Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπράβος σε νυχτερινό κέντρο, ο Νταν ζει μονάχα για τη Σήλα, τη γυναίκα του, και το παιδί που έχει αποκτήσει μαζί της. Ένα παιδί που η κοινωνία θα το αποδεχτεί γιατί το δέρμα του είναι λευκό. Ο Νταν είναι μαύρος στην καταγωγή, εκτός απ' το χρώμα του... Όλη του η ζωή βασίζεται σε τούτο το μυστικό. Αυτός που -με βαριές τύψεις βέβαια- ήθελε τόσο πολύ να είναι Λευκός, είναι άραγε κατά βάθος "νέγρος"; Ο Μπορίς Βιαν -γνωστός και ως Βέρνον Σάλλιβαν- σκιαγραφεί, με το στιλ του Ρέημοντ Τσάντλερ και του Τζέημς Χάντλεϋ Τσέηζ, κάτι πολύ περισσότερο από μια καταγγελία του ρατσισμού. Αυτ...

Ο Μάρκος πείθει τη Μάρη να φύγουν απ' την Αθήνα και να μετακομίσουν μόνιμα στην Τήνο πραγματοποιώντας το όνειρό του για μια ήρεμη ζωή μακριά απ' την πόλη, "...εκεί που προλαβαίνεις χωρίς να βιάζεσαι". Την πρώτη του κιόλας μέρα στο νησί γίνεται αυτόπτης μάρτυρας ληστείας στην τράπεζα. Ένας φίλος απ' τα παλιά, μια μυστηριώδης γυναίκα και μια περίεργη συγκυρία τον φέρνουν στη Μύκονο, αντιμέτωπο με τους ληστές. Θα αντισταθεί άραγε στους πειρασμούς που τόσο αναπάντεχα του έφερε η καινούρια του ζωή; Όταν αρχίζουν οι φόνοι, τότε πια η υπόθεση περιπλέκεται επικίνδυνα και η εξέλιξη...

Μια γυναίκα προσπαθεί να αντιμετωπίσει εφιαλτικές μνήμες, μια άλλη δεν μπορεί να απελευθερωθεί από έναν παθιασμένο έρωτα χωρίς μέλλον, ένας έφηβος, γιος μεταναστών, παλεύει με ένα επίμονο τραύλισμα, ένας πενηντάχρονος επιλέγει να χωρίσει με τη γυναίκα της ζωής του αντί να παραβεί τις ηθικές αρχές του. Αυτές είναι μερικές από τις προσωπικές ιστορίες που ξετυλίγονται μέσα στις συνεδρίες μιας ψυχοθεραπεύτριας, όπου αποκαλύπτονται κρυμμένες βαθιά μνήμες και εμπειρίες όχι μόνο του θεραπευομένου αλλά και της θεραπεύτριας. Αν και δοσμένες λογοτεχνικά, οι ιστορίες αυτές, στο...

"Περίπου πεντακόσια εκατομμύρια. Τόσοι είναι αυτή τη στιγμή οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο καθένας τους θα έπρεπε να βρει τον χρόνο να διαβάσει αυτές τις λίγες σελίδες που εξέδωσε ο Χανς Μάγκνους Έντσενσμπεργκερ με τον τίτλο "Γλυκό τέρας Βρυξέλλες"". (Χούμπερτ Σπήγκελ, Frankrurter Allgemeine) Αυτόν τον καιρό, όλοι μιλούν για την Ευρώπη. Οι απόμακροι φορείς των Βρυξελλών αντιμετωπίζονται με καχυποψία. Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι αναρωτιούνται: τι κάνουν οι άγνωστοι τοις πάσι εκπρόσωποί μας πίσω από πόρτες ως επί το πλείστον σφαλισμένες μέσα σε κτίρια με προσόψει...

