Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΒΕΛΟΣ ΑΘΕΑΤΟ Βέλος αθέατο μα φλογισμένο Της ανεπίγνωστης ζωής Της ολικής ζωής μου Απογειώνεται αδιέξοδο Και χάνεται Σα να συνέβη

Τοποθετημένο στον μεσαίωνα κατά τη διάρκεια της σύντομης αλλά λαμπερής ηγεμονίας των Νορμανδών βασιλιάδων στη Σικελία, το "Ρουμπίνι στον αφαλό" είναι μια ιστορία στην οποία οι συγκρούσεις του παρελθόντος προοιωνίζονται το παρόν. Το μυθιστόρημα ξεκινά στο Παλέρμο, στο οποίο Λατίνοι και Έλληνες, Άραβες και Εβραίοι ζουν μαζί σε ασταθή αρμονία. Ο Θέρσταν Μπωσάν, χριστιανός γιος ενός Νορμανδού ιππότη, εργάζεται για τον Γουσούφ, έναν Άραβα μουσουλμάνο, στην κεντρική οικονομική υπηρεσία του παλατιού, μια δουλειά που περιλαμβάνει τη διαχείριση εκβιασμών και δωροδοκιών, και τη συλλο...

Το ροκ ήταν μια από τις μεγαλύτερες πολιτισμικές επαναστάσεις. Δημιούργησε μια κουλτούρα που πήρε ταχύτατα μεγάλη έκταση στη νεολαία όχι μόνο των δυτικών χωρών αλλά όλου του κόσμου. Έχει ιδέες, που βγαίνουν από τους στίχους των τραγουδιών, αισθήματα, που καλλιεργούσε η μουσική και ο χορός, αλλά και στυλ: ντύσιμο, συμπεριφορά, κινησιολογία, έκφραση. Πράγματι το ροκ αποτελεί ένα από εκείνα τα φαινόμενα της ύστερης νεωτερικότητας το οποίο δεν μπορεί να περιγραφεί με κλασικές κατηγορίες ανάλυσης. Στο βιβλίο αυτό ο Νίκος Μποζίνης επιχειρεί μια ιστορική και πολιτισμική ανάλυση το...

Ο τόμος περιέχει έντεκα μικρά πεζά, που γράφτηκαν μεταξύ 1990-1994: "Στον Σταθμό", "Ροζαμούνδη", "Α/Π "Ελένη"", "Το άλογο", "Ποδεία en plo", "Το βάραθρο", "Αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις...", "Επίλογος", "Η πράσινη παπάγια", "Τηλέμαχος", "Ο Αντώνης".

Σε μιαν εποχή όπου η "στρογυλευμένη φράσις" εθεωρείτο διαπιστευτήριο ύφους, η "ανώμαλος και συχνά ακαλαίσθητος γλώσσα του, εν συγκρίσει προς τους στυλίστ της καθαρευούσης ή της δημοτικής, και το σχέδιον ακόμη του διηγήματος, ατελές ως κάτι πρωτόγονον και ακαλλιέργητον", μαζί με την "πενιχρότητα" της θεματολογίας του - αποτέλεσαν την αχίλλειο πτέρνα του Λόγου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, μολονότι ελάχιστοι από τους συγχρόνους του αμφισβήτησαν ή αρνήθηκαν τη μοναδικότητά του. Πού έγκειται αυτή η μοναδικότητα; "'Οτι σώζει και συχνάκις μεγαλύνει αυτάς τας αλλοκότους συνθέσεις,...

"Ο ανίδεος αναγνώστης, που χωρίς άλλη προετοιμασία θα 'παιρνε να διάβασει τον "Ράϊνεκε Φοΰξ" του Γκαίτε, θα δοκίμαζε κάποιο πάντα ξάφνισμα, ίσως ακόμη και κάποια απογοήτευση, έστω και αν ήξερε πώς το έργο αυτό -ολάκερο επικό ποίημα σε δακτυλικούς εξαμέτρους και σε δώδεκα άσματα-είνε απλώς μετάφραση στη σύγχρονη γλώσσα και μορφή ενός άλλου παλαιού γερμανικού έπους του ΙΕ' αιώνος. Με την άχαρη όμως αύτη, κατά το φαινόμενο, εργασία του μεγάλου Γκαίτε συνδέεται ολόκληρη "φιλολογική ιστορία" πού βαστά αιώνες και αιώνες και περνά από χώρες και χώρες σ' Ανατολή και Δύση. Η κατε...

Πώς φτιάχνεται ένα βιβλίο; Πώς φτιάχνεται το χαρτί και το μελάνι; Τι είναι ένας εκδοτικός οίκος και ποιος είναι ο ρόλος του; Πώς μετατρέπονται σε βιβλίο το κείμενο μιας συγγραφέα και οι εικόνες ενός εικονογράφου; Τι συμβαίνει στο τυπογραφείο και στο βιβλιοδετείο; Και τι συνέπειες έχει για το περιβάλλον μας η παραγωγή ενός βιβλίου; Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας περιέχει όχι ένα κείμενο, αλλά δύο! - Ένα πολύ σύντομο, για τους πολύ μικρούς αναγνώστες, καθώς και για τους βιαστικούς μεγαλύτερους· - και ένα εκτενέστερο, για όσους θέλουν να να μάθουν περισσότερα...

