Γερτρούδη
Söderberg Hjalmar
Νεφέλη (1996)
[...]Η Μαρία Φον Πλάτεν, όπως η Γετρούδη του ομότιτλου έργου, όπως η Λύντια στο "Σοβαρό παιχνίδι" (1912), είναι μια νέα, δυναμική γυναίκα, που διεκδικεί ισότιμη με τους άντρες θέση στο κοινωνικό περιβάλλον. Βαθιά συνειδητοποιημένη εμποτίζει μ' αυτό το χαρακτηριστικό τις δύο άλλες μυθιστορηματικές γυναίκες, οι οποίες δεν είναι μόνον πρόθυμες να υποστούν τις συνέπειες του εγχειρήματός τους και οι πράξεις τους δεν καθοδηγούνται απλώς από το θάρρος ή την τόλμη που διαθέτουν. Το μέγεθος του αναστήματος τους, έγκειται στο γεγονός ότι είναι αποφασισμένες να εγκαταλείψουν τον ιδιωτ...
Δεσποινίς Τζούλια
Strindberg August 1849-1912
Νεφέλη (1996)
Πολλοί παράγοντες συνετέλεσαν στην άτυχη μοίρα της δεσποινίδας Τζούλια: τα αρχέγονα ένστικτα της μάνας της, η κακή ανατροφή που πήρε από τον πατέρα της, ο χαρακτήρας της και η επιρροή που άσκησε ο αρραβωνιαστικός στο αδύναμο και στείρο μυαλό της. Άμεσο ρόλο έπαιξαν επίσης, η γιορτινή ατμόσφαιρα της βραδιάς του μεσοκαλόκαιρου, η απουσία του πατέρα, τα έμμηνά της, η φροντίδα της για τα ζώα, η μέθη του χορού, το μισόφως της νύχτας, η έντονη αφροδισιακή επίδραση των λουλουδιών και τέλος το τυχαίο γεγονός που ενώνει δύο ανθρώπους σ' ένα απόμερο δωμάτιο και το θράσος του αδίστακτ...
Ροζαμούνδη
Παπαδημητρακόπουλος Ηλίας Χ. 1930-
Νεφέλη (1995)
Ο τόμος περιέχει έντεκα μικρά πεζά, που γράφτηκαν μεταξύ 1990-1994: "Στον Σταθμό", "Ροζαμούνδη", "Α/Π "Ελένη"", "Το άλογο", "Ποδεία en plo", "Το βάραθρο", "Αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις...", "Επίλογος", "Η πράσινη παπάγια", "Τηλέμαχος", "Ο Αντώνης".
Το καινούριο αμάξι
Καλούτσας Τάσος
Νεφέλη (1995)
Περιέχονται τα διηγήματα: "Το καινούριο αμάξι", "Οι δίδυμοι", "Το σπίτι της γειτόνισσας", "Το κούρεμα", "Ο Σεΐχης", "Νύχτα ποίησης", "Το νυχτερινό μπάνιο", "Παιχνίδια", "Κουνούπια", "Ο άλλος τρόπος", "Από την πηγή", "Με το λεωφορείο", "Στο βουνό".
Οι εξοχές των νεκρών
Χαρπαντίδης Κοσμάς Ι.
Νεφέλη (1995)
Στα διηγήματα του βιβλίου ο θάνατος είναι παρών. Δεν περιγράφεται, όμως, όπως συνήθως, αποτρόπαιος, φρικτός και ανεπιθύμητος. Ζυμώνεται με τη ζωή, αγκαλιάζεται με τις απλές συνήθειες, το φαγητό, το ανοικτό ψυγείο, την αλλαγή της θερινής ώρας, ένα κομμάτι φανουρόπιτας. Συμπλέκεται με τις νότες της μουσικής. Απασφαλίζει τη γενναιοδωρία που όλοι κρύβουμε μέσα μας, μόλις αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε παντοτινοί.