Ποια έκδοση του πρωτοτύπου να είχε μπροστά του ο Κοσμάς Πολίτης, όταν μετέφραζε τον Άμλετ; Και ποιες ήταν οι μεταφράσεις που είχαν ήδη γίνει στην ελληνική γλώσσα και θα μπορούσε να τις συμβουλευθεί; Ως προς το πρώτο από τα δύο αυτά ερωτήματα, βρισκόμαστε περίπου στην ίδια θέση με τον Γ. Π. Σαββίδη, όταν, κατά την επιμέλεια της έκδοσης της μετάφρασης του Άμλετ από τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, άφηνε το ίδιο ερώτημα αναπάντητο· κάποιες φορές, μάλιστα, κατά την παρούσα έρευνα, οδηγηθήκαμε στην υπόθεση ότι Κοσμάς Πολίτης και Κωνσταντίνος Θεοτόκης, ανεξάρτητα από την χρονική απόσταση...

Μπορούμε, άραγε, να αποδώσουμε με λέξεις αυτό που αγγίζει την ευαισθησία μας, αυτό που σχετίζεται με το συναίσθημα, αυτό που προκαλεί τον ενθουσιασμό ή την αποδοκιμασία μας, αυτό που μας συγκινεί ή μας αφήνει αδιάφορους; Ερώτημα που φέρνει στο νου και άλλα ερωτήματα: σε ποια ανάγκη ή σε ποιες απαιτήσεις ανταποκρίνεται αυτή η επιθυμία να μεταγράψουμε σε έννοιες αυτό που ανήκει στις τάξεις της διαίσθησης, του φαντασιακού ή της φαντασίωσης; Πρέπει, άραγε, να αποδεχτούμε την ύπαρξη μιας λεκτικής παρόρμησης, η οποία μας ωθεί, κατά κάποιον τρόπο, να εκφράσουμε λεκτικά αυτό που νι...

Ο Λάζαρος είναι ένας άνθρωπος φτωχός και αθώος. Τόσο αθώος που χάνει δουλειά και σπίτι και περιφέρεται άστεγος με τη γυναίκα του, έχοντας δώσει την έφηβη κόρη του ως αντάλλαγμα για τα χρέη που τον πνίγουν. Τόσο φτωχός που δεν μπορεί ούτε να διαμαρτυρηθεί για τις συμφορές και τις αδικίες. Μόνο σωπαίνει. Μέχρι που του δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία να μιλήσει, να εκδικηθεί, να διεκδικήσει. Μια δεύτερη ζωή. Και μια τρίτη. Πόσο χρειάζεται ένας άνθρωπος για να βρει τη φωνή που έχει χάσει; "Ο τελώνης του παρέδωσε δυο-τρία χαρτιά με υπογραφές και σφραγίδες. Διαταγή πληρωμής. Κατάσχ...

[καλούπι: τοπογραφικό] Πρώτα παντρεύτηκε η μεγάλη. Τοποθετήθηκε με τον άντρα της στον τρίτο όροφο. Τελευταία παντρεύτηκε η μικρή. Τοποθετήθηκε με τον δικό της στον πρώτο. Η αδερφή η μεσαία παντρεύτηκε μεσαία. Στον δεύτερο. Όλα έγιναν όπως έπρεπε.

Κάθε μέρα ο κύριος Φρανσίς πηγαίνει στο δάσος να ζωγραφίσει. Σκαρφαλώνει στον κορμό του μεγάλου γερμένου μαονιού ή κάθεται στις ρίζες της μεγαλόπρεπης κόκκινης συκιάς και θαυμάζει τη φύση γύρω του. Δεν παραλείπει να ζωγραφίσει καμιά ρίζα, κανένα κλαδί, καμιά περικοκλάδα, κανένα φύλλο, ώσπου μια μέρα...