Δεκατέσσερις ιστορίες. Ιστορίες μικρές, ιστορίες μεγαλύτερες, ιστορίες ακόμα πιο μεγάλες. Ιστορίες για τον έρωτα και τον θάνατο, δηλαδή μονοθεματικές, μια και "ο έρωτας κι ο θάνατος ίδια σπαθιά κρατούνε". Ιστορίες για "ανώνυμους" απλούς ανθρώπους, τον Γιώργο, την Ελένη, τον Θοδωρή, τον Κωστή, την Κατερίνα, τον Γρηγόρη... Ανθρώπους της διπλανής πόρτας, ανθρώπους της καθημερινότητας, της ζωής, ανθρώπους οικείους, που όμως είναι αυτοί που αποτελούν το «άλας της γης». Ιστορίες για δασκάλους και σκύλους, για ηθοποιούς και σκηνοθέτες, για δικηγόρους και μουσικούς, για τελειωμένου...

Με χιλιάδες σελίδες καθημερινών χρονογραφημάτων στο ενεργητικό του, ο Γιάννης Κονδυλάκης στάθηκε -ίσως, ή κυρίως γι' αυτόν το λόγο- από τους πιο "ολιγιγράφους" της γενιάς του, αφήνοντας δύο μόνο τόμους διηγημάτων και μία εκτεταμένη νουβέλα, τον πολύκροτο "Πατούχα" - αν δεν θεωρήσουμε τους "Αθλίους των Αθηνών" μέσα στις αυστηρές προδιαγραφές του προσωπικού του ύφους. Τα διηγήματα των δύο αυτών τόμων, και εντελώς ιδιαίτερα το "Όταν ήμουν δάσκαλος" και η "Πρώτη αγάπη", αποτυπώνουν από τη μια μεριά ανάγλυφες τις αρετές του Κονδυλάκη (λιτότητα, αίσθηση του περιττού, θεματική ευ...

Η συλλογή "Πρώτα ο Θεός" απαρτίζεται από σαράντα πέντε αυτοτελή κείμενα, όπου με πειρακτική διάθεση και σε ατμόσφαιρα νοσηρού υπερθεματισμού περιγράφονται πρόσωπα και στιγμιότυπα, κοινά ή ευτελή -εξού και ο νεολογικός όρος "ρωπογραφήματα" (ρώπος= μικροπραμάτεια)- και, κατά κύριο λόγο, θλιβερά. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για συνοπτικές αφηγήσεις φανταστικών ή ημιφανταστικών ιστοριών, με κοινό παρονομαστή την ανατροπή ή το παράδοξο. Στενάχωρες, ωμές, αδιέξοδες, ευτράπελες, απίθανες και, κατά βάση, αμφιθυμικές περιστάσεις που σου κλείνουν πονηρά το μάτι, χωρίς να ξέρεις γ...

"Μάλλον χρόνιες εξομολογήσεις, τα "προσωπικά κείμενα" κατάφεραν να ξεφύγουν από την τροχιά εκείνη των στίχων μα που μιλούν πάλι εν ονόματί τους, συγκεντρώνονται εδώ (μνήμες ζωντανών μετά θάνατον τα πιο πολλά) και αφιερώνονται στους ορατούς συνοδοιπόρους. Ο προφορικός και γραπτός τους λόγος, οικεία, θαρρώ, και με όλα τα δικαιώματα συμπαρατάσσεται." Μάρκος Μέσκος Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα για τους εξής λογοτέχνες και θέματα: Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ("Λευκές νύχτες"), Θεόκλητο Καριπίδη, Όμηρο Πέλλα, Γιώργο Κοτζιούλα, νεοελληνικό δημοτικό τραγούδι, Γιώργο Ιωάννου, Άθω Δη...

Το πολύπλοκο ψηφιδωτό της ελληνικής οινοποιίας, μέσα από τα πορτρέτα πάνω από 100 σημαντικών Ελλήνων οινοποιών. Ένα εξαιρετικά χρήσιμο δώρο για όλους εκείνους που αγαπούν το κρασί.

Σε αντίθεση με μια σκέψη που βλέπει μόνο την ταλάντευση του σύγχρονου εργαζομένου ανάμεσα σ' έναν αγχώδη ατομικισμό και μια συνθλιπτική κοινωνική μαζικότητα, η παρούσα πραγματεία ανιχνεύει δυνατότητες για συνομολόγηση ισότιμων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Με εργαλείο την κοινωνική σχέση, η ανάλυση στρέφεται σε πρωτοποριακά πεδία κοινωνικής δράσης, όχι για να αναλύσει τις δομικο-λειτουργικές τους συντεταγμένες, αλλά για να εμβαθύνει σε φαινόμενα προσφοράς και ανταπόδοσης, συναισθηματικής εγγύτητας και πνευματικής ομοιότητας που δημιουργεί στους εργαζομένους η συστράτε...

Στο Α΄ Συνέδριο των Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, ο Νίκος Χατζηνικολάου είχε θέσει ένα ερώτημα -οντολογικού όσο και ακαδημαϊκού/θεσµικού χαρακτήρα- το οποίο είχε εύλογα συνδέσει με το πρόβλημα "ταυτότητας" των ελλήνων ιστορικών της τέχνης. Όπως ο ίδιος αναφέρει, εκ των υστέρων διεπίστωσε ότι το ερώτημα "Ποιοι είµαστε, πού βρισκόμαστε και ποια προοπτική έχουμε" αποτελούσε (όλως τυχαίως) παράφραση του γνωστού έργου του Gauguin Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πηγαίνουµε; και κατά συνέπεια η σύνθεση αυτή θα μπορούσε, τουλάχιστον εν μέρει, να προταθεί για έµβληµα του Α΄ Συνεδρίου...