναδεικνύουν τον προσίδιο μοντερνισμό του Σκαρίμπα και φωτίζουν την απόσταση που τον χωρίζει από τους συγκαιρινούς του. Αντικείμενο μελέτης αυτού του τόμου αποτελούν τόσο η πεζογραφία όσο και η ποίησή του, καθώς ο συγγραφέας έχει προσδώσει υπερειδολογική ταυτότητα στο λογοτεχνικό του σύμπαν, μεταπλάθοντας τα ίδια θέματα, που πρώτα στερεώθηκαν στην πεζογραφία του, είτε σε ποιήματα είτε σε θεατρικά έργα κα...

Πατείς με πατώ σε στον Παράδεισο ιδιοφυείς οι απαντήσεις στην Κόλαση παρέπαιε ο έρως και η ποίηση αλλά ήταν το κλίμα τροπικό έμεινα κρεμασμένη στο κενό

Σταμάτησε μόνος. Τώρα στέκεται μόνος. Είναι μόνος. Και σταμάτησε. Είναι για πρώτη φορά μόνος. Μόνος με. Μόνος μαζί. Μαζί με κάτι παράδοξο. Με κάτι παράταιρο μόνος. Είναι μόνος μ' ένα άδειο, κενό βλέμμα μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν μόνος. Επειδή τώρα το είδε. Τώρα αρχίζει μόνος. Αρχίζει από εκεί. Αρχίζει μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν. Μόνος είναι μια αδύνατη λέξη. Πόνος είναι ένα αδύνατο σώμα. ΕΠΙΔΕΣΜΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Μερικοί στίχοι που σώθηκαν: οι στίχοι δεν είναι οι ασπίδες της τύχης; Μερικοί στίχοι που σηκώθηκαν: τα...

Μέτρησε κροκόδειλους με πονόδοντο, λιχούδικα μυρμήγκια, κατσικάκια και ουρίτσες, καπέλα αρλεκίνων, καγκουρό-ποδηλάτες, πιατίνια, καλοριφέρ, λαίμαργους παπαγάλους, μπανανόφλουδες, ιπτάμενους δίσκους, πτεροδάκτυλους, σουρωτήρια, αγγλικά κόρνα, κεράκια γενεθλίων... Και άλλα πολλά, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης - από τη Θεσσαλονίκη ώς τη Μαδαγασκάρη κι από τις Κυκλάδες ώς την Αλάσκα!

Απροσδόκητη, ανατρεπτική και εντελώς προσωπική, η ποίηση του Γιάννη Σκαρίμπα συνιστά terra incognita, παρά τις κατά καιρούς εύστοχες παρατηρήσεις της κριτικής. Συμπλέοντας με το πεζογραφικό του έργο, αλλά μένοντας πάντα στη σκιά του, το ποιητικό έργο του αιρετικού Χαλκιδαίου ελάχιστα προσείλκυσε το ενδιαφέρον των μελετητών, και έτσι χώρεσε εύκολα σε γενικεύσεις, που εύλογα το κατατάσσουν στον "καθυστερημένο Μεσοπόλεμο", στις "χαμηλές φωνές" των συνοδοιπόρων του Καρυωτάκη ή στη Γενιά του ’20, δίχως, ωστόσο, να αποτιμούν επαρκώς εκείνα τα χαρακτηριστικά στα οποία οφείλει την...

Η μητέρα συνθλίβει τα γόνατα της κόρης Πρώτα το ένα Μετά το άλλο Κατόπιν, εκτελεί μια σειρά από δοκιμαστικά Τοποθετεί την κόρη σε θέση οκλαδόν "Σήκω" της λέει "Μα δεν μπορώ" απαντά η κόρη Η μητέρα την πιάνει απ' τις μασχάλες Την κρατάει όρθια και τραβάει απότομα τα χέρια Επαναλαμβάνει το τεστ δυο τρεις φορές Η κόρη κάθε φορά σωριάζεται σαν πάνινη κούκλα Τότε η μητέρα παίρνει την κόρη αγκαλιά "Αγάπη μου" της λέει "Γλυκιά μου αγαπούλα τώρα -τι να κάνω;- θα γίνω αποδώ και μπρος εγώ η πατερίτσα σου".

Το νέο βιβλίο του Δημήτρη Πλάντζου εντάσσεται στον χώρο της πολιτισμικής κριτικής και στόχος του είναι να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους η κλασική αρχαιότητα επιβάλλεται ως βιοπολιτικό εργαλείο στη σημερινή Ελλάδα· δηλαδή ως μηχανισμός οργάνωσης ομάδων και συλλογικοτήτων γύρω από συγκεκριμένες πολιτικές ή ιδεολογικές ατζέντες, με πρόσχημα ένα καταστατικό αρχαιολατρικό ήθος. Το βιβλίο καλύπτει την τελευταία περίπου δεκαετία - από την τελετή έναρξης του 2004 έως την Αμφίπολη. Ενδιαμέσως αναλύονται άλλες στιγμές του πρόσφατου εθνικού βίου: τελετές και επιτελέσεις μικ...

Αναλύοντας για πρώτη φορά από κοινού τον μύθο της Οδύσσειας στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο του 20ού αιώνα (στον Joyce, στον Pound, στον Rilke, στον Pascoli, στον Σεφέρη, αλλά και στον Godard και στον Kubrick), η παρούσα μελέτη επιχειρεί να ρίξει νέο φως στην ποιητική του μοντερνισμού, η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν επιλέγει τυχαία τον μύθο της Οδύσσειας για να εκφραστεί. Η μελέτη εξετάζει αντικριστά λογοτεχνικές και κινηματογραφικές διασκευές του μύθου της Οδύσσειας, όπως αυτές εμφανίζονται την εποχή του ευρωπαϊκού μοντερνισμού, ανιχνεύοντας τα κοινά τους σημεία -...

Μια γυναίκα που ερωτεύεται κτίρια. Ένα αγόρι γεννημένο χαρταετός. Ένας γιος που πασχίζει να εμφανίσει καρκίνο. Ένας άντρας που εκτρέφει μια κουκκίδα μέχρις ότου αυτή θεριέψει και γίνει μαύρη τρύπα. Μια απατημένη σύζυγος που αφαιρεί χειρουργικά τον εραστή του άντρα της. Ένας στρατιώτης που πείθεται πως η σιωπή και το φως ανήκουν στην αντίθετη παράταξη. Ένας υπάλληλος γραφείου που γελάει μέχρι σημείου εξαφάνισης. Ένας φίλαθλος που ανακαλύπτει το πιο όμορφο χέρι του κόσμου. Ποιος κερδίζει το έπαθλο χειρότερης συμφοράς στον άτυπο διαγωνισμό που λέγεται ζωή; Ποιος κόβεται καλύτε...