Το βιβλίο αυτό δεν έχει ακόμη γραφτεί κανονικά! Έχει ήρωες (που είναι ακόμη σκίτσα) κι έναν συγγραφέα (Σσσ! Δουλεύει πυρετωδώς). Αλλά μιας και το κρατάτε στα χέρια σας και θέλετε ένα παραμύθι, θα σας κάνουν τη χάρη (τουλάχιστον, θα προσπαθήσουν!...). Ένα βιβλίο του Έρβε Τυλλέ γεμάτος εκπλήξεις, όπως στο θέατρο!

Στο βιβλίο γίνεται προσπάθεια να οργανωθεί ένα συστηματικό επιστημολογικό πλαίσιο για να δοθούν απαντήσεις στα διάφορα επιστημολογικά ζητήματα που ανακύπτουν στην ιστορία της Γλωσσοδιδακτικής σε σχέση με την επιλογή των γλωσσοδιδακτικών μεθόδων και προσεγγίσεων. Ενδεικτικά: - Πώς μπορούμε να οριοθετήσουμε ή να κατηγοριοποιήσουμε τις γλωσσοδιδακτικές μεθόδους και προσεγγίσεις; - Υπάρχουν αντικειμενικά ή ορθολογικά κριτήρια με τα οποία μπορούμε να αξιολογήσουμε κάποια γλωσσοδιδακτική μέθοδο ή προσέγγιση ως καλύτερη ή αποτελεσματικότερη έναντι κάποιας άλλης; - Αν ναι, μπορο...

Είκοσι πέντε υβριδικά κείμενα σε τρεις ενότητες: - Ανοίγοντας τα γράμματα του γείτονα - Το ζωικό βασίλειο (του Ιουλίου Βερν) - Χιλιαστές Ανάμεσα στην πρόζα, την ποίηση, το δοκίμιο, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, την αναδίφηση ανύπαρκτων αρχείων, τον αστικό μύθο, τη λογοτεχνική υπερδιακειμενικότητα, το επαναστατείν δια την θυμικής οδού, το βιβλικό παραλήρημα, τον μεσσιανισμό. Ίσως ακούστηκαν σε κάποιο λεωφορείο, ίσως αναμεταδόθηκαν σε κάποιον διαδικτυακό τόπο, ίσως αποτέλεσαν αντικείμενο πολιτικής συζήτησης σε σεμινάρια ή καφενεία, ίσως τυπώθηκαν και μοιράστηκαν σε φυλλά...

Υψηλάντη Δουδού, ποιήτρια· Κατήνκω Δόμνα, ποιήτρια- Καμπουράκη Αντωνούσα, ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας· Σαμαρτζίδου Ευφροσύνη, δημοσιογράφος, εκδότρια γυναικείου περιοδικού, ποιήτρια· Δοσίου Αικατερίνη, μεταφράστρια· Δραγούμη Ζωή, μεταφράστρια, διηγηματογράφος· Λαμπίση Σοφία, ποιήτρια· Οικονομίδου Φωτεινή, ποιήτρια· Μπέτσου Μαριέττα, ποιήτρια· Μηχανίδου Μαρία, μυθιστοριογράφος, θεατρική συγγραφέας· Ζάρκου Αικατερίνη, δοκιμιογράφος· Λεοντιάς Σαπφώ, ποιήτρια, συγγραφέας παιδαγωγικών συγγραμμάτων και παιδικού θεάτρου. Όλες πρωτοπόροι, όλες σημαντικές, όλες "αόρατες". Αυτές εί...

Έγραψα την "Αυτοκρατορία" μέσα στο αδιέξοδο του χρόνου. Την είδα πρώτα μέσα στους χρόνους των ρημάτων, δηλαδή μέσα από την ακριβολόγο ιδιότητα της γραμματικής, πού διατυπώνει στα ρήματα, στις εγκλίσεις τους και τις φωνές όλη την παλλόμενη αγωνία ενός σώματος, όταν υποφέρει το τέλος του χρόνου και, επειδή μιλά, γερνά αναζωογονούμενο. Μη έχοντας δική μου γλώσσα άλλη παρά των μεγάλων δραματουργών, προβλέποντας το αδιέξοδο λόγω της γραφής των άλλων, αναγνωρίζοντας συγχρόνως στην ποίηση τη διαβατήρια συνθήκη προς το θέατρο, γνωρίζοντας επίσης πώς και η συνθήκη αυτή δεν είναι ικ...

ΤΑ ΑΕΤΩΜΑΤΑ Κρυσταλλοπαγή τ' αετώματα από κεί κατέβηκε ο δήμιος έπιασε την οροφή τ' ουρανού κι έτριξε ο βαρύς πολυέλεος μιαν ανωφερή ιδέα και ρίγησε η σπονδυλική στήλη της νιότης μου έπιασε απ' την οσφύ τα βουνά και τα χόρεψε σεισμικά τα ουράνια κάτεργα κι έβγαλε από μέσα τον σιδερίτη τους όλους τους σιδηροδέσμιους του φεγγαριού Οσφυοκάμπτης των ψυχών και των σωμάτων Περιλαμβάνει την ανέκδοτη συλλογή "Οριογραμμή".

Καθώς η Κοκκινοσκουφίτσα φαίνεται να επιστρέφει στην Ελλάδα, είναι καιρός να δούμε τι συμβαίνει στα παραμύθια όταν ανατρέπεται η πλοκή τους. Το παραμύθι λειτουργεί μετωνυμικά για το βασικό ερώτημα του βιβλίου: Τι μπορεί να είναι η αριστερά σήμερα, όταν η κρίση παγιώνεται σε διαρκές καθεστώς; Τι σημαίνει αριστερά τον 21ο αιώνα, σε μια εποχή κατακλυσμιαίων αλλαγών σε κλίμακα πλανήτη; Είναι ρίσκο φυσικά η πρόβλεψη, αλλά στην περίπτωση της αριστεράς αφορά όχι απλώς την πιθανολόγηση αλλά και το ερώτημα: Πως προσδοκούμε και πως επιδιώκουμε να είναι η αριστερά με τα δεδομένα του κ...

Πηγαίναμε σαν να ήταν το μέρος αυτό γυρισμός των ανθρώπων. Μας τραβούσε μια έλξη και τα πόδια βάδιζαν χωρίς να βλέπουν τα μάτια. Κι ήταν ο τόπος όλων των νεκρών ανθρώπων. Μεγάλος, θεόρατος τύμβος. Και πιστέψαμε. Πως είναι το κάλεσμα των υπόγειων νεύρων που οδηγούσαν το πέλμα. Φτάσαμε όλοι την ώρα που είχε ανέβει ψηλά η σελήνη. Οι τόποι και τα δέρματα και τα μάτια. Σαν μια σύγκλιση καταιγίδων. Αλλά γαλήνια. Αλλά υπέροχη. Φύλλα σε δίχτυ που 'κλεινε γύρω κι από μέσα εμείς. Και κάτω από μας ένα απέραντο σπείρωμα μ' ατέλειωτα νεύρα. Η κορφή του σαν τραγίσιο κεφάλι. Κι από πάν...

"Καυσοκαλύβης" αποκλήθηκε ο ασκητής Μάξιμος του 14ου αιώνα, διότι άλλαζε συνεχώς τόπο, καίγοντας κάθε φορά την καλύβα του για ν' ασκείται στην ακτημοσύνη. Μετά από μακρά πορεία στην πεζή και μετρική φράση, ο Αντώνης Ζέρβας φθάνει εδώ σε μια αντιλυρική, εξόχως ειρωνική και αποφθεγματική μορφή του έναρθρου περιστατικού, η βία του οποίου, αισθητή πλέον στους καιρούς της κρίσης, ήταν και ο πυρήνας των τελευταίων του συλλογών. Ακολουθούν μία σειρα σύγχρονων χαρακτήρων με τον τίτλο Σάτυρες και τα καυστικά στιχηρά Ο Καημάνης στη μάντρα του Καρρά. Μεμονωμένα ποιήματα από τις εν...